Yüksek İdare Mahkemesi Numara 223/2012 Dava No 2/2014 Karar Tarihi 17.01.2014
Numara: 223/2012
Dava No: 2/2014
Taraflar: Tuzin Arpalıklı vekili Haldun Özyol ile Gönyeli Belediyesi arasında
Konu: İnşaat izni talebi - Restoran inşaatı izni talebinin, otopark alanları yeterli olmadığı gerekçesiyle reddedilmesi - Ret kararının iptali için dava açılması - Yüksek İdare Mahkemesi kararın sebep unsurundan yoksun ve sakat olduğunu belirterek, inşaat iznini reddeden kararı iptal etmesi.
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 17.01.2014

-D. 2/2014 YİM: 223/2012


Yüksek İdare Mahkemesinde.


Anayasanın 152. maddesi hakkında.


Mahkeme Heyeti : Talat D.Refiker, Ahmet Kalkan, Mehmet Türker.


Davacı : Tuzin Arpalıklı, yetkili vekili Haldun Özyol
- vasıtasıyla, Namık Kemal Sokak, No.47, Yenikent -
Lefkoşa.


ile

Davalı : Gönyeli Belediyesi n/d Gönyeli Belediye Başkanı,
Başkan Yardımcısı, Belediye Meclis Üyeleri ve Gönyeli
Kasaba Hemşehrileri - Gönyeli.

-
A r a s ı n d a.



Davacı namına : Avukat Oktay Feridun ve Avukat Serhan Çinar
adına Avukat Arkun Zeka hazır.
Davalı namına : Avukat Ezer Özsoy adına Avukat Ongun Talat
hazır.


-------------


- H Ü K Ü M


Talat D.Refiker: Bu başvuruda, Mahkemenin kararını, Sayın Yargıç Ahmet Kalkan okuyacaktır.


Ahmet Kalkan: Davacı, inşaat ruhsatı almak için yaptığı müracaatın Davalı tarafından reddedilmesi üzerine, vekili vasıtasıyla bu davayı ikame e-tti.

TALEP:

Davacının talebi şöyledir.

Davacı adına kayıtlı Lefkoşa Kazası, Gönyeli Köyü, Akbelen mevkii, Pafta/Harita XXI/29 W.II, Parsel 2021'de kain, B 2222 kayıt No.lu taşınmaz mala inşaat ruhsatı almak için Davalıya sunduğu GNY/162-11 sayılı in-şaat dosyasına ve/veya dosyaya konu inşaat projesine inşaat ruhsatı ve/veya inşaat izin verilmeyeceğine ilişkin 25.6.2012 tarihli kararın hatalı ve/veya yanlış ve/veya hükümsüz ve/veya geçersiz olduğuna ve hiçbir netice doğurmayacağına dair Hüküm.

TALEP T-AKRİRİ:

Davacı, talep takririnde davasını dayandırdığı hukuki esasları belirttikten sonra, özetle Gönyeli'de adına kayıtlı bulunan taşınmaz mal üzerinde yapacağı inşaat ile ilgili projesini, 26.6.2011 tarih ve 2011/472 sayılı vize ile vizelettiğini, dah-a sonra Şehir Planlama Dairesine 2011 GNY 162 sayılı başvuru ile müracaat ettiğini, Şehir Planlama Dairesinin projelere kesin onay verdiğini, 27.6.11 tarihinde ruhsat için Davalıya müracaat ettiğini, Davalının 27.7.2011 tarihinde, arsanın Kentsel Faaliyet -Koridoru üzerinde yer alması nedeniyle, bölgedeki gelişmelere bağlı olarak projenin değerlendirileceğine ilişkin cevap verdiğini, 12.9.2011 tarihinde tekrar yazı yazarak, olumlu veya olumuz bir cevap verilmesini talep ettiğini, Davalının sessiz kalması üze-rine, Davalı aleyhine YİM 175/2011 sayılı bir dava ikame ettiğini, davanın akabinde, Davalının 25.6.2012 tarihli yazıyı göndererek, inşaat ruhsatı verilmeyeceğini Davacıya bildirdiğini, Davacının bunun üzerine, YİM 175/11 sayılı davayı geri çekerek bu dava-yı dosyaladığını, ret kararının haksız ve hukuk dışı olduğunu ileri sürerek iptalini talep etti.

MÜDAFAA TAKRİRİ:

Davalı dosyaladığı müdafaa takririnde, sair hususlar yanında, Planlama Onay Belgesinin verilmiş olmasının Davalının inşaat izni vereceği -anlamına gelmediğini, yetkinin tamamen Davalıda olduğunu, restoran amaçlı inşaat izni için yeterli otopark alanının gösterilmesi gerektiğini, Davacının projesindeki binanın terası ile birlikte metre karesi değerlendirildiğinde yeterli otopark gösterilmediğ-ini, mevcut projede gösterilen park alanlarının uygulanabilir olmadığını, Davacının projesinin inşaat izni almak için yetersiz olduğunu, mevcut kurallara aykırı olduğunu, bu nedenle haklı sebeple reddedildiğini ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir-.

MÜDAFAAYA CEVAP:

Davacı, müdafaaya cevap takririnde, talep takririndeki iddialarını tekrarlamıştır.

OLGULAR:

Taraflar, müştereken 1'den 6'ya kadar sayılandırılmış yazılı belgeyi emare olarak ibraz ettiler.

Duruşmada, Davacı iki tanık, Davalı bi-r tanık celbetti.

Davacı namına, vekili Haldun Özyol ve Şehir Planlama Dairesinin Planlama Onayı Grup Sorumlusu olarak görev ifa eden Emine Azimli şahadet verdi.

Davalı ise, Gönyeli Belediyesi İmar Şube Sorumlusu İbrahim Şahali'yi tanık olarak dinlet-ti.

Sunulan şahadet ve ibraz edilen emareler ışığında, olguları aşağıdaki gibi tespit ederiz:

Davacı, konu taşınmaz mal üzerinde yapmayı tasarladığı restoran inşaatı ile ilgili projesini, usulüne uygun olarak vizelendirdikten sonra, 31.5.2011 tarihin-de, Şehir Planlama Dairesine 2011 GNY 162 sayılı başvuru ile sundu.

Şehir Planlama Dairesi, aynı tarihte yapılan müracaatı işleme koydu ve belirtilen koşullara uygun yapılması kaydıyla arsa üzerindeki gelişmeye kesin onay verdi.

Şehir Planlama Dairesi-nin belirlediği koşullar şöyledir:

Tasarı bina, iki katlı olup, zemin katı restoran, birinci katı kiler olarak yapılacak ve amacına uygun olarak kullanılacaktır.
Tasarı restoranın kod ve ölçülendirmeleri, ek 4'ten ek 8'e kadar olan mimari planlara uygun- olarak yapılacaktır.
Ek 4 Vaziyet Planı ve ek 5 Zemin Kat planında gösterilen 6 (altı) araçlık açık otopark alanı amacına uygun olarak düzenlenip, alt yapısı sert (beton, parke, asfalt v.b) malzemeden yapılacaktır.
Ek 6 Birinci Kat Planında gösterilen -teras çatı, restoranın oturma alanı olarak kullanılmayacaktır.
Gönyeli Belediyesinin Fasıl 96 Yollar ve Binalar (Düzenleme) Yasası altında isteyeceği şartlara uyulacaktır.
Bu planlama onayı ilişikte sunulan 1-8 numaralı ekler ile birlikte geçerlidir.

P-rojeye kesin onay alınmasını müteakiben dosya, inşaat ruhsatı alınmak üzere, 27.6.11 tarihinde Davalıya gönderildi.

Davalı, 27.7.11 tarihli bir yazıyı Davacıya göndererek, söz konusu arsanın Kentsel Faaliyet Koridoru üzerinde olduğunu, bu nedenle, başvur-unun Devletin yetkili kurumları ile görüşülmesi sonunda alınacak kararlara bağlı olarak değerlendirileceğini bildirdi.

12.9.2011 tarihinde Davacı, Avukatı vasıtasıyla Davalıya bir ihbar göndererek inşaat ruhsatı ile ilgili olumlu veya olumsuz bir cevap v-erilmesini istedi.

Davalının bu yazıya cevap vermemesi üzerine Davacı, YİM 175/2011 sayılı davayı dosyaladı.

Davalı, 25.6.2012 tarihinde bu davaya konu kararı üretti ve inşaat ruhsatı verilmeyeceğini Davacıya bildirdi. Bu kararın akabinde Davacı, YİM 1-75/2011 sayılı davayı geri çekti.

Davalının 25.6.2012 tarihli Emare No.5 ret kararı aynen şöyledir:

"Sayın Tuzin Arpalıklı,

27.6.2011 tarihli olup Varaka/Harita XXI/29 W2 ve parsel 2021 numaralı arsa üzerine Restaurant yeni inşaat izni için dilekçeni-z değerlendirilip yeterli otopark alanlarının sağlanmamış projede uygulanan ve gösterilen oto parkların pratikte uygulanması mümkün olmadığından inşaat izni verilemeyeceğini tarafınıza bildiririm.



Ali Keleşzade
Gönyel-i Belediyesi
Müdür"



İNCELEME:


Dava ile ilgili olguları, sunulan şahadet ile ibraz edilen emareleri ve tarafların hukuki argümanlarını inceleyip değerlendirdik.

Davacı Avukatı, iptali istenen ret kararının yeterli g-erekçeden yoksun sakat bir işlem ürünü olduğunu ve yürürlükteki yasa ve tüzüklere aykırı bir şekilde ısdar edildiğini ileri sürmektedir.

Bu davada Davacının inşaat ruhsatı almak için yaptığı müracaatın reddedilmesinin altında yatan esas sebep, Gönyeli B-elediyesi ile Şehir Planlama Dairesi arasındaki planlama onayının uygulanmasına ilişkin görüş farklılığıdır.

Taraf Avukatları bu husustaki görüşlerini belirtirken, Davacı Avukatı, kesin tasvip almış planlama onayına uymayan Davalının hata yaptığını iler-i sürerken; Davalı Avukatı, inşaat ruhsatlarının verilmesinde tek yetkili makamın Davalı Belediye olduğunu ve yetkili makamın, Şehir Planlama Dairesinin Planlama Onayı ile bağlı olmadığını ileri sürmektedir.

Davacının yapmayı tasarladığı restoran inşaat-ı için Şehir Planlama Dairesi tarafından Planlama Onayı verildiği bir olgu olduğuna göre, öncelikle, Davalı Belediyenin, İmar Planı sınırları içerisinde inşaat ruhsatı verirken, yetkilerinin ne olduğunu belirlememiz gerekir.

Değiştirilmiş şekliyle Fasıl- 96 Yollar ve Binalar Yasası'nın 3(1) maddesine göre, hiçbir kimse (2). fıkrada öngörüldüğü biçimde yetkili makamdan veya 14. maddenin (2) fıkrasının ikinci koşul bendi uyarınca, Planlama ve İnşaat Dairesi Müdüründen önceden ruhsat almadıkça, Yasada belirt-ilen sair hususlar yanında inşaat yapamaz.

Fasıl 96 Yollar ve Binalar Yasası'nın yukarıda belirtilen 14(2) maddesi, 55/1989 sayılı İmar Yasası ile ilga edilmiştir.

55/89 sayılı İmar Yasası'nın 16. maddesinde, gelişmenin tanımı yapılmış ve 16(2)(D) be-ndinde belirtilen dükkan, iş yeri, fabrika, konut, hastane, sinema, turistik konaklama tesisi, yönetsel bina, okul, yol v.b inşaat ve yapılar gelişme tanımına dahil edilmiştir.

Aynı Yasanın 17(1) maddesine göre, 16'ıncı maddede belirtilen ve Yasada geli-şme olarak tanımlanan her türlü faaliyetin planlama onayına bağlı olacağı ve planlama onayı alınmadan hiçbir taşınmaz malın geliştirilemeyeceği düzenlenmiştir.

Fasıl 96 Yollar ve Binalar Yasası'nın 3(1) maddesini, 55/89 sayılı İmar Yasası'nın 17(1) madde-si ile birlikte okuduğumuzda, hiç kimsenin Fasıl 96 Yollar ve Binalar Yasası'nın 3(2) maddesinde öngörüldüğü şekilde yetkili makamdan izin almadan ve 55/89 sayılı İmar Yasası'nda belirtildiği şekilde İmar Planı sınırı içerisinde planlama onayı alınmadan bi-na inşa edemeyeceğini, taşınmaz malı geliştiremeyeceğini görürüz.

Fasıl 96 Yollar ve Binalar Yasası'nın 3(2) maddesine göre, yetkili makam, Belediye sınırları içinde Belediye Meclisidir. Yasanın 3(3). maddesine göre, Gönyeli Belediyesi taşra belediyesi -kapsamı dışında tutulmuştur. Dava konusu taşınmaz mal, İmar Planı sınırı içerisindedir.

Mevcut yasal düzenlemeye göre, Davacı taşınmaz malında yapmayı tasarladığı restoran inşaatını, Şehir Planlama Dairesinden Planlama Onayı; yetkili makam sıfatıyla Gön-yeli Belediyesinden inşaat ruhsatı almadıkça gerçekleştiremez.

Huzurumuzdaki davada, Davacı, tasarladığı inşaat için Şehir Planlama Dairesinden Planlama Onayı almış olmasına rağmen, yetkili makamdan izin alamamıştır. Planma Onayına göre, Davacının tasarl-adığı restoran için 6 adet otopark alanı tasvip görmüşken, yetkili makam sıfatıyla Davalı, yeterli oto park alanı ayrılmadığı ve mevcut oto park alanlarının pratikte uygulanması imkanı olmadığı gerekçesiyle inşaat ruhsatı vermeyi reddetmiştir.

Fasıl 96 Y-ollar ve Binalar Yasası'nın 9(1). maddesine göre, yetkili makam ruhsat verirken yürürlükteki tüzüklere bağlı kalınması koşuluyla, ruhsata Yasada gösterildiği biçimde koşul koyma yetkisine sahiptir. Aynı maddenin (b) bendinin (XI). fıkrasına göre, yetkili m-akamın yeni bina inşasında yeterli otopark yeri ayrılması için koşul koyma yetkisi vardır. Ancak huzurumuzdaki davaya konu taşınmaz mal, Kentsel Faaliyet Koridoru üzerinde olduğundan, İmar Planı Yasası kapsamında geliştirilmesi planlama onayına tabidir. Bu- nedenle konu arazi üzerinde düşünülen gelişimin, 55/89 sayılı İmar Yasası'nda ne şekilde düzenleneceğine bakmamız gerekir.

55/89 sayılı İmar Yasası'nın 8(1) maddesine göre, İmar Planının amacı ve kapsamı, herhangi bir kentin veya daha küçük bir yerleşme- biriminin veya birden fazla yerleşme birimini içine alan bir alanın düzenli gelişmesini sağlamak; yaşayanlara sağlık, huzur, rahatlık, sosyal refah sağlayacak şekilde yaşanabilir bir çevre yaratmak ve bunun için gelişmeleri denetlemek ve yönlendirmek, bel-irli amaç ve kullanımlar için bölgelere ayırmak, sosyal, kültürel, mimari önemi ve özelliği olan yapı ve bölgeleri korumak, gelişmelerin aşama ve sınırını belirlemektir.

İmar planları, yukarıdaki genel amaca uygun olarak bir bölgede yaşayanların gereksi-nimlerinin karşılanması için her türlü alt yapı, bina, park, yeşil alan, dinlenme, eğlence yerleri, açık alanlar, liman, uçak alanları ile konut, tarım ticaret, sanayi turizm ve diğer kullanımlara ayrılan bölgelerin harita ve raporlarını içerir.

Yasa koy-ucu; bu genel amaçların yanında, imar planlarında, Yasanın 8(3) maddesinin (B) bendine göre otopark alanlarının düzenleme yetkisini vermiştir.

55/89 sayılı İmar Yasası'nın 11. maddesi, Planlama ve Geliştirme sonuçlarını; 11(5)(A) maddeleri ise İmar Planı-nın bulunduğu yerleşmelerde İmar Planı esaslarının ne şekilde uygulanacağını düzenlemektedir.

Yasanın 11(5)(A) maddesi aynen şöyledir:

"İmar Planının bulunduğu yerleşmelerde, imar planı sınırı
içerisinde kalan alanda, Yollar ve Binalar Düzenleme Yasası-, Taşınmaz Mal (Tasarruf Kayıt ve Kıymet Takdiri) Yasası, Belediyeler Yasası, Eski Eserler Yasası, İskan, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasası, Reklamın Teşhiri(Denetim) Yasası ve Sahilleri Koruma Yasasında veya diğer ilgili Yasalar ile bu yasalar altında -çıkarılan herhangi bir tüzük veya yönetmelikte aksine bir kural bulunup bulunmadığına bakılmaksızın bu Yasa kuralları uyarınca, İmar Planı esasları uygulanır."



İktibas edilen maddenin içeriğinden açıklıkla görülebileceği gibi, yasa koyucu, İmar Planı Sı-nırı ve İmar Gelişme Sınırı içerisinde yapılacak gelişmelerde, öncelikle İmar Planı esaslarının uygulanacağını amir hüküm olarak düzenlenmiştir.

55/89 sayılı İmar Yasası'nın 19. maddesi, Planlama Makamına, bu yasa altında yayımlanacak bir emirnamede beli-rlenecek gelişmeler için planlama onayı verme yetkisini düzenleyerek, aynı maddenin (4) bendine göre tadilat, yıkım ve inşaat faaliyetleri ile kullanım değişikliklerine verilebilecek planlama onayında söz konusu proje ile ilgili olarak binanın yüksekliğini-n, dış görünümünün, otopark için ayrılacak alanın, binanın yol orta noktasına veya arsa sınırına olan uzaklığının, ağaçlandırmanın öngörülecek koşullara uygun olması istenebileceği yetkisi verilmiştir.

Belirttiğimiz hususlar dahilinde, Planlama Makamının,- İmar Planı sınırları içerisinde bir inşaat ile ilgili otopark alanlarını belirleme yetkisi bulunmakta ve bu alanlarda belirlenen planlama onayının, başka bir yasa veya tüzükte aksine kural bulunup bulunmadığına bakılmaksızın, öncelikle uygulanması gerekme-ktedir.

Bu sonuçtan hareketle, yetkili makam, İmar Planı sınırları içerisinde inşaat ruhsatı verirken, planlama onayı ile bağlıdır ve planlama onayının dışına çıkması 55/89 sayılı İmar Yasası kapsamında mümkün değildir. Dolayısıyla, yetkili makam sıfatıyl-a, Davalı Gönyeli Belediyesinin tasarlanan inşaatın otopark alanları ile ilgili koşul koyarken, bu koşulun Planlama Onayı ile çelişmemesi esastır. Aksi takdirde, İmar Planı sınırları içerisinde, 55/89 sayılı İmar Yasası'nın kapsam ve amacı dışına çıkılmış- olur. Bu durum, Yasaya aykırı sonuç doğuracağı bir yana, yetkili makamının böyle bir yetkisi de yoktur.

Yukarıdakiler ışığında, Davalı Gönyeli Belediyesinin, Davacının inşaat izni talebini reddetmekle yasa ve hukuka aykırı davranıp davranmadığını incele-memiz gerekmektedir.

Huzurumuzdaki davada, Davacının yapmayı tasarladığı inşaat ile ilgili Planlama Onayı, 8.6.11-7.6.2014 tarihleri arasında geçerli olup, 18.2.2009 tarihli Resmi Gazete'nin Ek III'ünün 152. sayısında, AE 704'de yayımlanan 2009 Başkent Le-fkoşa İmar Planı Değişikliği altında tasvip edilmiştir.

Bugün itibarıyla 4.6.2012 tarihli Resmi Gazete'nin EK III, 103. sayısında, AE 323 ile yayımlanan 2012 Lefkoşa İmar Planı yürürlükte olmasına rağmen, dava konusu uyuşmazlığın çözümünde, inşaat ruhsatı- almak için müracaat edilen tarihte yürürlükte olan 2009 Lefkoşa İmar Planı kuralları uygulanacaktır.

2009 Lefkoşa İmar Planının 6.4.3.20 maddesinde, otopark standartları düzenlenmiştir.

Konu maddeye göre, kamu tarafından geliştirilecek, toplu otopark pr-ogramı dışında planlama onayı veren makamın, planlama onayı mekanizması ile yeni gelişmelerde belirlenmiş olan standartta otopark sağlanması yönüne gitmesi öngörülmüş, bunun için "EĞLENCE" başlığı altında lokanta, bar, diskotek v.b yerlerde en az %80'i ken-di parselinde karşılanacak şekilde, teras alanları dahil her 15 m2' ye 1 otopark alanı yapılması düzenlenmiştir.

Planlama Makamı, Davacının yapmayı tasarladığı inşaatta 93 m2 oturma alanı esas alınarak 6 adet otopark alanı için onay vermiştir.

Emare 1(B)- olarak işaretli Planlama Onayının koşullar kısmının 4. maddesine göre, teras çatı, oturma alanı olarak kullanılamayacaktır.

Davalı daha önce de ifade ettiğimiz gibi, Davacının projesinde uygulanan veya otopark alanlarının yeterli olmadığı ve gösterilen o-topark alanlarının pratikte uygulanmasının mümkün olmadığı gerekçeleri ile inşaat ruhsatı vermeyi reddetmiştir.

Davacının projesi, planlama onayına uygun olup, arazi üzerinde 6 adet otopark alanı gösterilmiştir.

Davacı Tanığı Planlama Onayı Uygulama Bölü-münün Grup Sorumlusu Emine Azimli, projedeki otopark alanlarının uygun ve alanda uygulanabilir olduğunu şahadetinde belirtmiştir.

Davalı Tanığı Gönyeli Belediyesi İmar Şube Sorumlusu İbrahim Şahali ise, projedeki park alanlarının uygulanabilir olmadığını,- anayola geri geri girmeden buralardan dönüş yapıp düz yola girmesinin fiiliyatta mümkün olmadığını, projenin hatalı bir şekilde onaylandığını ileri sürmektedir.

55/89 sayılı İmar Yasası'na göre, İmar Planı sınırları içerisinde İmar Planının uygulanması e-sastır. Yasada yetkili makama, planlama onayını denetleme veya düzeltme veya uygulamama yetkisi verilmemiştir.

Kamu hukukunda bilinen temel kurallardan biri yetkisizliğin esas, yetkinin ise istisna olduğudur. Buna göre, Davalı, Planlama Onayında tasvip ed-ilmiş otopark alanlarının pratikte uygulanamayacağı gerekçesiyle, inşaat ruhsatı vermeyi reddetmekle yetkisini aşmıştır.

Davalının diğer gerekçesi yeterli otopark alanının gösterilmemesidir.

Davacı Tanığı Emine Azimli, 93 m2 oturma alanı tespit ettikler-ini ve her 15 m2 ye 1 otopark alanı ayrılması koşulu ile 6 otopark alanını onayladıklarını söylemiştir. Bu Tanık, şahadetinde, birinci katın teras çatısına kullanma izni vermediklerini belirtmiştir.

Emare 1(B) Planlama Onayının koşullar kısmının 4. maddes-inde, teras çatının, restoranın oturma alanı olarak kullanılamayacağı açık şekilde yazılmıştır.

Davalı Tanığı İbrahim Şahali ise şahadetinde, 250m2 alanın restoran amaçlı kullanılacağını, 90 m2 üzerinden hesaplama yapılmasının hatalı olduğunu ve 6 araçlık- otopark alanının yeterli olmadığını ileri sürmüştür.

Emare 1(B) Planlama Onayının koşullar kısmının 5. maddesinde, Gönyeli Belediyesinin Fasıl 96 Yollar ve Binalar Yasası altında istediği şartları uygulayabileceği belirtilmiştir.

Davalı Tanığı İbrahim -Şahali, otopark sayısının yetersizliğini, Fasıl 96 Yollar ve Binalar Yasası'ndaki yetkisine istinaden ileri sürmemekte, Planlama Onayında belirlenen oturma alanlarının 90 m2 den fazla olduğu esasına dayandırmaktadır.

55/89 sayılı İmar Yasası, Planlama Mak-amına, binanın kullanılacağı maksata uygun olarak hangi bölümlerinin oturma alanı olacağını belirleme yetkisi vermiştir. Planlama Makamı bu yetkisine istinaden Davacının yapmayı tasarladığı restoranın çatı terasını kullanamayacağı koşulunu koymuştur.

Hal -böyleyken, İmar Planı kapsamında Davacının kullanımına yasaklanmış bir alanı oturma alanı gibi hesaplayıp yeterli park alanı gösterilmediği gerekçesi ile inşaat ruhsatını reddetmesi hukuka aykırıdır.

Bunun yanı sıra, Davalı Tanığı İbrahim Şahali, şahadeti-nde, restoranın mutfak gibi diğer kapalı alanlarının bulunduğunu, çalışanların araçlarının park edileceğini düşündüğümüzde, oturma alanının 90m2 olarak hesaplanmasının doğru olmadığını ileri sürmüştür.

İmar Planı sınırı içerisinde olan konu taşınmaz malın- gelişimi ile ilgili olarak yapılacak restoran inşaatında, öncelikle dikkate alınması gereken husus, 2009 İmar Planının yukarıda belirttiğimiz 6.4.3.20 maddesi olup, bu maddeye göre, her 15m2 oturma alanı için 1 otopark öngörülmüştür. Belediye konu inşaat -için daha fazla park alanı koşulu koyacaksa, bunun gereksinimini, Fasıl 96 Yollar ve Binalar Yasası'na dayandırması gerekir. Davalı Tanığı, şahadetinde, iddialarını, inşaatın toplam metre karesine dayandırmıştır.

2009 yılı Lefkoşa İmar Planına göre düzenl-enen Emare 1(b) Planlama Onayında belirlenen oturma alanları dikkate alınmadan, inşaatın toplam yüzölçümü ve tüm kapalı alanları esas alınarak, otopark alanlarının yetersizliği sebebiyle inşaat ruhsatı verilmesinin reddedilmesi, yürürlükteki mevzuata ve hu-kuka aykırıdır.

Son olarak, bir hususa daha temas etmek istiyoruz. Bir İdari kararın gerekçesi açık olmalı ve yargı denetimini kolaylaştıracak şekilde hangi olgulara dayandığı belirtilmelidir. Başka bir söylemle, sebep açık ve anlaşılabilir olmalıdır. Kar-ardaki gerekçe yeterince açık olmamakla birlikte, sebep kararın tümünden rahatlıkla çıkarılabiliyorsa yeterli addedilir ve kararı sakatlamaz; aksi durumda ise karar sakat olur ve iptali gerekir.

Huzurumuzdaki davada, tüm işlemleri tamamlayıp inşaat ruhsat-ı almak için başvuran Davacının izin talebi, içeriğinden gerekçesi anlaşılamayacak şekilde, yeterli otopark alanının gösterilmemesi ve mevcut otoparkların pratikte uygulanabilir olmaması nedeniyle reddedilmiştir.

Kararda, neye göre otopark alanlarının yet-erli olmadığı ve mevcut otoparkların pratikte uygulanamayacağı belirtilmemiştir. Karar bu hali ile sebep unsurundan yoksun sakat bir işlemin ürünüdür ve iptali gerekir.

NETİCE:

Davacı davasında başarılı olmuştur.

Netice itibarıyla;
Davacı adına kayıtl-ı Lefkoşa Kazası, Gönyeli köyü, Akbelen mevki, Pafta/Harita XXI/29 WII, Parsel 2021'de kain, B 2222 kayıt No.lu taşınmaz mal üzerinde tasarlamış olduğu ve inşaat ruhsatı almak için Davalıya sunduğu GNY/162-11 sayılı inşaat projesine inşaat ruhsatı verilmes-ini reddeden Davalının 25.06.2012 tarihli kararının hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına Hüküm verilir.
Mukayyit tarafından tespit edilecek dava masrafları Davalı tarafından ödenecektir.



Talat D.Refiker Ahmet Kalk-an Mehmet Türker
Yargıç Yargıç Yargıç

17 Ocak, 2014











15












Full & Egal Universal Law Academy