Yüksek İdare Mahkemesi Numara 137/1987 Dava No 44/1987 Karar Tarihi 23.09.1987
Numara: 137/1987
Dava No: 44/1987
Taraflar: Kemal İbrahim Parıldak ile İskan Bakanlığı
Konu: Tahsis iptali –Amaca uygun kullanılmadığı gerekçesiyle tahsis iptali
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 23.09.1987

-
D.44/87 YİM 137/87
Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkemede
Yargıç Salih S. Dayıoğlu Huzurunda
Aııayasanın 152. Maddesi Hakkında

Müstedi: Kemal İbrahim Parıldak,- Dikmen.
- ile -
Müstedaaleyh: İskan Bakanlığı vasıtasıyle KKTC - Lefkoşa.
A r a s ı n d a.

Müstedi namına: Fuat Veziroğlu
Müstedaaleyh namına: Ali Fevzi Yeşilada. İlgili- şahıs bizzat hazır.



Yasa Maddesi: 41 /77 sayılı İskan Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasasının 38. maddenin (2). fıkrasının şart bendi.

İstemin Özeti: Müstedaaleyh tarafindan alınan ve Müstedinin adındaki tahsisi iptal eden kararın ve ilgili şahsa yapı-lan her türlü tahsisin hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilmesi istemi.

OLAY: İnceleme ve Dağıtım Komisyonu kararı ile kendisine Dikmen'de ev tahsis edilen Müstedinin evi tamir edip yerleşmediği, amacına uygun ola-rak kullanmadığı gerekçelerine atfen tahsisi iptal edildi. İptal bildirimini alan Müstedi işbu başvuruyu dosyaladı

SONUÇ: İptal kararının yetkili merci tarafindan alındığı ve bu hususun Müstedinin bilgisine getirildiğine kuşku yoktur. Ancak Müstedaaleyh t-arafından yapılan ön itiraz dikkate alındığında Anayasanın 152. maddesinin öngördüğü sürenin çoktan geçtiği açıktır. Ön itiraz kabul edilir ve başvuru reddolunur.



H Ü K Ü M

İşbu hüküm bakımından başvuıuya mesnet teşkil eden olguların tümüne detaylı bi-r şekilde inmeye gerek yoktur. Olgular aşağıdaki şekilde özetlenebilir:

Dikmen'de I.50 nolu konut 24/6/1976 tarihli İDK kararı ile müstediye tahsis edildi. Müstedi bu konuta hiçbir zaman girip yerleşmedi. Mahkemeye ibraz edilen belgelerden müstedi, tamir-ata gereksinme duyulan bu konutu tamir edip ikametgah olarak kullanmadığı gerekçesi ile, daireye çağrıldı ve yapılan görüşme neticesi olarak müstedi konu konutu tamir etmeyi taahhüt etti. Hal böyle olmasına rağmen müstedi yine de gerekli tamiratı yapmadı. -Bunun üzerine Bakanlık müstediye yazdığı 17.3. I982 tarihli bir yazı ile en geç I/4/1982 tarihine kadar konutta devamlı bir şekilde ikamet etmeye başlamasını aksi takdirde konutu kullanmadığı ve yıpranmasına sebebiyet verdiği ve tahsis amacına uygun olarak- kullanmadığı gerkçelerine binaen tahsisin adından iptal edilebileceğini duyurdu. Müstedi yine de bu konutu tamir edip yerleşmedi. Bunun üzerine İDK 7/7/1982 tarihinde konu konutun müstedinin adından iptal edilmesini önerdi ve öneri de ilgili Bakan tarafın-dan onaylandı. İptal önerisinde gerekçe olarak müstedinin konutu "boş ve kapalı tutarak kullanmaması ve/veya konutun bakımsızlıktan tahrip olmasına sebep olması ve/veya yasal ihbarlarımıza rağmen konutu kullanmaya başlamaması ve/veya konutu tahsis amacına -uygun olarak kullanmaması" olarak gösterildi. İptal kararı 2/8/1982 tarihli bir yazı ile Bakanlığın Hukuk İşleri Amiri tarafından yazılan bir yazı ile müstediye taahhütlü olarak bildirildi. Müstedi bu yazıyı almış olacak ki 13.8.1982 tarihinde Bakanlığa ya-zdığı bir yazı ile Bakanlığın kendisine yazdığı 2.8.1982 tarihli taahhütlü yazıya atıfta bulundu ve konu konutu tamir etmeyi düşündüğünü, bu amaçla bir usta ile sözlü olarak anlaşmış bulunduğunu ve bu durumda iptal kararının yeniden gözden geçirilmesini ri-ca etti. Bakanlığın Hukuk İşleri Amirliği tarafından müstediye gönderilen 13.10.1982 tarihli bir yazı ile müstedinin 13.8.1982 tarihli dilekçesinin incelendiğini ancak iptal kararının değiştirilmesine olanak olmadığı bildirildi. 15.5.1987 tarihinde ise Bak-anlık ilgili şahsın konu konutta geçici olarak ikamet etmesini uygun gördü. Bunun üzerine müstedi müstedi işbu başvuruyu dosyaladı ve özetle,

A- Müstedaaleyh tarafından 7.7.1982 tarihinde alınan ve müstedinin bilgisine 1987 Haziran ayında getirilen başvur-u konusu konut hakkındaki iptal kararının ve

B- İlgili şahsa yapılan her türlü tahsisin,
hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğuramayacağına karar verilmesi isteminde bulundu.

Dosyalanan itiraz ihbarnamesinde Savcılık başvurunun Anayasan-ın 152. maddesinde öngörülen sürenin dışında dosyalandığı nedeni ile daha ileri gideme- yeceği ön itirazında bulundu. Savcılığın istemi, müstedinin bu isteme katılması ve Mahkemenin de bunu uygun bulması sonucu ilkin ön itirazın dinlenmesinin uygun olacağı-na karar verildi.

Ön itirazın duruşması esnasında Mahkemeye ibraz edilen belgelerden 7.7.1982 tarihinde alınan iptal kararının yetkili merci tarafından alındığına ve bu hususun en geç Ağustos 1982 tarihinde müstedinin bilgisine getirildiğine kuşku yoktur-. Bu durumda Anayasanın 152. maddesinde öngörülen sürenin çoktan geçtiği ve müstedinin iptal kararını bir başvuru konusu yapamayacağı açıktır. Bu nedenle müstedinin yukarıda özeti verilen "A" kısmındaki talebine cevaz vermek olanak dışıdır. Müstedi özeti y-ukarıya çıkarılan "B" talebinde ısrar ederek değiştirilmiş şekli ile 41/77 sayılı yasanın 38. maddesine göre bu konutun tahsisinin adından iptal edilmesine rağmen yine de konu konutun öncelikle eşdeğer maksatları için "T" cetveline işlenmesi gerektiğini id-dia etti. Bu görüş ve iddia ile hemfıkir değilim. 41/77 sayılı Yasanın 38. maddesinin 2. fıkrasının şart bendi 10.8.1982'de yürürlüğe giren değişiklik yasası ile yasaya eklenmiştir. Bu duıumda yukarıda değinildiği gibi müstedinin adındaki tahsis 7.7.1982 t-arihinde gerçekleştiğine göre daha sonra yürürlüğe giren 38. maddenin 2. fıkrasının şart bendinin uygulanmasına esasen yasal zorunluk yoktur. Kaldı ki 38. maddenin 2. fıkrasının şart bendi yasal olarak ve fıilen kullanılan taşınmaz mallara teşmil edilebili-r. Halbuki ibraz edilen belgelerden konu konutun müstedi tarafından hiçbir zaman fıilen kullanılmadığı ve atıl durumda bırakıldığı sabittir. Bu durumda 38. maddesinin 2. fıkrasının şart bendinin müstediye uygulamasına olanak yoktur.

Sonuç olarak ön itira-z kabul edilir ve başvuru reddolunur. Masraflar müstedi tarafından ödenecektir.


(Salih S. Dayıoğlu)
- Yargıç


23 Ekim 1987




Full & Egal Universal Law Academy