Yüksek İdare Mahkemesi Numara 88/1988 Dava No 39/1989 Karar Tarihi 03.10.1989
Numara: 88/1988
Dava No: 39/1989
Taraflar: Yaşar Balcı ile Bayındırlık ve Ulaştırma Bakanlığı
Konu: İşyerine telefon takılması talebi
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 03.10.1989

-D.39/89 YİM 88/88

Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkemede
Yargıç Salih S. Dayıoğlu Huzurunda
Anayasanın 152. Maddesi hakkında.

Müstedi: Yaşar Balcı, Kazafa-na - Girne
-ile-
Müstedaaleyh: 1. Bayındırlık ve Ulaştırma Bakanlığı vas. KKTC, Lefkoşa
2. Türk Telekomünikasyon Genel Müdürülüğü vas. KKTC,
Lefkoşa.
3. Girne Telekomünikasyon Müdürlüğü vas KKTC, Lefkoşa.
4. KKTC Bakanlar Kurulu vas. KKTC Le-fkoşa.
A r a s ı n d a.

Müstedi şahsen hazır
Müstedaaleyhler namına: Müjgân Irkad



Yasa Maddesi:

İstemin Özeti: Müstedinin, Ozanköy'deki ikâmetgahında bulunan bi-r odalık terzihanesine telefon takılmaması nedeni ile Müstedaaleyhin yaptığı ihmalin yapılmaması gerektiğine ve yapılması ihmal olunan telefon cihazı takma işleminin yapılması gerektiğine mütedair karar istemi.

OLAY: Müstedi Ozanköyde ikâmet etmekte ve e-vinin bir odasını terzihane olarak kullanmaktadır. Girne telekomünikasyon dairesine müracaatla iş yerine telefon bağlanmasını talep eden Müstediye, ilgililer müracaatının bekleme listesine geçirildiğini ve imkân uygun olduğu takdirde telefon takılacağı bil-dirildi. Uzun süre bekleyen Müstedi müracaatının gerçekleşmemesi nedeni ile işbu başvuruyu dosyaladı.

SONUÇ: Müstedi müracaatına olumsuz yanıt almamakla birlikte, olumlu yanıt da almamıştır. Bu durumda ortada bir dava sebebi varsaydı o da ancak bir ihmald-en kaynaklanıyordu. Ancak başvuru dosyalandıktan sonra Müstedaaleyh telefonun belli bir tarihe kadar takılacağını bildirdi. Bu durumda "ihmal" şayet var idi ise ortadan kalktığına göre Mahkemenin ihmal üzerine vereceği bir karar yoktur. Ancak telefon takıl-ması gecikmeli ve oda ancak dava açıldıktan sonra gerçekleşebilmiştir. Bu yüzden başvuru reddedilirken Müstediye masraflarının bir kısmını vermeği uygun görürüm.

Atıfta Bulunulan Yargısal İçtihatlar:
-Epco (Cyprus) Ltd. v. The Municipal Committee of Nicosia (1965) C.L.R. Part 3, 416.
-



H Ü K Ü M

-İşbu başvuru ile müstedi Girne'ye bağlı Ozanköy'deki ikametgâhının bir odasında bulunan terzihanesine bir adet telefon cihazı takılmamakla gösterilen ihmalin yapılmaması gerektiğine ve yapılması ihmal olunan telefon cihazı takma işleminin yapılması gerekt-iğine mütedair bir karar talep etmektedir.
-
Olgular özetle şöyledir:

Müstedi Ozanköy'de ikamet edip evinin bir odasını terzihane olarak kullanmaktadır. Terzihanesinde sadece kendisi çalışmaktadır. 13.11.1982 tarihinde Girne Telekomünikasyon Müdürlüğüne (bundan sonra müdüriyet olarak anılacaktır)- yaptığı bir dilekçe ile konu işyerine bir telefon cihazı takılmasını talep etti. Müdüriyet müstediye gönderdiği bir yazı ile dilekçesinin alındığını ve bekleme listesine geçirildiğini ve teknik imkânlar uygun olduğu zaman telefonun takılacağını bildirdi. -Müstedi 15.4.1985'te ikametgâha ayrıca bir telefon takılması için ikinci bir müracaatta bulundu. Bu müracaatı da beklemeye alındı. Müdüriyet 1988 Hazirana kadar talep edilen telefonu takmadığı için müstedi Haziran 1988'de bu başvuruyu dosyaladı ve telefon -cihazı takılması hususunda idarece gösterilen ihmalden yakındı. Ekim 1988'de verilen itiraznamede İdare özetle Ozanköy'e hizmet veren santralın imkânlarının çok dar olduğunu ve bu yüzden müstediye telefon takıldığını, yeni ve daha büyük bir santralın yapıl-masına erken bir zaman içinde başlanacağını ileri sürdü.

Başvurunun ilgililer arasında Mahkeme dışı halledilmesine fırsat vermek amacıyle başvurunun duruşması birçok kez ertelendi. Haziran 1989'da müstediye telefon takılacağı bildirildi ve gerekli harcı -yatırması istendi. Müstedi 6.7.1989'da bu talebe icabet etti ve gerekli harcı yatırdı. En geç 1.11.1989 tarihine kadar telefon cihazının takılacağını İdare, müsteiye yazılı olarak bildirdi.

Müstedi geçmişte telefon takılması için yaptığı müracaata olumsu-z bir yanıt almamakla birlikte olumlu bir yanıt da almamıştır. Ona dilekçesinin beklemeye alındığı bildirilmişti. Bu durumda ortada bir dava sebebi varsaydı o da ancak bir ihmalden kaynaklanıyordu. Bu durumda, başvurunun ihmale dayandırılması doğrudur. Ne -var ki geç de olsa telefonun belirli bir tarihe kadar yani 1.11.1989'a kadar takılacağına dair alınmış bir kararın icrasına geçilmiştir. Dolayısıyle ortada artık bir ihmalden söz etmek olası değildir. Dava sebebini "ihmal" oluşturduğuna ve sözü edilen "ihm-al" -şayet varsaydı- bu meselede ortadan kalktığına göre Mahkemenin ihmal üzerine vereceği bir karar yoktur. "İhmalin" ortadan kalkmasıyle yine de Mahkemenin geçmişte olan ihmal üzerine karar vermek mecburiyetinde bırakılabileceği bazı meseleler olabilir, -ancak kanaatımca bu başvurunun özü o gibi meselelerden değildir. Bu konuda bizi bağlamamakla birlikte (1965 C.L.R. part 3 s.416'da olan Epco (Cyprus) Ltd. v. The Municipal Committee of Nicosia isimli kararı görmekte yarar vardır. Sözü edilen kararın 422. s-ayfasında Mahkeme şu görüşlere yer verdi:

"When an ommision is being complained of in a recourse and what has been omitted is performed later, the recourse becomes abated, as being deprived of its subject-matter, unless it is shown that what has been don-e belatedly is not so useful to the party making the recourse as it would have been had it been done at the appropriate time earlier. (Vide Kyriakopoulos on Greek Administrative Law, 4th edition vol. III p.146 and Tsatsos on Recourse for Annulment, 2nd edi-tion at p.241)."

-Müstedinin infialini anlayışla karşılıyorum. 1982'de yaptığı müracaatına ancak 1989'da olumlu bir yanıt alması anlaşılır gibi değildir. Bu kadar uzun bir sürede müstediye telefon takılmamasında makul ve inanılır bir takım nedenler olabilir ancak bu nedenl-er -şayet varsa- yetkililerce Mahkeme huzurunda serdedilmedi. Her ne kadar da müstedi talebine olumlu yanıt verilmemesini müstedaaleyhlerin ona karşı hasmane tutum ve partizan davranışlara hamletmek istemişse de bunu kanıtlayamamıştır. Edindiğim intiba odu-r ki müstediye telefon takılması işlemi oldukça gecikmeli ve o da ancak dava açıldıktan sonra gerçekle- şebilmiştir. Bu yüzden başvurusunu reddederken ona masraflarının bir kısmını vermeği uygun buldum.
-
Sonuç olarak başvuru reddolunur. Devletin müstediye masraflarına tuta 50,000.-TL masraf ödemesi emrolunur.


(Salih S. Dayıoğlu)
Yargıç

3 Ekim 1989

-


-582-



-


Full & Egal Universal Law Academy