© Совет на Европа/ Европски суд за човекови права, 2012. Овој превод е изработен со поддршка на Human Rights Trust Fund на Советот на Европа (/humanrightstrustfund). Преводот не е обврзувачки за Судот. За понатамошни информации видете ја целосната назнака за авторски права на крајот на овој документ.
© Council of Europe/European Court of Human Rights, 2012. This translation was commissioned with the support of the Human Rights Trust Fund of the Council of Europe (/humanrightstrustfund). It does not bind the Court. For further information see the full copyright indication at the end of this document.
© Conseil de l’Europe/Cour européenne des droits de l’homme, 2012. La présente traduction a été effectuée avec le soutien du Fonds fiduciaire pour les droits de l’homme du Conseil de l’Europe (/humanrightstrustfund). Elle ne lie pas la Cour. Pour plus de renseignements veuillez lire l’indication de copyright/droits d’auteur à la fin du présent document.
Информативна белешка за судската пракса на Судот бр. 107
април 2008
M SRL против Молдавија - 21151/04
Пресуда 8.4.2008 [Секција IV]
Член 1 од Протокол 1
Член 1 став 1 од Протокол 1
Мирно уживање на имот
Повлекување на лиценца за работење на Интернет провајдер заради чисто формална повреда на прописите: повреда
Факти: Компанијата – апликант, корпорација во приватна сопственост и најголем провајдер на Интернет услуги во Молдавија во тој момент, го преселила своето седиште во ноември 2002. Промената била регистрирана кај Државната комора за регистрација, а биле информирани и даночните власти. Во мај 2003 компанијата – апликант аплицирала кај националниот регулаторен орган за телекомуникации (ANRTI) за дополнителна лиценца. Сепак, иако при поднесувањето на апликацијата компанијата ја дала својата нова адреса, лиценцата била издадена со старата адреса. Во септември 2003 компанијата – апликант и извесен број други оператори добиле писмо од регулаторниот орган со барање да платат годишна такса за лиценца и да дадат детали за своите адреси во рок од десет дена, или ќе се соочат со ризикот нивните лиценци за работење да бидат суспендирани. Иако компанијата – апликант потоа се обидела да ги исправи овие пропусти, регулаторниот орган ја прегледал доставената информација и, без чекање на одговор или без да даде период на суспензија, ги прогласил нејзините лиценци за неважечки. Амандман на прописите усвоен набргу потоа значел дека компанијата – апликант не можела да аплицира за нова лиценца за период од шест месеци. Компанијата неуспешно ја оспорила одлуката на регулаторниот орган пред судовите и набргу била принудно истерана од бизнисот. Од над 50 оператори за кои било наведено дека не го почитувале предупредувачкото писмо на регулаторниот орган, се чини дека компанијата – апликант е, се чини, единствената чија лиценца е повлечена, а другите наместо тоа добиле тримесечна суспензија.
Право: Член 1 од Протокол 1 – Прекинувањето на лиценците е мерка на конрола врз користењето на имотот што паѓа да се испитува во
