Tehdit, etkili eylem ve sövme suçlarından sanık Salih'in TCY.nın 456/4, 81/1, 647 sayılı Yasanın 4; TCY.nın 19171, 81/1, 647 sayılı Yasanın 4; TCY.nın 482/3, 81/1, 647 sayılı Yasanın 4 ve TCY.nın 72. maddeleri uyarınca 740.300.420 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına, bu cezasının 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmesine ilişkin (Tekirdağ Asliye Ceza Mahkemesi)nce 26.9.2001 gün ve 318-962 sayı ile verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay Dördüncü Ceza Dairesince 19.3.2003 gün ve 16956-1393 sayı ile;






"1- ...........






2- .........






3- ...........






4- Yaralama suçundan verilen ceza tekerrür nedeniyle 1/6 oranında artırılırken 10 gün yerine 18 gün biçiminde fazla miktarda artırım yapılması,






5-..." isabetsizliğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir, Yargıtay C.Başsavcılığı ise 23.5.2003 gün ve 165984 sayı ile; "Sanık Salih, Tekirdağ Sulh Ceza Mahkemesinin 13.12.1999 tarih ve 1653/1497 sayılı 10.5.2000 tarihinde infaz edilen ceza kararnamesi ile 3167 sayılı Çek Yasası'nın 13. maddesi gereğince 90.000.000 TL. ağır para cezasına mahkum olmuş, bu mahkumiyeti nedeniyle de cezasında tekerrür nedeniyle artırım yapılmıştır.






Sanık hakkında Tekirdağ Sulh Ceza Mahkemesince 673/573, 382/394 sayılı ceza kararnameleri ile tayin olunan kesin nitelikli cezaları yanında, aynı mahkemece bir kısmı kesin olmak üzere tayin olunan 740/804, 1224/1369, 779/515 sayılı kararlara konu cezaları da bulunmakta olup, bu cezaları ise ertelenmiştir. Belirtilen cezaların tecil edilmiş olması nedeniyle, ayrıca ceza kararnamesi ile tayin olunanların da miktar yönünden kesinlikleri nedeniyle tekerrüre esas alınmadıkları ve mahkemece en ağır cezanın tekerrüre esas alınarak uygulama yapıldığı anlaşılmıştır.






Mahkemece tekerrüre esas alınan 1653/1497 sayılı karara konu ceza, 3167 sayılı Yasanın 13/1 maddesine dayalıdır. Anılan maddede 26.2.2003 tarih ve 4814 sayılı Yasa ile değişiklik yapılmış ise de, bu durum aynı suçun mevzuatta muhafazası ve geçmiş mahkumiyetin infazı karşısında olayda sonuca etkili değildir. Ancak 3167 sayılı Yasanın 13/1. maddesi uyarınca ceza uygulanırken TCY.nın 119/5. maddesindeki üst haddin gözetilmediği ve bu şekilde tayin olunan cezanın tekerrüre esas alındığı anlaşılmıştır. Mahkemece ceza kararnamesi ile tayin olunan ceza, tekerrüre esas alındığı gibi, bu uygulama sırasında da TCK'nun 81/3. maddesi gözetilmemiştir.






itiraz nedeni incelendiğinde ise;






CMUK.nun 305. maddesinde kesin nitelikte olan cezalar sıralanmıştır. 305. maddenin 1. fıkrasının 3. bendinde ise "Bu Kanun ile sair kanunlarda kesin olduğu yazılı bulunan hükümler temyiz olunamaz" hükmü mevcut olup; aynı maddenin son fıkrasında ise, bu şekilde verilen cezaların tekerrüre esas alınamayacağı belirtilmiştir.






CMUK.nun 305. maddesinin 1. fıkrasının 3. bendinde yer alan "kesin" ibaresi, "temyiz olunamama" anlamındadır. Bu nedenle, miktar yönünden kesinlik sınırının üzerinde de olsa ceza kararnamesine karşı temyiz yolu açık olmadığından, bu şekilde verilen cezalar tekerrüre esas alınamaz.






CMUK.nun 389. maddesinde, ceza kararnamesine karşı itiraz yolunun açık olduğu belirtilmiştir. Ceza kararnamesine itiraz edildiğinde ise, itiraz üzerine verilen kararlar CMUK.nun 390/son maddesi yollamasıyla 303. madde gereğince kesindir, itiraz üzerine, duruşma açılarak davanın sonuçlandırılması durumunda ise, bu şekilde verilen karar dahi kesin olup temyiz incelemesine tabi değildir. Yüksek ikinci CD'nin 30.5.2001 tarih ve 5474 esas sayılı kararı da bu doğrultudadır.






Yüksek Dördüncü CD'nin kararındaki görüş benimsenecek olursa, dolaylı sonucu olarak ceza kararnamesine itiraz üzerine verilen kararların (CMUK.nun 303. maddesi uyarınca) kesin olması karşısında, bu şekildeki kalırlar (CMUK.nun 305/1. maddenin 3. bendi kapsamında değerlendirilerek) tekerrüre esas alınamayacak; ancak haklarında itiraz yolu açık olarak verilip itiraz edilmeyen kararlar ise (CMUK. 389. maddesi uyarınca) kesin olmadıklarından, tekerrüre esas alınacaklardır. Bu husus açık bir çelişki yaratmaktadır.






CMUK. Sistematiği gözetildiğinde TCY'na hakim olan ilkeler ışığında, ceza kararnamesi ile tayin olunan ceza tekerrür uygulamasına esas alınamaz. Yüksek ikinci CD'nin 29.4.2002 tarih ve 16557/7549 sayılı; Yüksek altıncı CD'nin 22.11.2001 tarih ve 14649/14314 sayılı; Yüksek Yedinci CD'nin 4.11.2002 tarih ve 15923/15283 sayılı gibi bir çok yargı kararlarında da