Yüksek İdare Mahkemesi Numara 31/1991 Dava No 28/1992 Karar Tarihi 29.06.1992
Numara: 31/1991
Dava No: 28/1992
Taraflar: Hüseyin Komandooğlu ile İsk. Bak. Vd
Konu: Tahsis iptali
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 29.06.1992

-D.28/92 YİM 31/91

Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkeme Huzurunda.
Mahkeme Heyeti: Niyazi F. Korkut, Celâl Karabacak, Özkan Tunçağ.
Anayasanın 152. maddesi hakkı-nda.

Müstedi: Hüseyin Komandooğlu, Geçitkale.
ile
Müstedaaleyh: 1. İskân Bakanlığına bağlı Mağusa İskân Şube Müdürlüğü
vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa.
2. Ekonomi ve Maliye Bakanlığına bağlı Emlâk ve Malzeme
Dairesi vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa.
- A r a s ı n d a.

Müstedi namına: Avukat Güner Çakın.
Müstedaaleyh namına: Kıdemli Savcı Mustafa Arıkan.
İlgili şahıs namına: Avukat Fuat Veziroğlu.



Yasa Maddesi: 41/77 s-ayılı İskân, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasasının 40(a) maddesi.

İstemin Özeti: Müstedinin tasarrufunda bulunan dükkânın ikiye bölünmesine ve önce bir kısmının daha sonra değiştirilerek diğer kısmının ilgli şahsa kiralanmasına ilişkin Müstedaaleyh kara-rının hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilmesi istemi.

OLAY: İlgili şahsın babasının tahsisinde bulunan işyeri, babasının ölmesi üzerine ilgili şahsın tasarrufuna geçmiştir. Müstedi, ilgili şahsın izni ile işyerin-i kullanmaya başlamış bir süre sonra da kendisine kiralanmasını talep etmiştir. Müstedinin talebini reddeden Müstedaaleyh, işyerini 10 gün içerisinde tahliye etmesini bildirmiştir. Müstedi işyerini tahliye etmediği gibi ret kararına karşı da başvuru dosyal-amamıştır. Bilâhare Müsteda-aleyh başvuru konusu kararı almıştır.

SONUÇ: Müstedinin olumsuz yönde etkilenen meşru bir menfaati olmadığı gibi, Müstedaaleyhin aldığı kiralama kararları bir tavsiye kararı olup Anayasanın 152. maddesi anlamında başvuru konusu- yapılabilecek kararlar değillerdir.
Başvuru reddedilir.



H Ü K Ü M

Niyazi F. Korkut: Müstedi dosyalamış olduğu bu başvuru ile;

-(i) Tasarrufunda bulunan Geçitkale'deki 26 No'lu bir dükkânın 26B/1 ve 26B/2 olarak ikiye bölünmesine ilişkin Müstedaaleyhlerin kararının;

(ii) 26B/2 olarak numaralanan kısmın Geçitkale'li Hilmi Cezaroğlu'na kiralanmasına ilişkin Müstedaleyhlerin 9.10.199-0 tarihli kararının; ve

(iii) Müstedaaleyhlerin 9.10.1990 tarihli kararı değiştirip bu kez 26B/1 olarak numaralanan kısmın Hilmi Cezaroğlu'na kiralanmasına ilişkin olarak almış oldukları 15.1.1991 tarihli kararlarının;

hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve her-hangi bir sonuç doğurmayacağına ilişkin istemde bulundu.

Müstedi başvurusunda, sair şeyler yanında, 26 No'lu dükkânın 1984 yılından beri yetkili kişilerin izni ile tasarrufunda bulundurup konu işyerinde kahvecilik yaptığını, konu işyerini kiralamak için -28.6.1990 tarihli bir dilekçe yaptığını ve bu dilekçesine yanıt beklerken Müstedaaleyhlerin 9.10.1990 ve 15.1.1991 tarihli kararları aldıklarını halbuki kendisinin İlgili Şahsa nazaran önceliği bulunduğunu ileri sürdü.

Müstedaaleyhler ise dosyalamış oldu-kları itiraznamede, sair şeyler yanında, bir ön itirazda bulunarak başvuru konusu işyeri hiçbir zaman Müstedinin yasal tasarrufuna verilmediği cihetle meşru bir menfaati bulunmayıp başvurunun reddedilmesi gerektiğini savundular. Müstedaaleyhler itirazna-me-lerinde ayrıca İlgili Şahsın Güneyde benzer mal bırakmasına karşın Müstedinin herhangi bir bakımdan hak sahibi olmadığını ve Müstediye konu işyerini tahliye etmesi için müteaddit defalar yazı yazıldığını ileri sürdüler.

Müstedaaleyhlerden ayrı bir itiraz-name dosyalayan İlgili Şahıs da Müstedaaleyhler tarafından ileri sürülen itiraza benzer bir itirazda bulunup başvurunun reddedilmesini talep etti.

Başvurunun duruşmasında taraflar herhangi bir şahadet çağırmayıp Mahkemeye hitap etmekle yetindiler.

Müst-edi avukatı Mahkemeye hitabında, sair şeyler yanında, Müstedinin Güneyde benzer nitelikte mal bırakmayıp işyeri açısından hak sahibi olmamasına karşın Devlete ait bir binanın kendisine kiralanmasına ilişkin bir dilekçe yaptığını ve bu talebe bağlı olarak b-aşvuru dosyalayabilmek için meşru bir menfaati bulunduğunu ve keza Müstedinin mücahitlik puanları bulunduğunu da ileri sürdü.

Müstedaaleyhler adına Mahkemeye hitap eden savcı ise, sair şeyler yanında, başvuruya konu taşınmaz malın İlgili Şahsın babasına -tahsisli olduğunu, onun ölmesinin mirasçılarını bertaraf etmediğini; İlgili Şahsın babasının Güneyde benzeri mal bıraktığını ve bunun Emare 1'deki cetvelinden görülebileceğini ve bu nedenle konu malın 41/77 sayılı Yasanın 40(a) maddesi altında kirala-nabil-ecek serbest bir mal olmadığını; başvuruda tartışma konusu yapılan kiralamaların sadece İnceleme ve Dağıtım Komisyonunun bir görüşü olup Anayasanın öngördüğü anlamda bir karar olmadıklarını ve Müstedinin elinde yasal olarak tasarruf ettiği bir taşınmaz mal- bulunmadığına göre de mücahitlik puanları ile ancak ileride kaynak paketine müracaat edebileceğini; Müstediye gönderilen 14.8.1990 tarihli Emare 7 ihbar ile işgalindeki işyerini tahliye etmesi istendiğine göre de olumsuz yönde etkilenen meşru bir menfaati-nden söz edilemeyeceğini savundu.

İlgili Şahıs avukatı da Müstedaaleyhler adına söylenenlere benzer savlar ileri sürerek ilâveten İlgili Şahıs tarafından Müstediye konu taşınmaz malda sadece bir çalışma olanağı tanıdığını ve Müstedinin bu fırsattan yarar-lanarak işyerine sahip çıkmak istediğini, Müstedi başvurusunda konu yerin kendisine tahsisli olduğunu ileri sürmesine karşın sunulan emarelerle işgalci olduğunun ortaya çıktığını ve bu durumda hangi meşru menfaatinin etkilendiğini de kanıtlayamadığını savu-ndu.

Özetlenen olgular ile emarelerden görülebileceği gibi Müstedi Güneyde başvuruya konu işyerine benzer nitelikte mal bırakmayıp işyeri açısından hak sahibi değildir. Konu taşınmaz mal ile ilgili olarak Müstedinin bir tahsis belgesi, kullanım belgesi y-a da kira sözleşmesi mevcut değildir. Konu taşınmaz mal İlgili Şahsın babasına tahsisli olup onun vefatı ile İlgili Şahsın tasarrufuna geçmiş olup müstedinin 28.6.1990 tarihli dilekçesinden görülebileceği gibi Müstedi 1986 yılında İlgili Şahsın izni ile ko-nu işyerine girmiştir. Müstedinin 28.6.1990'da konu işyerini kiralama istemine karşı Müstedaaleyhler Müstediye 14.8.1990 tarihinde Emare 7 yazıyı göndererek konu işyerini, elinde resmi bir belge olmadan işgal etmekte olduğunu belirterek 10 gün içinde konu -işyerini tahliye etmesini istemişlerdir. Müstedinin kiralama istemi bu yanıt ile reddedilmesine karşın Müstedi ancak 8.2.1991 tarihinde bu başvuruyu dosyalamıştır.

Müstedinin ileri sürdüğü gibi kiralama istemine bağlı olarak bir meşru menfaatı var idi is-e bu istemi 14.8.1990 tarihli yazı ile reddedildiğine göre 75 günlük hak düşürücü süre zarfında bu ret kararına karşı bir başvuru dosyalamadığından bu isteme bağlı olarak Müstedinin meşru bir menfaatından söz etmek olası değildir. Müstedinin başvurusunda -yakınma konusu yaptığı 9.1.1991 ve 26.9.1990 tarihli kiralama kararları ise İnceleme ve Dağıtım Komisyonunun bir tavsiye kararı olup Anaysanın 152. maddesi anlamında başvuru konusu yapılabilecek karar değillerdir. Müstedinin başvuru dosyalayabilmek için ol-umsuz yönde etkilenen meşru bir menfaatı bulunmadığı kanaatına varıldığı cihetle başvurunun daha ileri gitmeden reddedilmesi gerekir.

Sonuç olarak ön itiraz kabul edilerek başvuru reddolunur.

Masraflarla ilgili herhangi bir emir verilmez.


(Niyazi F. -Korkut) (Celâl Karabacak) (Özkan Tunçağ)
Yargıç Yargıç Yargıç

29 Haziran 1992


-
-


4



-


Full & Egal Universal Law Academy