Yüksek İdare Mahkemesi Numara 219/2002 Dava No 6/2004 Karar Tarihi 14.12.2004
Numara: 219/2002
Dava No: 6/2004
Taraflar: Elcem Ltd. vd ile İçişleri ve Köyişleri Bakanlığı, Magosa Kaymakamlığı vasıtası ile KKTC Başsavcılığı
Konu: Benzin İstasyonu kurma izni - Esas dava sonuçlanıncaya kadar ara emri talebi
Mahkeme: Yim
Karar Tarihi: 14.12.2004

-D. 6/04YİM: 219/02

Yüksek İdare Mahkemesinde
Anayasanın 152. Maddesi Hakkında.
Yargıç Seyit A. Bensen Huzurunda.

Davacı : 1. Elcem Ltd. Mormenekşe
2. Cemal Gürsel Öztemiz, Mormenekşe
- ile -
Davalı : 1. İçişleri ve Köyişle-ri Bakanlığı, Magosa
Kaymakamlığı vasıtası ile KKTC Başsavcılığı,
Lefkoşa
2. İçişleri Köyişleri Bakanlığı vasıtasıyle KKTC
Başsavcılığı, Lefkoşa
A r a s ı n d a.

Davacılar namına : Avukat Ünver -V.Bedevi
Davalılar namına : Savcı Yardımcısı Emine Tayfunsel
İlgili Şahıslar namına : Avukat Alibey Ahmet Çatankaya.

-------------------

K A R A R

Davacılar 26 Kasım 2002 tarihinde dosyaladıkları talep
takriri ile Davalılar ve/veya Davalı No.1 tarafından takriben 14.12.2001 tarihli yazı ile Ayşe Çatankaya ve Alibey Ahmet Çatankaya'ya Mormonekşe toprağında bul-unan pafta/harita XXIV/25 E.2 parsel 222 numaralı gayrımenkul içerisine benzin istasyonu kurmak için izin ve/veya ön izin veren kararın tamamen hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına dair bir Mahkeme kararı talep etmişlerdir.
-Davacılar 15.10.2004 tarihinde dosyaladıkları tek taraflı istida ile Mahkemeden,
Davalılar ve/veya Davalı No.1'in bu dava dinlenip bir neticeye bağlanıncaya kadar Ayşe Çatankaya ve Alibey Ahmet Çatankaya'ya vermiş oldukları benzin istasyonu kurma izni ve/v-eya ön izni ile ilgili tüm işlemleri durdurmaları ve/veya akaryakıt satma izni vermemeleri ve/veya daha ileri herhangi bir işlem yapmaktan ve/veya karar almaktan men edilmeleri hususunda bir ara emri itası;
Davalılar ve/veya Davalı No.1'in Ayşe Çatankaya v-e Alibey Ahmet Çatankaya'ya vermiş oldukları benzin istasyonu kurma izni ve/veya ön izni mucibince başlatmış oldukları Benzin İstasyonu inşaatının bu dava dinlenip bir neticeye bağlanıncaya kadar durdurulması ve/veya daha ileriye götürülmemesi hususunda bi-r ara emri itası talep ettiler.
Davacı no.2 tarafından yapılan istidaya ekli yemin varakasında, diğer şeyler meyanında halen Mormonekşe köyünde Benzin İstasyonu işletmekte olduğunu, işlerini geliştirmek ve/veya büyütmek maksadıyle Mormonekşe köyünde kâin -209 parsel nolu gayrımenkul üzerine yeni ve daha büyük bir benzin istasyonu kurabilmek için 6 Ağustos 2001 tarihinde Gazimağusa Kaymakamlığından ön izin aldığını, mezkûr ön izni müteakip ilgili gayrımenkul üzerinde Benzin İstasyonu inşaatına başladıklarını-, inşaatları devam ederken mezkûr inşaatın karşı tarafında bulunan parsel 222 üzerinde yeni bir Benzin İstasyonu inşaatının temellerinin atıldığını gördüğünü, bilâhare yapmış olduğu araştırma sonucu bu inşaatın Ayşe Çatankaya ve Alibey Ahmet Çatankaya'ya -ait Benzin İstasyonu inşaatı olduğunu öğrendiğini, kendine verilen iznin İlgili Kişilere verilen izinden önce olduğunu, ilgili mevzuata göre bir petrol istasyonu başka bir petrol istasyonunun karşı tarafında yer alamayacağını Davalıların İlgili Şahıslara v-erdikleri iznin tamamıyle hukuka ve özellikle Benzin İstasyonları İçin Kabul Edilen Minimum Standartlar ile ilgili mevzuata aykırı olduğunu, yetkisizce ve kötü niyetle verildiğini, talep edilen emir verilmediği takdirde dava neticelenip lehine hüküm çıkınc-aya değin ilgili inşaatın tamamlanacağı hatta İlgili Kişilerin benzin istasyonunu haksız olarak çalıştırıp haksız rekabet yaratacağını ve kendilerini zarara sokacağını ve/veya ortaya, eski duruma dönüşün güç ve/veya imkânsız olacağı bir durumun çıkacağını-, davada çok iyi bir dava sebebi olduğunu iddia etmiş ve talep ettiği ara emrinin verilmesini istemiştir.
İstida ve yemin varakası, Davalılar ve İlgili Kişilere tebliğ edilmek üzere 28.10.2004 tarihine ertelendi.
Davalılar ara emri istidasına karşı çıkma-yacaklarını beyanla herhangi bir itirazname dosyalamadılar. İlgili Kişi 1 ve 2 ise 8.11.2004 tarihinde Davacıların istidasına itirazname dosyaladı.
İlgili Kişi olan Alibey Ahmet Çatankaya kendi ve eşi Ayşe Çatankaya'yı temsilen itiraznameye ekli 8.11.2004- tarihli yemin varakasında, diğer şeyler meyanında, özetle Davacıların işbu istida ve ona ekli yemin varakasını dosyalamaya herhangi bir meşru menfaatlerinin olmadığını ve/veya benzin istasyonu kurma izni verildikten ve bu izne istinaden yerinde fiilen inş-aata başladıktan çok sonra ve/veya 75 günlük sürenin çoktan aşılmış olması nedeniyle dosyalanamıyacağına ilişkin bir ön itirazda bulunmuştur.
Ayrıca Davacıların 26.11.2002 tarihinde dosyalanan davaya bağlı olarak 28.11.2002'de dosyaladığı ara emri istidas-ına 27.12.2002 tarihli bir itirazname dosyalayarak itiraz ettiğini, bundan sonra da Davacıların istidayı geri çektiklerini, uzun bir aradan sonra yeni bir istida dosyalayarak istidadaki talepleri doğrultusunda yeniden ara emri talep etmeleri, bir ara emri -için gerekli olan şartların bulunmadığını gösterdiğini ön itiraz olarak ileri sürdü ve istida ile yemin varakasının ret ve iptalini talep etti.
İlgili Kişi itiraznamesine devamla yıllar önce 24.5.1999 tarihinde yapılan benzin istasyonu kurma izni müracaa-tlarına 14.12.2001 tarihinde Gazimağusa Kaymakamlığının gerekli ön izni verdiğini, bu izne bağlı olarak Mormenekşe köyünde kain parsel 222 üzerinde benzin istasyonu ile ilgili bina inşaatını tamamladıklarını, 4 adet yakıt deposu çukurunun kazıldığını ve do-lgu için toprak, kum, çakıl v.s malzemenin de sipariş edildiğini, yapmakta olduğu Benzin İstasyonunun Davacıların iddia ettikleri gibi kendi inşaatlarının tam karşısında yer almadığını, Davacıların istidalarında hiçbir haklı ve/veya yasal bir haklılıkları -bulunmadığı gibi zarara uğramalarının da söz konusu olamayacağını, çünkü eski benzin istasyonlarını aynen ve eskisi gibi çalıştırmakta olduklarını savunmuştur.
Ara emrinin verilip verilmemesi için 19.11.2004 tarihinde duruşmaya geçildi.
İstidanın duruşma-sında Davacılar tanık çağırmayıp Mahkemeye hitap etmekle yetindiler.
Davalılar istidanın A paragrafı geregince emir verilmesine itirazları olmadığını beyan ederek tanık çağırmadılar.
İlgili Kişi Ayşe Çatankaya ise yemin varakalarında belirtilen iddialar-ını kanıtlamak için bizzat şahadet vermiştir. İstidanın duruşması esnasında 25 adet belge de emare 1-25 olarak Mahkemeye sunulmuştur.
İstida, itirazname, yemin varakaları ve huzurumuzdaki tüm şahadeti etraflıca tezekkür ettim. İşbu istida maksatları bakım-ından olgular özetle şöyledir.
Davacı No.2, Davacı No.1 şirketin hissedarıdır. Davacı No.1 halen Mormenekşe köyünde Benzin İstasyonu işletmektedir. Davacılar işlerini geliştirmek maksadıyle Mormenekşe köyünde kain ve Davacı No.2'ye ait parsel 209 üzerine -yeni ve daha büyük bir Akaryakıt İstasyonu kurabilmek için 30.11.2000 tarihinde müracaatta bulunmuş ve 6.8.2001 tarihinde 209 parsel nolu arazi içerisine Benzin İstasyonu inşa etmek ve mevcut tesisi oraya aktarması için, Gazimağusa Kaymakamlığı tarafından,- gerekli ön iznin verilmesi uygun görülmüştür.
Davacılar mezkur ön izni müteakip ilgili parsel 209 üzerinde Benzin İstasyonu inşaatına başladılar.
İlgili Kişiler de 24.5.1999 tarihinde Gazimağusa Kaymakamlığına müracaat ederek Mormenekşe köyünde kâin 222- parsel üzerine Benzin İstasyonu kurabilmek için izin talep ettiler. İlgili Kişilere talepleri doğrultusunda Davacılardan sonra 14.12.2001 tarihinde Akaryakıt İstasyonu kurmak için gerekli ön izin verilmiştir. Bu ön izne dayanarak İlgili Kişiler de Mormene-kşe köyünde kâin mezkur 222 nolu parsel üzerine Benzin İstasyonu inşaatına başladılar.
Davacılar, İlgili Kişilerin Davacılara ait inşaatın karşı tarafında kâin parsel 222 üzerinde Benzin İstasyonu inşaatına başlamaları üzerine 26.10.2002 tarihinde YİM 219-/2002 sayılı bu davayı dosyalamışlardır. YİM 219/2002 sayılı davanın dosyalanmasını müteakip 28.11.2002 tarihinde de tek taraflı bir ara emri istidası dosyalanmıştır.
Ara emri istidasının dosyalanmasını müteakip taraflar arasında bazı temas ve görüşmeler -yapılmıştır. İhtilaflı konuların taraflar arasında görüşülmesi üzerine ara emri istidası 20.2.2003 tarihinde geri çekilmiştir. Ancak YİM 219/2002 sayılı esas dava halen açık durmaktadır.
İstidadan da görüleceği gibi Davacılar istidalarını, Fasıl 6, madde 4-, 9/76 Mahkemeler Yasası, madde 41, 1997 Yüksek İdare Mahkemesi Tüzüğünün ilgili maddelerine dayandırmaktadır.
İlk önce İlgili Kişi tarafından öne sürülen ön itirazları incelemeyi uygun buldum.
İlgili Kişi yemin varakasında benzin istasyonu kurma önizni v-erildikten sonra ve bu önizne istinaden yerinde fiilen inşaata başladıktan çok sonra ve/veya 75 günlük sürenin çoktan aşılmış olması nedeniyle Davacının ara emri istidası dosyalamaya meşru menfaatının olmadığını 1. ön itiraz olarak ileri sürmüştür.
1977 Y-üksek İdare Mahkemesi Tüzüğünün 11(1) maddesine göre Anayasanın 152. maddesi gereğince yapılan işlemlerde Mahkeme, işlemin herhangi bir safhasında, herhangi bir tarafın istemi üzerine, davanın adilâne bir şekilde kararlaştırılması icap ettirirse, davayı es-asından sonuçlandırmayan geçici bir emir verebilir.
Dava 26.11.2002 tarihinde açılmış ve henüz daha sonuçlanmış değildir. Bir başka ifade ile dava halen açık olarak durmaktadır.
Yüksek İdare Mahkemesi Tüzüğünün 11. maddesinden anlaşılacağı üzere davanın -herhangi bir safhasında ara emri için Mahkemeye müracaat edilebilir. Bu müracaat süresi davanın açıldığı tarihten davanın sonuçlanmasına kadar olan süreyi kapsamaktadır. Bu nedenle dava süresi içerisinde Davacının ara emri istidası dosyalamaya meşru menfaa-tı olmadığı söylenemez.
İlgili Kişi, 2. ön itirazında Davacıların 28.11.2002 tarihli ara emri talep eden istidalarını 20.2.2003 tarihinde geri çektiklerini ve uzun bir aradan sonra işbu yeni istidayı dosyalayarak yeniden ara emri talep etmeleri, bir ara e-mri için gerekli olan şartların bulunmadığını gösterdiğini ileri sürdü.
Daha önce belirtildiği gibi bir ara emri istidası davanın herhangi bir safhasında dosyalanabilir. Bir ara emri istidasının dosyalanıp daha sonra geri çekilmesi ve bilâhare de yeniden -bir istida dosyalanması Davacı için bir engel teşkil etmez, meğer ki istida Mahkemece kesin karara bağlanmış olsun. Bu meselede Mahkemece kesin karar verilmiş değildir.
Ara emrinin verilip verilmemesi konusu incelenirken ara emri için gerekli olan şartlar-ın bulunup bulunmadığı Mahkemece her seferinde yeniden incelenmesi ve ona göre karar verilmesi gerekir. Bu durumda yeni bir istidanın dosyalanmış olması bir ara emri için gerekli olan şartların bulunmadığını göstermez.
Yukarıda belirtilen nedenler ışığınd-a İlgili Kişinin ön itirazları reddolunur.
Şimdi de istidanın esasını inceleyelim.
Davacıların ara emri istidalarının esası özetle şöyledir.
Davalıların İlgili Kişilere vermiş oldukları Akaryakıt İstasyonu kurma ön izni, açıktan açığa hukuka ve/veya Ben-zin İstasyonları İçin Kabul Edilen Minimum Standartlara aykırı'dır. Bu nedenle ara emrinin verilmesi gerekir.
Ara emri verilmediği takdirde Davacılar ileride telâfisi imkansız haksız rekabete uğrayacak ve/veya eski duruma dönüş imkânsız olacak ve/veya çok- büyük zarar ziyana uğrayacaklardır.
Geçici bir ara emrinin verilebilmesi için Davacının davasında karara bağlanması gereken ciddi bir konunun mevcut olması, Davacının iddiasında haklı olduğuna dair belirtilerin bulunması ve ara emri verilmezse, ileride t-elâfisi mümkün olmayacak bir zararın doğacağı veya eski duruma dönüşün çok zorlaşacağı hususlarında Mahkemenin kanaat getirmesi gerekir.
Yukarıda belirtilen ana ilkeleri gözönünde tutarak Davacının istidasını, itirazname, yemin varakaları ve huzurumdaki ş-ahadet ışığında inceleyelim.
(1). Konunun ciddi olması : Davalılar 6.8.2001 tarihli emare 23 yazı ile Davacılara, Mormenekşe köy meydanında bulunan ve halen çalıştırmakta oldukları Akaryakıt İstasyonunun tamamen kapatılması koşulu ile Mormenekşe köyünde k-âin 209 parsel nolu arazi içerisine Akaryakıt İstasyonu inşa etmelerine ve mevcut tesislerini oraya aktarmaları için gerekli ön izni vermiştir.
Davalılar, 14.12.2001 tarihli emare 8 yazı ile İlgili Kişilere de Akaryakıt İstasyonu inşaatı için gerekli ön i-zni vermiştir
Davacılar, Davalıların Emare 25 olarak ibraz edilen Benzin İstasyonları İçin Kabul Edilen Minimum Standartların 7. maddesinin İlgili Kişilere Benzin İstasyonu kurma izninin verilmesini yasakladığını, kendilerinden sonra İlgili Kişilere veril-en Benzin İstasyonu kurma izninin hukuka aykırı olduğunu bu nedenle esas davalarında haklı olduklarını iddia etmişlerdir.
Yukarıda belirtilen hususlar ışığında Davacılara verilen iznin, İlgili Kişilere verilen izinden önce olması nedeniyle Davacıların il-k nazarda, meşru bir menfaatları olduğu gibi, ilk bakışta, ciddi bir davaları olduğuna ilişkin belirtilerin bulunduğu görülmektedir.
(2). Davacının iddiasında haklı olduğuna ilişkin belirtilerin olması : Gerek yemin varakalarının incelenmesinden ve gerek-se Mahkemeye İlgili Kişi tarafından verilen şahadetten açıkca görüleceği gibi taraflar arasındaki ihtilaf Davacıların Benzin İstasyonunun karşısında bulunan ve İlgili Kişilere ait taşınmaz mala, Davalıların İlgili Kişilere 14.12.2001 tarihinde Mormenekşe k-öyünde kain 222 parsel nolu arazi içerisine Benzin İstasyonu inşa etmek için gerekli ön izni vermiş olmalarından kaynaklanmaktadır.
Davacılar, Benzin İstasyonları İçin Kabul Edilen Minimum Standartların 7. maddesinin kendi benzin istasyonlarının karşısınd-aki bir yere benzin istasyonu kurulması için izin verilmesine engel teşkil ettiğini öne sürmekte, İlgili Kişiler ise ön izin için Davacılardan çok önce 24.5.1999 tarihinde müracaat ettiklerini ve kendi benzin istasyonlarının Davacıların Benzin İstasyonları-nın tam karşısında yer almadığını ileri sürmektedirler.
İlgili Kişiler, Davacılar ve kendilerine ait Benzin İstasyonlarının karşılıklı olmadığını iddia etmekle birlikte Mahkemeye emare 24 olarak sunulan taşınmaz mal koçanına ilişik yer haritasından (site -plan) görüleceği üzere Davacılara ait parsel 209 ile İlgili Kişilere ait parsel 222'nin karşı karşıya oldukları görülmektedir.
Yine 18.1.2001 tarihli emare 20 yazıya göre parsel 209 ile parsel 222'nin karşı karşıya olduklarını belirtmektedir.
Emare 20 ve -24'ün doğruyu yansıtmadığına ilişkin İlgili Kişiler tarafından herhangi bir iddia yapılmadığı gibi bu emarelerin içeriğini nakzedecek herhangi bir şahadet de ibraz etmediler. Konu belgeler tarafların mutabakatı ile emare olarak Mahkemeye sunulmuştur. Belge-sel şahadet ışığında İlgili Kişilerin iddia ve şahadetlerine itibar etmek olası değildir. Bu durumda Davacılar ile İlgili Kişiye ait Benzin İstasyonlarının karşılıklı olduklarına ilişkin bulgu yaparım.
İlgili Kişilerin ön izin için Davacılardan çok önce m-üracaat etmiş oldukları ve önizni Davacılardan çok sonra almış olmaları hususu kanaatimce; davanın esasını ilgilendirmektedir. Ara emri safhasında davanın esasına girilemeyeceğini dikkate alarak bu husus hakkında bir karar vermeyi uygun görmedim.
Mahkemey-e emare 25 olarak sunulan Benzin İstasyonları İçin Kabul Edilen Minimum Standarların 7. maddesi şöyledir:
"7. Bir petrol istasyonu başka bir petrol
istasyonunun karşı tarafında yer alamaz."

44.Yukarıda alıntısı yapılan 7. maddenin içeriğinden
-görüleceği gibi 2 Akaryakıt İstasyonunun karşı karşıya
yer almaları, ilk bakışta, yasaklanmaktadır.
45.Yukarıda belirtilenlerden anlaşılacağı üzere Davacıların
iddialarında haklı olduklarına ilişkin belirtilerin
bulunduğu görülmektedir.
46-.(3). Davacı tarafından talep edilen emrin verilmemesi
halinde ileride telâfisi mümkün olamayacak bir
zararın doğacağı veya eski duruma dönüşün çok zor
olacağı iddiasına gelince: Davacıların yemin varakalarında talep edilen ara emri verilmediği takdi-rde Davacıların telâfisi imkânsız veya geriye dönüşü mümkün olmayan bir zarara uğrayacakları, şöyle ki, haksız rekabete uğrayacaklarını ve neticede Benzin İstasyonu kurmak için yapmış oldukları masrafları ve/veya borçlandıkları meblâğları ödeyemeyecek duru-ma gelip iflâs edeceklerini iddia etmektedirler.
47. İddialarından görüleceği üzere Davacıların kayıpları
ekonomiktir. Parasal kayıp, telâfi edilemeyecek veya
tamiri imkânsız bir durum yaratmamaktadır. Bu nedenle
eski duruma dönüşün z-or olacağı iddiası varit olamaz.
48. Davacıların telâfisi imkânsız zararı olmadığına göre
talep edilen ara emrinin verilmesi uygun değildir.
49. Bu sonuca varmakla birlikte, Birleştirilmiş YİM/İstinaf
3/94 ve 4/94 (D.2/95) sayılı kararda vurg-ulandığı gibi
ileride giderilmesi olanaksız zararın doğacağı veya eski
duruma dönüşün çok zor olacağı kanıtlanmadan, hatta
ileri sürülmeden de ara emri verilmesi mümkündür. Ancak
böyle bir durumda ara emri ile uygulanması engellenen
karar veya iş-lemin derin bir incelemeye gitmeden, bariz
bir şekilde açıktan açığa hukuka aykırı olduğunun
görülmesi gerekir.
50. Acaba bu davada Davacıların iddia ettiği gibi açıkca bir
sakatlık veya açıktan açığa hukuka bir aykırılık
varmıdır? Davacılar hukuk-a aykırı bir durumun olduğunu
iddia ederken İlgili Kişiler bu hususta bir şey
söylemediler.
51. Davacılar mezkûr kararın Benzin İstasyonları İçin Kabul
Edilen Minimum Standarların 7. maddesinde bir Benzin
İstasyonu başka bir Benzin İstasyonunu-n karşı tarafında
yer alamayacağına dair amir hüküm olmasına rağmen
Davalıların mezkûr kararı aldıklarını, bunun ise 7.
maddenin açık hükmüne aykırı olduğunu iddia etmişlerdir.
52. Davalılar herhangi bir görüş ileri sürmeden istidanın A
paragraf-ı gereğince emir verilmesine itirazları
olmadıklarını belirtmişlerdir.
53. İlgili Kişiler ise mevzuatla ilgili herhangi bir görüş
ileri sürmediler. Ancak kendi müracaatlarının
Davacılardan önce yapıldığını ve 2 Benzin İstasyonunun -
karşılıklı olmadığını ileri sürerek ara emrinin verilmesine karşı çıktılar. İlgili Kişilerin bu iddiaları daha önce cevaplandırıldığı cihetle bu iddialara yine cevap verilmesi gerekmez.
54. Daha önce alıntısı yapılan Benzin İstasyonları İçin
Kabul- Edilen Minimum Standarların 7. maddesi bir petrol
istasyonu başka bir petrol istasyonunun karşı tarafında
yer alamayacağına dair amir hüküm vardır.
55. Yasal durum yukarıda belirtildiği gibi olduğuna göre
Davalılar tarafından İlgili- Kişiler lehine alınan
kararın Benzin İstasyonları İçin Kabul Edilen Minimum
Standartların 7. maddesine bariz bir şekilde, açıktan
açığa aykırı olduğu, ilk bakışta, görülmektdir.

56. Bu durumda mezkûr kararın aşikâr surette sakat olduğ-unu
bu safhada söyleyebiliriz. Bu böyle olduğuna göre istidanın A paragrafında talep edilen ara emrinin bu sebebe dayanarak verilmesi adil ve uygundur.
57. İstidanın B paragrafına gelince, bu paragraf altında
Davacılar, İlgili Kişilerin başlatmış ol-dukları Benzin İstasyonu inşaatının durdurulmasını talep etmektedir.
58. Anayasanın 152 (1) maddesi Yüksek İdare Mahkemesine
başvurma ön koşullarından birisinin yakınma konusunun, diğer şeyler meyanında, "yürütsel veya yönetsel bir yetki kullanan herha-ngi bir organ, makam veya kişinin bir kararının, işleminin veya ihmâlinin" var olmasını öngörür.
59. Halbuki istidanın B paragrafı dikkatlice incelendiğinde
ortada yürütsel herhangi bir organın aldığı belirli bir karar veya işlem veya ihmalden yakınılm-amaktadır. Davacıların talebi dikkatlice incelendiğinde esas yakınmalarının yürütsel veya yönetsel bir organ, makam veya kişi olmayan İlgili Kişi'nin kendi taşınmaz malında yaptığı inşaat işleri ile ilgili olduğu görülmektedir.
Anayasanın 152. maddesi Yü-ksek İdare Mahkemesine başvurma
hakkını "yürütsel veya yönetsel yetki kullanan bir
organın, makamın veya kişinin karar veya işlem veya ihmali" ile sınırlandırmıştır. Özel bir gerçek kişi olan İlgili Kişinin Anayasanın 152. maddesi anlamında yürütse-l veya yönetsel bir organ olmadığı açıktır.
Yüksek İdare Mahkemesine yapılan başvurularda yakınma
konusunu ancak yürütsel veya yönetsel yetki kullanan bir organın, makamın veya kişinin yasalara uymaması veya bu gibi yasalarda verilen yetkinin kullanılm-aması veya aşılması veya kötüye kullanılması teşkil edebilir.
Yukarıda ifade edilenlerden anlaşılacağı gibi İlgili Kişi
Anayasanın 152. maddesi anlamında yürütsel veya yönetsel
yetki kullanan bir organ veya makam olmadığına ve hali ile yaptığı in-şaat işlerinin de yönetsel bir işlem olması mümkün olmadığına göre İlgili Kişi aleyhindeki talebin ileri gitmesi de olası değildir.
İlgili Kişi davaya taraf yapılmakla birlikte yukarıda
belirtilenler ışığında Yüksek İdare Mahkemesi İlgili Kişi lehine v-eya aleyhine hüküm vermeğe yetkili değildir. Hüküm yine davanın asıl tarafları hakkında verilir.
Bu durumda İlgili Kişi aleyhine emir vermeğe yetkim
olmadığı nedeni ile istidanın B paragrafı ret ve iptal
edilmesi gerekir.
65. Yukarıda belir-tilen tüm hususlar ışığında, Davacılar
istidanın B paragrafı altında başarılı olmamışlardır.
66. Sonuç olarak aşağıdaki şekilde emir verilir.
Davalı no.1'in esas dava dinlenip bir neticeye bağlanıncaya kadar İlgili Kişi Ayşe Çatankaya ve Alibey Ah-met Çatankaya'ya vermiş oldukları, 14.12.2001 tarihli Akaryakıt İstasyonu inşaatı için gerekli ön iznin ve/veya ön izin ile ilgili tüm işlemlerin durdurulmalarına emir verilir.
Davacıların ve/veya temsilcilerin haksız olarak verilebilecek herhangibir zara-r ziyanı tazmin için 10.000.000.000.TL'lik teminat senedi imzalamalarına emir verilir.
İstidanın B paragrafı ret ve iptal olunur.
Davalılar, istidanın A paragrafı gereğince hüküm kabul ettiklerinden, aleyhine masraf emri verilmez.
İlgili Kişiler, kısmen- başarılı oldukları cihetle istida masraflarının yarısını ödemelerine emir verilir.

14 Aralık, 2004
Seyit A. Bensen
Yargıç



13






Full & Egal Universal Law Academy