Yüksek İdare Mahkemesi Numara 211/1987 Dava No 10/1991 Karar Tarihi 04.04.1991
Numara: 211/1987
Dava No: 10/1991
Taraflar: Hüseyin Ahmet Demirkaya ile İskân Bak. Vd
Konu: İfrazın iptali istemi – Meşru menfaat – Zaman aşımı
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 04.04.1991

-D.10/91 YİM 211/87

Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkemede
Yargıç Taner Erginel Huzurunda
Anayasanın 152. maddesi hakkında.

Müstedi: Hüseyin Ahmet Demirkaya,- Alsancak, Girne.
ile
Müstedaaleyhler: 1. İskân Bakanlığı vasıtası ile KKTC, Lefkoşa.
2. Plânlama ve İnşaat Dairesi vasıtası ile KKTC, Lefkoşa.
3. Tapu ve Kadastro Dairesi vasıtası ile KKTC, Lefkoşa.
4. Saptama, Değerlendirme ve Tazmin- Komisyonu vasıtsı ile,
Bakanlar Kurulu, KKTC, Lefkoşa.
A r a s ı n d a.

Müstedi namına: Ural Cemil Yücehan
Müstedaaleyhler namına: Hakkı C. Önen
İlgili şahıs n-amına: Sadi Çelebi



Yasa Maddesi:

İstemin Özeti: Müstedaaleyhin ifraz işleminin geçersiz olduğu; taşınmazın bir bütün olarak Müstediye tahsisli olduğu ve yardımcı evin 3. kişilere tahsis edilemeyeceği istemi.

OLAY: 1975'de Müstediye tahsis edilen evin -yardımcı evi yaşlı bir kadına tahsis edilmişti. Kadın ölünce, İskân Dairesi yardımcı evi yaşlı kadınla birlikte ikamet eden kızına vermeğe çalıştı. Müstedi buna karşı çıkarak 136/86 sayılı başvuruyu dosyaladı. Tek yargıçtan oluşan Mahkeme, Müstedinin mürac-aatını haksız bularak, Müstediye tahsisli ev ile yardımcı evin ayrı parsellerde olduğu bu nedenle Müstediye tahsisli olmadığı kararına vararak başvuruyu reddetti. Müstedi bu kararı istinaf etme yönüne gitmedi fakat, Yüksek İdare Mahkemesine ikinci bir başv-uru dosyalayarak, YİM 136/86 sayılı başvuru açılmazdan önce yardımcı evle esas evi birbirinden ayıran sınırı tespit etmeğe giden İskân Dairesi yetkilileri ile Müstedi arasında olaylar çıkmış ve polislenme ile neticelenmişti.

SONUÇ: Müstedinin evde ne fii-li ne de yasal tasarrufu vardır. Müstedinin başvuru dosyalamak için meşru menfaati olmadığına ve hak düşürücü süre olan 75 günlük sürenin geçirilmiş olması nedenleriyle başvuru reddolunur.

Atıfta Bulunulan Yargısal İçtihatlar:
1- YİM 136/86 sayılı Yükse-k İdare Mahkemesi kararı.




H ÜK Ü M

Alsancakta Pafta/Harita XI/16.E.2, parsel 63, 64/1, 64/2/1 üzerinde bulunan bir ev ve limon bahçesi 1975 yılında Müstediye tahsis edildi. Aynı parseller üzerinde bulunan bir yardımcı ev ise Rufet Mehmet isimli yaşlı- bir kadına tahsis edildi. 1985 yılında yaşlı kadın ölünce İskân Dairesi Yardımcı evi yaşlı kadınla birlikte kalan yaşlı kadının kızı Hidayet Ahmete vermeye teşebbüs etti. Müstedi evin Hidayet Ahmete verilmesine karşı çıktı ve Yüksek İdare Mahkemesine açtı-ğı YİM 136/86 sayılı başvuruda yardımcı evin kendisine tahsis edilen taşınmaz malın bir parçası olduğunu, dolayısıyle Hidayet Ahmete verilemeyeceğini iddia etti. Yüksek İdare Mahkemesi duruşma sonunda yardımcı evin Müstediye tahsisli taşınmaz maldan ayrı m-ütalâa edilmesi gerektiğini ve yardımcı evin Müstediye tahsisli olmadığı kanısına vardı ve dolayısıyle Müstedinin başvurusunu reddetti.

Müstedi 9.12.1987 tarihinde tek yargıç tarafından verilmiş bu kararı istinaf etme yönüne gitmedi fakat 22.12.1987 tari-hinde Yüksek İdare Mahkeme- sinde ikinci bir başvuru dosyaladı. YİM 136/86 sayılı başvuru açılmazdan önce 7.4.1986 tarihinde İskân Dairesi Müstediye tahsisli evle, başvuru konusu yardımcı evi birbirinden ayıran sınırları tespit etmeye teşebbüs etmişti. Bu -ifraz işlemi tarafların kavgası ve polislenmeleri ile sonuçlanmıştı. Müstedi 22.12.1987 tarihinde açtığı önümüzdeki başvuruda bu ifraz işleminden şikâyet etmektedir ve İskân Dairesinin yaptığı ifraz işleminin geçersiz olduğunu, dolayısıyle taşınmaz malın b-ir bütün olarak Müstediye tahsisli olduğunu ve yardımcı evin 3. kişilere tahsis edilemiyeceğini iddia etmektedir.

Müstedaaleyhler başvuruya karşı itiraz dosyaladılar ve ayrıca ön itirazlar öne sürdüler. Müstedaaleyhlerin ön itirazlarına göre, a) Sonuçlan-mış olan YİM 136/86 sayılı başvuru ile önümüzdeki başvuru arasında herhangi bir fark yoktur. b) Müstedinin şikâyetçi olduğu ifraz işlemi 7.4.86 tarihinde yapıldığından Müstedinin başvuru dosyalama süresi çoktan geçmiştir.

Müstedi bu ön itirazlarına karşı- iki başvurunun birbirinden farklı olduğunu ve ifraz işleminin YİM 136/86 sayılı başvurunun duruşması esnasında yani 14.10.87 tarihinde bilgisine geldiğini, dolayısıyle başvuru dosyalama süresinin geçmediğini iddia etmektedir.

Başvurunun duruşmasına başl-amadan önce Müstedaaleyhleri temsil eden Savcı ön itirazların öncelikle dinlenip karar bağlanmasını rica etti. 136/86 sayılı dosyayı Mahkemeye ibraz eden taraflar ayrıca tanık dinletmediler ve Mahkemeye hitap etmekle yetindiler. Müstedinin dosyaladığı başv-uruya ek yemin varakasının 8. maddesi şöyledir:

-" Müstedaaleyhler, benim hiçbir arzu, talep veya onayım olmadan, tahminen veya 1986 senesinin Nisan ayında aldıkları, ancak benim bilgime tahminen veya 14.10.1987 tarihinde gelen, kararlarla ve uygula- dıkları işlemlerle, her türlü yasa, kural ve idari uyg-ulamalara aykırı olarak, benim ve tasarrufumda bulunan yukarıda sözü edilen parsel 64/1 ile 64/2/1'ı sınır tespiti iddiası ile ifraza tabi tuttular ve parsel 64/1'ı: parsel 64/1/1 ile 64/1/2 olarak ikiye, parsel 64/2/1 ise parsel 64/2/1/1 ile 64/2/1/2 olar-ak yine ikiye ayırdılar. Sonra da Müstedaaleyhler ifraz edilmiş parsel 64/1/2 ile 64/2/1/2'yi parsel 65/1 - 65/2 - 64/3'ü tamamlayıcı parseller olarak kabul etmişler ve hepsini bir bütün sayarak ayrı bir kaynak ihdas etmişlerdir."
-
Yukarıda alıntı yaptığım paragraftan ve diğer argümanlardan anlaşıldığına göre Müstedinin bu başvurusundaki iddiası ifrazın daha farklı yapılması gerktiği şeklinde bir iddia değil-dir. Müstedi ifraz hiç yapılma-m-a-lıydı, 64/1 ve 64/2/1 sayılı parseller bir bütün olarak kalmalıydı, dolayısıyle yardımcı ev bana tahsis edilmiş olan malın bir parçasıdır iddiasını yapmaktadır. Bu iddia ise YİM 136/86 sayılı başv-ur-uda karara bağlanmış olan ve istinaf edilmediği için kesinleşmiş olan iddiadan farklı bir iddia değildir. Ya-ni Müstedi yardımcı evin -k-e-ndisine tahsisli- o-l-d-uğu iddiasını "ifraz işlemi geçersizdir" ismi altında ikinci kez tartışmak istemektedir. Halbuki sınırları belli olmasa bile yardımcı evin 1975 yılında Rufet Mehmet'e tahsis edildiği YİM 136/86 sayılı başvurunun duruşması esnasında kanıtlanmıştı. Bu evde M-üstedinin ne fiili ne de yasal tasarrufu olmadığı ortaya çıkmıştı.

Müstedinin yardımcı evle ilgili başvuru dosyalamak için meşru menfaatı olmadığına göre, "ben ifraz işlemine karşı dava açtım" diyerek aynı konuyu tekrar gündeme getirmesinin mümkün olmadı-ğı görüşündeyim. Dolayısıyle Müstedinin önümüzdeki başvuruyu dosyalayacak meşru nenfaatinin bulunmadığı kanısındayım.

Yukarıdaki bulguma ek olarak Müstedaaleyhin süre konusundaki itirazlarının da haklı olduğu görüşündeyim. Müstedi yapılmış olan ifraz işl-eminin YİM 136/86 sayılı başvurunun duruşması esnasında 14.10.1987 tarihinde bilgisine geldiğini iddia etmektedir. Halbuki İskân Dairesinin 7.4.1986 tarihindeki sınır tespit etme işlemi çok olaylı ceryan etmiş, darb ve ceza takibi ile sonuçlanmıştı. Bu ola-ya rağmen ifraz kararının Müstedinin bilgisine gelmediğini kabul etmek kolay değildir. Daha sonra Müstedinin açtığı YİM 136/86 sayılı başvuruda Müstedi yardımcı evin Rufet Mehmet'in kızı Hidayet Ahmet'e verilmek üzere olmasından şikâyet etmiştir. Yardımcı -evin Hidayet Ahmet'e verilebilmesi için doğal olarak ifraz edilmesi gerekiyordu. Dolayısıyle YİM 136/86'nın açılması ve bu başvuruda ileri sürülen iddialar da bu başvurunun açılmasından önce yapılmış ifraz işleminden Müstedinin haberi olduğu iddiasını dest-eklemektedir.

Bu nedenlerle yapılmış olan ön itirazların haklı olduğu kanısındayım. Dolayısıyle Müstedinin yardımcı evle ilgili başvuruyu dosyalayacak meşru bir menfaatinin bulunmaması ve ifraz işlemine karşı hak düşürücü süre olan 75 günlük sürenin geçi-rilmiş olması nedenleriyle başvuru reddolunur. Masraflar için emir verilmez.

(Taner Erginel)
Yargıç

4 Nisan 1991


-


-410-



-


Full & Egal Universal Law Academy