Kararı veren
Yargıtay Dairesi : 3. Ceza Dairesi
Mahkemesi : İSTANBUL 7. Çocuk
Sayısı : 400-158

Kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında, yapılan yargılama sonucunda sanığın TCK’nın 86/1, 87/1-c, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 7. Çocuk Mahkemesince verilen 11.03.2014 tarihli ve 400-158 sayılı hükmün, sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 06.05.2015 tarih ve 41564-16136 sayı ile onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 24.06.2015 tarih ve 228694 sayı ile;
"...Mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu tartışılırken 'Mağdurun zararının giderilmemiş olması, SSÇ'nin kişilik özellikleri, mağdurun ısrarla şikâyetçi oluşu göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde müspet kanaat oluşmaması nedeniyle hakkında CMK'nın 231. maddesinin tatbikine yer olmadığına' şeklindeki gerekçeyle anılan kurum uygulama dışı bırakılmıştır. Mahkeme 'sanığın suç işleme eğilimi' konusundaki menfi kanaatini, mağdurun oluşan zararına, ısrarla şikâyetçi oluşuna ve sanığın kişilik özelliklerine bağlamıştır. Bu hususları tek tek irdelemek gerekirse; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunda bahsi geçen zarar maddi zarar ile sınırlıdır. Ekonomik zararın dışında kalan manevi zarar bu kapsam dahilinde değildir. Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu da birçok kararında bu hususu vurgulamıştır. Kamu davasına konu somut olayda mağdur hakkında doktor raporları tanzim olunmuş, ancak bu raporlar konusunda mağdurun ekonomik yönden bir zararının oluştuğu konusunda dosya kapsamında bir bilgi ve belge bulunmadığı gibi mağdurun da maddi zararının oluştuğu yönünde bir iddiası bulunmamaktadır. Bu itibarla mahkemece mağdurun zararının giderilmediği konusundaki gerekçe dosya kapsamıyla uyumlu değildir. Yine mağdurun ısrarla şikâyetçi oluşu ise CMK'nın 231/6. maddesinde öngörülen ve mahkemece bu kurumun tartışılmasında kullanılacak bir kriter olmadığı cihetle anılan kurumunun tatbikinin değerlendirilmesinde gerekçe olarak kullanılması yasal değildir. Mahkemenin sanığın kişilik özellikleri konusundaki kanuni terimin tekrarı ise yine dosya kapsamıyla uyumlu görünmemektedir. Zira sanığın adli sicil kaydı bulunmadığı gibi sosyal ilişkileri ve yargılama sürecindeki davranışları da olumlu bulunarak hakkında TCK'nın 62/1. maddesi tatbik olunup cezasında indirim yapılması yoluna gidilmiştir. Bu itibarla mahkemece dosya kapsamına uygun düşmeyen ve yasal olmayan gerekçelerle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulama dışı bırakıldığı düşünülmektedir.
Yine mahkemece erteleme kurumunun karar yerinde tartışılması sırasında 'SSÇ'nin mahkemece müşahede edilen geçmiş hâli ve suç işleme eğilimi nazara alınarak cezasının tecili hâlinde ileride suç işlemekten çekineceği yolunda mahkememize müspet kanaat gelmediğinden cezasının teciline yer olmadığına' şeklindeki gerekçeyle anılan kurum uygulama dışı bırakılmıştır. Yerel Mahkeme burada suç işleme eğilimini 'suça sürüklenen çocuğun geçmiş hâline dayandırmaktadır. Ancak yukarıda bahsedildiği şekilde sanığın kasıtlı bir suçtan mahkûmiyete ilişkin tek bir adli sicil kaydı dahi bulunmamaktadır. Yine sosyal ilişkileri ve yargılama sürecindeki davranışları mahkemece olumlu bulunarak hakkında TCK'nın 62. maddesi tatbik olunmuştur. Hakkında sosyal inceleme raporu da alınmayan sanığın geçmiş hâlini olumsuz olarak değerlendirilmesine sebebiyet verecek ve suç işleme eğiliminin bulunduğuna kanaat getirilmesi sonucunu doğuracak herhangi bir veri dosya kapsamında mevcut değildir. Bu itibarla mahkemece erteleme kurumunun uygulama dışı bırakılmasında bahsedilen gerekçenin de dosya kapsamı ile usul ve yasaya uygun düşmediği değerlendirilmektedir.
İzah olunmaya çalışılan bu gerekçelerle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme kurumlarının CMK'nın 231/6 ve TCK'nın 51/1. maddesinde sayılan koşullar yöntemine uygun şekilde tartışılıp dosya kapsamına ve yasaya uygun gerekçelerle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelerle anılan kurumların uygulama dışı bırakılmasına dair mahkeme hükmünün usul ve yasaya uygun düşmediği, bu itibarla Yüksek 3. Ceza Dairesince anılan hükmün bozulması yerine onanmasına karar verilmesinde isabet bulunmadığı düşünülmektedir.'' görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurmuştur.
5271 sayılı CMK'nın 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 3. Ceza Dairesince 21.10.2015 tarih ve 20852-29312 sayı ile, itiraz nedenleri yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlıklar;
Yerel Mahkemece, sanık hakkında;
1- CMK'nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması,
2- TCK'nın 51. maddesinde düzenlenen hapis cezasının ertelenmesi,
Hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilirken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilip gösterilmediğinin belirlenmesine ilişkin olup ayrıca TCK'nın 51. maddesinin uygulanmama gerekçesinin TCK'nın 62. maddesi uygulanırken gösterilen gerekçe ile çelişip çelişmediği de değerlendirilmiştir.
İncelenen dosya kapsamından;
İstinye Devlet Hastanesince şikâyetçi hakkında 19.08.2013 tarihinde düzenlenen raporda; şikâyetçinin dudağında ciltten mukozaya doğru uzanan dışta 2 cm, içeride 4 cm uzunluğunda kesi bulunduğu, ön üst dişte hafif malpozisyon olduğunun ifade edildiği,
Adli Tıp Kurumu İstanbul Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 05.12.2013 tarihli raporda; üst dudak solda 1,5X0,5 cm ebadındaki yumuşak doku lezyonuna neden olan yaralanmanın şahsın yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı, yüzde sabit iz niteliğinde olduğu bilgilerine yer verildiği,
Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunca düzenlenen 23.12.2013 tarihli raporda; kavga sırasında yumrukla dudağından yaralandığını bildiren şikâyetçinin üst dudakta, sol tarafta 1,5 cm uzunluğunda ciltten açık renkli, çökük, kıl folikülü bulunmayan oblik seyirli nedbe saptandığı, yüz sınırları içerisinde tespit edilen yara izinin belirli bir mesafeden, belirgin bir dikkat sarf etmeden, ilk bakışta fark edildiğine göre, yüzde sabit iz niteliğinde olduğunun belirtildiği,
İstinye Devlet Hastanesince düzenlenen 19.08.2013 raporda; sanık ...'ın vücudunda darp - cebir izi bulunmadığının bildirildiği,
Şikâyetçi ... kollukta; olay günü evinin yanındaki parkta arkadaşları ile basketbol oynadığı sırada, öteden beri kendisine sataşan sanığın bir süre kendisini izlediğini, daha sonra arkasına dolanıp şortunu indirdiğini, sanığın bu davranışına sinirlendiğini ancak bir şey söylemediğini, üzerine gelen sanıkla itişmeye başladıklarını, arkadaşı tanık Mehmet Kaan Akıncı'nın sanıkla kendisini ayırdığını, sanığa arkasını döndüğü esnada sanığın birden yüzüne yumrukla vurarak kendisini yaraladığını, arkadaşlarının tuttuğu taksiyle hastaneye götürüldüğünü, sanıktan şikâyetçi olduğunu, uzlaşmak istemediğini,
Mahkemede; basketbol oynadığı sırada sanığın gelip şortunu indirdiğini, sinirlenmesine karşın ses çıkarmadığını, sanığın gülüşmeleri uzayınca tartışma çıktığını, sanığın kendisine zarar vermesini engellemek için başını koltuk altına sıkıştırdığını, arkadaşlarının sanıkla kendisini ayırdıklarını, sanığın yüzüne yumruk atarak kendisini yaraladığını,
Tanık ...; şikâyetçi ile birlikte basketbol oynadıkları sırada sanığın şikâyetçinin arkasına geçerek şortunu indirdiğini, daha sonra şikâyetçi ile dalga geçmeye başladığını, bunun üzerine şikâyetçinin sanığı ittiğini, araya girdiklerini, sanığın şikâyetçiye yumruk attığını, ağzı kanayan şikâyetçiyi hastaneye götürüp babasına haber verdiklerini,
Tanık Ömer Şamil Sönmez; sanığın şikâyetçinin şortunu indirdiğini, tartışma çıktığını, tartışmanın kavgaya dönüşmesi ile sanıkla şikâyetçiyi ayırmaya çalıştıklarını, bu sırada sanığın salladığı yumruğun şikâyetçinin yüzüne geldiğini,
İfade ettiği,
Sanık ... Cumhuriyet savcılığında; şikâyetçi ile arkadaş olduklarını, olay günü basketbol sahasında şakalaşırken şikâyetçinin şortunu indirdiğini, şikâyetçinin kızdığını, başını koltuğunun altına sıkıştırdığını, kurtulmak için elini kolunu savurduğunu, dirseğinin veya yumruğunun şikâyetçinin yüzüne değmiş olabileceğini, yaralamak kastıyla vurmadığını, suçsuz olduğunu,
Mahkemede; basketbol oynadıkları sırada şikâyetçiden topu istediğini, vermeyince meydana gelen çekiştirme sırasında şikâyetçinin şortunun indiğini, gülüştüklerini, sinirlenen şikâyetçinin başını koltuğunun altına sıkıştırdığını, başı veya dirseğinin şikâyetçinin yüzüne geldiğini, kasten vurmadığını,
Savunduğu,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında, yapılan yargılama sonucu İstanbul 7. Çocuk Mahkemesince, sanığın TCK'nın 86/1, 87/1-c, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği,
Adli sicil kaydı bulunmayan sanığın yapılan iki oturuma da katıldığı,
Sanığın dosyaya yansıyan, pişmanlık göstermediğine ilişkin bir beyanı