Yüksek İdare Mahkemesi Numara 186/1986 Dava No 34/1987 Karar Tarihi 30.07.1987
Numara: 186/1986
Dava No: 34/1987
Taraflar: Ertuğrul Bildağ ile İç. Ve İs. Bak. Vd
Konu: Tahsis iptali – ‘T’ cetveli
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 30.07.1987

-D.34/87 YİM 186/86
Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkemede
Yargıç Niyazi F. Korkut huzurunda.
Anayasanın 152. Maddesi hakkında.

Müstedi: Ertuğrul -Bildağ, 7 Şht Özdemir Sokak, Girne.
- ile -
Müstedaaleyh:1. İçişleri ve İskan Bakanlığı vasıtasıyle KKTC., Lefkoşa.
2. Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonları vas.
KKTC., Lefkoşa.
3. KKTC Bakanlar Kurulu vasıtasıyle KKTC., Lefkoşa.
- A r a s ı n d a.

Müstedi namına: Güneş Menteş.
Müstedaaleyhler namına: Mehmet Ali Şefik.
İlgili Şahıs namına: Gürsel Kadri.


Yasa Maddesi: 41/77 sayılı İskan Topraklandırma v-e Eşdeğer Mal Yasasının 60(1) Maddesi.

İstemin Özeti: Müstedinin müteaddit müracaat ve taleplerine rağmen, 1975 yılından beri kullanım ve tasarrufunda bulunan gayri menkullerin Müste- daaleyh tarafından 'T' cetvellerine işlenmesi gerektiğine;
Tafsilatı -verilen gayri menkulün başka şahıslara verilmesi kararının yet- kiyi kötüye kullanma olduğuna hükmedilmesine;
Ve yine başvuru konusu malların, Müstediye tahsis edilmesi ve/veya kiralanması ve/veya kesin tasarruf belgesi verilmesi doğrultusunda Müste- daa-leyhlerin bir karar vermiş olmaları nedeni ile yapılması ihmal olunan bu eylem veya işlemin yapılmaması gerektiğine mütedair hüküm verilmesi istemi.

OLAY: Güney göçmeni ve eşdeğer mal alacaklısı olan Müstedi 1975'den beri Girne İskan Dairesi Yetkililerinc-e kendisine verildiğini iddia ettiği başvuru konusu malın kesin tasarruf belgesini talep etmiş ancak bugüne kadar herhangi bir yanıt alamadığını belirterek konu mal için bir başkasına kesin tasarruf belgesi verildiğini beyanla yukarıdaki istemlerde bulund-u.

SONUÇ: Müstedi, başvuru konusu malın kendisine eşdeğerine karşılık tahsis veya kiralanması için Müstedaaleyhe başvurmuştur. Bu durumda Müstedi konu yeri Müstedaaleyhlerce ileri sürüldüğü gibi işgalci olarak tasarrufun- da bulundurmaktadır. Yasal olmaya-n böyle bir tasarruf Müstediye her- hangi bir hak kazandırmaz. Bu nedenle müstedinin meşru menfaatinden söz edilemez. Bu durumda Müstedaaleyhin ileri sürdüğü birinci ön itiraz kabul edilir ve meşru menfaati bulunmadığı gerekçesi ile başvuru reddolu- nur.

-Atıfta Bulunulan Yargısal İçtihatlar:
1- YİM 3/84(D.5/85) sayılı Hatice Arşanlı ile KKTC İskan Bakanlığı ve
diğerleri arasındaki Yüksek İdare Mahkemesi kararı.
2- YİM 70/85 (D.22/87) sayılı Ülker C. Akdenizli ile İskan ve Rehabili-
tasyon B-akanlığı ve diğerleri arasındakı Yüksek İdare Mahkemesi
kararı.
3- YİM 130/85 (D.4/87) sayılı Ahmet Yalkın ile İçişleri ve İskan Bakan-
lığı ve diğerleri arasındaki Yüksek İdare Mahkemesi kararı.

____________________


H Ü K Ü M

Müstedi d-osyalamış olduğu bu başvuru ile, sair şeyler yanında, güney göçmeni olup eşdeğer mal alacaklısı olduğunu ve toplam 1.500.000 puanı bulunduğunu, başvuruya konu malın kendisine Girne İskan ve Topraklandırma Dairesince verildiğini ve 1975'den bugüne dek konu -malın kendi kullanım ve tasarrufunda olduğunu, 1975 yılından 1.12.1986 tarihine dek yazılı ve sözlü olarak konu mal için adına kesin tasarruf belgesinin verilmesini istediğini ancak bugüne kadar herhangi bir yanıt alamadığını ve bilahare müstedaaleyhlerin -konu mal için ilgili şahsa kesin tasarruf belgesi verdiklerini beyanla,

A- 1975 yılından beri Müstedinin kullanım ve tasarrufunda bulunan ve/veya tahsisinde olan ve/veya Müstedinin müteaddit müracaat ve taleplerine rağmen Girne'de Pafta X11.20.3XVI, Pars-el 138, Blok D tahtındaki arazinin eşdeğer dosyaları tekemmül ettirilirken T2 Cetvellerine işlenmesi gerektiği yolunda bir deklarasyon ve/veya Emir itası ve/veya bundan değişik bir hareketin yapılmaması gerekli bir ihmal olduğuna hükmedilmesi;

B- Yukarıd-a paragraf A'da tafsilatı verilen ve Müstedinin taleplerine aykırı olarak ve kaynak paketlerinde ilan edilerek umumi müracaata açık tutulmadan başka şahıslara verilmesi yolunda Müstedaaleyh No:1 ve 2'ye bağlı Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonlarını-n aldıkları kararın ve/veya teşebbüsün yetkiyi kötüye kullanma ve/veya yapılmaması gerekli bir ihmal olduğuna hükmedilmesi;

C- Yukarıda paragraf A'da tafsilatı verilen ve Müstediye tahsis edilmesi ve/veya kiralanması ve/veya Kesin Tasarruf Belgesi verilm-esi doğrultusunda Müstedaaleyhlerin bir karar vermemiş olmaları nedeni ile yapılması ihmal olunan bu eylem veya işlemin yapılması gerektiğine mütedair bir hüküm verilmesine ilişkin istemde bulundu.

Müstedaaleyhler ise itiraznamelerinde öncelikle dört ön -itiraz ileri sür- düler.

Başvurunun duruşmasında müstedaaleyhler ön itirazlarının ilk ikisinde ısrarla bu itirazların öncelikle karara bağlanmasını istediler ve Mahkeme de bu doğrultuda bir karar vererek tarafları bu ön itirazlar üzerinde dinledi.

Müst-edaaleyhlerin birinci ön itirazı başvuru konusu taşınmaz malın hiçbir zaman müstediye tahsis edilmediği ve bu nedenle konu taşınmaz mal ile ilgili olarak müstedinin meşru bir menfaati bulunmadığına ilişkindir.

Müstedaaleyhlerin ikinci ön itirazı ise müst-edinin eşdeğer puanlarının toplamının 431.301 olduğu ve adına tahsisli konutunun puan değeri olan 748.995 puanı dahi karşılamadığına göre Mahkemeye başvurması için meşru bir menfaati olmadığı yönündedir.

Müstedaaleyhler adına Mahkemeye hitapta bulunan Sa-vcı, sair şeyler yanında, başvuru konusu mal için müstedinin herhangi bir tahsis ya da kira münasebeti bulunmadığını, nitekim emare 3 olan 23.7.86 tarihli yazısı ile müste- dinin İskan Bakanlığından konu yerin, eşdeğerine karşılık, kendisine tahsis edilmes-ini ya da kiralanmasını istediğini, müstedinin yasal bir tasarrufu bulun- madığını ve bu nedenle konu malın müstedinin "T" cetveline işlenmesinin olanaksız olduğunu, müstedinin "T" cetvelinin de henüz çıkmadığını ve bu nedenle konu yerin müstediye verilmes-inin olanaksız olduğunu, konu taşınmaz malın puan değerinin 219.204 olduğunu, müstedinin ise sadece 431.301 puanı bulunup bu puanların ikamet etmekte olduğu konutunun puan değerini bile karşılayamayacağını beyanla müstedinin konu mal ile ilgili herhangi bi-r yasal hakkı bulunmadığını ileri sürdü.

İlgili şahıs adına konuşan avukat ise savcılığın beyanlarına katılarak müstedinin zedelenmiş ya da zedelenecek herhangi bir meşru menfaati bulun- madığını ileri sürdü.

Müstedi avukatı ise hitabında, sair şeyler -yanında, müstedinin konu arsayı İskan Dairesi yetkililerinin izni ile 1975 yılından beri işgalinde bulundurduğu ve mütecaviz olmadığını, kullanımının yasal olduğunu, müstedi- nin 3 yönden puan alacaklısı olup ön itiraz aşamasında puan durumunu incele- meni-n erken olduğunu ileri sürerek ön itirazların reddedilmesi gerektiğini belirtti.

YİM 3/84 sayılı Yüksek İdare Mahkemesi kararında vurgulandığı gibi 41/77 sayılı İskan Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasasının 60(1) maddesinde sözü edilen "tasarruf" yasal t-asarrufdan başka bir şey olamaz. Müstedi başvuru- sunda konu yerin kendisine ilgililerce verildiğini ileri sürmekle beraber avukatı, mahkemeye hitabında, konu malın müstedinin adına tahsisli olmayıp İskan Bakanlığının izni ve onayı ile tasarrufunda bulund-uğunu ileri sürmüştür. Nitekim başvuruda Emare 3 olarak dosyalanan müstedinin 23.7.86 tarihli yazısından da görülebileceği gibi müstedi ilgili yazı ile konu yerin eşdeğerine karşılık kendisine tahsis edilmesini ya da kiralanmasını istemiştir. Ancak YİM 70/-85 ve YİM 130/85 sayılı kararda vurgulandığı gibi 41/77 sayılı yasada izinli durumuna cevaz verecek bir hüküm mevcut olmayıp müstedinin konu taşınmaz malı, müsteda- aleyhler ile ilgili şahsın ileri sürdüğü gibi, işgalci olarak tasarrufunda bulundurduğu sar-ihtir.

YİM 3/84 sayılı kararda belirtildiği gibi yasal olmayan böyle bir tasarruf müstediye herhangi bir hak kazandırmaz ve bu nedenle müstedinin meşru bir menfaatinden söz edilemez.

Bu durumda müstedaaleyhlerin birinci ön itirazının kabul edilmesi ve- başvurunun bu ön itiraz üzerinden reddedilmesi gerekir.


Bu ön itiraza bağlı olarak başvurunun ileri gidemeyeceği kanaatine varıldığı cihetle müstedaaleyhlerin ikinci ön itirazına değinmeye gerek görmüyorum. Esasında şahadet dinlenmeden ikinci itirazda -bir karara varabilmek için önümde yeterli olgu mevcut değildir.

Sonuç olarak müstedaaleyhlerin birinci itirazı kabul edilerek müstedinin, meşru bir menfaati bulunmadığı gerekçesi ile başvuru reddolunur.

Masraflarla ilgilli herhangi bir emir verilmez.

-
(Niyazi F. Korkut)
Yargıç

30 Temmuz 1987



Full & Egal Universal Law Academy