Yüksek İdare Mahkemesi Numara 147/1986 Dava No 4/1989 Karar Tarihi 15.02.1989
Numara: 147/1986
Dava No: 4/1989
Taraflar: Fazıl Doğan ile İskân Bakanlığı vd
Konu: Üçüncü kişiye yapılan tahsisin iptali istemi
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 15.02.1989

-D.4/89 YİM 147/86

Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkemede
Yargıç Celâl Karabacak Huzurunda
Anayasasnın 152. Maddesi hakkında

Müstedi: Fazıl Doğan, Ersi-n Aydın Sokak No.8, Girne
-ile-
Müstedaaleyh: 1. İskân Bakanlığı vasıtasıyle KKTC Lefkoşa
2. Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesi Müdürü vasıtasıyle KKTC,
Lefkoşa
3. İnceleme ve İti-raz Komisyonu vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa
4. Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonu vasıtasıyle
KKTC, Lefkoşa
5. Tapu ve Kadastro Müdürü vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa
- 6. İnceleme ve Dağıtım Komisyonu vasıtasıyle KKTC, Lefkoşa.
A r a s ı n d a

Müstedi namına: Ünsal Çağda
Müstedaaleyhler namına: Mustafa Arıkan
İlgili Ş-ahıs namına: Selçuk Gürkan



Yasa Maddesi: KKTC Anayasasının 152(2)(3). maddesi.

İstemin Özeti: Müstedinin yasal tasarrufunda bulunan dükkân ve/veya taşınmazın üçüncü kişiye tahsisi ile ilgili İnceleme ve Dağıtım Komisyonu kararının hükümsüz ve etkisiz -olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına ve ayrıca kendisine kesin tasarruf belgesi veya kesin tahsis verilmemesinin yapılmaması gerekli ihmal olduğuna ve yapılması ihmal olunan bu hususun yapılması gerektiği hususunda karar verilmesi istemi

OLAY: K-uzey göçmeni olan Müstediye Girne'de ev tahsis edilmiştir. Başvuru konusu dükkân ile ev ayni parsel içerisindedir. Dükkân bir müddet Müstedi tarafından kullanılmış bilâhare de İlgili Şahsın tasarrufuna geçmiştir. 1982 yılından beri dükkânı tasarrufunda bul-unduran İlgili Şahsın, eşdeğerine karşılık kendisine kiralanması için ilgililere müracaat etmiş ve yapılan değerlendirme sonucu dükkân ilgili kişiye kiralanmıştır. Müstedinin konu ile ilgili Girne Polis Müdürlüğüne yaptığı bir müracaatta, polis Müstediye, -İlgili Şahsın kira mukavelesi olduğu hususunu bilgisine getirerek dilerse hakkını avukat vasıtası ile arayabieceğini bildirmiştir.
Başvuru bunun üzerine yapılmıştır.

SONUÇ: Müstedaaleyhler iki ön itirazda bulunmuşlardır. Birinci ön itiraz meşru menfaat-, ikinci ön itiraz ise zaman aşımı ile ilgilidir. Meşru menfaatle ilgili ön itiraz incelendiğinde Müstedinin yönteminden herhangi bir tahsis almadığı işyerini idarenin göz yumması neticesi bir süre fiili tasarrufunda bulundurduğu anlaşılmaktadır. Hukuki bi-r temele dayanmayan fakat tamamen fiili bir duruma dayanan bu tasarruf, Müstediye meşru menfaat sağlamaz.
Müstedaaleyh tarafından ileri sürülen 2. ön itiraz zamanaşımı ile ilgilidir. Belirtilenler ışığında Müstedinin şikâyet konusu yaptığı karar ve/veya- işlemi Girne Polis Müdürlüğünde kendisine gösterilen kira mukavelesinden öğrendiği ortadadır ki bu durumda 75 günlük süre çoktan geçmiştir.
Sonuç olarak başvuru reddolunur.

Atıfta Bulunulan Yargısal İçtihatlar:
YİM 5/76 sayılı Fevzi Direkoğlu ile KTF-D arasındaki Yüksek İdare Mahkemesi kararı.
YİM 244/80 sayılı Aytan İmamzade ve diğerleri ile KTFD arasındaki Yüksek İdare Mahkemesi kararı.

Atıfta Bulunulan Bilimsel İçtihatlar:
-Doçent Rağıp Sarıca, İdari Kaza, 1949 yılı baskısı, cilt 1, sayfa 32, 34 ve 35.
-



-K -A R A R

İşbu başvuru ile Müstedi Fazıl Doğan, yasal tasarrufunda bulunan Girne'de 8 Ersin Aydın Soka-ğı'nda, Pafta/Harita XII/20.3.1V-, Blok Parsel 162'deki dükkân ve/veya taşınmaz malın -Lâpta'lı Halil Dalokay'a tahsis- ve/veya icar edilmesi ile ilgili 24.7.1985 gün ve (4) Gir.- 982 - 5134 sayılı İnceleme ve Dağıtım Komisyonu kararı ve/veya 14.10.1985 tarihli icar mukavelesinin tamamen hükümsüz ve etkisiz olduğu ve herhangi bir sonuç doğurmayacağı, ayrıca, mezkûr taşınma-z mal için kendisine kesin tahsis ve/vey-a kesin tasarruf belgesi verilm-emesinin yapılmaması gerekli bir ihmal olduğu ve yapılması ihmal olunan bu hususun yapılması gerektiği hususunda Mahkemenin karar vermesini talep etmiştir.

Lâpta'lı Halil Dalokay İlgili Şahıs olarak başvuruya katılmıştır. Hem Müstedaaleyhler, hem de İlgi-li Şahıs başvuruya itirazname dosyalamışlardır.

Duruşmaya başlanıp başvuru ile ilgili belgeler emare 1-8 olarak Mahkemeye sunulduktan sonra, itiraznamelerde ileri sürülen ve Müstedinin başvuruyu dosyalayabilmek için doğrudan doğruya etkilenmiş herhangi b-ir meşru menfaatı bulunmadığı, ayrıca, başvurunun zamanaşımına uğradığı hususundaki ön itirazların dinlenmesine geçilmiştir.

Müstedaaleyhler ön itirazlarını kanıtlamak için herhangi bir tanık çağırmamış, Mahkemeye hitap etmekle yetinmişlerdir. İlgili Şah-ıs ise, Girne Polis Müdürlüğü'nde görevli Osman Bayramoğlu'nu çağırmıştır. Öte yandan, Müstedi kendisi şahadet vermiş, Olgun Amcaoğlu, Sensev Özen, Ayşe Hekimoğlu ve Niyazi Kılıç'ı da tanık olarak dinletmiştir.

Huzurumdaki tüm şahadeti etraflıca tezekkür- ettim. Şahadet veren tanıkları şahadet verirlerken yakından izledim. İnandığım şahadete göre, olgular özetle şöyledir:

Müstedi Kuzey göçmenidir. Yönetim, 13.3.1975 tarihinde bu statüsü nedeniyle ona Girne'de V. Bölgede, 53 numaralı, 2 yatak odalı evi ta-hsis etmiştir. (Gör: Emare 7 ve 1).

Aşağı Girne Mahallesi Ersin Aydın Sokağı'nda olan bu ev, Tapu ve Kadastro kayıtlarına göre, Varaka/Harita XII/20.3.IV, Blok B, Parsel 162 üzerinde bulunmaktadır. Başvuru konusu dükkân ile Hasan Özen'in konutu da Parsel- 162 üzerindedir.

Mezkûr dükkân Parsel 162 üzerinde bulunmakla beraber, parsel içindeki diğer konutlara değmemektedir. Barış Harekâtından önce de işyeri olarak kullanılan bu dükkânın Ersin Aydın Sokağı'na açılan 8 numaralı, demir kepenkli bir kapısı var-dır. Önceleri bu dükkândan Parsel 162'deki bahçeye açılabilen bir başka kapı daha vardı. Ancak, bu kapı önce pencereye dönüştürülmüş, daha sonra da tamemen kapatılmıştır.

Müstedi bir müddet bu dükkânda fotoğrafçılık yapmıştır. Dükkân daha sonra tanık Ol-gun Amcaoğlu'nun eşi Gülten Amcaoğlu'na, ondan da İlgili Şahsın tasarrufuna geçmiştir.

1982 yılından itibaren dükkânı tasarrufunda bulunduran İlgili Şahıs, 12.7.1985 tarihinde mezkûr dükkânın eşdeğerine karşılık olarak kendisine kiralanması için ilgili m-akama müracaatta bulunmuştur (Gör: Emare 2).

Bu müracaat üzerine, ilgililer dükkân hakkında emare 3 Kaynak Raporu'nu tanzim etmişlerdir. 15.7.1985 tarihli olan bu raporun "Görüş ve Tav- siyeler" ile ilgili kısmı aynen şöyledir:

-"Talep edilen işyerinin yapısı yığma taş, çatısı beton olup, iyi durumda bir yapıya haizdir. Konu işyeri parsel 162 içerisinde bulunan ve T.C. Hasan Özen'e tahsisili (İ.D.K. 51/75) bulunan evin avlusunda olup, evle hiçbir bağlantısı olmayan bir yerdir. Şah-ıs konu işyerini 1982'den beri kullanmaktadır. Babası Ahmet H. İbrahim'in eşdeğeri mevcuttur. Bu eşdeğer mülkünün puanlarından oğlu Halil İ. Dalokay'ın kullanabilmesi için Müdürlüğe feragatname vermiştir.
-
Müracaatcı konu işyerinin babasının puanlarına karşılık adına tahsisini talep etmektedir.

Bilgilerinize saygı ile arzolunur."

-Müteakiben, İ-skân Bakanlığı İskân ve Rehabilitasyon Dairesi Müdürü hem Müstedaaleyh No 2 Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesi Müdürlüğü'ne, hem de İ-lgili Şahsa Mahkemeye emare 4 o-l-a-rak sunulan bir yazı göndermiştir. Bu yazı ise aynen şöyledir:



" K.K.T.C.
İskân Bakanlığı
İskân ve Rehabilitasyon Dairesi Müdürlüğü

Sayı: (4) Gir - 982 - 5134
Konu: Lefkoşa, 24.7.1985

Devle-t Emlâk ve Malzeme Dairesi
Müdürlüğü,
Lefkoşa.

Girne'de Ersin Aydın sok 8 no'lu işyerinin 27/82 sayılı İTEM Değişiklik Yasası 40A maddesi gereğince rayiç kira bedeli üzerinden azami 1 yıllık olmak üzere ve Kira (Denetim) Yasası kuralları dışında kalması -ve tamiri kendine ait olması kaydıyle Halil Dalokay'a kiralanması Dairemizce uygun görülmüştür.

İşbu işyerinin kiralanması kiracıya eşdeğer mal uygula- ması açısından işyerinde öncelik hakkı kazandırmamaktadır.

Bilgileriniz ve kira mukavelesinin hazırl-anması hususunu saygılarımla rica ederim.

TALAY AYHUN
İskân ve Rehabilitasyon Dairesi
Müdürü "

Bunun üzerine, Mü-stedaaleyh No 2 ile İlgili Şahıs arasında 14.10.1985 tarihinde emare 5 İşyeri Kira Sözleşmesi yapılmıştır. Bu sözleşm-eye göre, Ersin Ay-dın Sokağı No 8'deki dükkân ayda 1000TL. kira miktarı ile, 1.10.1985 tarihinden 30.9.1986- -tarihine kadar, bir yıllığına, İlgili Şahsa kiraya verilmiştir.

Müstedi 1985 yılı içinde mezkûr dükân ile ilgili olarak K.T.B.K. Komu- tanlığı'na bir şikâyette bulunmuştur. Konunun Girne Polis Müdürlüğü'ne aktarılması üzerine, mesele hakkında bir tahkika-t açılmıştır. Girne Polis Müdür- lüğü Adli Şube Amiri Osman Bayramoğlu tarafından yürütülen bu tahkikatta, diğer şeyler meyanında, mezkûr dükkânın 14.10.1985 tarihinde Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesi tarafından 1.10.1985 tarihinden 30.9.1986 tarihine değin- 1 yıllığına Halil Dalokay'a kiralanmış olduğu saptanmıştır. Osman Bayramoğlu 19.12.1985 tarihinde Müstediyi Girne Polis Müdürlüğü'ne çağırmış ve ona mezkûr dükkânın Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesi tarafından 1.10.1985 tarihinden 30.9.1986 tarihine kadar b-ir yıllığına Halil Dalokay'a kiralanmış olduğu, dilerse hakkını avukat vasıtasıyle dava açarak hukuk yolu ile aramasını söylemiş, hatta emare 5 Kira Sözleşmesinin suretini de ona göstermiştir.

Mezkûr kira sözleşmesi sonunda, 1.10.1986 tarihinde, dükkân y-eniden bir yıllığına İlgili Şahsa kiralanmıştır (Gör: Emare 6).

Müstedi, 7.10.1986 tarihinde işbu başvuruyu dosyalayarak yukarıdaki taleplerde bulunmuştur.

Olgulara bu şekilde kısaca değindikten sonra, şimdi de, ön itirazları incelemeğe çalışacağım.


-Meşru menfaatla ilgili ön itiraz.

-Hem Müstedaaleyhler, hem de İlgili Şahıs, Girne'de 8 Ersin Aydın Sokağı'ndaki mezkûr dükkânın Parsel 162'deki konutlardan tamamen ayrı ve müstakil bir ünite olduğunu, bunun hiçbir zaman Müstediye tahsis edilmediğini, bu nedenle, dükkânla ilgili olarak alın-an karar ve/veya yapılan işlemle Müstedinin doğrudan doğruya etkilenmiş meşru bir menfaatının bulunmadığını, başvurunun bu safhada reddedilmesi gerektiğini iddia etmişlerdir.

Müstedi ise, başvuru konusu dükkânın Parsel 162 içinde olup ilgililerce kendisi-ne verildiğini ve bunu tasarrufunda bulunurduğunu, dükkanın kesin tasarruf belgesi ve/veya kesin tahsis belgesinin verilmeyerek onun İlgili Şahsa tahsis ve/veya icar edilmesinin menfaatlarini olumsuz yönde etkilediğini, başvuruda meşru menfaatının bulunduğ-unu savunmuştur.

K.K.T.C. Anayasası'nın 152(2) maddesine göre, iptal için Yüksek İdare Mahkemesi'ne başvuru, sahip bulunduğu meşru bir menfaatı söz konusu idari karar veya işlem veya ihmal yüzünden olumsuz yönde ve doğrudan doğruya etkilenen kişi tarafın-dan yapılabilir.

Yerleşmiş İdare Hukuku Prensiplerine göre, bir menfaatın meşru sayılabilmesi için bir temele, (örneğin; mevzuata, idari bir karara) dayanması gerekmektedir. Bir menfaat bu gibi tamamen fiili bir duruma istinat ederse, böyle bir menfaat m-eşru sayılmaz (Göre: Doçent Rağıp Sarıca'nın İdari Kaza isimli eserinin 1949 yılı baskısı, cilt 1, sayfa 32, 34 ve 35).

-Bu durumda, ilk önce Müstedinin mezkûr dükkanı yasal bir şekilde tasarruf edip etmediğini tesbit etmem gerekmektedir.

Şahadete göre, mezkûr dükkân Barış Harekâtı'ndan önce de dükkân olarak kullanılmaktaydı. Bu dükkânın işyeri olarak Müstediye tahsis edi-ldiği hususunda huzurumda ne bir belge, ne de bir şahadet vardır. Müstedi de bunun işyeri olarak kendisine tahsis edildiğini iddia etmemektedir.

Müstedi şahadetinde, diğer şeyler meyanında, mezkûr dükkânın emare 2 Ev Tahsis Belgesinde belirtilen 2 yatak -odasından biri olduğunu ve ilgililerce yatak odası olarak kendisine tahsis edildiğini söylemiştir. Müstedi bu konuda söylediklerini desteklemek için 13.3.1975 tarihinde İskân ve Rehabilitasyon Müdürlüğü adına kendisine evi tahsis eden ve emare 2 belgeyi ve-ren sorumlu memur Erbil Erensoy'u tanık olarak çağırmak için Mahkemeden tehir almış, ancak, daha sonra bundan vazgeçmiştir. İlgili Şahıs duruşma kapandıktan sonra Erbil Erensoy'u Mahkemeye celbetmek için bir istida yapmışsa da, Müsedi buna şiddetle itiraz- etmiş ve adıgeçen bu konuda tanıklık etmesini de önlemiştir. Müstedinin şahadetinde belirttiği emare 2 belge incelendiğinde, bunun bir Ev Tahsis Belgesi olduğu ve bununla Müstediye ailesi ile birlikte ikamet etmek maksadıyle 2 yatak odalı bir ev tahsis ed-ildiği görülecektir. Barış Harekâtı'ndan önce işyeri olarak kullanılan, esas binaya bitişik olmayan ve halen de ayrı bir ünite, bir işyeri olarak çalıştırılan mezkûr dükkânın yatak odası olarak Müstediye verilmiş olduğuna inanmak çok zordur. Kaldı ki, Müst-edi tarafından tanık olarak çağrılan Ayşe Hekimoğlu da şahadetinde, diğer şeyler meyanında, Müstedinin evinde, dükkân dışında, 2 oda bulunduğunu belirtmek suretiyle dükkânın Ev Tahsis Belgesinde belirtilen yatak odalarından biri olmadığını ortaya koymuştur-. Tüm belirtilenler ışığında, 8 Ersin Aydın Sokağı'ndaki mezkûr dükkânın emare 2 Ev Tahsis Belgesinde belirtilen yatak odalarından biri olarak kendisine tahsisli bulunduğu hususunda Müstedinin söylediklerine inanmıyorum.

Müstedi tarafından çağrılan şaha-dette, diğer şeyler meyanında, Müstediye tahsisli bulunan evin parsel 162 üzerinde olduğu, ayni parsel içindeki mezkûr dükkânın da Müstediye ait olması gerektiği belirtilmiştir. Emare 2 Ev Tahsis Belgesinde herhangi bir parsel numarası yazmamaktadır. Ancak-, Müstediye tahsis edilen evin Varaka/Harita XII/20.3.IV, Blok B, Parsel 162'nin bir kısmı üzerinde olduğuna daha önce değinmiştim. Hakikaten, mezkûr dükkân da Parsel 162 üzerindedir. İlgili tahsisler idari tasarruflarla, parsel numarası belirtilmeksizin v-e Parsel 162 ifraz edilmeksizin yapılmıştır. Bu nedenle, bu tahsisler bakımından yukarıdaki şahadete değer vermek olası değildir. Bu şahadete itibar edildiği takdirde, emare 2 Ev Tahsis Belgesi dışına çıkılarak Müstediye 2 yatak odalı evine ilâveten bir dü-kkân daha verilmiş olacağı gibi, ona Parsel 162 üzerindeki diğer konut üzerinde de hak iddia etme fırsatı verilecektir. Halbuki, diğer konut tanık Sensev Özen'in eşi Hasan Özen'e tahsisli bulunmaktadır. Belirtilenler ışığında, mezkûr şahadete de herhangi b-ir değer ver- miyorum.

Huzurumda bu konuda başka inanılır şahadet de olmadığına göre, Müstedinin mezkûr dükkân için herhangi bir tahsisi olmadığı sonucuna varır ve bu hususta bulgu yaparım.

Müstedinin mezkûr dükkan için Yönetimden herhangi bir tahsisi -olmamakla beraber, Müstedi, bu dükkânda bir müddet şahsen fotoğrafçılık yapmış, daha sonra da burayı konfeksiyon dükkânı olarak ortağı Gülten Amcaoğlu vasıtasıyle çalıştırmıştır. Bu durumda, Müstedi terkedilmiş bir taşınmaz mal olan mezkûr dükkâna yasal o-lmayan bir yolla girmiş ve bunu Yönetimin müsamahası, göz yumması sonucu fiilen tasarrufunda bulundurmağa devam etmiştir. Hukuki bir temele dayanmayan fakat tamamen fiili bir duruma dayanan bu tasarruf Müstediye meşru bir menfaat sağllayamaz ve sağlamamışt-ır da. Söylenenlerden anlaşılabileceği gibi, bu meselede Müstedinin herhangi bir meşru menfaatı yoktur. Bu hususta Yüksek İdare Mahkemesi'nden içtihat kararı vermek gerekirse, YİM 3/84 Hatice Arşanlı ile K.K.T.C. zikredilebilir.

Müstedinin mezkûr dükkân -ile ilgili olarak meşru menfaatı olmadığına göre, Müstedaaleyh No 1'e bağlı İskân ve Rehabilitasyon Dairesi Müdürünün 24.7.1985 tarihinde bu dükkânı İlgili Şahsa kiralamaya karar vermesi ve dükkânın Müstedaaleyh No 2 tarafından 14.10.1985 tarihinde İlgili -Şahsa kiralanması ile Müstedinin meşru menfaatının olumsuz yönde etkilendiği de söylenemez (Gör: YİM 244/80 Aytan İmamzade ve diğerleri ile K.T.F.D. sayfa 3).

Yukarıda belirtilen tüm hususlar ışığında, meşru menfaatle ilgili 1. ön itiraz kabul edilerek b-aşvurunun esasına girilmeden bu safhada reddedilmesi gerekmektedir.



Zamanaşımı ile ilgili ön itiraz.

-Hem Müstedaaleyhler, hem de İlgili Şahıs 14.10.1985 tarihli İşyeri Kira Sözleşmesinin 19.12.1985 tarihinde Osman Bayramoğlu tarafından Müstediye bildirildiğini, böylece Müstedinin bunu bu tarihte öğrendiğini, 19.12.1985 tarihinden başvurunun dosyalandığı 7-.10.1986 tarihine değin 75 günlük hak düşürücü sürenin çoktan geçtiğini, zamanaşımına uğrayan bu başvurunun daha ileri gitmeden reddedilmesi gerektiğini de iddia etmişlerdir.

Müstedi ise, kira işlem ve/veya kararının kararı alan idari organca resmen kend-isine bildirilmediğini, Osman Bayramoğlu tarafından yapılan bildirimin ise, gayri resmi olduğunu, bu durumda, 75 günlük sürenin başlamadığını; ayrıca, kendisine tahsisli bulunan bu yerin İlgili Şahsa da kiralanmasıyle Yönetimin yoklukla malûl bir işlem yap-tığını ve/veya karar alındığını, bunlarda ise, zamanaşımının söz konusu olmadığını savunmuştur.

K.K.T.C. Anayasası'nın 152. maddesi altında Yüksek İdare Mahke-mesi'ne başvurulmak istendiğinde, başvuru, şikâyet konusu yapılan karar ve/veya işlemin yayınla-nma tarihinden, yayınlanmadığı takdirde veya bir ihmal halinde, başvuran kişinin bunu öğrendiği tarihten başlayarak 75 gün içinde yapılmalıdır. Aksi halde, başvuru zamanaşımına uğrar (Gör: Madde 152(3) ).

Açıktan açığa yasaya aykırı veya tamamıyle görev -ve yetki dışı tasarruflar hükümsüzlükle malûl oldukları cihetle, bunlar hiçbir vakit sıhhat iktisap etmezler ve Anayasa'nın 152(3) maddesi hükümlerine tabi olmayıp her vakit ortadan kaldırılabilirler (Gör: YİM 5/76 Fevzi Direkoğlu ile K.T.F.D.). Ancak, dah-a önce yaptığım bulgu ışığında, bu başvuruda Müstedinin iddia ettiği gibi hükümsüzlükle malûl herhangi bir tasarruf bahis konusu değildir.

Müstedinin şikâyet konusu yaptığı İskân Bakanlığı İskân ve Rehabili- tasyon Dairesi Müdürü'nün mezkûr dükkânı İlgi-li Şahsa kiralamayı uygun gören 24.7.1985 tarihli kararı ile Maliye Bakanlığı Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesi ile İlgili Şahıs arasında imzalanan 14.10.1985 tarihli İşyeri Kira Sözleşmesinin yayınlandığı hususunda huzurumda herhangi bir iddia veya şahadet -yoktur. Bu durumda, Müstedinin bunları ne zaman öğrendiğinin tesbit edilmesi gerek-mektedir.

K.K.T.C. Anayasası'nın 152(3) maddesi incelendiğinde, maddenin şikâyet konusu yapılan karar veya işlem veya ihmalin öğrenilmesinden bahsettiği görülecektir. Mad-de, öğrenmenin belirli bir kaynaktan olmasını öngörmektedir. Bütün istenen, alınan idari karar veya yapılan işlem veya ihmalden etkilenen şahsın hakkını arayabilmesi için bunlar hakkında yeterli bilgiye sahip olmasıdır.

41/1977 sayılı İskân, Topraklandır-ma ve Eşdeğer Mal Yasası'nın 40A maddesine göre, tahsis hakkı bulunmayan bir malı kiralama, İskân İşlerinden Sorumlu Bakanlığın karar ve bildirimi üzerine Maliye Bakanlığı'nca yapılmaktadır. Şahadete göre, mezkûr dükkân hakkında alınan ve daha önce belirti-len karar ile yapılan işlem Müstedaaleyh No 1, Müstedaaleyh No 2 ve diğer Müstedaaleyhler tarafından Müstediye bildirilmiştir. Hakikatte, Müstedinin mezkûr dükkân üzerinde etkilenen meşru bir menfaatı bulunmadığına göre, Müstedaaleyhlerin bu idari tasarruf-ları hakkında Müstediye bilgi verme yasal yükümlülükleri de yoktu. Olgulara göre, Girne Polis Müdürlüğü Adli Şube Amiri Osman Bayramoğlu 19.12.1985 tarihinde başvuru konusu dükkânının Devlet Emlâk ve Malzeme Dairesi tarafından 14.10.1985 tarihinde 1.10.198-5 - 30.9.1986 tarihleri arasında bir yıllığına İlgili Şahsa kiralandığını Müstediye söylemiştir. Müstedi de bu hususun Osman Bayramoğlu tarafından o tarihlerde kendisine söylendiğini kabul etmiştir. Tanık Osman Bayramoğlu 14.10.1985 tarihli emare 5 İşyeri -Kira Sözleşmesinin suretini bile Müstediye göstermiştir. Kiralama ile ilgili bu bilginin Müstedinin hakkını arayabilmesi için yeterli olduğu kanısındayım. Belirtilenler ışığında, Müstedi şikâyet konusu yaptığı karar ve/veya işlemi 19.12.1985 tarihinde Osma-n Bayramoğlu'ndan öğrenmiştir. Bu öğrenme ile de Anayasa'nın 152(3) maddesindeki 75 günlük hak düşürücü süre işlemeğe başlamıştır.

19.12.1985 tarihinden başvurunun dosyalandığı 7.10.1986 tarihine değin 75 günlük süre ise çoktan geçmiştir. Bu durumda, baş-vurunun zamanaşımına uğradığı hususundaki 2. ön itiraz da kabul edilir ve başvurunun bu nedenle de reddedilmesi gerekir.

Sonuç olarak başvuru reddolunur.

Meselenin tüm ahval ve şeraiti nazarı dikkate alınarak masraflar hususunda herhangi bir emir veril-mez.


(Celâl Karabacak)
Yargıç

15 Şubat 1989

-







-


315



-


Full & Egal Universal Law Academy