Yüksek İdare Mahkemesi Numara 12/1994 Dava No 7/1994 Karar Tarihi 29.04.1994
Karar Dilini Çevir:
Yüksek İdare Mahkemesi Numara 12/1994 Dava No 7/1994 Karar Tarihi 29.04.1994
Numara: 12/1994
Dava No: 7/1994
Taraflar: Ali Osman Ünver ile İçişleri Bakanlığı vd
Konu: Koçandaki hatanın düzeltilmesi istemi
Mahkeme: YİM
Karar Tarihi: 29.04.1994

-D.7/94 YİM 12/94

Yüksek İdare Mahkemesi Olarak Oturum Yapan
Yüksek Mahkemede
Yargıç Gönül Erönen huzurunda.
Anayasanın 152. maddesi hakkında.

Müstedi: Ali Osman Ünver, 3 S-akarya Sokak, Köşklüçiftlik - Lefkoşa.
ile
Müstedaaleyh: 1. İçişleri Bakanlığı vas. KKTC, Lefkoşa.
2. Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonları vas.
ile KKTC., Lefkoşa.
3. Eşdeğer Tazmin Komisyonu vas. ile KKTC, Lefkoşa.
4. Tapu ve Kadas-tro Dairesi vas. ile KKTC, Lefkoşa.
A r a s ı n d a.

Müstedi namına: Avukat Mahmut Tekinay.
Müstedaaleyhler namına: Savcı Behiç Öztürk.
İlgili şahıs namına: Avukat Öm-er Adal.



A R A K A R A R

Yukarıda ünvanı verilen 2.5.1994 tarihli başvuru ile Müstedi YİM 75/93 sayılı başvuru ve başvuruya ilişkin ara emri olduğu halde Müstedaaleyhlerin yetkilerini kötüye kullanması sonucu aldığı, Müstedi ve ilgili şahsa ait Lefko-şa Arabahmet Mahallesi, Blok 27. Pafta/Harita XXI/46.1.II, Parsel 459 ve 460'daki taşınmaz mallarla ilgili olarak Müstedinin bilgisine takriben 14.1.1994 tarihinde gelen 22.4.1993 tarih ve I.B. 7.10/123 sayılı karar veya işlemin tamamen hükümsüz ve etkisiz- olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına ilişkin karar verilmesi isteminde bulunmaktadır. Ayrıca ilgili şahsın koçanındaki hata ve yanlılığın düzeltilmemesinde Müstedaaleyhler tarafından gösterilen ihmalin yapılmaması ve yapılması ihmale dilen düzel-tme işleminin yapılması gerektiği doğrultusunda Mahkemeden talepte bulunmaktadır.

Sözkonusu başvuru içinde, ayni tarihte dosyalanan tek taraflı bir istida ile Müstedi ayrıca Mahkemede aynen aşağıdaki şekilde bir ara emri talep etti:

-"A) Sayı ve ünvanı yukarıda kayıtlı başvuru sonuçlanıncaya ve verilecek karar infaz edilinceye değin, Lefkoşa Arabahamet Mahallesi Blok 27, pafta/harita XXI.46.1.II parsel 460'da kain ve 2090 kayıt nolu ilgili şahıs nuri Piro'ya ait gayrimenkulün elden çık-arılmaması, satılmaması, hibe edilememsi, ipotek veya herhnagi bir yükümlülük altına konmaması, üzerinde herhangi bir inşaat yapılmaması ve anılan taşınmazın hiçbir idari karar ve/veya işleme tabi tutulmaması doğrultusunda ara emri itası"
-
İstida Müstedinin şahsının yaptığı dosyada duram 25.1.1994 tarihli bir yemin varakası ile desteklenmektedir.

Mahkeme ilk nazarda Müstediyi talebinde haklı bularak istidanın A) paragrafı mucibince tek taraflı ara emri vermiştir.

4.4.1994 tarihinde Müs-tedaaleyhleri temsil eden Savcı ara emri istidasına itiraz dosyalamıyacağını beyan etmiştir. İlgili şahıs başvuruda olduğu gibi ara emri istidasına da itiraz dosyalamıştır. Dosyalanan bu itiraz neticesinde ara emir istidası 4.4.1994 tarihinde dinlenmiştir.- Ek şahadet çağrılmayan ara emri duruşmasında Müstedi ile ilgili şahsı temsil eden avukatlar, ilgili dosyada bulunan 25 adet ervağı emare olarak ibraz edip Mahkemeye sadece hitap etmekle yetinmişlerdir. Müstedaaleyhleri temsile den Savcı ise istidanın duru-şası esnasında herhangi birşey söylemeden, takdiri Mahkemeye bırakmıştır.

İstida amaçları bakımından olgulara kısaca değinmekte fayda vardır. İhtilafsız olgular şöyle özetlenebilir:

Müstedi, Lefkoşa Köklüçiftlikte Blok 27, pafta/harita XXI.46.1.II pars-el 459'da kain 2084 kayıt nolu hanenin 4.9.1992 tarihinden beri kayıtlı mal sahibidir. Evli ve bir çocuk babası olan Müstedi, 1964 tarihinden beri ailesi ile birlikte yasal tassarrufunda bulunan bu konutta ikamet etmektedir. Bu konutun kayıt belgesi 2090'd-ır ve 27.12.1992 tarihinde alınmıştır.

Müstedinin ileri sürdüğü diğer olgular arasında şunlara yer verilmektedir:
4 haneden oluşan Blok evlerden ikisinde oturan Müsetdinin ve igili şahsın konutlarının yer aldığı 236 nolu parselde yapılan değişiklikte pa-rsel nuamrası 236/1 ile 236/2 olarak belirtilen kısımlar başka kişilere verilmiş, Müstediye ait konutun bulunduğu parsel numarası 236/3, ilgili şahsın ise 236/4 olduğu gösterilerek işlemler yapılmıştır. Müstedinin parseli ilgili şahsın parselinden daha küç-ük olduğu ve arkaya geçit olmadığı cihetle takriben 1984 yılında 10 aylık bir geçit, ilgili şahsın 236/4 nolu parselinden ayrılarak 236/3 nolu parsele amalgame edilmiştir. İlgili şahsın rızası ile ilgili memurlar konutlarda gerekli ölçüyü yapıp belirledile-r. Amalgame edilen parsel üzerinde Müstedi garaj yaptı.

Müstedi, Eşdeğer Tazmin Komisyonunca ilgili şahısla birlikte konutların kendilerine verilmesine karar alınmasına karşın ilgili konutların 236/3 ve 236/4 parsel numaralarının ilgili koçanlar üzerine -parsel parsel 459 ve 460 olarak işlendiğini ileri sürmüştür. Ayni şeklinde inşaat izni alarak yaptığı ek inşaatınve 1984 Kasımında kendi parseline amalgame edilin 10 ayaklık geçitin koçana işlenmediğini, amalgame edilen kısmın ilgili şahsın hudutları içeri-sinde gösterildiğini belirtilmektedir.

İlgili tarihlerde bu noksanlıkları farketmeyen Müstedi, ilgili şahsın dosyalandığı 951/93 sayılı dava tebliğ edildikten sonra 12.4. 1993 tarihinde bu noksanlıkları farketmiş ve hemen Müstedaaleyhlere 13.4.1993 (emar-e 15) ile 26.4.1993 tarihli yazıları (emare 17) göndererek koçanların düzeltilmesi hususunda talepte bulunmuştur.

Müstedinin ilgili yazıları üzerine Müstedaaleyhler, 22.4.1993 tarihinde, Müstediye ve ilgili şahsa koçanlarda parsel 23673 ve 236/4'de geçi-t ile ilgili numaralndırma sehven değişik çıktığına ilişkin yazı göndererek gerekli düzeltmein yapılacağını belirtmiştir (emare 18). Bunun üzerne ilgili şahıs 75/93 sayılı başvuru ile 27.4.1993 tarihinde Yüksek İdare Mahkemesine başvurmuştur. Bu başvuruda -alınan ara emri entciesinde (emare 20) her iki mala da işlem yapılmaması ve statu quo'nun korunmasına ilişkin emir verilmiştir.

Daha sonra Müstedaaleyhler 21.12.1993 tarihinde, ilgili şahsa koçan düzeltmesi ile ilgili yazıların iptal edilip uygulamaya ko-nulamıyacağını duyurunca ilgili şahıs 75/93 sayılı başvuruyu ve ona ilişkin ara emrini geri çekmiştir.

Müstedaaleyhlerin 21.12.1993 tarihli kararı işbu başvruunun yakınma konusudur.

İlgili şahıs bu konulara ilişkin ara emrine yaptığı tirazda Müstedinin- bu eski parsellerle ilgili idddialarına katılmamakta ve 236 nolu parsele ilişkin yapılan 236/1, 236/2, 236/3, 236/4 taksimatların hiçbir zaman uygulamaya konulmadığını ileri sürerek planda bazı taksimatlar için çalışmalar yapıldığını ancak bunların sonuçl-andırılmasından vazgeçildiğini belirtmektedir.

İlgili şahıs elelrinde bulunan koçanların geçerli olduğunu iddia etmektedir. Keza ilgili şahıs, Müstedinin bu parsellerle ilgili yaptığı iddilarına karşılık konu garajın kendisine ait avlu içerisine izinsiz -olarak yapıldığı cihetle konunun Mahkemeye intikal ettiğini ve 951/93 sayılı dava ile tahliyesini istediini ve bu davanın halen askıda olduğunu beyan etmektedir. İlgili şahıs, konu geçitin yasal olmadığı cihetle koçana işlenmesinin gerçekleşmediğini, ayrıc-a Müstediye ve kendisine verilen koçanların gerçek parselleri ve malalrı gösterdiini, koçanlar Müstediye verildiği tarihte durumun bilgisine geldiğini ve Müstedinin o tarihte şikâyetci olmadığını belirtmiştir. Keza ilgili şahıs ilgili dairenin hata yaptığı- bilinci ile koçanda düzeltme yapılması ile ilgili kararı geri aldığını, bunun yeni bir karar olamdığını, idarenin her zaman hatalı bir kararı geri alabileceğini, karar geri alınırken Mahkeme emrine riayetsizlik edilmediğini ve Müstedinin yapmakta olduğu m-üdahale neticesi kendisinin ve ailesinin huzursuz ve rahatsızlık verdiğini belirtmektedir.

Ara emrini karara bağlamaya çalışırken mümkün olduğu kadar istidanın esasına girmemeye ve ara emrilere yerleşmiş prensiplere uygun olarak karar varmaya özen göster-dim.

Huzurumdaki olgular ara emri maksatları açısından incelenmiştir. İlgili şahsa ait parsel 460'a ilişkin verilen ara emri tüm parsel üzerindeki hakları etkilemektedir. Halbuki yakınma konusu sadece parsel üzerinde bulunan garaj kısmı ile ilgilidir. Ar-a emri istdiasını karara bağlarken bu hususu gözönünde bulundurmak gerekir.

Emare 21'den görüleceği üzere ilgili şahsın iddia ettiğinin aksine müstediyi başvuruyu dosyalamakta haklı klabilecek belirtiler olabileceği görülmektedir. Bu belirtiler şöyle sır-alanabilir:

1. Emare 25 ile Emare 12 aynı taşınmaz malı göstermekte olduğu halde Emare 25'de parsel nuamraları 459 ve 460 olarak gösterilmekte; Emare 12'de ise 236/3 ve 236/4 olarak gösterilmektedir.

İlgili şahsın parsel 236 taksimatları ile ilgili çalı-şmaların sonuçlandığınna ilişkin yemin varakasında belirtmiş olduğu iddiaları kayda değer iddialar değildir. Emare 7 yazı ile kendisi de bir yerde parsel 236 hakkında Müstedinin söylediklerini teyit etmeketdir. Çünkü Emare 7 yazı parsel 236'da taksimatları-n varlığını kabul etmektedir. İlgili şahsın ifraz çalışmalarının sonuçsuz kaldığı ile ilgili iddialarının, Emare 12 side-plan ile Emare 3, 5,6,13,14 yazı ve kararlar da, doğru olamdığını göstermektedir. Huzurumdaki şahadette işlemlerin sonuçsuz kalmış olab-ileceği detekeleyen somut ve kabul edilebilir olgu bulnmamaktadır.

Tüm işlemlerin parsel 236 ile ilgili olduğu, ancak 4.9.1992'de Müsetdiye (emare 1) ve 7.12..1992'de ilgili şahsa (emare 24) verilen koçanlarda sırasıyle 459 ve 460 parsel numaralarının ka-ydedildiği, bunun dışında diğer kayıt referanslarıın ayni olduğu ve tüm bunlar ise ortada bir anormallik olduğunu göstermektedir. Bu husus emare 18 kararda da teslim edilmiştir. Esas başvurunun duruşması sırasında bu hususların hepsi ele alınıp incelenecek-tir.

2. Başvuru konusu emare 21 karar tarihinin 21.12.1993 olması, hak düşürücü süreye ilişkin ilgili şahsın iddialarını bertaraf edecek niteliktedir. Her ne kadar da sözkonusu koçanla ilgili bazı işemler takriben 1984 senesinde ve Müsetdinin ilgisinde o-lmuş olması gereği görülmekle birlikte ilk nazarda emare 21'in teyir niteliğinde değil de eski bir kararı ortadan kaldıran yeni bir işlem veya karar niteliğini taşımakta odluğu görülmektedir. Bu nedenle 75 günlük süreyi aştığı için Müstedinin başvuruda bul-unamıyacağı hususu sarih olmadığı cihetle bu ara emri istida maksatları açısından ileri sürülen bu iddiaya pek itibare etmeyi uygun bulmuyorum.

3. Emare 21'dekigerekçe yoksunluğu yönetsel kararların gerekçeleri olması gereğine ilişkin idare hukuku prensi-pleri ışığında ilk nazarda Müstedinin durumunda bir haklılık olabileceğini göstermektedir.

4. Emare 20 YİM 75/93 sayılı başvuruda verilen ara emrinin içeriği, işbu istidaya ilişkin Müstedinin yemin varakasında serdetmiş olduğu hususları destekler mahiyet-tedir.

5. Keza 14.6.1993 tarihinde Yüksek İdare Mahkemesi tarafından verilen ve 21.12.1993 tarihinde yürülükte olan emare 20 ara emri olmasına karşın, ilk nazarda Müstedaaleyhlerin emare 21 yazısında görülebileceği gibi 21.12.1993 tarihinde yakınma konus-u taşınmaz mala ilişkin bir işlem yapıldığını göstermektedir.

YİM 75/93 sayılı başvuru geri çekildiği cihetle bu ara emri istidasında ara emrinin yakınma konusuna uygun şekilde değiştirilerek kesinleşmemesi halinde, Müstedinin esas başvruusunda başarılı -olabilme şansını yitirebileceği gibi, ilgili şahsın veya Müstedaaleyhlerin konu garaj ile ilgili yapabilecekleri herhangi bir işlem status quo'nun bozulmasına ve geriye dönüşün zorlaşmasına neden olabileceği anlaşılmaktadır. Yapılan incelemede ara emrinin -olduğu şekilde kalması ilgili şahsın tüm parsel üzerindeki mülkiyet hakkını kullanmasını kısıtladığından ara emrini ihilâf olmayan kısımlardan kaldırıp 25.1.1994 tarihinde verilen ara emrini aşağıda değinildiği şekilde değiştirerek kesinleştirmenin daha uy-gun ve adil olacağı görüşündeyim. Müstediyi talebinde haklı bularak, adaletin tecellisi açısından herhangi bir tarafa telâfisi olmayan haksızlığı engellemek için 25.1.1994 tarihinde verilen ara emrinin aşağıdaki şekilde değiştirilerek kesinleş-mesi uygun b-ulunur:-

İşbu başvuru neticeleninceye dek, halen Lefkoşa Arabahmet Mahallesi Blok 27, Pafta/Haarita XXI.46.1/11, Parsel 460'da kain ve 2090 kayıt nolu ilgili şahıs Nuri Piro'ya ait taşınmaz mal üzerinde bulnan garaja işlem veya müdahale yapılmamasına, hi-çbir idaari işleme tabi tutulmamasına, elden çıkarılmamasına, satılmamasına, hibe edilmemesine, ipotek veya herhangi bir yükümlülük altına konmamasına;

Keza işbu emrin birer suretinin Müstedaaleyhlere ve ilgili şahsa tebliğ edilmesine;

İşbu istida masr-aflarının başvuru neticesini takip etmesine; emir verilir.


(Gönül Erönen)
Yargıç

29 Nisan 1994









-
-


-6-



-


Full & Egal Universal Law Academy