AVRUPA İNSAN HAKLARI MAHKEMESİ
İKİNCİ BÖLÜM
KABUL EDİLEBİLİRLİK HAKKINDA KARAR
Başvuru no. 4653/06 ve 20131/06
Hasan OKUR ve Hüseyin OKUR / Türkiye
ve Sıdıka KOCAKUŞAK ve diğerleri / Türkiye
Başkan
Ksenija Turkovic,
Yargıçlar
Jon Fridrik Kjolbro,
Georges Ravarani
ve Bölüm Yazı İşleri Müdür Yardımcısı Hasan Bakırcı’nın katılımıyla 8 Kasım 2016 tarihinde Komite halinde toplanan Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (İkinci Bölüm) (“Mahkeme”), 25 Ocak 2006 ve 30 Mart 2006 tarihlerinde yapılmış olan yukarıdaki başvuruları göz önünde bulundurarak, yapılan müzakerelerin ardından aşağıdaki şekilde karar vermiştir:
OLAYLAR
1. Başvuranların listesi ekte verilmiştir. Başvuranlar, Antalya Barosu’na kayıtlı Avukat O. Evren tarafından temsil edilmişlerdir. Türk Hükümeti (“Hükümet”) kendi görevlisi tarafından temsil edilmiştir.
2. Başvuranlardan biri olan Hasan Okur, mevcut başvuruyu yaptıktan sonra 24 Aralık 2006 tarihinde vefat etmiştir. Davanın tebliğ edilmesinin ardından, varisleri Esma Nevin Okur, Asım Okur ve Aslı Okur Kuru, Mahkeme’yi başvuruyu takip etmek istediklerine dair bilgilendirmişlerdir.
A. Davanın koşulları
3. Davanın koşulları, taraflar tarafından ibraz edildiği şekliyle aşağıdaki gibidir.
4. Başvuranlara ait birçok arazi parçası, idare tarafından kamulaştırılmıştır. Daha sonra başvuranlar, Antalya Asliye Hukuk Mahkemesi önünde, kamulaştırma nedeniyle ek kamulaştırma tazminatı talebiyle dava açmışlardır. Yerel mahkemeler, tazminatların miktarını belirlemiştir ve bu kararlar daha sonra Yargıtay tarafından onanmıştır. İlgili meblağlar, 8 Mart 2007 ve 18 Mayıs 2006 tarihlerinde başvuranlara ödenmiştir. Başvuruların detayları ekte görülebilir.
B. İlgili iç hukuk
5. Aşağıda anılan Tazminat Komisyonuna ilişkin (bkz., §§ 8-12) ilgili iç hukuka ve uygulamaya dair bilgilere Turgut ve Diğerleri / Türkiye (k.k.), no. 4860/09, 26 Mart 2013; Demiroğlu / Türkiye (k.k.), no. 56125/10, 4 Haziran 2013; ve Yıldız ve Yanak / Türkiye (k.k.), no. 44013/07, 27 Mayıs 2014 kararlarından erişilebilir.
ŞİKÂYETLER
6. Başvuranlar, düşük faiz oranlarının yanı sıra ek tazminat bedellerinin ödenmesinde yaşanan aşırı gecikmenin kendilerini önemli ölçüde finansal zarara uğrattığı konusunda şikâyetçi olmuşlardır. Bu kapsamda, başvuranlar, Sözleşme’ye Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. maddesine dayanmışlardır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME
7. Mahkeme, başvuruların benzer mahiyette
