Yüksek İdare Mahkemesi Numara 61/1987 Dava No 12/1988 Karar Tarihi 17.03.1988
Karar Dilini Çevir:
Yüksek İdare Mahkemesi Numara 61/1987 Dava No 12/1988 Karar Tarihi 17.03.1988
Numara: 61/1987
Dava No: 12/1988
Taraflar: Nidai Rıza Mohaç vd ile Sap. Değ. Ve Tan. Kom. Vd
Konu: Kiralama kararının iptali istemi
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 17.03.1988

-D.12/88 YİM 61/87

Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkemede
Yargıç Salih S. Dayıoğlu Huzurunda
Anayasanın 152. maddesi hakkında

Müstediler: 1. Ni-dai Rıza Mohaç, Gazi Magosa
2. Nidai Rıza Mohaç, merhume Münüse Rıza Mohaçın Tereke İdare Memuru sıfattıyle

3. Münise Mohaç, Mağusa
4. Cengiz Mohaç, Mağusa
- ile -
Müstedaaleyhler-: 1. Saptama, Değerlendirme ve Tanzim Komisyonları
vasıtasıyle, KKTC Bakanlar Kurulu, Lefkoşa
2. Mağusa Kaza Tapu Dairesi vasıtasıyle ve Eşdeğere
Kaynak olacak mal-ların Kontrol ve yöneticisi sıfatıyle
İsk(n Bakanlığı Rehabilitasyon ve/veya Mağusa İsk(n
Müdürlüğü, Mağusa

3. KKTC İsk(n Bakanlığı vasıtasıyle, KKTC Başsavcılığı
- Lefkoşa

4. Devlet Eml(k ve Malzeme Dairesi vasıtasıyle, KKTC
Başsavcılığı, Lefkoşa

- A r a s ı n d a

Müstediler namına: Hasan Hasipoğlu
Müstedaaleyhler namına: Ali Fevzi Yeşilada




Yasa Maddesi: 41/77 sayılı İsk(n Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasası.

İstemin Özeti: Müstedaaleyhin, Müstedilere ait evin alt katında bulunan evin- ilgili şahsa kiralanmasına ilişkin kararının hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilmesi istemi.

OLAY: Aile reisi sıfatı ile Müstedi 1'e alt ve üst olmak üzere iki haneden oluşan evin üst katı ,Müstedi 2'ye de alt k-at tahsis edildi. Müstedi 2, Müstedi 1'in annesidir. Alt katın tahsis sahibinin vefatı ile, boşalan ev, tahsis sahibinden ipt(l edilerek üçüncü bir kişiye kiralandı. Ancak Müstedi 1 evde işgale devam ettiğinden aleyhine ceza davası açılarak tahliye kararı- alındı. Müstediler 4. Müstedinin müteveffa ile birlikte ik(met ettiğini, aile nufusuna dahil olduğunu ve yine alt ve üst olmak üzere iki haneden müteşekkil evin aslında bir hane olduğunu ileri sürerek, konutun 4. Müstediye tahsisini talep ettiler.

SONUÇ:- Konutun meruhumeye 1 kişi olarak tahsis edildiği mahkemeye ibraz edilen şahadetten ortaya çıkmıştır. Müstedi No.4'ün babaanne ile birlikte ik(met etmesi ona herhangi bir hak bahşetmez. Ve yine alt üst olmak üzere iki haneden oluşan evin aslında tek hane o-lduğu yolundaki iddia da gerçeği yansıtmamaktadır. Müstedilere tahsis edilmiş bir konut vardır. Şehit çocuğu olan ilgili şahsa ise henüz bir konut verilmiş değildir. Konutun ilgili şahsa verilmesinde herhangi bir hata görülmemektedir.
Başvuru reddolunur-.
____________________


H Ü K Ü M

İşbu başvuru ile müstediler müstedaaleyh No.3 tarafından alınan ve bununla Mağusada Aşağı Maraş Krallar Sokak No.12'deki hanenin alt katındaki konutun ilgili şahıs Ali Utkana kiralanmasına ilişkin kararın hükümsüz ve et-kisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilmesi isteminde bulundular. Olgular hususunda taraflar arasında büyük ölçüde görüş ayrılığı yoktur. Olgular aşağıdaki şekilde özetlenebilir.

Gazi Mağusada Aşağı Maraş Krallar Sokak No.12'de a-lt ve üst olmak üzere iki haneden oluşan bir taşınmaz mal vardır. Bu taşınmaz malın üst hanesi aile reisi sıfatı ile 1. müstediye tahsis edildi. Başvurunun başlığında görülen 3. müstedi 1. müstedinin karısı, 4. müstedi ise 1. müstedinin oğludur. Alt kat mü-stedi No.1'in annesi Fehime Rizaya 1977 yılında tahsis edildi.

Fehime Riza 23.4.1986 tarihinde vefat etti. Bunun üzerine 30.4.1986 tarihinde İnceleme ve Dağıtım Komisyonu tarafından alınan bir karar uyarınca tahsis sahibinin vefat etmesi üzerine ve konut-un boş kalması nedeni ile konutun tahsisi merhume Fehime Rizadan iptal edildi. Buna rağmen müstedi No.1 alt hanenin merhume annesi tarafından işgal edildiği ve oğlu olan müstedi No.4 merhume ile beraber yaşadığı gerekçesi ile alt haneyi işgal etti Bunun üz-erine müstedi No.1 aleyhine Gazi Mağusa Kaza Mahkemesinde 4508/86 sayılı bir ceza davası getirildi. Emare 4 olarak Mahkemeye ibraz edilen ithamnameler müstedi No.1 aleyhine getirilen dava "yürürlükteki mevzuat uyarınca yetkili Bakanlık veya makam tarafında-n verilmiş resmi tahsis belgesi olmaksızın KKTC'ne ait Krallar Sokak No.12'deki konuta girip yerleşti" davası idi. 18.2.1987 tarihinde yapılan duruşmada müstedi No.1 Mahkemede hazır bulundu ve aleyhine getirilen davayı kabul etti. Mahkeme müstedi No.1'e pa-ra cezası kesti ve ayrıca dava konusu konutu tahliye etmesini emretti. Ancak tahliye emrinin icrasının 3 ay süre ile durdurulmasına emir verdi.

İsk(n ve Rehabilitasyon Dairesi Müdürü tarafından Devlet Eml(k ve Malzeme Dairesi Müdürlüğüne yazılan ve işbu -başvuru konusu yapılan 18 Mart 1987 tarihli bir yazı ile konu konutun ilgili şahıs Ali Utkana eşdeğer mal uygulaması açısından konutta öncelik hakkı kazandırılmaması kaydı ile kiralanmasının Dairece uygun görüldüğü bildirildi. Bunun üzerine Devlet Eml(k ve- Malzeme Dairesi de 25.3.1987 tarihinde ilgili şahıs ile kira sözleşmesi akdetti ve bununla konu konutun tasarrufu ilgili şahsa geçmiş oldu.

Gerek müstediler ve gerekse ilgili şahıs İsk(n, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasası açısından hak sahibidirler.
-
Müstedilere göre merhume Fehime Riza konu konutta ikamet ederken aynı konutta torunu olan müstedi No.4 de ikamet etmekte idi ve müstedilere göre müstedi No.4 merhumenin "ailesinin" bir ferdi idi. Bu durumda merhume öldükten sonra ailenin bir ferdi sıfatı- ile konu konutun tahsisi otomatik olarak veya öncelikle müstedi No.4 adına kaydedilmesi gerekirdi. Müstedilerin ikinci bir iddiası ise her ne kadar da gerek alt ve gerekse üst hane birer hane olarak inşa edilmişlerse de her iki hanenin ortak kullanım tesi-s veya arazisi yokluğunda her iki hanenin aslında bir hane olarak tel(kki edilmesi ve dolayısıyle bu durumda üst hanenin ayrılmaz bir parçası olarak kabul edilmesi gerekir.

Mahkemeye ibraz edilen şahadetten başvuru konusu alt hane bidayette merhume Fehim-e Rizaya bir kişi olarak tahsis edilmişti. Bu hususta mahkemeye ibraz edilen Emare 1 son derece açıktır. Müstedi No.4'ün babaannesi durumunda olan merhume ile konutta daimi olarak ikamet etmiş olması, onun, hiç olmazsa 41/77 sayılı İsk(n, Topraklandırma ve- Eşdeğer Mal Yasası açısından ailenin bir ferdi olarak addedilmesine cevaz vermez. Özellikle yaşlı insanların şu veya bu nedenle evlerine çocuklarını veya torunlarını hatta yabancıları bir can yoldaşı olarak almaları meleketimzde sıkça görülen ve rastlanan- bir olaydır. Bu durumda müstedilerin müstedi No.4'ün merhumenin ailesinin bir ferdi olarak tel(kki edilmesi görüş ve iddialarına itibar etme olası değildir. Esasen bizzat müstedi No.1'in bu iddiada samimi olmadığı görüş ve inancındayım. Çünkü konutu işgal- ettiği nedeni ile aleyhine getirilen ceza davasında herhangi bir hak iddia etmeyerek bu konutu işgal ettiğini kabul etmişti. Müstedilerin iki konutun bir konut olarak tel(kki edilmesi gerektiği iddialarında da herhangi bir haklılık payı görmedim. Mahkemey-e ibraz edilen şaahdetten gerek alt gerekse üst hanenin birer hane olarak inşa edildiği, sadece her ikisinin ortak bazı kullanım alanları olduğu veya olması gerektiği açıktır. Sırf ortak kullanım alanı olduğu nedeni ile iki ayrı konut olarak inşa edilen ve- iki ayrı konut olarak kullanımlarına elverişli iki konutun bir konut olarak tel(kki edilmesine imk(n görmüyorum. Şunu da il(ve etmekte yarar görürüm ki bu tip konutlar her yerde küçümsenemiyecek sayıda vardır ve uygulamada da, doğru olarak, bunlar, iki ay-rı konut olarak işlem görmektedirler.

Müstedilerin kendilerine tahsis edilmiş bir konutları vardır. Şehit çocuğu olan ilgili şahsa ise henüz bir konut verilmiş değildir. Bu gerçek karşısında müstedaaleyhlerin başvuru konusu konutu talep edildiği şekilde -müstedilerin tasarrufuna vermeyip bunu yukarıda söylendiği şekilde ilgili şahsa vermesinde hata görmemekteyim.

Sonuç olarak başvuru reddolunur. Konunun özelliğine binaen masraflar hususunda herhangi bir emir vermemeyi uygun gördüm.


(Salih S. Dayıoğlu)
- Yargıç

17 Mart 1988




62






Full & Egal Universal Law Academy