Yüksek İdare Mahkemesi Numara 96/1982 Dava No 5/1984 Karar Tarihi 29.02.1984
Numara: 96/1982
Dava No: 5/1984
Taraflar: Aziz Akıneri ile Ek. Ve Mal. Bak.
Konu: Sakatlık nedeniyle ek emeklilik talebi
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 29.02.1984

-D.5/84 YİM 96/82 Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan

Yüksek Mahkeme Huzurunda.
Mahkeme Heyeti:Şakir Sıdkı İlkay, Başkan, Niyazi F. Korkut, Aziz Altay.

Anayasanın 118. Maddesi hakkında.

Müstedi: Aziz Akıneri, Güzelyurt.

ile -

M-üstedaaleyh:Ekonomi ve Maliye Bakanlığı (Bütçe Dairesi) vas.
Kıbrıs Türk Federe Devletini temsilen KTFD Savcılığı, Lefkoşa.
A rasında.

Müstedi namına: Vehit Nekipzade.
Müstedaaleyh namına: Yaşar Boran.


Yasa Maddes-i: 26/77 sayılı Emeklilik Yasasının 11. maddesi.


İstemin Özeti: Müstedinin sakatlığı nedeni ile emekliye sevk edildiği nedenine istinaden ek emekli maaşı talebinin reddi kararının hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar v-erilmesi istemi.

OLAY: 1944'de Emniyet Kuvvetlerine katılan ve TMT görevlerinde de bulunan Müstedi en son Polis Başmüfettişliği yaptığı esnada rahatsızlanarak diyabet hastalığı nedeni ile sol ayağı kesildi. Tibbi rapora göre malûliyet derecesi %69 olarak -belirtilen Müstedi emekliye sevkinin, sakatlık nedeni ile olduğu nedenine istinaden ek maaş talep etti. Müstedaaleyhin bu talebine verdiği red cevabı üzerine de işbu başvuruyu dosyaladı.

SONUÇ: Müstedinin yarasının, Yasanın 11. maddesi kapsamında bir yara- olabilmesi için, görevin fiilen yerine getirilmesi sırasında vukubulan bir yaralanmanın sonucu olması gerekir. Müstedinin yarası bu madde kapsamında değildir.
Başvuru reddolunur.


HÜKÜM

Şakir Sıdkı İlkay, Başkan: Bu başvuruda Mahkemenin hükmünü Sayın Ya-rgıç Niyazi F. Korkut verecektir.




Niyazi F. Korkut: 19.7.1944 tarihinde Emniyet Kuvvetlerine katılan Müstedi 1.4.1981 tarihinde, sağlık nedeniyle, emekliye sevkediiene dek polis olarak çeşitli rütbelerde görev ifa edip Polis Baş Müfettişliğine kadar u-laştı. Müstedi 1958 yılında T.M.T.'na girdiğini ve çeşitli görevler ifa ettiğini ve gerek polis ve gerekse T.M.T. görevleri esnasında aşırı korku, heyecan ve sevinç nedeniyle 1958 yılının sonunda diabet hastalığına tutulduğunu, 1980 yılında Lefke Emniyet M-üdür Yardımcılığı ve Güzleyurt Karakol Müdürlüğü görevlerini yürüttüğünü ve bu görevleri yürütürken 1980 Mayıs ve Haziran ayları içerisinde yapılan seçim propagandaları ve seçim esnasında sürekli ve yorucu asayiş ve güvenliği sağlama görevlerini yerine get-irirken görevi esnasında aşırı derecede ayakta durup terlemeden sol ayağının altında bir yara belirdiğini ve yapılan tedavinin başarılı sonuç vermediğini ve sol ayak 4 ve 5. parmaklarının kangren olup bilâhare 24.10.1980'de sol ayağının kesildiğini ve bu s-akatlık nedeni ile 14.4.1981'de zorunlu olarak emekliye sevkedildiğini ileri sürerek sakatlık nedeni ile emekliye ayrıldığını belirterek Müstedaaleyhten ek emekli maaşı istedi. Müstediye verilen tıbbi rapora göre maluliyet derecesi %69'dur.
Müstedaaleyh 11-.8.1982 tarihli olup 27.8.1982 tarihihde Müstedinin bilgisine gelen bir yazı ile Müstedinin sakatlığının görevini fiilen yerine getirmesi sırasında olmayıp diabet hastalığı sonucu olduğunu belirterek Müstedinin istemini reddetti.

Müstedi bu karara karşı i-şbu başvuruyu dosyaladı. Müstedi başvurusunda yukarıda özeti yapılan olguları ileri sürerek konu kararın hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğuramayacağına ilişkin bir karar verilmesi isteminde bulundu.

Müstedaaleyh ise dosyalamış olduğu -itiraznamede başvuru konusu yazıda ileri sürülen hususları yineleyerek müstedinin diabet hastalığı nedeniyle sol bacağının kesildiğini ve müstedinin sakatlığının 26/77 sayılı Emeklilik Yasası'nın 11. maddesi kapsamına girmediğini vurguladı.

Müstedi başvur-uda ileri sürülen sav ve istemlerini kanıtl;al: üzere bizzat şahadet verdi ve ayrıca 3 tanık dinletti.

Müstedi şahadetinde, başvurudaki savlarını yineleyerek, sair şeyler yanında, 1958'de T.M.T'na katıldığını, teşkilât için silâh taşıdığını, bilgi top-ladığını ve postacılık yaptığını, bunları yaparken hep heyecan çektiğini, 1.4.1959-30..4.1959 arası Ankara'da eğitim gördüğünü ve orada iken halsizlik hissedip dönüşte muayene olduğunda şeker hastalığına tutlduğunun anlaşıldığını belirtti.

Müstedi şahadet-inde devamla 1980 yerel seçimlerinde Güzelyurt'ta asayişi korumakla sorumlu olduğunu, devamlı ayak üstü görev yaptığını ve bunun sonucu ayağının altının terlemesinden yara olduğunu, ilk sol ayağının 2 parmağının ve bilâhare 3 ve 4'üncü paramağının ve sonun-da da ayağının 24.10.1980'de dizden yukarı kesildiğini ve Sağlık Kurulu raporuna istinaden 28.1.1981 tarihli Bakanlar Kurulu kararı ile zorunlu emekliye sevkedildiğini belirtti.


Müstedi tarafından şahadete çağırılan Lefke Emniyet Müdürü Rıdvan Rıdavanoğ-lu da şahadetinde 1980 yerel seçimlerinde müstedinin Güzelyurt karakol sorumlusu olduğunu ve söylevler sırasında emniyet ve asayişi korumakla görevli olup görev sırasında devamlı ayakta durduğunu doğruladı.

Müstedi tarafından şahadete çağırılan Dr. Ali Fi-kret Niyazi ise şahadetinde müstedinin T.M.T. için postacılık yaptığını doğruladı ve keza aşırı stress ve heyecanın gizli diabetin ortaya çıkmasında rol oynadığını ve müstedinin o devrede yaptığı postacılık işinin de devamlı korku ve heyecan yaratan bir gö-rev olduğunu da vurguladı.

Müstedi tarafından şahadete çağırılan iç hastalıkları uzmanı Dr. Çetin H. Ziya ise şahadetinde sair şeyler yanında, diabetin ırsi bir hastalık olduğunu ancak sıkıntı, üzüntü, korku ve heyecanın bu hastalığın hızlanmasına neden o-labileceğini; şeker hastalığının genelde bütün dokulara ziyan verdiğini ve ilk bozukluğun da kılcal damarlar olduğunu, bu damarlardan ayaklara bol miktarda bulunduğunu ve şekerin vücutta meydana gelen bir yaranın iyileşmesini engellediğini belirtti.

Müste-daaleyh ise herhangi bir tanık çağırmadı.

Müstedinin kendisi, görevde devamlı ayakta kalması sonucu ayağının altının terlemesinden yara olduğunu söylemişse de bunun böyle olduğunu gösterecek tıbbi şahadet mahkeme önünde mevcut değildir. Mahkeme önündeki t-ıbbi şahadet genel olup ırsi olarak kabul edilen diabet hastalığının ne şekilde ortaya çıkabileceğini ve nelere sebep olabileceğini göstermektedir. Bu bir tarafa müstedinin görev sonucu olduğunu ve sakatlığına sebep olduğunu iddia ettiği yara, 26/77 sayılı- Emeklilik Yasasının 11. maddesinin kapsamında bir yaralanma değildir. Bu maddenin (1). fıkrasının ilgili kısmı şöyledir:

"11.(1)Emeklilik hakkı kazandıran bir hizmette görev yapan bir hak sahibi:

Görevinin fiilen yerine getirilmesi sırasında;
Kendi ihm-ali olup olmamasına bakılmaksızın;
Özellikle görevinin niteliği gereği haller nedeniyle Yaralanma sonucu sürekli olarak sakat kaldığı takdirde, Bakanlık:

(i) Böyle bir hak sahibinin emekliye ayrılması, sakatlık nedeniyle zorunlu hale gelir veya hızlandır-ılır ve emeklilik hakkı kazandıran hizmeti 10 yıldan az olursa; kendisine, 6. madde gereğince sadece ikramiye yerine, 5. maddede öngörülen en az on yıllık hizmet süresi koşuluna bakılmaksızın, on yıllık hizmet süresini tamamlamış gibi emeli maaşı verir.


- (ii)Yaralandığı tarihte emeklilik amaçları için kabul edilen ödenekleri esası üzerinden hesaplan- mak koşulu ile, emekliye ayrıldıktan sonra, kendisine, bu fıkranın (ç) bendinde öngörülen biçimde ek emekli maaşı verir."

Yukarıda alıntısı- yapılan Yasa maddesinden de görülebileceği gibi bir hak sahibinin görevinin fiilen yerine getirilmesi sırasında ve özellikle görevinin niteliği gereği haller nedeni ile yaralanma sonucu sürekli olarak sakat kaldığı hallerde ek emeklilik maaşı almasına ol-anak vardır. Sakatlığın bu madde kapsamına girebilmesi için görevin fiilen yerine getirilmesi sırasında vukubulan bir yaralanmanın sonucu olması gerekir. Mevcut bir hastalığın sebep olduğu bir yara, görev sırasında ye almış olsa bile, bu madde anlamında bi-r yaralanma sayılamaz. Bu madde analmında bir yaralanmanın bir hastalığa mebni değil de verilen görevin ifası sırasında, örneğin kurşunlanma, dövülme sonucu, alınan bir yara olması gerekir. Bu madde kapsamına girebilecek yaralanmaları tümü ile burada sıral-amamız gerekmemektedir. Ancak, yukarıda da belirtildiği gibi, müstesinin sakatlığına sebep olan yara biı madde anlamında bir yaralanma sayılmaz.
Yukarıda söylenenlerden de anlaşılacağı gibi müstedaaleyh müstedinin sakatlığı nedeni ile ek emekli maaşı taleb-ini reddetmekle hata etmiş değildir.

Sonuç olarak başvuru reddolunur.

Masraflarla ilgili herhangi bir emir verilmez.


(Şakir Sıdkı İlkay) (Niyazi F. Korkut) (Aziz Altay) Yargıç Yargıç Yargıç

29- Şubat 1984





- 291 -



Full & Egal Universal Law Academy