Yüksek İdare Mahkemesi Numara 85/1981 Dava No 16/1981 Karar Tarihi 01.04.1981
Numara: 85/1981
Dava No: 16/1981
Taraflar: Mustafa Özkaynak ile İskan ve Rehabilitasyon Bak.
Konu: Tahsis iptali
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 01.04.1981

-D.16/81 Y.İ.M. 85/81
Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkeme Huzurunda.

Mahkeme Heyeti: Şakir Sıdkı İlkay, Niyazi F. Korkut, Aziz Altay. Anayasanın 118. Maddesi hakkında.

Müstedi: Mustafa Özkay-nak, Lâpta.
- ile -
Müstedaaleyh:İskân ve Rehabilitasyon Bakanlığı vasıtasıyle KTFD
Lefkoşa.
A R A S I N D A.

Müstedi namına: Oktay Feridun.
Müstedaaleyh namına: Ruşen Aksun.
Y-asa Maddesi: Bakanlar Kurulunun 7030, 6351 ve 6518 sayılı kararları
ve Zeytin Harup Ağaçlarının tahsisine ilişkin yönetmelik.

İstemin Özeti: Esas başvuruya konu limon ve zeytinliğin ilgili makam-
lar tarafından başka şahıslara tahsisini ve mü-dahalesini men
edici geçici bir emir.

OLAY: Müstedi, 16 dönümlük limon bahçesi ile 3 dönümlük zeytinliğin
kendisine tahsisli olduğunu, halbuki ilgili makamın kendisine gön-
derdiği yazı ile konu malları tahliye etmesini istediğini beli-rtti
ve geçici ara emri talep etti. Müstedaaleyh Mahkeme tarafından
verilen geçici ara emrine itiraz varakasında, turunçgil bahçeleri-
nin Bakanlar Kurulunun ilgili kararı ile 5 yıl, zeytinliklerin de
iki yıllığına tahsis edildiği-ni, bu sürelerin dolduğunu iddia
etti. Yönetmeliğin 1. paragrafının içerdiği şart kapsamına göre,
tahsisin süresiz olabilmesi için tahsis sahibinin güneyde kendi-
sine tahsis edilenlerden az olmamak üzere zeytin ve harup ağacı
- bulunması gerekir. İstidada böyle bir iddia ileri sürülmüş
değildir.

SONUÇ: Ara emri verilebilmesi için iyi bir dava veya başvuru sebebinin
olması gerekir. Yukarıda söylenenler ışığında geçici emrin devam
ettirilmeyip iptal edilm-esi gerekir.

17.3.1981 tarihli emir iptal edilir.

Atıfta Bulunulan Yargısal İçtihatlar:
Ali Emir Ahmet ile İmar, İskân ve Rehabilitasyon Bakanlığı
arasındaki 50/79 sayılı YİM kararı.
Cahit Namık ile İçişleri ve İskân Bakanlığı ar-asındaki 73/79
sayılı YİM kararı.


H Ü K Ü M

Şakir Sıdkı İlkay: Müstedi yaptığı tek taraflı bir istida ile esas başvuruya konu limon bahçesi ve zeytinliğin ilgili makamlar tarafından başka şahıslara tahsisini ve bu mallara m-üdahale edilmesini men edici geçici bir emir talep etti.

Müstedi, istidasına ekli yemin varakasında, diğer şeyler arasında, Lâpta'da "Barba dou Vrisi" mevkiinde bulunan XI.l4.F42 pafta sayılı ve 314, 315, 316, 317, 318, 320 parsel sayılı 16 dönümlük -limon bahçesi ile XI.l4.E1 pafta sayılı ve 313/1 parsel sayılı 3 dönümlük zeytinliğin kendisine tahsisli olduğunu halbuki ilgili makamın kendisine gönderdiği 27.1.1981 tarihli GTR.l.47/81-36 sayılı yazı ile bu malları 7 gün içinde tahliye etmesini istediği-ni ve talep edilen geçici emrin verilmemesi halinde tazmini olanaksız zarara düçar olacağını iddia etti.

Mahkeme, 17.3.1981 tarihinde, geçici emri verdi ve emrin gözden geçirilmesi için 25.3.1981 tarihini tayin etti. Müstedaaleyh geçici emrin devam e-ttirilmesine itiraz etmiştir.

Müstedaaleyh, itiraznamesine ekli yemin varakasında limon bahçesinin müstediye, Nisan 1975'te, 6351 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ve Turunçgil Bahçelerinin Tahsisi İçin Yönetmelik (Emare IV) altında 2 yıl süreli olarak t-ahsis edildiğini, daha sonra bu 2 yıl sürenin, 7030 sayılı Bakanlar Kurulu kararı (Emare V ) ile, 5 yıla çıkarıldığını ve bu 5 yıl sürenin dolduğunu iddia etti. Yine aynı yemin varakasında konu zeytinliğin müstediye, Nisan 1975'te, 6518 sayılı Bakanlar Kur-ulu kararı ve Zeytin ve Harup Ağaçlarının Tahsisine İlişkin Yönetmelik (Emare VI) altında 2 yıllığına tahsis edildiği ve bu sürenin dolduğu iddia edildi.

Müstedi, şahadetinde, sözü edilen malların kendisine 1975'te Kooperatif Şirket Katibi ile bir Zi-raat Dairesi memuru tarafından tahsis edildiğini ve tahsisin süreli olduğunun kendisine bildirilmediğini söyledi.

Konu malların müstediye tahsisinin Emare IV ve VI Bakanlar Kurulu kararı ile yönetmelikler altında yapıldığı aşikârdır. Müstedi de bunun- aksini ileri sürmemiş sadece tahsisin süreli olmadığını iddia etmiştir. Esasen konu limon bahçesi ile zeytinliği müstediye tahsis edenlerin yetkisi sözü edilen emare kararlar ve yönetmeliklerden kaynaklanmakta idi.

4.3.1975 tarihli Emare IV yönetmel-iğin 2. paragrafına göre verime dönük turunçgil bahçelerinin tahsisi 2 yıl için yapılırdı. Bu süre daha sonra Emare V karar ile 5 yıla uzatıldı. Bu durumda 16 dönümlük limon bahçesinin müstediye yapılan tahsisinin süresi sona ermiştir.

8.4.1975 tarih-li Emare VI yönetmeliğin 9. paragrafı ise aynen şöyledir:

"9. Ağaçların tahsisi geçici olarak iki yıl süre ile yapılır.
Fakat ağaçlara gereken bakımı yaptığını gösterenlere tahsis
ikinci yıl sonunda, değişecek şartlar çerçeve-sinde uzatılabile-
cektir ve bir yıl önce herkesin tımar ettiği ağaçları almasına
öncelik verilecektir. Fakat Güneyde zeytin ve harup ağacı bulu-
nanlara, sahip oldukları ağaç sayısı kadar veya daha az ağaç
tahsis edildiğind-e, bu ağaçların tahsisi sürekli olur."

Yukarıda yapılan iktibastan görülebileceği gibi zeytin ve harup ağaçlarının tahsisleri, sonradan uzatılmak üzere, 2 yıl süre ile yapılırdı. Yönetmeliğin aynı paragrafının içerdiği şart kısmına göre de tahsisin s-üresiz olabilmesi için tahsis sahibinin Güneyde, kendisine tahsis edilenlerden az olmamak üzere, zeytin ve harup ağacı bulunması gerekir. Bu meselede ise ne istidaya ekli yemin varakasında ne de istidanın duruşmasında ibraz edilen şahadette müstediye yapıl-an tahsisin yönetmeliğin 9. paragrafının içerdiği şart kapsamında yapılmış bir tahsis olduğu gözükmektedir. Bu durumda konu 3 dönümlük zeytinliğin müstediye yapılan tahsisin süresi de sonra ermiş bulunuyor.

Istida konusu geçici emir gibi bir emrin verileb-ilmesi, diger şeyler arasında, müstedi lehine iyi bir dava veya başvuru sebebi gözükmesine baglıdır. -Gör:YİM50/79. Bir tahsisin ise, belli bir süre için yapıldığı ve sürenin de dolduğu hallerde, geçerliliğinin sona ermiş olacağı YİM 50/79 ve Yim 73/79'da -karara bağlanmış bir husustur.

Yukarıda söyleneler ışığında, geçici emir maksatlari için, müstedinin lehine iyi bir başvuru sebebinin mevcut olduğunun gözükmediğinin kabul edilmesi ve 17.3.1981 tarihinde verilen geçici emrin devam ettirilmeyip iptal edilm-esi gerekir.

Sonuç olarak 17.3.1981 tarihli emir iptal edilir.


(Şakir Sıdkı İlkay) (Niyazi F. Korkut) (Aziz Altay)
Yargıç Yargıç Yargıç


1 Nisan 1981






















































-








































Full & Egal Universal Law Academy