(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Kasten çocuğunu öldürme suçundan sanık ...'nın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 82/1-d-e ve 62/1. maddeleri gereğince müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/10/2007 tarihli ve 2007/109 esas, 2007/130 sayılı kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 19/07/2010 tarihli ve 2008/5909 esas, 2010/5588 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, sanık müdafiinin yargılanmanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/04/2017 tarihli ve 2017/379 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine yönelik mercii ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/05/2017 tarihli 2017/497 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/03/2014 tarihli ve 2012/3-909 esas, 2014/121 sayılı kararında, “Delil ve olayların, yargılamanın yenilenmesi nedeni olarak kabul edilebilmesi için "yeni" olması gerekmektedir. Hükmü veren mahkemeye bildirilmemesi sebebiyle, hükümde dikkate alınmamış olan her olay ve delil hükümlü tarafından bilinip bilinmemesi önemli olmaksızın "yeni" olarak nitelendirilmektedir. Olay ya da delilin yeniliği, olayın kesin hükümden sonra meydana gelmiş olmasıyla değil, kesinleşmiş olan hükmün verilmesi sırasında değerlendirilip değerlendirilmediği ile bağlantılıdır. Kesin hükümden önce meydana gelen ancak mahkemenin bilgisine sunulmayan ya da mahkeme tarafından değerlendirilmeyen deliller ve olaylar da "yeni" sayılmalıdır. Bu doğrultuda hükmü veren mahkemeye bildirilmediğinden yargılama yapılırken değerlendirilemeyen her türlü olgu ve delil de "yeni" sayılmaktadır.” şeklindeki açıklamalar nazara alındığında;
Dosya kapsamına göre, sanığın evlilik dışı normal doğumla dünyaya getirdiği kendi öz bebeğini öldürdüğü gerekçesiyle yapılan yargılama sonucunda, atılı suça karşı cezai sorumluluğunun tam olduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 4. İhtisas Kurulu'nun 23/05/2017 tarihli ve 140-110507-27919-2053 sayılı raporu nazara alınarak müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükümlü müdafiinin hükümlüde doğuştan bu yana bipolar bozukluk hastalığı bulunduğunu ancak bunun sonradan tespit edilebildiğini, yargılamada ve kurum raporunda cezai ehliyeti etkileyebilecek bu durum hakkında değerlendirilme yapılmadığını iddia ederek yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunduğu, bu talebin Adli Tıp Kurumu Başkanlığı'nın anılan raporunda gerekli değerlendirmenin yapıldığından bahisle reddedildiği, bu karara karşı yapılan itirazın da mercii mahkemesi tarafından reddedildiği ancak sanığın cezai ehliyetinin tam olduğuna yönelik adli raporun incelenmesinden anılan raporda yargılamanın yenilenmesine konu hususun tartışılmadığı anlaşılmakla; ... Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Sağlık Kurulu'nun 09/01/2015 tarihli ve 387 sayılı raporundan hükümlünün bipolar bozukluk tanısıyla takiplerinin sürdüğü ve kendisinde antisosyal kişilik bozukluğu ile uyum bozukluğunun tespit edildiği, öyle ise doğuştan olmasına karşın sonradan anlaşıldığı ileri sürülen hastalığın hükümlüde gerçekten mevcut olup olmadığı, mevcut ise bu yeni öğrenilen durum da nazara alınmak suretiyle, hükümlünün olay sırasında işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığının tespiti ile cezai ehliyeti hususunda yeniden rapor aldırdıktan sonra hukuki durumun tayin edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 25/12/2018 gün ve 94660652-105-67-13592-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü ... hakkındaki dosya kapsamından;
Hükümlünün, 01.05.2006 tarihinde yeni doğan çocuğunu kasten öldürme suçundan ... 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 17.10.2007 tarihli ve 2007/109 esas, 2007/130 karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK’nın 82/1-(d), (e), 62. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezasıyla cezalandırıldığı,
Bu hükmün sanık vekilinin temyizi üzerine, ileri sürülen temyiz itirazları yerinde görülmeyerek Yargıtay 1. Ceza Dairesi’nin 19.07.2010 tarihli ve 2008/5909 esas, 2010/5588 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
Hükümlü vekilinin 24.03.2017 tarihli dilekçesinde “müvekkilinin bipolar hastası olup tedavi gördüğünü, yargılama sırasında cezai ehliyeti ile ilgili Adli Tıp Kurumundan rapor alınmış ise de alınan raporun eksik olduğunu, müvekkilinin bipolar hastası olup olmadığının tespiti, bu hastalığın sonradan oluşup oluşmayacağı, doğuştan var olan bir hastalıksa müvekkilinin olay sırasında bu hastalığın etkisi altında olup olmadığı konusunda tekrar Adli Tıp Kurumundan rapor aldırılması gerektiğini” ileri sürerek dosyanın yeniden ele alınarak yargılamanın yenilenmesini istediği, ... 2.Ağır Ceza Mahkemesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda “hükümlü hakkında aldırılan cezai ehliyet raporunun kapsamlı olarak düzenlendiği ve rapor verilirken kişinin tüm ruhsal durumunun bir bütün olarak değerlendirildiği, bu açıdan cezai ehliyet raporunda bir eksiklik bulunmadığı, bu nedenle hükümlü müdafinin belirtmi