"İçtihat Metni"
Kasten öldürme suçuna yardımdan sanık E.. D..’ın 5237 sayılı TCK’nun 81/1, 39/2-c, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin, Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 07.02.2012 gün ve 368-37 sayılı hükmün katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 26.12.2012 gün ve 5501-9974 sayı ile;
“...B- Sanık E..hakkında kasten öldürmeye yardım etme yönünden;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; olaydan önce maktul ile sanıklar arasında yaşanan tartışmada, maktulün sanıklardan E..'e hakaret ettiği, tarafların ayrılmasından sonra maktulün hakaret etmesine sinirlenen sanık E..'in, diğer sanık En..'e 'ben buna dalacağım' diyerek eve gittiği, evden aldığı bıçakla yeniden sanık En..'in yanına geldiği, sanıkların birlikte maktulü aradıkları, tanık Sercan ile birlikte araçta gördükleri maktule işaret ederek durdurdukları, sanık Er..'in maktulün yanına gelerek dışarı çıkmasını istediği ve dışarı çıkan maktule saldırarak bıçaklamaya başladığı, tanık Sercan'ın arabadan inerek maktulün yanına gelmek istediği ancak, sanık En..'in, tanık Sercan'a 'sen karışma' diyerek engel olduğu ve sanık Er.. maktulü bıçaklarken omzundan ve kolundan tuttuğu, sanık Er..'in maktulü bıçaklamayı bırakınca sanık En..'in de maktulü tutmayı bırakarak birlikte kaçtıkları olayda;
Sanık En..'in diğer sanık Er.. ile fikir ve irade birliği içerisinde hareket ederek eylem üzerinde ortak hakimiyet kurdukları anlaşılmakla; sanık En..'in TCK'nun 37. maddesi uyarınca kasten öldürme suçundan cezalandırılması yerine kasten öldürmeye yardım suçundan hüküm kurularak eksik ceza tayini” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesi ise 02.04.2013 gün ve 43-106 sayı ile;
"...Sanık En..'in savunmasının aksine tek kanıt maktulün arkadaşı olan S.. A..'nın doğrulanmayan anlatımıdır ve bu nedenle mahkememizin bozulan kararında da belirtildiği üzere tanıklar S.. A.. ve A.. A..'in aşamalarda ve kendi işlerinde çelişkili olan anlatımları dışında sanık En..'in olay sırasında maktülü tuttuğu veya tanık S.. A..'yı engellediğine dair bir kanıt olmadığı gibi her iki tanık da zaten olayın çok kısa sürdüğünü, 10-15 saniye içerisinde sonuçlandığını ifade etmişlerdir. Olayın gerçekleştiği zaman aralığı, sanık En..'in aksi kanıtlanamayan savunması ve tanık A.. A..'in olaydan hemen sonra polisteki anlatımı mahkememizce dosya kapsamına uygun olduğu kabul edilmiştir.
Suçun işlendiği sırada yapılan hareketlerin TCK'nun 37. maddesinde belirtildiği üzere müşterek faillik mi, yoksa TCK'nun 39. maddesinde belirtildiği üzere yardım etme mi olduğu uygulamada her zaman kolaylıkla ayırt edilebilen bir husus olmayıp aynı görüş öğretide de ileri sürülmüş, 'suçun işlenmesi açısından önemli olupta, fiil üzerinde müşterek hakimiyet kuran yardımların, yardım etme olarak değil, müşterek fail kapsamında kabul edilmesinin gerektiği, buna karşılık suçun işlenmesi açısından ikincil nitelikte ve önemde olupta fiil üzerinde hakimiyet oluşturmayan, sadece destekleyici, kolaylaştırıcı bir etkiye sahip olup hareketleri yardım etme kapsamında kabul edilmesi gerektiği ifade edilmiştir' (Yrd. Doç. Dr. Vesile Sonay Evik- suça iştirakte yardım edenin Ceza sorumluluğu, ikinci baskı sayfa 220-221)
Keza aynı eserde İtalyan Yargıtayının kararlarından örneklerde verilerek 'Bazı kararlarda, genel tecrübe kurallarına göre fail ile birlikte suç mahalinde bulunma fiilinin açıkça benimseme, onaylama, faili manevi açıdan desteklemeye objektif uygunluk söz konusu ise bunun manevi iştirak olarak kabul edilebileceği, diğer kararlarında ise suç mahalinde bulunmanın faili, suçu işlemeye teşvik etmekte, kendisini daha güvende hissetmesini sağlayarak suçu işlemesine manevi bir katkı sağladığı kabul edilebiliyorsa manevi iştirak kapsamında cezalandırılabileceği, diğer bazı kararlarında herhangi bir aktif faliyette bulunmaksızın suç mahalinde bulunmanın suça iştirak kapsamında değerlendirilemeyeceği, ancak somutta yapılacak değerlendirmeye göre failin suç işleme kararını kuvvetlendirdiği veya suçu işlemesini kolaylaştırdığı, failin suçu işlemesi ihtimalini artırdığı kabul ediliyorsa suça iştirak olabileceği, bir başka kararda; Başkaları tarafından suç işlenmekte olduğunu bilerek yanlarında bulunarak buna göz yuman ve suçun işlenmesine engel olmayan kişilerin suça iştirakten sorumlu tutulabilmeleri için neticeyi önlemek konusunda yükümlülüklerinin olması gerektiği' belirtilmiştir. (aynı eser sayfa 248-249-250)
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 13.11.2007 tarih 7913/8372 esas ve karar sayılı içtihatında da belirtildiği üzere (aynı eser, cilt 1, sayfa 1136) maktulü öldürme eyleminde yanında yer alan ve cesaret vererek desteklemeleri eylemi, kasten insan öldürmeye yardım suçu olarak kabul edilmiştir.
Sanık E.. D..'ın olayı gerçekleştirdiği sabit olan Er.. Demiran'ın sadece yanında bulunmuş olması ve birlikte olay yerinden kaçmış olması eylemi dosya kapsamı, yukarıda belirtilen yüksek yargı kararları ve öğretide görüşler de dikkate alınarak TCK'nun 39/2-c maddesi kapsamında yardım etmek suçu olarak kabul edilmesinin somut olaya yasal düzenlemelere, adalete ve hakkaniyete uygun düşeceği vicdani kanısına varılarak buna göre aşağıdaki hüküm verilmiştir" gerekçesiyle önceki hükmünde direnmiştir.
Bu hükmün de katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay C.Başsavcılığının 06.12.2013 gün ve 183134 sayılı "bozma" istekli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanık Er.. Demiran hakkında kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü Özel Dairece onanmak suretiyle kesinleşmiş olduğundan, inceleme sanık E.. D.. hakkında kasten öldürme suçuna yardımdan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmıştır.
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığın kasten öldürme suçuna müşterek fail olarak mı, yoksa yardım eden olarak mı katıldığının belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
05.08.2008 günü saat 22.00 sıralarında kardeş olan sanıklar Er.. ve En.. ile maktul Ümit arasında çıkan kavgada sanıklardan Er..'in maktulü bıçaklayarak olay yerinden birlikte kaçtıkları,
06.08.2008 tarihli yakalama tutanağına göre; eylemi kardeş olan sanıkların gerçekleştirdiği bilgisi üzerine adreslerine gidildiğinde sanık En..’in kaçmaya çalışırken kovalamaca sonucu, yaklaşık bir saat sonra da diğer sanık Er..’in eve gelmesi üzerine yakalandığı, sanık Er..'in olayda kullandığı bıçağı İSKİ çukuruna attığını söylemesi üzerine belirtilen çukurun arandığı, ancak bıçağın bulunamadığı,
Otopsi raporuna göre; maktulün batın ve göğüs bölgesinde toplam 12 adet bıçak yarası ile 2 adet kesik vasıflı yara olduğu, 7 adet yaranın tek başına öldürücü nitelikte olduğu, kesici delici alet yaralanmasına bağlı iç organ kesilmesinden gelişen iç kanamadan öldüğü, kanında 204 promil alkol bulunduğu,
Sanıklardan Er..’in 120 promil, sanık En..’in ise 160 promil alkollü olduğu,
Anlaşılmaktadır.
Tanık S.. A.. kollukta ve savcılıkta; olay günü arkadaşı olan maktulün arayarak alkollü olduğundan dolayı kendisini evine bırakmasını istediğini, arabaya aldığı maktulün sağ ön tarafa oturduğunu, Bayır sokakta sanıkların yanından geçerken ıslık sesi geldiğini, arkasından da "dur" diye bağırdıklarını, sanıklardan Er..'in sinirli vaziyette sağ tarafa yanaşarak maktule “En.. benim lan bana söyle” diye bağırdığını, bunun üzerine maktulün “bana mı lan diyorsun” diyerek aşağı indiğini, Er..'in bıçak çıkartarak bıçaklamaya başladığını, hemen aşağıya inip yanlarına doğru giderken Er..’in ağabeyi En..in önünü keserek “karışma lan” diyerek yumruk salladığını, kendisini iterek Er.. ile maktulü ayırmaya çalıştığını, ancak En..'in maktulün sol kolundan tuttuğunu, Er..'in ise bıçaklamaya devam ettiğini, engel olamadığını, Er.. bıçaklamayı bırakınca En..'in de maktulü tutmayı bırakarak birlikte kaçtıklarını söylemiş, mahkemede; aynı beyanlarını tekrarlamakla birlikte maktulün iri yapılı biri olduğundan kendini savunabilec
