Yüksek İdare Mahkemesi Numara 86/1990 Dava No 41/1990 Karar Tarihi 24.12.1990
Numara: 86/1990
Dava No: 41/1990
Taraflar: Halil Tunççevik ile İskân Bakanlığı
Konu: Tahsis iptali
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 24.12.1990

-D.41/90 YİM 86/90

Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum yapan
Yüksek Mahkemede
Yargıç Salih S. Dayıoğlu huzurunda.
Anayasanın 152. maddesi hakkında.

Müstedi: Nadire Ramadan n/d -Nadire Halil Mehmet namına yetkili
vekili Halil Tunççevik , Doğanköy, Girne.
-ile-
Müstedaaleyh: 1. İskân Bakanlığı vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa.
2. Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonları
vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa.
3. Girne Tapu ve Ka-dastro Dairesi vasıtası ile KKTC, Lefkoşa.
A r a s ı n d a.

Müstedi namına: Güneş Menteş
Müstedaaleyh namına: Altan Erdağ
İlgili şahıs namına: İlker Sertb-ay



Yasa Maddesi:

İstemin Özeti: Motor evinin veya kuyu evinin içinde bulunduğu parselin ilgili şahsa verilmesini öngören kararın hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilmesi istemi.

OLAY: Müstedi güney göçmenidir.- Barış Harekâtından sonra Doğanköye yerleşti. Sair mallar yanında Müstediye narenciye bahçesi parsel 72/2 tahsis edildi. Narenciye bahçesinin hemen yanında ve ayni parselin ittisalinde bulunan ayrı 55 nolu bir parselde motor evi ve kuyu bulunmaktadır. İhti-lafsız olgulara göre müstedi bu parseli de ayrı parsel olduğunu bilmeden 1990'a kadar kullandı. Bilahare ayrı bir parsel olan 55 nolu parsel İlgili Şahsa kesin tasarruf belgesi ile verildi. Önceleri motor evinin kendisine ait olduğunu bilmeyen İlgili Şahıs- buna müdahale etmedi. Bilahare kendisine ait parsel içerisinde olduğunu öğrenerek kuyuya müdahale edince, Müstedi işbu başvuruyu dosyaladı.

SONUÇ: Müstediye 1976 da tahsis edilen taşınmaz mal, kendisinin imza mukabili kabul ettiği maldır. Bu mal içerisin-de su kuyusu yoktur. Su kuyusu parsel 72/2 de olmadığına ve kuyunun bulunduğu parsel de Müstediye tahsis edilmediğine göre, hukuken kuyunun Müstediye ait olduğu söylenemez. Kaldı ki parsel 55'in gösterilmediği T cetveline müstedi itiraz etmedi ve T cetvel-i kesinleşti.
Başvuru reddolunur.

Atıfta Bulunulan Yargısal İçtihatlar:
YİM 70/84 (D.32/89) sayılı Yüksek İdare Mahkemesi kararı.





H Ü K Ü M

-İşbu başvuruda olgular hususunda taraflar arasında görüş ayrılığı yoktur. Olgular aşağıdaki şekilde özetlenebilir:
-
Müstedi Nadire Ramadan Güney göçmenidir. 1974 Barış Harekâtından sonra Doğanköy'e iskân edildi ve ona 3.11.1976'da sair mallar yanında Doğanköy'de Pafta/Harita XXII.29 Köy Parsel 72/2'de bulunan dört dönüm, 1600 ayak kareden oluşan narenciye bahçesi tahs-is edildi. Müstedi, konu bahçeyi ihtilâfsız olarak 1990 tarihine kadar kullandı. Mahkemeye ibraz edilen bazı haritalarda 72/3 olarak görülen parsel ile 72/2 aynı parseldir.Konu parsel 72/2'nin ittisalinde parsel 55 vardır ve anlaşılan her iki parsel de 197-4 öncesi de aynı kişiye aitti. Nitekim her ikisi de parsel olarak ayrı ayrı olmasına rağmen her iki parseli çevreleyen bir tek tel sınır vardır. Parsel 55 içerisinde bir su kuyusu bulunmakta olup, bu kuyu parsel 72/2'ye çok yakındır. Önümde ibraz edilen ge-rek sözlü gerekse belgesel şahadetten anlaşıldığına göre parsel 72/2 müstediye tahsis edilirken ilgililer, parsel 55'in parsel 72/2'nin bir parçası olduğu yanılgısı içerisinde idiler. Bu yanılgıdan hareketle su kuyusunun da 72/2'nin içerisinde olduğunu zan-nederek kuyuyu da müstediye verdiler. Nitekim Mahkemeye ibraz edilen belgelerde parsel 72/2'den söz edilirken "içerisinde motor evi vardır" ibaresi yer almaktadır.

Parsel 55, 1980 yılında ilgili şahsa tahsis edildi ve daha sonra ona kesin tasarruf belges-i de verildi. Uzun bir süre ilgili şahıs, "motor evi"nin parsel 55'te olduğunu bilmediği için bu konuda herhangi bir ses de çıkarmdı. Ancak su kuyusunun Parsel 55'te olduğunu öğrendiği zaman, kuyu önem kazandı ve kuyunun kendi parselinde olduğu gerekçesi i-le kuyuya el atmak istedi. Bunun üzerine müstedi bu başvuruyu dosyaladı ve özetle "motor evi"ni veya kuyu evinin içinde bulunduğu parsel 55'in ilgili şahsa verilmesini öngören kararın hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına veya -motor evinin içinde bulunduğu parsel 55'in ilgili şahsa verilmesini öngören kararın hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğuramayacağına veya konu motor evinin içinde bulunduğu parsel 55'in müstedinin T cetveline işlenmemekle gösterilen ihma-lin yapılmaması gerekli bir ihmal olduğuna ve yapılması gerekenin yapılmamasına yani su kuyusu ve/veya parsel 55'in müstedinin T cetvellerine işlenmesi gerektiğine karar verilmesi talebinde bulundu.

Yukarıda özetlenen olgulardan da açıklıkla görülebilece-ği gibi müstediye 1976 senesinde tahsis edilen taşınmaz mal, kendisinin de imza mukabili kabul ettiği gibi (Gör.- Emare 4) 4 dönüm 1600 ayak kareden müteşekkil olan parsel 72/2'yi kapsamaktadır. Bu alan içerisinde parsel 55'in alanı mevcut değildir. Parsel- 55'in alanı ise 1 dönüm 3115 ayak kareden ibarettir (Gör.-Emare 5). Su kuyusunun parsel 72/2'de olmadığı ve bunun parsel 55'te olduğu da ihtilâf konusu değildir. Bu durumda müstediye 1976'da tahsis edilen parsel 72/2'nin içinde ne varsa yalnız onların tah-sis edildiğini söylemek herhalde yanlış olmaz. Su kuyusu parsel 72/2 içerisinde olmadığına, kuyunun bulunduğu parsel 55 de müstediye tahsis edilmediğine göre su kuyusunun, ona hukuken verildiği veya tahsis edildiği de söylenemez. Daha sonra hazırlanmış bir- takım belgelerde parsel 72/2 tarif edilirken içerisinde su kuyusunun veya motor evinin bulunduğunun ifade edilmesi kanaatımca hukuki durumu değiştirmez. İlgililer iyi niyetle de olsa bir hata yapmışlardır ve müstediye 4 dönüm 1600 ayak karelik alandan müt-eşekkil olan parsel 72/2'yi verirken bunun içinde su kuyusunun veya motor evinin de bulunduğunu sanmışlardır. Parsel 55'in tümünün fiili dahi olsa müstedi tarafından kullanılmadığı ihtilâf konusu değildir. Müstedinin parsel 55'in bir kısmı ile su kuyusunu -fiilen kullanmış olması ona parsel 55'in veya bir kısmının dolayısıyle motor evinin T cetveline işlenmesine cevaz vermeye yeterli değildir. Bundan hareketle talep edildiği gibi parsel 55'in müstedinin T cetveline işlenmesine olanak yoktur. Ayrıca parsel 55-'in bir kısmını teşkil eden motor evinin de ifraz edilmek sureti ile müstediye verilmesine de olanak yoktur. Çünkü ayrı ayrı parsellerden oluşan parsel 55 ve 72/2'nin ifraz edilmesi için hukuki durum mevcut değildir. Öte yandan parsel 55 1980'den beri ilgi-li şahsa tahsis edilmiş olup, bu parsel için kendisine kesin tasarruf belgesi de verilmiştir. Bu parselin ona kesin tasarruf belgesi verilmezden önce, ilgili şahsın tasarrufunda olmadığı da müstedi tarafından iddia edilmiş değildir. Parsel 55 ilgili şahsa -tahsis edilirken su kuyusunun bunun dışında tutulduğuna dair herhangi bir şahadet ibraz edilmiş değildir. Su kuyusu parsel 55'in alanı içinde olduğuna göre bu kuyunun da parsel 55'in bir parçası olduğuna hükmetmek gerekir. Bu hususta YİM 70/84; D.32/89'da -söylenenleri benimserim. Müstedinin konu motor evi ile motor için epeyce masraf ve tamirat yaparak onları şimdiki hale getirdiğini kabul ediyorum. Bu nedenle onun da motor üzerinde birtakım hakları olduğuna kuşku yoktur. Ancak anlaşmazlık halinde bu haklar-ın elde edilmesi için başvurulacak yetkili Mahkeme Yüksek İdare Mahkemesi değildir. Su kuyusunun mülkiyeti hususunda devletin yasal ve anayasal haklarının bulunduğu izahatan varestedir.

Yukarıda söylenenlerden anlaşılacağı gibi başvurunun reddolunması ge-rekmektedir. Ancak meselenin istinaf edilebileceğinden hareketle ilgili şahsın ön itiraz olarak ileri sürdüğü diğer bir noktayı ele almayı ve bunun üzerinde karar vermeyi de uygun buldum.

Mahkemeye ibraz edilen emare 11'e göre müstediye 9.3.1984 tarihind-e Kuzeyde tasarruf ettiği taşınmaz mallarını gösterir T cetveli gönderildi. Bu cetvele göre tasarrufunda bulundurduğu parsel 72/2 yer alırken parsel 55 yer almamıştır. Müstedi parsel 55'in yer almamasından ötürü T cetveline itiraz etmedi ve dolayısıyle T c-etveli kesinleşmiş oldu. Bu durumda kendisinin artık parsel 55 üzerinde herhangi bir hak iddia etmesine olanak yoktur. Su kuyusu ve motor evi parsel 55'te olduğuna göre bu kuyu veya motor evini de ayrıca talep etmeye hakkı olmadığı söylenemez.

Sonuç olar-ak başvuru reddolunur.

Masraflar için emir verilmez.


(Salih S. Dayıoğlu)
Yargıç

24 Aralık 1990

-


-320-



-


Full & Egal Universal Law Academy