Yargıtay Hukuk Dairesi Numara 83/2010 Dava No 7/2011 Karar Tarihi 05.10.2011
Karar Dilini Çevir:
Yargıtay Hukuk Dairesi Numara 83/2010 Dava No 7/2011 Karar Tarihi 05.10.2011
Numara: 83/2010
Dava No: 7/2011
Taraflar: Necip Yıdızhan n/d Necip Mehmet Şefik ile Ali Cafer Hüseyin arasında
Konu: Geçit hakkı - Arazinin ifraz edilmesinden sonra geçit hakkının var olup olmadığı tartışması.
Mahkeme: Yargıtay/hukuk
Karar Tarihi: 05.10.2011

-D. 7/2011 Yargıtay/Hukuk 83/2010
(Mağusa Dava No: 3722/2009)
YÜKSEK MAHKEME HUZURUNDA.
Mahkeme Heyeti: Mustafa H. Özkök, Narin F. Şefik, Hüseyin Besimoğlu.
İstinaf eden: Necip Yıldızcan- n/d Necip Mehmet Şefik, Yeşilköy
(Davacı)
- ile -
Aleyhine istinaf edilen: Ali Cafer Hüseyin, Şehit Mustafa Monik
Sokak No.56 Yeşilköy
- (Davalı)


A r a s ı n d a.


İstinaf eden namına: Avukat Orhan Zihni Bilgehan
Aleyhine istinaf edilen namına: Avukat Tevfik Pilli.


Mağusa Kaza Mahkemesi Yargıcı Nüvit Gazi'nin 3722/2009 sayılı davada 30.6.2010 tarihinde verdiği- karara karşı Davacı tarafından yapılan istinaftır.


--------------


K A R A R


Mustafa H. Özkök: Bu istinafta Mahkemenin kararını Sayın Yargıç Narin F. Şefik okuyacaktır.

Narin F. Şefik: Davacı, Yeşilköy'de Varaka Harita III/52, Kıta No. 651 ve 659/2,- 1 evlek 900 ayakkare olan köy içinde 1973 koçan nolu, 2 oda ve avludan müteşekkil hanenin sahibidir. Davacının 1973 nolu koçanında hanesinden anayola geçmek için 1974 koçan nolu maldan geçit hakkı bulunduğunu iddia etmektedir. Nitekim Emare 1 1973 nolu k-oçan üzerinde 1974 koçan nolu mal üzerinden 1973 koçan nolu mal lehine geçit hakkı bulunduğu görülmektedir.

15.3.1961'de 1974 koçan ile kayıtlı arazi ifraz edilerek 3774 ve 3775 koçan numaraları olarak kaydedilmiştir. 3774 koçan nolu mal Davalının adı-na kayıtlıdır. 3774 nolu koçan üzerinde 1973 nolu koçan lehine geçit hakkı bulunduğu yer almamaktadır.

Geçit hakkının devam ettiğinin karara bağlanması için dava ikame eden Davacının davasını Bidayet Mahkemesi 1973 nolu koçan lehine 1974 nolu koçan üzeri-nden geçit hakkı olduğunu Davacının ispat edemediğine karar vererek Davacının davasını reddetmiştir.

İstinaf, Bidayet Mahkemesinin bu red kararından yapılmaktadır. 7 sayfalık istinaf ihbarnamesinde İstinaf Eden/Davacının mal sahibi bulunduğu 1973 koçan -nolu mal lehine 1974 nolu koçan ile kayıtlı mal üzerinden verilen geçit hakkının, 1974 koçan nolu malın ifrazından sonra, ifraz neticesi oluşan 3774 nolu koçan ile kayıtlı mal üzerinde devam ettiğini ve Davalının Davacı lehine var olan bu geçit hakkını kal-dıramayacağını ve/veya tıkayamayacağını ileri sürmektedir.

Aleyhine İstinaf Edilen ise 3774 nolu kendi koçanı üzerinde 1973 koçan nolu mal lehine geçit hakkı bulunmadığını, 1973 koçan nolu malın müdafaa takririne göre 1946 yılında ifraza uğradığını, yen-i iki parsel olan 3774 ve 3775 koçanlı mallar üzerine geçit hakkı kaydı yapılmadığını, ifraz tarihinde Fasıl 224'ün yürürlükte olmadığını, Davacının var olduğunu iddia ettiği geçit hakkını Tapu ve Kadastro Dairesine kaydettirmesi gerektiğini, var olduğu id-dia edilen geçit hakkının ölçüsünün olmadığını, bu şekilde bir geçit hakkının var olamayacağını iddia etmektedir.

Geçit hakkı ile ilgili mevzuat Fasıl 224'de yer alır. Madde 11 bir geçit hakkının nasıl elde edildiğini izah eder. Madde 12 ise geçit hakk-ının malın üzerine bağlandığını (attached) izah eder ve bu hakkın Tapu Dairesine yazı ile bu haktan vaz geçildiğinin bildirilmesine kadar veya aralıksız 30 yıl kullanılmaması halinde ortadan kalkacağını belirtir. Madde 11 ve 12 aynen şöyledir:

"11. (1) No- right of way or any privilege, liberty,
easemment, or any other right or advantage whatsoever shall
be acquired over the immovable property of another except-

(a) under a grant from the owner thereof duly
recorded in the books of the District Lan-ds
Office; or

(b) where the same has been exercised by any person or
by those under whom he claims for the full period
of thirty years without interruption:
Provided that the provisions of this paragraph
shall not apply to any imm-ovable property which is
Crown property or property vested in the Crown; or
(c) where the same has been recognized by a judgment
of a competent Court; or
(d) where the same has been conferred by a Firman or
other valid document made before- the 4th June,
1878, which has been acted upon from the time
when it was made; or
(e) where the same has been created and acquired
under the provisions of the Land Acquisition
Law or of any other Law under which immovable
Pro-perty can be compulsorily acquired.

(2) No person shall exercise any right of way or any
privilege, liberty, easement or any other right or
advantage whatsoever over the immovable property of
another except where the same-
(a) has been acquired as in s-ubsection (1) of this
section provided; or
(b) is exercised under the provisions of any Law in
force for the time being; or
(c) is exercised under a licence in writting from the
owner thereof.

12. (1) Where any right, privilege, libert-y, easement
or other advantage has been acquired as in subsection
of section 11 of this Law in respect af any immovable
property, the same shall be deemed to be attached to such property and to be included in any dealing made with such property.
Where an-y such right, privilege, liberty, easement
Or other advantage has been abandoned by notice in
Writing to the District Lands Office or has not been exercised for the full period of thirty years without
interruption, the same shall be deemed to have lapsed.-"


"11. (1) Başka birinin taşınmaz malından sadece
aşağıdaki durumlarda geçit hakkı veya
herhangi bir imtiyaz, serbesti, irtifak
hakkı veya her ne şekilde olursa olsun
başka herhangi bir hak ve-ya çıkar iktisap
edilebilir:
(a) Taşınmaz bir malın sahibi tarafından
yapılmış veya Kaza Tapu Dairesi kütüklerine
gerekli biçimde kaydedilmiş bir bağış
uyarınca; veya
(b) Bunlardan biri, müdahalesiz olarak, otuz
yıllık süre-nin tümü sırasında herhangi bir
kişi veya onun talepte bulunmak için dayandığı
kişiler tarafından kullanıldığında: Ancak bu
bend kuralları, Devlet malı olan veya Devlete
verilen herhangi bir taşınmaz mala uygulanamaz;
veya
(c) Bunl-ardan biri, yetkili bir Mahkeme kararı ile
tanındığında; veya
(d) Bunlardan biri, 4 Haziran 1978 tarihinden önce
çıkarılan ve o zamandan beri uygulanmakta olan
ve ona göre hareket edilen bir Ferman veya
başka geçerli mülkiyet senedi tarafı-ndan
verildiğinde; veya
(e) Bunlardan biri, bu Yasanın 11A. Maddesi kural-
ları uyarınca elde edildiğinde;
(f) 1962, Zorla Mal İktisabı Yasası veya onu değiş-
tiren veya onun yerine konan yasa kuralları
gereğince yaratıldığı veya elde edi-ldiği
hallerde.
(2) Bir kişi, sadece aşağıdaki durumlarda başka bir
kişinin taşınmaz malından herhangi bir geçit hakkı
veya herhangi bir imtiyaz, serbesti, irtifak hakkı
veya her ne şekilde olursa olsun başka herhangi bir
h-ak veya yarar kullanabilir:-
(a) Bunlar, bu maddenin (1). fıkrasında öngörül-
düğü şekilde iktisap edildiğinde; veya
(b) Bunlar zamanında yürürlükte olan herhangi bir
yasa kuralları uyarınca kullanıldığında; veya
(c) Bunlar, taşınmaz malın sahibin-in verdiği yazılı
bir izin ile kullanıldığında.

11.A. (1) ..........................................
(2) ..........................................
(3) ..........................................
(4) .................-.........................
(5) ..........................................
(6) ..........................................
(7) ..........................................
(8) ..........................................

- 12. (1) Herhangi bir taşınmaz mal ile ilgili olarak
bu Yasanın 11. maddesinin (1). fıkrasında
öngö-rüldüğü şekilde bir hak, imtiyaz, serbesti,
irtifak hakkı veya başka çıkar iktisap
edildiğinde, bunlar ilgili mala bağlı ve o
mala ilişkin olarak yapılan muamelelere dahil
edilmiş sayılırlar.

- (2) Bu gibi bir hak, imtiyaz, serbesti, irtifak
hakkı veya başka çıkar Kaza Tapu Dairesine
verilen yazılı bir bildirimle terkedildiğinde
veya müdahalesiz olarak otuz yıllık tam süre
için kullanılm-adığında nihayet bulmuş sayılır."

Fasıl 224 11 Eylül 1946'da yürürlüğe girmiştir. Emare 1 olarak ibraz edilen koçanda 1926 yılına ait bir kayıt olmakla beraber koçan üzerinde 1959 yılında devir yapıldığı da görülmektedir. Koçanın üzerinde malın tarifi -kısmında "House of two rooms and yard one evlek ve 900 sg. ft. and right of passage... the yard of Osman ....... Güderi under Reg. No. 1974" söz dizisi yer almaktadır. (" 2 odadan müteşekkil bir ev ve 1 evlek 900 ayakkarelik avlu ve koçan no 1974 ile kay-ıtlı Osman Güderi'nin avlusundan geçit hakkı.)

1974 nolu koçan ifraza uğrayarak 3774 ve 3775 nolu koçanlar oluştu. Davalı 3774 nolu koçan ile kayıtlı malın sahibidir. 3775 nolu koçanın sahibi davada taraf değildir. 3774 nolu koçan üzerinde Davacıya ait- 1973 nolu koçanlı mal lehine bir geçit hakkı bulunduğu yer almamaktadır.

Fasıl 224 madde 12'den görüldüğü gibi var olan bir geçit hakkının kaldırılması için 2 şart geçerlidir. Üzerinde geçit hakkı olan malın koçanı üzerinde geçit hakkının var olduğunun- yazılı olarak yer alması gerektiği yasada yer almamaktadır.

Bidayet Mahkemesi huzurunda şahadet veren 1. sınıf tapu memuru şahadetinde 1973 nolu koçanın Davacı adına 26.2.1959'da kayıt olduğunu, malın ilk kaydının 2.8.1926'a ait olduğunu ve orada Osman -Mehmet Guda'ya ait koçanın (1974) avlusundan geçit hakkının olduğunun yer aldığını, 1974 nolu koçanın ise 3774 ve 3775 nolu koçanlar olarak ifraz edildiğini söyleyen tanık, 3774 nolu koçanın 15.3.1961'de Ali Cafer Hüseyin adına annesi Emir Ayşe Mustafa'dan- bağış ile intikal ettiğini, 3775 nolu koçanın ilk kaydının Necip Mustafa adına olduğu, son kaydın ise Mehmet Şevki Necip adına 30.7.1971'de kayıt edildiğini, söylemiştir. Şahadetten 1974 nolu koçanın bulunamadığı anlaşılmakatdır. 1974 nolu koçanın hangi -tarihte 3774 ve 3775'nolu koçanlara ifraz edildiği hususu ile ilgili şahadet yoktur. Ancak geçit hakkının mal Emir Ayşe Mustafa adına kayıtlı olduğu zaman da koçanda yer almadığı ifade edilmiştir. Tanığa 1973 koçan nolu mal üzerinde yer alan geçit hakkın-ın 1974 nolu koçanı bağlayıp bağlamadığı üzerine sorgulaması aynen şöyle yer almıştır. (Mavi 32)

"S. Bir kayıtta böyle bir geçit mükellefiyeti olmadığında
siz baktığınızda ne anlarsınız? Vardır diye
bilirmisiniz?
C. 1973 nolu koçanda- 74'ü bağlayan bir geçit vardı
S. Onlar ifraz edildi öyle değil mi?
C. İfraz edildi.
S. İfraz edildikten sonra böyle bir kaydında geçmesi
gerekirdi değil mi varsa kaldırılmadıysa normalde.
Normal uygulamalarda bir geçit üzerinde mü-kellefiyet
olan bir taşınmaz mal bölündüğünde ve 2 ayrı parsele
ayrıldığında o mükellefiyet devam edermi etmez mi?
C. Mükellefiyet devam eder.
S. Kayda da geçer değil mi?
C. Geçmesi gerekir.
S. Geçmediğinde bize neyi- gösterir?
C. Bunlar 1926 yıllarındaki kayıtlardır dolayısıyle o
zamanki uygulama ile bugünkü uygulama arasındaki
farkı ben bilmediğim için bu konuda size net bir
cevap veremeyeceğim."


Tanık ifrazın hangi tarihte yapıldığın-ı söylememiş olmakla beraber, bu ifrazın Fasıl 224 öncesine ait olduğu şahadetten anlaşılmaktadır. Davacı avukatının Emare 7 yazısında ifrazın 1961'de yapıldığı hitabında ise 1946'da yapıldığı yer almaktadır.
Davalının müdafaa takririnde de ifrazın 1946'd-a olduğu ileri sürülmüştür.

Fasıl 224 madde 12'ye göre koçan no 1973'de bu malın 1974 nolu koçan ile kayıtlı mal üzerinden geçit hakkı olduğunun yer alması, 1973 ve 1973'den oluşan 3774 ve 3775 nolu koçanlı malların sahiplerini bağlamak için yeterlidir. - Mahkemeye 1974 nolu koçan ibraz edilmediği ve şahadette 1974 nolu koçanın hangi yılda ifraz edildiği yer almadığından Fasıl 224 öncesi 1946 öncesi mevzuata da bakılması gerekir. Herhalukarda 1926 yılında 1973 nolu koçan lehine 1974 nolu koçan üzerinden g-eçit hakkı olduğu ihtilafsız bir olgudur. Emare 1'e bakıldığında 1973 nolu koçan ile ilgili 1959 yılına kadar işlem yapıldığı görülmektedir ve bu evrak üzerinde 1974 nolu koçan ile kayıtlı mal üzerinde geçit hakkı olduğu 1959 yılındaki işlem ile birlikte- ayni evrak üzerinde yer almaktadır. Bu durumda Emare 1'de yer alan hususların 1959 yılında geçerli kabul edildiğine göre bu davada, geçit hakkının Fasıl 224 altında da geçerli olduğu kabul edilmelidir. Yine de Fasıl 224 öncesi mevzuatın incelenmesinde f-ayda vardır.

Fasıl 224 madde 4'de bir malın lehine başka bir mal üzerinden mevcut olan bir geçit hakkının (easement) devamı veya temini veya devrinin ancak Fasıl 224 tahtında olabileceği belirtilmektedir.

Madde 4 aynen şöyledir:

"4. Notwithstanding -anything in paragraph (c) of
subsecstion (1) of section 33 of the Courts of Justice
Law contained and subject to the law relating to
trusts, the law relating to vakıfs and the provisions
of any other Law in force for the time being, no
estate, inte-rest, right, privilege, liberty, easement
or any other advantage whatsoever in, on or over any
immovable property shall subsist or shall be created,
acquired or transferred except under the provisions
of this Law."


"4. Adalet Mahkemeleri Yasası- 33. maddesi (1). Fıkrası
bendinin içerdiği kurallara bakılmaksızın, ve özel
esnaf vakıflarına ilişkin yasaya, Vakıflar Yasasına ve ilgili zamanda yürürlükteki başka herhangi bir Yasa kurallarına tabi olmak şartıyle, herhangi bir taşınmaz malda faydalanm-a hakkı, menfaat, hak, imtiyaz, serbesti, irtifak hakkı veya her ne şekilde olursa olsun başka herhangi bir çıkar sadece bu Yasa kuralları uyarınca
mevcut olur, tesis edilir veya devredilir."


Madde 55 altında ise madde 12'de sıralanan, geçit hakkı gibi- bir hakkı olduğunu iddia eden kişinin bu hakkını kayıt etmek için Tapu Dairesine müracaat etmesi gerektiği belirtilmektedir.

Christodoulos Y. Voskou v. M. Hji Petrou 1964 CLR 21 davasında Zeka beyin verdiği kararda sayfa 28'de geçit hakkının mala bağl-ı bir hak olduğu için malın devri ile alıcıya geçtiği ifade edilmiştir.

"This makes it clear that an easement such as a right
of way being appurtenant to the dominant tenement
passes to the purchaser by the transfer of the dominant
- land.
.............................................
.............................................

A right of passage is incorporeal in nature and is
attached to the land and does not exist independently
of it. It -follows the land and it relates to its mode
of enjoyment."

Ayni kararda madde 55 ve 57 birlikte incelendiği zaman, bir easementin, yani başka bir mal üzerinde var olan bir hakkın, malın devri ile geçmesi için kaydının yapılmış olmasının şart olmadı-ğı belirtilmiştir.

Bu kararda Fasıl 224'den önce yürürlükte olan Osmanlı Toprak Kanunundan da bahsedilmektedir ve bu kanunun 13. maddesinin geçit haklarını izah ettiğini belirtmektedir. Madde 13 kararın 26. sayfasında şu şekilde aktarılmıştır.

"The r-ight of passage in the previous law was
governed by Article 13 of the Ottoman Land Code
which reads "Every possessor of land by title deed can
prevent another from passing over it, but if the latter
has an ab antiquo right of way he cannot prevent him".-
The word ab antiquo right" is defined in Article 166
of Mejelle as "Qadim is that the beginning of which
no one knows" . "Qadim" corresponds to the words
"ab antiquo right".

Osmanlı Toprak Kanunu ile ilgili F. Ongley 1892 Edition The Ottoman Land Cod-e'a bakıldığı zaman burada gayrimenkul malın 5 sınıfa ayrıldığını, bu davayı ilgilendiren tür olan Arazi Memluke'nin ise 4 sınıfa ayrıldığını görürüz. Arazi Memluke ile ilgili hükümlerin ise Mejelede yer aldığı ifade edilmektedir.

İslam ve Osmanlı Hukuku-nda Mecelle Yrd. Doç. Dr. Osman Kaşılık sayfa 230'da "Bir kimsenin gayr-ı menkulünün üzerinden başka birisinin hakk-ı mürûru, hakk-ı mesili varsa gayr-ı menkul sahibi buna katlanmak zorundadır. (Madde 1225,1232)" demektedir.

1901'de basılmış The Mejell-e'nin İngilizce tercümesinde madde 1225, 1227 ve 51 şu şekilde yer alır:

"1225 When someone has a right of way over the
building site of another, the owner of the building
site cannot prevent him from passing."


Madde 1227

"Where a pers-on has a right of way over a fixed
path on the building site of another, and with
his leave the owner of the building site makes a
new building upon that path, that person's right
of passage is at an end, he has no longer a right t-o sue
the owner of the building site."


Madde 51 "A thing which fails does not return."


Bu alıntılardan bir geçit hakkının var olması halinde bunun devam ettiği, ancak hakkı kullananın izni ile geçit hakkı üzerine inşaat yapıldığı takdirde, bu -hakkın ortadan kalktığı ve artık bu hakkın tekrar geri gelmediği anlaşılmaktadır .
Emare 1 koçan Davacıya Davalının malının üzerinden geçit hakkı verildiğini göstermektedir. Fasıl 224 öncesi yürürlükte bulunan mevzuat altında da geçit hakkı üzerine geçit -hakkını kullananın izni ile inşaat yapılmadığı takdirde bu geçit hakkının halen devam ettiği görülür. 1946'ya kadar geçit hakkının iptali ancak madde 1227'de görüldüğü gibi olabilmekteydi. Yani geçit hakkı bu hakkın sahibinin izni ile iptal edilebilirdi. - Halen geçit hakkı üzerinde inşaat yoktur bu durumda Mejelle'de ifade edildiği şekilde geçit hakkı iptal edilmiş değildir. Her ne kadar da koçanın ilk kayıt tarihi 1926 yılına ait olsa da, Emare 1 koçan üzerinde 1959 tarihi de görülmektedir. Bu durumda F-asıl 224 yürürlüğe girdikten sonra da bu koçanın işlem gördüğü ve geçit hakkının koçan üzerinden silinmediği, dolayısıyla devam ettiği kabul edilmelidir. Fasıl 224 altında da geçit hakkının iptali madde 12'de belirtildiği gibi 30 yıl süre ile geçit hakkı-nın kullanılmaması veya Tapuya yazılı olarak bu haktan vazgeçildiğinin bildirilmesi ile olabilmektedir. Böyle bir durum da olmamıştır. Dolayısıyla gerek Fasıl 224'ün yürürlüğe girmesinden önce gerek sonra yukarıda ifade edilen geçit hakkından vazgeçildiğin-i gösterecek olgular yoktur.

Bu durumda Emare 1 üzerinde yer alan ve Davacı lehine 1974 nolu koçan ile kayıtlı mal üzerinde, dolayısı ile 3374 (3775'in sahibi davada taraf olmadığı için bu koçan ile ilgili iddia yapılmamıştır) nolu koçan üzerinde devam et-tiği kabul edilmelidir. Koçan 3374'de geçit hakkına tabi olduğunun yazmaması 1973 nolu koçan lehine Emare 1'de kayıtlı geçit hakkını ortadan kaldırmamaktadır. Yasal durumun tespiti neticesinde Bidayet Mahkemesinin "1974 nolu koçanın ifraz edilmesi sonucu-, Davacının var oluğu iddia edilen geçit hakkını kaybetmesi veya inkıtaa uğratılması gibi bir durum söz konusu olamaz. Şayet Davacının bir geçit hakkı varsa, bu ilgili mala bağlı ve o mala ilişkin olarak yapılan muamelelere dahil edilmiş sayılır. Yasal d-urum böyledir" bulgusu doğrudur.

Bidayet Mahkemesi Davalının malı ile ilgili talep edilen araştırma belgesinde 3774 ve 3775 nolu koçan kayıtlarında herhangi bir geçit hakkı olmadığının belirtildiğini, Davacının bu hususu Tapu Müdürü ile görüşüp çözüm ara-madan 3774 nolu koçan sahibi Davalı aleyhine bu davayı ikame ettiğini, "Geçit hakkı ancak tapu kütüğüne yazımla doğmaktadır. Taşınmaz mallarda hak karinesi tapu sicilindeki tescildir. Davalının dahi iddia edilen geçit hakkı ile yükümlü olduğunu bilmesi, -koçanında böyle bir kayıt olmaması nedeniyle beklenemezdi" dedikten sonra Davalının 3774 koçan nolu mal ile igili tapu kayıtlarında geçit hakkı yer almadığı cihetle geçit hakkının kanıtlanmadığına karar vermiştir. Bidayet Mahkemesinin bu bulgusu yukarıda -belirtilenler ışığında hatalı olmuştur.

Bidayet Mahkemesi Davacının geçit hakkının ne maksat için verildiğini ve güzergahını ispat edemediğini belirtmiştir. Geçit hakkı koçanda yer aldıktan sonra ne maksat için verildiğinin ispat edilmesine gerek yoktur-.

Geçit hakkının güzergahı veya boyutları Emare 1 1973 nolu koçanda yer almamaktadır. Bunun tesbiti Fasıl 224 madde 14 altında, malı üzerinde geçit hakkı var olan kişinin müracaatı neticesinde, yapılması gerekir. Madde 14 aynen şöyledir:

"The Dire-ctor may, on the application of the owner
of the servient tenement and after thirty days notice
given therefor to the owner of the dominant tenement,
fix or vary the position or direction of any right of
way or watercourse or channel, but only so that t-he
dominant tenement is not substantially affected or
prejudiced thereby; and if after such notice the owner
of the dominant tenement fails to appear the Director
may proceed to act in his absence."

"14. Müdür, geçit hakkına tabi taşınmaz malın
sah-ibinin müracaatı üzerine ve geçit hakkına haiz
taşınmaz malın sahibine otuz günlük bir ihbarda
bulunduktan sonra, herhangi bir geçit hakkı veya su
yolu veya mesranın yeri veya yönünü tayin edebilir
veya değiştirebilir ancak, bu tayin veya değişiklik
g-eçit hakkını haiz malın sahibi önemli derecede
etkilenecek veya zarara uğrayacak şekilde yapılmamalıdır;
ve bu ihbardan sonra geçit hakkını haiz malın sahibi
hazır bulunmakta kusur işlerse, Müdür, onun gaybubetinde
de muamele yapabilir."


Netice itiba-rıyle Davacı istinafında başarılı olmuştur. Bidayet Mahkemesinin 30.6.2010 tarihli kararı iptal edilerek Davacıya ait 1973 nolu koçan ile kayıtlı malının Davalının adına kayıtlı 1974 nolu koçanın ifrazından elde edilen 3774 nolu koçan üzerinden geçit hak-kının var olduğuna, Davacının geçit hakkının Davalının 3774 numaralı koçan ile kayıtlı taşınmaz malı üzerinde halen devam ettiğine; Davalının Davacıya ait geçit hakkına müdahale etmemesine veya engellememesine emir verilir.

İstinaf masrafları İstinaf Ede-n Davacı lehine verilir.

Masraf listesi Mukayyit tarafından tesbit edilecektir.




Mustafa H. Özkök Narin F. Şefik Hüseyin Besimoğlu
Yargıç Yargıç Yargıç


10 Mayıs 2011










12






Full & Egal Universal Law Academy