Yüksek İdare Mahkemesi Numara 134/1989 Dava No 18/1991 Karar Tarihi 17.06.1991
Numara: 134/1989
Dava No: 18/1991
Taraflar: Erdoğan Erdem ile Eko. Ve Mal. Bak. Vd
Konu: Belediyedeki hizmetlerinin emeklilik hizmetlerinden sayılması istemi
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 17.06.1991

-D.18/91 YİM 134/89

Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkeme Huzurunda.
Mahkeme Heyeti: Aziz Altay, Taner Erginel, Metin A. Hakkı.
Anayasanın 152. Maddesi hakkı-nda.

Müstedi: Erdoğan Erdem, 69 Okullar Yolu Küçük Kaymaklı - Lefkoşa.
ile
Müstedaaleyh: 1. Ekonomi ve Maliye Bakanlığı vasıyasıyle KKTC, Lefkoşa.
2. KKTC Başsavcılığı, Lefkoşa.
- A r a s ı n d a.

Müstedi namına: Tahir Seroydaş.
Müstedaaleyh namına: Ali F. Yeşilada.



Yasa Maddesi: 26/77 sayılı Emeklilik Yasasının 3(3) maddesi, 26/82 Emeklilik (Değişiklik) Yasası, KKTC Anayasasının 13(3) maddesi.

İstemi-n Özeti: Müstedinin Gazi MağusaBelediyesindeki hizmetinin emeklilik hizmetinden sayılmayacağına ilişkin kararının hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilmesi istemi.

OLAY: Müstedi kamu görevine girdikten sonra beledi-yedeki hizmetlerinin emeklilik hizmetinden sayılıp sayılmayacağı hususunda Müsteda-aleyhlerle arasında çıkan ihtilâfı Yüksek İdare Mahkemesine götürmüş ve Mahkeme Müstedi lehine karar vermiştir. Bilahare 26/82 sayılı değişiklik Yasası ile belediyedeki hizm-etler emeklilik kazandıran hızmet olmaktan çıkmıştır. Müstedaaleyh bunun üzerine Mahkemece karara bağlanan Müstedinin hakkının yasa ile ortadan kaldırıldığını ileri sürerek Müstedinin haklarının yasa ile ortadan kaldırıldığını iddia etmektedir.

SONUÇ: Yas-al değişikliğin kamu görevlilerinin statülerini etkilediği ve yapılan değişikliklere tabi olduğu hususundaki Yönetim Hukuku genel ilkesinin bu meselede uygulama alanı bulunmadığı açıktır. Aksi takdirde mahkeme kararlarının hiçbir surette değiştirilemeyeceğ-ini öngören Anayasanın 136(3) maddesinin hiçbir anlamı kalmaz ve Anayasa ile güvence altına alınan mahkemelerin bağımsızlığı da ağır şekilde zedelenmiş olur.
Müstedinin başvurudaki talebi kabul edilir ve belediyedeki hizmetlerinin emeklilik hızmetinden -sayılmasının mümkün olmadığına ilişki-n kararın hükümsü-z ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilir.

Atıfta Bulunulan Yargısal İçtihatlar:
YİM 98/79 sayılı Yüksek İdare Mahkemesi kararı.

Atıfta Bulunulan Bilimsel İçtihatlar:
-Ord. Prof. Sıddık Sami Onar, İdare Hukukunun Umumi Esasları, 3. baskı 1. cilt s.558-559.
-




H Ü K Ü M

Aziz Altay: Müstedi bu başvurusu ile müstedaaleyhlerce alınan ve Gazi Mağusa Belediyesindeki hizmetinin emeklilik hizmetinden sayılmayacağına ilişkin kararın hükümsüz ve etksiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilmesin-i istedi.

Müstedi 1.12.1973 tarihinde Gazi Mağusa Belediyesi İdare Amiri mevkiine atandı. Müstedinin muvazzaf ve tekaüdiyeli olan bu mevkideki asaleti 1.12.1975 tarihinde onaylandı. 1.2.1978 tarihinde Başbakanlık İktisat İşleri Görevlisi mevkiine atanan -müstedi belediyedeki hizmetinin emeklilik kazandıran hizmet olup olmadığı hususunda 1. müstedaaleyhle ihtilâfa düştüğünden YİM 98/79 sayılı başvuruyu dosyaladı. Başvuru tarihinde yürürlükte olan 26/77 sayılı Emeklilik Yasasının 3. maddesinin (3). fıkrasını- yorumlayan mahkeme müstedinin belediyedeki hizmetlerinin emeklilik kazandıran hizmet olduğuna karar verdi.

Müstedi, 15.3.1989 tarihinde belediyedeki hizmet yılları için emeklilik iştirak payını yatırdı ve hemen sonra emekliye ayrılmak için başvuruda bul-undu. Emeklilik menfaatlarının hesaplanmakta olduğu sırada ilgili memurlardan bele- diyedeki hizmetlerinin emeklilikten sayılmayacağını öğrenen müstedi 7.6.1989 tarihinde 1. müstedaaleyhe bir yazı yazdı ve emeklilik amaçları bakımından hangi hizmetlerinin -dikkate alınacağını sordu. 1. Müstedaaleyh 19.6.1989 tarihli yazısında YİM 98/79 sayılı başvurudaki mahkeme kararından sonra ve emeklilik iştirak payının ödenmesinden önce 26/77 sayılı Yasanın 3. maddesinin (3). fıkrasının 26/82 sayılı Emeklilik (Değişikli-k) Yasası ile değiştiğinden belediyedeki hizmetlerinin emeklilik hizmetinden sayılmasının mümkün olmadığını belirtti. Müstedi bunun üzerine bu başvuruyu dosyaladı.

Müstediye göre YİM 98/79 sayılı mahkeme kararı ile kazanılmış bir hakkı olduğu gibi iştira-k payını ödemekle de bir işlem yapmış ve böylece yasadaki genel durumu özelleştirmiş oldu.

Emekli olduğu tarihte, yürülükte bulunan Emeklilik Yasasına göre müstedinin belediyedeki hizmetlerinin emeklilik hizmetlerinden sayılmadığı açıktır. Nitekim bu hus-us müstedi tarafından da kabul edilmektedir. Bu meselede karara bağlanması gereken husus belediyedeki görevinden ayrılıp kamu görevine geçen müstedinin yürülükte bulunan emeklilik yasası kuralları ışığında belediyedeki hizmetlerinin emeklilik kazandıran hi-zmet sayıldığı YİM 98/79 sayılı başvuruda karara bağlandıktan sonra, yasada yapılan değişikliğin müstedinin durumunu ne dereceye kadar etkilediğidir.

Yönetim Hukukuna göre kamu görevlilerinin hizmet koşulları sözleş-meden kaynaklanan bir durum olmayıp st-atüye dayanan genel bir yasal durum olduğundan her zaman yönetim tarafından değiştirilebilir ve yapılan değişiklik kamu görevlilerinin mevcut ve gelecekteki durumlarını etkiler. (Bk: Ord. Prof. Sıddık Sami Onar, İdare Hukukunun Umumi Esasları isimli eserin-de 3. baskı, 1. cilt, sayfa 558-559)

Kamu görevlilerinin statülerindeki yasal değişiklikler, değişiklik tarihinden itibaren durumlarını etkiler ve kamu görevlileri, aleyhlerine olsa bile, değişikliğin getirdiği yeni kurallara tabi olurlar.

Müstedi kamu- görevine girdikten sonra belediyedeki hizmetlerinin emekilik hizmetinden sayılıp sayılmayacağı hususunda müstedaaleyhlerle ara-sında çıkan ihtilâf, başvuruda bulunduğu Yüksek İdare Mahkemesince müstedi lehine karara bağlanmıştır. Bu karardan sonra 26/82 s-ayılı Emeklilik (Değişiklik) Yasası ile esas yasada yapılan değişiklik sonucu belediyedeki hizmetler emeklilik kazandıran hizmet olmaktan çıkmıştır. 1. müstedaaleyh bu yasal değişikliğe dayanarak müstedinin belediyedeki hizmetlerini emeklilik amaçları için- dikkate almak istemektedir. Başka bir deyişle müstedinin mahkemece karara bağlanmış bulunan hakkının yasa ile ortadan kaldırılmış olduğu iddia edilmektedir.

KKTC Anayasasının Mahkemelerin Bağımsızlığı başlığını taşıyan 136. maddesinin (3). fıkrası aynen- şöyledir:

" Madde 136.

..................

..................

Görülmekte olan bir dava hakkında, Cumhuriyet Meclisinde yargı yetkisinin kullanılması ile ilgili soru sorulamaz; görüşme yapılamaz veya herhangi bir demeçte bulunamaz. Yasama ve Yürütme org-anları ile Devlet Yönetimi makamları, mahkeme kararlarına uymak zorundadır. Bu organ ve makamlar, mahkeme kararlarını hiçbir surette değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez."

Görüleceği gibi mahkemelerin bağımsızlığını güvence altına al-an KKTC Anayasası mahkeme kararlarının da Yasama ve Yürütme organları ile Devlet Yönetimi makamları tarafından hiçbir surette değiştirilemeyeceğini öngörmekte ve böylece mahkeme kararları da Anayasa ile güvence altına alınmış olmaktadır.

Önümüzdeki mesel-ede müstedinin dosyaladığı YİM 98/79 sayılı başvurudaki belediyedeki hizmetleri ile ilgili ihtilâfı mahkemece karara bağladıktan sora 26/82 sayılı Yasa ile yapılan değişikliğin müstediye uygulandığı takdirde YİM 98/79 sayılı başvurudaki mahkeme kararının d-eğişmesi sonucunu doğurur ki Anayasanın 136(3) maddesi buna cevaz vermemektedir. Binaenalyeh yasal değişikliklerin kamu görevlilerinin statülerini etkilediği ve yapılan değişikliklere tabi olduğu hususundaki Yönetim Hukuku genel ilkesinin bu meselede uygul-ama alanı bulunmadığı açıktır. Aksi takdirde mahkeme kararlarının hiçbir surette değiştirilemeyeceğini öngören Anayasanın 136(3) maddesinin hiçbir anlamı kalmaz ve Anayasa ile güvence altına alınan mahkemelerin bağımsızlığı da ağır şekilde zedelenmiş olur.-

Sonuç olarak müstedinin başvurusundaki talebi kabul edilir ve 1. müstedaaleyhin 19.6.1989 tarih ve E.M.B. 128/70 sayılı yazı ile müstediye bildiren ve müstedinin belediyedeki hizmetlerinin emeklilik hizmetinden sayılmasının mümkün olmadığına ilişkin kar-arının hükümsüz ve etkisiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilir.

Masraflar için herhangi bir emir verilmez.


(Aziz Altay) (Taner Erginel) (Metin A. Hakkı)
Yargıç - Yargıç Yargıç

17 Haziran 1991

-


-484-



-


Full & Egal Universal Law Academy