Yüksek İdare Mahkemesi Numara 29/1997 Dava No 1/1999 Karar Tarihi 28.01.1999
Numara: 29/1997
Dava No: 1/1999
Taraflar: Belma Derviş Borucu vd ile Çal. Ve İs. Bak. Vd
Konu: ‘T’ cetveli – Başvuru konusu taşınmaz malların Davacının ‘T’ cetveline işlenmemesi
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 28.01.1999

-D. 1/99 YİM 29/97
YÜKSEK İDARE MAHKEMESİNDE
ANAYASANIN 152. MADDESİ HAKKINDA.
Mahkeme Heyeti: Celâl Karabacak, Gönül Erönen, Seyit A. Bensen.
Davacı: 1. Belma Derviş Borucu, B.2, Tuzla, Mağusa
2. Derviş Boruc-u, B.2, Tuzla, Mağusa
ile -
Davalı: 1. Çalışma ve İskân Bakanlığı vasıtasıyle,
KKTC, Lefkoşa
2. İskân Encümeni vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa
3. Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonu
vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa
- 4. Mağusa Kaza Tapu Amirliği vasıtasıyle, KKTC
A r a s ı n d a.
Davacılar namına: Avukat Güner Çakın
Davalılar namına: Savcı Ali F. Yeşilada


-----------------


- H Ü K Ü M


Celâl Karabacak: Önümüzdeki dava, Davacılar tarafından
dosyalanmış olup Davalı No.(2) İskân Encümeninin 2.12.1996 tarih ve 12/364/96 sayılı kararı uyarınca Davalı No.(3) Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonunun;
Pafta/Harita XXXII-I/4.W.2 Blok C Parsel 2489;
Pafta/Harita XXIV/59 E.2 Blok D Parsel 2537;
Pafta/Harita XXXIII/4.W.2 Blok C Parsel 2492 ve
Pafta/Harita XXIV/26 E.2 Parsel 184+185/1+186/1/1+
186/2+187/1'
de görülen taşınmaz malları değerl-endirerek Davacı No.(1)'in "T" cetveline işlemesi gerekirken bu işlemleri yapmamasının yapılmaması gereken bir ihmal olduğuna ve ihmal olunan bu işlemlerin yapılması gerektiğine dair Mahkemeden bir hüküm talep edilmektedir.

Davalılar, Davacıların bu -taleplerine karşılık müdafaa dosyalamışlar ve Davacıların bu taleplerinde haksız oldukla-rını ileri sürerek davalarının reddedilmesi gerektiğini iddia etmişlerdir.

Davanın duruşması sırasında, Davacılar vekilleri sıfatıyle ve 1. Tanık olarak Zühtü Ya-vuz'u, 2. Tanık olarak da İskân Encümeni Üyesi Hasan Orhunöz'ü dinletirken; Davalılar, sadece Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonu Başkan Yardımcısı olan Ramazan Biryılmaz'ı şahadete çağırmışlardır. Duruşmada, ayrıca, 13 adet belge de emare 1 - 13 o-larak taraflarca Mahkemeye ibraz edilmiştir.

Sunulan şahadetler ve ibraz edilen emareler incelendi-ğinde, davadaki olguları aşağıdaki şekilde özetlemek mümkündür:

Önümüzdeki davada Davacı No.(1) konumunda bulunan Belma Derviş Borucu ile Davacı- No.(2) olarak görülen Derviş Borucu karı-koca olup 1974 Barış Harekâtını müteakip Güneyden Kuzeye göç etmişler ve Tuzla-Mağusa'da B-2 numaralı konuta iskân
edilmişlerdir. Davacı No.(1) Güneyde terkettiği taşınmaz
mallarından dolayı eşdeğer alacaklısı ol-ması yanında, toprak-
landırmadan da hak sahibi bulunmaktadır ve bu husus dikkate alınarak kendisine takriben 1975 - 1976 yıllarında, diğer araziler yanında, Tuzla-Mağusa'da Pafta/Harita XXIV/42 W.1,
Parsel 179/6'da görülen ve 36 dönüm 3 evlekten oluşup ön-ümüzdeki davaya konu olan taşınmaz mal, kuru tarla olarak tahsis edilmiş ve o tarihlerden itibaren tasarrufundadır.

Öte yandan Davacı No.(2), Güneyde herhangi bir taşınmaz mal terketmemiş olup sadece 650000 mücahit puanı sahibidir.
Bu kişi, Ekonomi v-e Maliye Bakanlığına bağlı Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesi ile yaptığı 25.4.1984 tarihli emare 1 Kira Sözleşmesi tahtında, Mağusa'da, Topcular Sokak, 22.A'da bulu-nan ve Tapu referansları Pafta/Harita XXXII/12.3.III, Blok B, Parsel 438/1'deki bodrum ve dü-kkânı döşemeci dükkânı olarak kullanmak üzere 1.5.1984'den 30.4.1985 tarihine kadar 1 yıllı-ğına kirasına almıştır. Daha sonra emare 2'den görüleceği üzere, kira süresi, 30.4.1988 tarihine değin uzatılmıştır.

Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyo-nu eşdeğer işlerini incelerken Davacı No.(1)'in durumunu da ele almış
ve Güneyde terkettiği mallarına 90844 eşdeğer puanı takdir etmiştir. Aynı Komisyon, 28.1.1992 tarihinde B-2'deki konut ile Davacı No.(2)'nin kirasında bulunan işyerini kapsayan
T.(2) C-etvelini de Davacı No.(1)'e göndermiştir. Davacı
No.(1) bu cetvelde topraklandırmadan hak sahibi olması nede-niyle halen tasarrufunda bulunan diğer taşınmazların yer alma-dığını bildirip cetvelin bu şekline itiraz etmiş ve eşinin kirasında bulunan işyeri-nin konu cetvelden çıkarılarak bahse
konu taşınmazlarının T.(2) Cetveline eklenmesini talep etmiştir.

Bu itiraz üzerine Ortak Komisyon toplanarak işyerinin Davacı No.(1)'in T.(2) Cetvelinden çıkarılmasına ve yukarıda tafsilâtı verilen Parsel 179/6 da-hil Davacı No.(1)'e toprak-landırmadan verilen taşınmazların T.(2) Cetveline işlenmesine karar vermiştir.

Ortak Komisyonca üretilen bu karar ışığında, 8.3.1993 tarihinde Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonu Davacı

No.(1)'in T.(2) Cetvelini yen-iden tanzim ederek B-2 adresin-deki konut yanında, topraklandırmadan verilen tüm arazileri
de cetveline işlemiştir. Emare 3 Cetvelin 2. sırasında bulunup Parsel 179/6 altında, 36 dönüm 3 evlekten oluşan arazi, o tarihte yürürlükte bulunan Değerlendirme Tü-züğü ışığında arsa nitelikli diye değerlendirilmiş ve puanı da 3905496 olarak tespit edilmiştir.

Hâl böyle iken, Bakanlar Kurulunun 6.10.1993 tarihinde aldığı E-1207-93 sayılı kararla SİD alanları onaylanmış ve Davacı No.(1)'in tasarrufunda bulunan -ve yukarıda tafsilâtı verilen Parsel 179/6 numaralı taşınmaz mal da 2. Derece SİD alanı kapsamına girmiştir. Eski Eserler ve Müzeler Dairesi Müdürü Ali Kanlı tarafından Davacı No.(1)'e gönderilen
emare 6 yazıda, 2. Derece SİD alanına giren konu arazisind-e sadece tarımsal amaçlı faaliyette bulunulabileceği bildirilmiştir.

Bilâhare, 28.8.1995 tarihinde 52/1995 sayılı İskân, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal (Değişiklik) Yasası yürürlüğe girmiş ve 13. maddesinden görüleceği üzere, Esas Yasaya 90. madded-en hemen sonra, diğer maddeler yanında, davayı ilgi-lendiren yeni 92. madde eklenmiştir. Yasanın yeni eklenen
bu maddesine göre, SİD alanında kalan taşınmaz mallara sahip
kişilere bazı koşulların mevcudiyeti halinde birtakım haklar
tanınmıştır.

Bun-un üzerine Davacılar 26.2.1996 tarihinde, emare 7 feragatnameyi imzalayarak oturdukları konut ve diğer taşınmaz mallar için 90844 eşdeğer ve 650000 mücahit puanlarının tümünü kullanmışlar, eksilen miktar için de puan satın alıp bu yerlerin koçanını almışla-rdır. Ancak, 2. Derece SİD alanı içerisinde kalan taşınmazla ilgili olarak puanı bulunmayan Davacı No.(1) bu araziye karşılık Değişiklik Yasası altındaki haklarını kullanarak bazı rezerv kaynaklar tespit etmiş ve 92. madde uyarınca konu taşınmazın bunlarl-a takas edilmesi tale-binde bulunmuştur.

Bu talebine yazılı veya sözlü bir yanıt alamayan Davacı No.(1), vekili Zühtü Yavuz vasıtasıyle Yüksek İdare Mahkeme-sine başvurup YİM 87/96 sayılı başvuruyu dosyalamış ve aynı
gün dosyaladığı bir ara emri ist-idası altında da, yukarıda
söz konusu edilen rezerv araziler için herhangi bir işlem yapılmamasını istemiştir.

Konu istidayı inceleyen Yüksek İdare Mahkemesi, bu isti-danın karşı tarafa da tebliğine emir vermiş ve önümüzdeki baş-vuruda Davalılar ola-rak görülen kurumlar da istidaya emare
8'deki itiraznameyi dosyalamışlardır.

Bu istidanın görüşülmesine devam edilirken İskân Encümeni 2.12.1996 tarih ve 12/364/96 sayılı emare 10 kararı almıştır. Bu kararı aynen alıntı yapmayı uygun görüyoruz.

- "Karar No : 12/364/96
Karar Tarihi : 2.12.96

KARAR

YİM.87/96 nolu dosya ile Dava konusu olan;

DD:17236 nolu dosyadaki T. cetvelinin 2. sıra-
sındaki kaynak 52/1995 sayılı İTEM Değişiklik -Yasası
altında SİT.alanı ilân edildiğinden T.cetvelinden
çıkarılmasına; Magosa'da pafta:XXXIII.12.3.III B
Parsel.438/1'deki işyerinin (Topcular Sokak 22.D
numaralı ambar ile 22 A numaralı işyeri) boş olarak
Magosa İskân Şube -Amirliğine teslim edilmesi kaydıyle
aşağıdaki kaynakların İskân Topraklandırma ve Eşdeğer
Mal Yasası'nın 92. maddesi çerçevesinde değerlendiri-
lerek, 'T' cetveline işlenmesine karar verilmiştir.

'T' cetveline işlenecek kaynak-lar.

XXXIII.4.W2 Blok.C Parsel 2489
XXIV.59.E2 Blok.D Parsel 2537
XXXIII.4.W2 Blok.C Parsel 2492
XXIV.26.E2 Parsel 184+185/1+186/1/1+186/2+187/1


Başkan


Başkan Vekili Üye Üye
-(Kâmil Kayral) (Hasan Orhunöz) (Selma Kebapcıoğlu)



Üye Üye Üye
(Savaş Demirdağ) (Niyazi Kılıç) (Osman Aksoy)"

Bu karardan tatmin olan Davacı No.(1), 18.12.1996 tarihli emare 12 Mahkeme tutanağ-ından görüleceği üzere, YİM 87/96 sayılı başvurusunu geri çekmiş ve kararda şart koşulan konu işyerinin iadesi koşulunu da yerine getirip konu yeri İdareye iade etmiştir. Bahse konu işyeri İskân Encümeninin 5/515/96 sayılı kararı uyarınca Mağusa sakini Ahm-et Kaşif'e kiralan-mıştır. (Gör: Emare 11).

Durum bu şekilde gelişince, İskân Encümeni gerekli değer-lendirmeleri yapmak üzere Davacı No.(1)'in dosyasını Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonuna havale etmiştir.

Söz konusu Komisyon Davacı -No.(1)'in dosyasını tetkik
ettiğinde, İskân Encümenince Davacı No.(1)'in T.(2) Cetveline işlenmesine karar verilen arazilerden birisi olan Pafta/Harita XXXIII/4 W.2 Blok C'de Parsel 2489 olarak görülen yerin Mağusa Dumlupınar'da bir arsa; Pafta/Harita XXI-V/59 E.2 Blok D, Parsel 2537'deki yerin Mağusa Karakol Bölgesinde bir arsa; yine Pafta/Harita XXXIII/4 W.2 Blok C Parsel 2492'deki yerin
Mağusa Dumlupınar Bölgesinde 6 dönüm 3 evlek arsa nitelikli arazi ve Pafta/Harita XXIV/26 E.2 Parsel 184+185/1+186/1/1+- 186/2+187/1 diye geçen yerin ise Yeni Boğaziçi'nde sahil şeridi, 3 dönüm 3 evlek 3100 ayak karelik arsa olduğunu görünce, bu taşınmazlarla SİD alanı içinde kalan taşınmazın niteliklerinin birbirine uymadığı düşüncesine kapılmış ve durumu aydınlatmak amacı-yle 14.2.1997 tarihinde Başsavcı-
lıktan bu konuda görüş isteminde bulunmuştur.

Ancak, Başsavcılıktan istenen görüş henüz gelmeden, Davacılar yine Yüksek İdare Mahkemesine başvurarak 21.2.1997 tarihinde, şu an önümüzde bulunan YİM 29/97 sayılı işbu d-avayı dosyalamışlar ve yukarıda belirtilen taleplerine ilâveten aynı gün dosyaladıkları bir istida ile de İskân Encümeninin kararında belirtilen ve az önce geniş Tapu referanslarını verdiğimiz rezerv arazilerin kendilerinden başka herhangi bir kişiye veril-memesi hususunda bir de ara emri almışlardır.

Bu arada, Komisyonun görüş istemini inceleyen Başsavcı-
lığın 20.4.1997 tarihinde, bu Komisyonla aynı görüşte olduğunu
bildirmesi üzerine Komisyon, bu görüş ışığında, konuyu yeniden tezekkür etmesi için, -dosyayı İskân Encümenine iade etmiştir.

İskân Encümeni ise Davacıların Mahkemeye başvurup bir de ara emri almaları nedeniyle, bu konuda daha ileri herhangi bir işlem yapamamıştır.

Şimdi de tarafların Mahkemeye yaptığı hitaplar ve konuyu aydınla-tmak üzere sundukları benzer konudaki içtihatları dikkate alarak meseleyi incelemeye çalışalım.

Önümüzdeki meselede can alıcı noktalardan birisi olarak görülen 52/95 sayılı (Değişiklik) Yasası ile değiştirilen İskân, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Y-asasının 92(1)(A) ve (B) maddesini öncelikle ele almak uygundur kanaatindeyiz. Söz konusu Yasanın belirtilen maddesi aynen şöyledir:

"92. (1) Bu Yasa uyarınca, Taşınmaz mal Koçanı
verilmiş veya tahsis edilmiş bir kaynağa,
Eski Eserler Yasası çerçe-vesinde yasal
kısıtlama getirilmesi halinde;

Sözkonusu taşınmaz, I. Derece SİD
alanı içerisinde ise, veriliş tari-
hindeki Terkedilen ve Özel Bölgeler-
deki Taşınmaz Mallar ile Yabancılara
ait Taşınmaz Malların Değerlendiril-
mesi Tüzüğü kuralları esas al-ınarak
hesaplanacak değerden puan iadesi
yapılır ve/veya o puan değeri üzerin-
den aynı nitelikte başka taşınmaz mal
münferiden verilir. Ancak verilecek
olan malın puan değerlendirmesinde de,
geri alınan malın, veriliş tarihindeki
Terkedilen ve Özel Bölge-lerdeki Taşın-
maz Mallar ile Yabancılara Ait Taşınmaz
Malların Değerlendirilmesi Tüzüğü kural-
ları uygulanır ve verilecek olan malın,
geri alınan malın puan değerini aşması
- halinde, arazinin bütünselliği ve bölün-
mezliği dikkate alınarak puan satın alma
hakkı tanınır. Ancak arazinin bölünmez-
liği zorunlu kılınıyorsa, satın alınacak
puan, iade -edeceği arazinin puan değe-
rinin %20'sini aşamaz.

Sözkonusu taşınmaz, 2. Derece SİD alanı
içerisinde ise ve veriliş tarihinde arsa
ve/veya arsa nitelikli arazi olarak
verilmiş ise, tasarruf sahibinin istemi
halinde, yukarıdaki (A) bend-i kuralları
uygulanır."

Bu alıntıdan anlaşılacağı üzere, bir şahsa tahsis edilen bir kaynağa Eski Eserler Yasası altında bir kısıtlama getiril-miş ve belirtilen bu kaynak 2. Derece SİD alanı içerisinde kalmış ise ve şahsa veriliş tarihinde arsa ve/-veya arsa
nitelikli arazi olarak verilmişse, bu araziyi tasarrufunda bulunduran şahsın istemi halinde, kendisine aynı nitelikte
başka taşınmaz mal münferiden verilir.

Olguları incelerken belirttiğimiz gibi, Davacı No.(1)'e tahsis edilen ve önümü-zdeki davaya konu olan taşınmaz mal az önce alıntısını yaptığımız emare 6'da izah edildiği üzere, 2. Derece SİD alanı içerisinde kalmıştır. Bunun akabinde Davacı No.(1) konu Yasanın kendisine tanıdığı haktan yararlanmak için İskân Encümenine başvurup kend-isine 2. Derece SİD alanı içinde kalan arazisine karşılık, Tapu referanslarını verdiği arsa ve arsa nitelikli arazilerin verilmesi isteminde bulunmuştur. İskân Encümeni de, bu istemi olumlu karşılamış ve sözkonusu arsa ve arsa nitelikli arazilerin Davacı -No.(1)'e verilmesi yönünde emare 10 kararı almıştır. Ancak, hemen şunu belirtme-liyiz ki İskân Encümeninin bu kararı alabilmesi için, davamıza konu olan taşınmaz malın Davacı No.(1)'e verildiği tarihte arsa ve/veya arsa nitelikli arazi olarak verilmiş olm-ası gerekirdi.
Acaba, veriliş tarihinde konu arazi Davacı No.(1)'e arsa ve/veya arsa nitelikli olarak mı verilmişti?

Yukarıda uzun uzun değindiğimiz olgulara göre, konu taşınmaz mal Davacı No.(1)'e takriben 1975-1976 devresi içerisinde topraklandırma-dan hak sahibi olması nedeniyle,
kuru tarla olarak tahsis edilmiş ve bu araziyi o tarihten bugüne dek ekip biçerek tasarrufunda bulundurmaktadır.
Ancak, Davacı No.(1)'in T.(2) cetvelinin tanzim edildiği 8.3.1993 tarihlerinde konu arazinin Tuzla Köy Geli-şme Sahası içinde bulunduğu dikkate alınarak, konu yer T.(2) cetveline arsa nitelikli arazi olarak işlenmiştir.

Davacılar, dava konusu bu arazinin kendilerine verildiği tarihin T.(2) cetvelinin tanzim edildiği 8.3.1993 tarihi
olduğunu ve o tarih-te arazileri arsa nitelikli kabul edildiğine göre de, bu yerin SİD alanı içerisinde kalması nedeniyle kendilerine aynı nitelikte başka taşınmaz mallar verilmesi gerektiğini, nitekim bu yönde istemde bulunmaları üzerine İskân Encümeninin de Tapu referanslar-ını verdikleri arsa ve arsa nitelikli olup 4 parçadan oluşan arazilerin kendilerine veril-mesi hususunda karar ürettiğini belirtmişlerdir. Ancak,
alınan bu kararı hayata geçirecek olan Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonunun bunu uygun görmeyip uyg-ulamamakla bir ihmal yarattığını ve böyle bir ihmalin yapılmaması gerektiğini iddia etmişlerdir.

Davalılar ise, İskân, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal
Yasasının 92(1)(B) maddesinde geçen " veriliş tarihinde" sözcüklerinin lâfzı ile yorumlanması gerekti-ğini, bu şekilde
yorumlanırsa "veriliş tarihinde" sözcüklerinden arazinin tah-sis edildiği tarihin açığa çıkacağını, konu arazi tahsis
tarihinde kuru tarla olarak Davacı No.(1)'e verildiğine göre
de kendisine aynı nitelikte başka bir kuru tarla verilebil-e-ceğini, halbuki İskân Encümeninin Davacı No.(1)'e arsa ve
arsa nitelikli 4 parça arazi verilmesine karar verdiğini,
bunun ise Yasanın meseleyi ilgilendiren maddesine aykırı olduğunu ileri sürmüşlerdir. Davalılar, devamla, İskân Encü-menince kendilerin-e gereğini yapmak üzere havale ettikleri
dosyayı inceleyen Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonunun Yasaya aykırı bu kararı uygulamamak ve tekrar gözden geçirilmek üzere İskân Encümenine iade etmekle doğru hareket ettiğini ve herhangi bir ihmalde bulu-nmadığını söylemişlerdir.

Tarafların iddialarını incelediğimiz zaman konu Yasanın 92(1)(B) maddesinde geçen "veriliş tarihinde" sözcüklerini farklı farklı yorumladıklarını görürüz. Bilindiği üzere, yasaların yorumu bellibaşlı kurallara uygun olarak-
yapılmaktadır. Bahse konu kuralların önde gelenlerinden birisi de yasa içerisinde kullanılan söz veya sözcüklere alışılmış anlamlarının verilmesidir. Meselemize konu teşkil eden "veriliş tarihinde" sözcüklerine alışılmış ve alelâde bir
anlam verildiğind-e burada veriliş eyleminin yapıldığı tarihin murat edildiği anlaşılmalıdır. Yukarıda birçok kez belirtmiş olmamıza rağmen yine söylemeyi uygun buluyoruz ki, mesele-mizdeki taşınmaz mal topraklandırmadan hak sahibi sayılması nedeniyle 1975-1976 döneminde D-avacı No.(1)'e verilmiş ve Davacı No.(1) de bu araziyi alarak o tarihten itibaren tasarrufunda bulundurmuştur. Demek ki, veriliş eylemi bir
kez yapılmış ve o da 1975-1976 tarihinde olmuştur. Dolayısıyle konu taşınmazın Davalı No.(1)'e veriliş tarihinin -1975-1976 yılı olduğu açıktır ve biz de bu doğrultuda bulgu yaparız.

Yukarıda belirtilen görüşler ve vardığımız bulgular ışığında şunu da söylemek uygun ve adil olur ki, konu taşınmaz mal Davacı No.(1)'e verildiği 1975-1976 tarihinde kuru arazi olara-k verilmiş olduğundan, diğer bir deyişle, veriliş tari-
hinde arsa ve/veya arsa nitelikli arazi olarak verilmediğinden dolayı, bu malına karşılık Davacı No.(1)'e arsa ve arsa nite-
likli arazi verilmesi İskân, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasasının 92(1)(-A)(B) maddesine aykırıdır. Nitekim, Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonu da İskân Encümeninin emare 10 olarak verdiği ve bu Yasaya aykırı olan kararını haklı olarak uygulama yönüne gitmemiş ve durumu yeniden incelemek üzere, dosyayı İskân Encümenine- iade etmiştir. Kanımızca, Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonunun bunu yapmakla herhangi bir ihmalde bulunduğunu söyleme olanağı yoktur.

İlgili dosya, belirtilen nedenlerle kendisine iade edilen İskân Encümeni ise, mevcut ara emri nedeniyle k-onu ile ilgili
daha farklı herhangi bir işlem yapamamıştır ki, böyle bir durumda İskân Encümeninin de ihmalde bulunduğundan söz edilemez.

Tüm söylenenler ışığında, Davacılar davalarında başarılı olamadıkları cihetle, davalarının reddedilmesi gerekmek-tedir.

Sonuç olarak, dava ret ve iptal edilir.

Meselenin tüm ahval ve şeraiti nazarı itibare alındı-
ğında, masraflarla ilgili herhangi bir emir verilmez.




Celâl Karabacak Gönül Erönen Seyit A. Bensen
Yargıç Yargıç- Yargıç


28 Ocak 1999











12






Full & Egal Universal Law Academy