Yüksek İdare Mahkemesi Numara 97/2010 Dava No 4/2012 Karar Tarihi 02.03.2012
Numara: 97/2010
Dava No: 4/2012
Taraflar: Pekalp Properties Cyprus Ltd. ile KKTC Maliye Bakanlığı ve diğerleri arasında.
Konu: Kumarhane işletme imtiyaz ön izni talebi - Talebin reddedilmesi - Davacı, kumarhane işletme imtiyaz ön izni verme yetkisinin Davalı 1 ve 2ye ait olmasına rağmen, izin başvurusunun Davalı 3 Bakanlar Kurulu tarafından reddedildiğini belirterek, red kararının hükümsüz ve etkisiz olduğuna karar verilmesini talep etti - Talebin kabul edilerek Bakanlar Kurulu kararının hükümsüz ve etkisiz olduğuna karar verilmesi.
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 02.03.2012

-D.4/2012 YİM:97/2010

Yüksek İdare Mahkemesinde
Anayasanın 152.Maddesi Hakkında.

Mahkeme Heyeti: Necmettin Bostancı,Talat D.Refiker, Mehmet Türker

Davacı:Pekalp Properties Cyprus Ltd., Beyaz Köşk, No:6,-
Gönyeli,Lefkoşa

-ile-

Davalı:1-KKTC Maliye Bakanlığı vasıtasıyla KKTC- Lefkoşa
2-KKTC Turizm, Çevre ve Kültür Bakanlığı vasıtasıyla
KKTC, Lefkoşa
3-KKTC Bakanlar Kurulu vasıtasıyla KKTC, Lefkoşa

A r a s ı n d a.

Davacı namına:A-vukat Rauf Kürşad
Davalı 1 ve 2 namına:Savcı Meryem Beşoğlu.

------------

K A R A R

Necmettin Bostancı: Bu davanın kararını Sayın Yargıç Talât D.Refiker okuyacaktır.

Talât D.Refiker: Davacı, KKTC Şirketler Mukayyitliğinde kayıtlı, 450,000 TL ödenmiş se-rmayesi olan ve haiz olduğu 241 numaralı teşvik belgesi tahtında, Girne-Lapta'da inşa ettirmekte olduğu 5 yıldız standardındaki Spring Beach Otel ve Golden Springs Casino için, 16.12.2008 tarihinde talep ettiği kumarhane işletme imtiyaz ön izninin reddedi-lmesi üzerine, Davalılar aleyhine ikâme ettiği bu davada, söz konusu izin için aranan bütün şartların yerine getirilmesine karşın, konu izin talebinin, Davalı no:1 ve 2 tarafından uzun süre sürüncemede bırakılarak sonuçlandırılmadığını; Fasıl 151 Bahse Tut-uşma Evleri, Kumarhaneler ve Kumarı Önleme Yasası'nın 17(1) Maddesi tahtında belirlenen Özel Şartlar Kararnamesi'nin 7'nci Maddesine göre "Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzni" verme yetkisinin, Davalı no:1 ve 2'ye ait olmasına karşın, mezkûr izin başvurusunu-n, Davalı no:3 tarafından reddedildiğini iddia ederek, aşağıda belirtildiği şekilde;

A-Davalı No:1 ve No:2'nin ve/veya davalıların, davacının 16.12.2008 tarihinde yapmış olduğu Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İznine ilişkin talebini onaylamamakla ve/veya izn-i yasal bir gerekçe olmadan vermemekle ve/veya müracaata ilişkin cevabını gerekçeleri ile bildirmemekle bir ihmalde bulunduğuna ve bu ihmalin yapılmaması gerektiğine ve yapılması ihmal olunan işlemin yani mezkûr iznin verilmesi gerektiğine dair bir beyan v-e/veya mahkeme emri,
B-Davalıların müştereken ve/veya münferiden 02.07.2010 tarihli yazı ile Davacının bilgisine getirdiği ve 16.12.2008 tarihinde yapılan müracaatın onaylanmadığına dair kararın ve/veya davacının 31/2009 sayılı yasa şartları dahilinde yeni- ismiyle şans oyunu salonu ön izni'ne tekrardan müracaat etmesi gerektiğine dair kararın ve/veya işlemin tamamen hükümsüz ve etkisiz olduğunu ve/veya yoklukla malul olduğunu ve/veya iptal edilmesini öngören bir hüküm ve/veya emir,
C-Davalı No:3'ün davacını-n 16.12.2008 tarihinde yapmış olduğu müracaatını onaylamadığına dair kararının ve/veya işleminin tamamen hükümsüz ve etkisiz olduğunu ve/veya yoklukla malul olduğunu ve/veya iptal edilmesini öngören bir hüküm ve/veya emir,
D-Muhterem Mahkemenin uygun görec-eği başka herhangi bir emir ve/veya hüküm verilmesi;
E-İşbu dava masraflarının

verilmesi talebinde bulunmuştur.


Davalılar ise; Davacının yukarıda yer alan iddia ve taleplerine mukâbil dosyaladıkları Müdafaa Takriri'nde, dört başlık altında ön itirazda -bulunmalarına karşın, davanın duruşmasında, bu ön itirazlarını geri çekmek suretiyle, dava konusu kararın alınması aşamasında Davalıların keyfi, yasal dayanaktan yoksun, hukuka aykırı ve yetki gasbı niteliğinde herhangi bir işlemde bulunmadıklarını, Davacı-nın belge ve işletme standartlarının "Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzni" verilmesini gerekli kılacak düzeyde olmadığını iddia ederek, davanın reddedilmesi talebinde bulunmakla yetinmişlerdir.

Davanın yapılan duruşmasında, gerek Davacı ve gerekse Davalıla-r tanık dinletmeyip, iddiaları doğrultusunda Mahkemeye hitap etmekle yetinmişlerdir ve 29 adet belgeyi de müştereken emare yapmışlardır.

Dava konusu olup da, bu belgeler arasında yer alan ve Emare 29 olarak kayda geçen, 2.7.2010 tarihli yazı aynen şöyled-ir:
" KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ
MALİYE BAKANLIĞI
DEVLET EMLÂK VE MALZEME DAİRESİ
Mersin 10-Türkiye

Sayı:DEM.0.00-Cas 509/2010-GEN-1172Tarih:02/07/2010
Konu:Pekalp Properties Ltd.'in Kumarhane
İşletme İmtiyaz Ön İzni- müracaatı hk.

ÇİFTE TAAHHÜTLÜ

Sn.Rauf Kürşad
(Pekalp Properties Ltd.yetkilisi)
No:2, Kardeşler Pasajı,
Yediler Sokak,
Lefkoşa.

İlgi:14.6.2010 tarihli müracaatınız.

------------------

İlgi Müracaatınız Dairemizce incelenmiş olup, ilgi yazınız-da
Bahsedilen 19/10/2009 yazı, sizden telefoniyen talebimiz üzere,
Dairemize 24/06/2010 tarihinde ulaşmış olduğu malumdur.
Pekalp Properties Ltd.'in Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzin müracaatıyla ilgili yapılan detaylı incelemede, konu şirketin bu husust-aki ilk müracaatının, 29/08/2006 tarihli olduğu fakat müracaat ekinde verilmesi gereken belgelerin eksik olması ve tamamlanmaması nedeniyle sonuçsuz kalmıştır. İkinci müracaat ise 16/12/2008 tarihinde yapılmış ve dosya tamamlandığı zamanda, konuyla ilgili -verilen Teminat mektubu tutarı, Sabit Kumarhane İşletme İmtiyaz İzni tutarında yaşanan artış nedeniyle, gerekli meblağdan aşağı kaldığı halde, Maliye Bakanlığı, iyi niyet çerçevesinde konuyu şartlı olarak 13/01/2009 tarihinde Önerge ile Bakanlar Kurulu'nun- onayına getirmiştir. Ancak Bakanlar Kurulu bu önergeyi onaylamamıştır.
Sözkonusu şirket, 12/03/2009 tarihinde yürürlüğe giren, 31/2009
Sayılı Şans Oyunları Yasası şartları dahilinde, yeni ismiyle "Şans Oyunu Salonu Ön İzni"'ne tekrardan müracaat etmes-i gerekmektedir.
Bilgi edinilmesini ve gereğini saygılarımla rica ederim.

Sadık R.ULUPINAR
Devlet Emlâk ve Malzeme
Dairesi Müdürü"


Yukarıda yer alan yazı içeriğinde, Davacının mezkûr izin
talebinin gerekçe gösterilmeksi-zin, Bakanlar Kurulu tarafından reddedildiği görülmektedir.

Fasıl 151 sayılı Bahse Tutuşma Evleri, Kumarhaneler ve Kumarı Önleme Yasası'nın 17(1) Maddesi tahtında belirlenen Özel Şartlar Kararnamesi'nin 7'nci Maddesi ise aynen şöyledir:

"7.Yeni Turisti-k Tesis Yatırımlarında Kumarhane Ön İzin verilmesi: K.K.T.C'nde yeni turistik yatırım gerçekleştirecek tüzel kişilere, bu maddede ve bu Kararnamenin 6'ncı ve 19'uncu maddelerinde öngörülen koşulları yerine getirmeleri halinde Maliye Bakanlığı ve Turizm işl-erinden sorumlu Bakanlığın müşterek onayı ile "Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzni" verilir.

(1)...........................................................

(2)............................................................

(3).........................-...................................

(4)............................................................

(5)............................................................

(6)..........................................................."


Yukarıda- yer alan Maddede de görüleceği üzere; önümüzdeki meselede olduğu gibi, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde yeni turistik yatırım gerçekleştirecek tüzel kişilere "Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzni" verme veya vermeme yetkisi, Maliye Bakanlığı ve turizm işler-inden sorumlu bakanlığa aittir. Bakanlar Kurulunun ise, bu konuda hiçbir yetkisi bulunmamaktadır.

Dolayısıyla, Bakanlar Kurulunun, Emare 29'daki yazıda ifadesini bulan ve Davacının "Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzni" talebinin reddine ilişkin olan kararı-nın, yukarıda bahsi geçen Kararname'nin 7'nci Maddesine aykırı olduğu sonucuna varmakta ve bulgu yapmaktayız.

Bu bulguya vardıktan sonra, mezkûr kararın gerekçe içerip içermediği; kararın gerekçesiz olması halinde, bunun hukuki sonucunun ne olacağı husus-unun incelenmesine gerek kalmamakla beraber, şu hususu belirtmek isteriz ki, Müdafaa Takriri'nde bahsi geçen ve Davacının, belge ve işletme standartlarının, "Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzni" verilmesini gerekli
kılacak düzeyde olmadığı şeklinde ileri sür-ülen iddia, Bakanlar Kurulunun mezkûr kararının gerekçesini oluşturmadığı sürece, böyle bir iddianın inceleme konusu yapılması olası değildir.

Davacının Talep Takriri'nin A paragrafında "Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzni" talep eden, 16.12.2008 tarihli -başvurusunun reddine ilişkin olan kararın, gerekçeleri ile birlikte Davalılar tarafından kendisine bildirilmemesinin bir ihmal olduğu belirtilmekte ve mezkûr ihmalin yapılmaması gerektiğine dair Mahkemenin bir emir vermesi talep edilmektedir.

Anayasamızın- "Dilekçe Hakkı" başlığını taşıyan 76(1) Maddesi aynen şöyledir:

"(1)Herkes, kendileriyle veya kamu ile ilgili dilek ve
şikâyetleri hakkında tek başına veya topluca, yetkili makamlara yazı ile başvurma ve bunların süratle incelenmesi ve karara bağlanması- hakkına sahiptir.
Gerekçeye dayanacak olan bu karar, en geç otuz gün
içinde, dilek ve şikâyet sahibine yazılı olarak bildirilir. Böyle bir karardan zarar gören herkes veya otuz gün içerisinde kendisine bir karar bildirilmeyen her ilgili, dilek ve şikây-et konusu hakkında yetkili Mahkemeye başvurabilir.
(2)...............................................................

İhtilâfsız olgulardan, Davacının yukarıda bahsi geçen ön izin talebine ilişkin olan ve bu davanın konusunu oluşturan başvurusunu, 16.12-.2008 tarihinde yaptığı ve 18 ayı aşkın bir süre sonunda, Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesi vasıtasıyle kendisine yazılı olarak cevap verildiği, 2.7.2010 tarihini taşıyan ve Emare 29 olarak kayda geçen bu yazının içeriğinden ise, başvurusunun gerekçe gösteri-lmeden reddedildiğini öğrendiği görülmektedir. Bu bağlamda ise; Davalı (1) ve (2)'nin, Anayasamızın yukarıda yer alan 76'ncı Maddesine riayet etmemek suretiyle ihmalde bulundukları ve böyle bir ihmalde bulunmamaları gerektiği sonucuna varmakta ve bulgu yap-maktayız.

Sonuç olarak yukarıda belirtilenler ışığında;
1) Davacının "Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzin" talebine,
Davalı (1) ve (2)'nin Anayasanın 76'ncı Maddesinde
öngörülen sürede ve şekilde cevap vermemekle,
ihmalde bulunduklarına ve bu i-hmali yapmamaları
gerektiğine;

2) Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesinin DEM.0.00-Cas
509/2010-GEN-1172 sayılı ve 2.7.2010 tarihli yazısında
ifadesini bulan ve Davacının 16.12.2008 tarihli
"Kumarhane İşletme İmtiyaz Ön İzin" talebinin
onay-lanmadığına ilişkin olan Bakanlar Kurulu kararının
ise, geçersiz ve hükümsüz olduğuna ve herhangi bir
sonuç doğuramayacağına;

karar verilir.

Dava masraflarının Davalılar tarafından ödenmesine emir
verilir.

Necmettin Bostancı Talât D.RefikerM-ehmet Türker
YargıçYargıç Yargıç

2 Mart, 2012
-


6



-


Full & Egal Universal Law Academy