Yargıtay Ceza Dairesi Numara 55,56,57/1980 Dava No 3/1981 Karar Tarihi 25.02.1981
Numara: 55,56,57/1980
Dava No: 3/1981
Taraflar: Başsavcılık ile Ali Örsdemir vd arasında
Konu: Tabanca taşıma -Patlayıcı madde tasarrufu -Ceza aleyhine istinaf
Mahkeme: Yargıtay/ceza
Karar Tarihi: 25.02.1981

-D.3/81 Birleştirilmiş
Yargıtay/Ceza 55/80, 56/80, 57/80

Yüksek Mahkeme Huzurunda.

Mahkeme Heyeti: Ülfet Emin, Başkan, Şakir Sıdkı İlkay, N. Ergin Salâhi.

Yargıtay/Ceza 55/80
(Da-va No. 1240/80;Mağusa)

İstinaf eden: K.T.F.D. Başsavcılığı.

- ile -

Aleyhine istinaf edilen: Ali Örsdemir.

Arasında.

Yargıtay/Ceza 56/80
(Dava No. 1240/80;Mağusa)

İstinaf eden K.T.F.D. Başsavc-ılığı.

- ile -

Aleyhine istinaf edilen: Suat Say.

Arasında.

Yargıtay/Ceza 57/80
(Dava No. 1240/80;Mağusa)

İstinaf eden: K.T.F.D. Başsavcılığı.

- ile -

Aleyhine istinaf edilen: Tayıp Özuğurlu.

Arasında.
-
İstinaf edenler namına: Osman Talat Enginsoy.
Ali Örsdemir bizzat hazır.
Suat Say namına: Hakkı S. Sonder.
Tayıp Özuğurlu bizzat hazır.


Tabanca taşıma - Fasıl 57 Ateşli Silâhlar Yasasının 4(1)(2)(a), 26 ve 27. maddelerine aykırı tabanca tasarrufu.

Pat-layıcı madde tasarrufu - Fasıl 54 Patlayıcı Maddeler Yasasının 2, 4(1)(e)(4)(d) maddelerine aykırı patlayıcı madde tasarrufu.

Ceza aleyhine istinaf - Cezaların kişiselliği prensibi - Tabanca ve mermi tasarrufu suçlarında ceza takdiri - Her üç Sanığın tab-anca taşıma suçundan l2,OOOTL. para cezasına çarptırılması - İlk Mahkemenin Sanık 1'e patlayıcı madde tasarrufu suçundan 3000TL. para cezası vermesi - İlk Mahkemenin Sanık 1 ve 3'ün 20 yaşında, evli ve çocuk sahibi olmalarını dikkate alması - İlk Mahkemeni-n Sanık 2'nin 6 sabıkası olmasına rağmen benzeri sabıkası olmamasını ve polise yardımcı olmasını dikkate alması Başsavcılığın Sanıklara verilen cezaların az olduğuna dair istinafı - Yargıtay'ın Sanıklara verilen cezaları yükseltmesi.


OLAY: Evine bir tele-vizyon almak isteyen Sanık 3, Sanık 2'nin evine gitti. Orada bir televizyon beğenen Sanık 3, parası olmadığı için televizyon karşılığında Sanık 2'ye bir tabanca verdi. Sanık 2 daha sonra tabancayı 15000TL karşılığında Sanık 1'e sattı. Bilâhare Sanık 1 duru-mu polise bildirdi. "Her üç Sanık tabanca taşıma Sanık 1 ise ayrıca patlayıcı madde tasarrufu suçlarıyla itham edildi.
İlk Mahkeme her üç Sanığı tabanca tasarrufu suçundan Sanık 1'i ise ayrıca patlayıcı madde tasarrufu suçundan mahkûm etti. İlk Mahkeme San-ık 1 ve 3'ün genç olmalarını, sabıkasız olmalarını Sanık 2'nin ise polise yardımcı olduğunu dikkate alarak Sanıkların herbirine 12,OOOTL para cezası verdi. İlk Mahkeme ayrıca Sanık l'e patlayıcı madde tasarrufundan 3000TL para cezası verdi.
Başsavcılık ver-ilen cezaların az olduğunu iddia ederek istinaf etti.

SONUÇ: Yüksek Mahkeme, davaya direkt kendisi bakmış olsaydı hapis cezası verme eğiliminde olmasına rağmen İ1k Mahkemenin takdir hakkına müdahale etmemeyi uygun gördü. Verilen para cezalarını ise aşikâr- surette az bulan Yüksek Mahkeme, para cezalarını 18.000'er TL.'na yükseltti.

----------------

H Ü K Ü M

Ülfet Emin, Başkan: 55/80 sayılı Yargıtay Ceza istinafında aleyhine istinaf edilen 1240 80 sayılı esas ceza davasında sanık 3'tü. 56/80 sayılı Yarg-ıtay Ceza istinafında aleyhine istinaf edilen esas ceza davasında sanık 1'di. 57/80 sayılı Yargıtay Ceza istinafında aleyhine istinaf edilen esas ceza davasında sanık 2 idi.

Sanıklar 17.10.1980 tarihinde Mağusa Ağır Ceza Mahkemesi tarafından Fasıl 154 Cez-a Kanununun 20 ve 11/59 sayılı Yasa ile tadil edilen Fasıl 57 Ateşli Silâhlar Yasasının 4(1)(2)(a), 26 ve 27. maddelerine aykırı olarak tabanca taşımaktan suçlu bulundular. Her üç sanık 12,000.-TL para cezasına çarptırıldılar. Sanık 1 buna ilâveten aynı ta-rih ve mevkide Fasıl 54 Patlayıcı Maddeler Yasasının 2, 4(1)(e)(4)(d) maddelerine aykırı olarak patlayıcı madde tasarrufunda bulundurduğundan kabahatlı bulunarak 3000.-TL para cezasına çarptırıldı. İddia Makamı namına savcılık her üç sanık aleyhine verilen- para cezasının aşikâr surette az olduğunu ileri sürerek verilen cezaya karşı istinaf eyledi.

İstinafın duruşması esnasında Savcılık tabanca taşıma suçlarının ağır bir suç olduğunu ve bu suçların çok istisnai haller dışında hapis cezaları ile cezalandırıl-ması gerektiğini ileri sürdü. Diğer taraftan sanıklar ve sanık 1 namına bulunan avukat verilen para cezasının suçun işleniş tarzı ve sanıkların şahsi sorumlulukları nazarı itibara alındığında verilen para cezasının aşikâr surette az olmadığını ve bu cezaya- müdahale edilmemesi gerektiğini ileri sürdü. Olgular kısaca şöyledir: Sanık 1. makinist çırağıdır. Sanık 2 ise bir TV tamircisidir. Sanık 3 ise mükellef mücahittir. Sanık 1 ve 2 bacanaktırlar. Sanık l ve 3 Kuzey göçmenidir. Sanık 1 ve 3 suç işlendiğinde 1-8-19 yaşları arasında idiler. Ekim 1979'da Sanık 3 evine bir televizyon almak istedi ve sanık 2' nin evine gitti. Orada bir televizyon beğendi, sanık 1'in kullandığı bir araba ile sanık 2 ve 3 televizyonu sanık 3'ün evine götürdüler. Sanık 3 televizyona ka-rşı ödeyecek parası olmadığından onun yerine bir tabanca vermek istedi. Sanık 2 de bunu kabul etti ve tabancayı aldı ve oradan sanık 1 ile beraber ayrıldılar ve daha sonra sanık 2 tabancayı sanık 1'e 15,000.-TL karşılığında verdi. Daha sonra takriben Ocak -1980 tarihinde ise sanık 1 durumu polise bildirdi ve bunun üzerine polis bu suçu ortaya çıkardı. Ağır Ceza Mahkemesi sanıklara vereceği cezayı tesbit ederken sanıklar lehine söylenen tüm hafifletici sebepleri nazarı itibara aldı ve özetle şunları söyledi:
-
- "Sanık 1 ve 3'ün 20 yaşında olduğu ve genç denebilecek yaşta olduklarını, sanık 2'nin benzeri olmayan 6 sabıkası olmasına rağmen benzeri sabıkası olmadığını, olayın ortaya çıkmasında polise yaptığı ihbarla yardımcı olduğunu, Emare 8 ve 9 olarak Mahkememiz-e sunulan Sosyal Hizmetler Dairesi raporlarının sanık 1 ve 3 için içerdiği hususları, sanıkların kabul ederek mahkûm oldukları suçların bilhassa 1. davada taşıma suçunun üzerlerinde devamlı taşıma şeklinde olmadığını, alıp-verme anlamındaki taşıma şeklinde- olduğunu, bunun da suçun en hafif şekli sayılabilecek bir taşıma olduğu ve 1 ve 3. sanığın genç suçlu olmaları yanında sabıkasız kişiler olduklarını, tutuklu kaldıkları süreleri, Mahkemede nadim olduklarına dair yaptıkları beyanları, suçları işlerken taşı-dıkları gayeleri, emare tabancanın kurşunsuz bir tabanca olduğunu, sanık 1'in mahkûm olduğu 2. davada sözü edilen kurşunların tabancaya uyar kurşunlar olmadıklarını ve piyade mermisi olduğunu ve sayılarının da 3 adet olduğunu Mahkeme huzurunda suçlarını ka-bul ettiklerini ve tahkikat safhasında
-polise yardımcı olduklarını, bunlar yanında sanıkların mahkûm oldukları 1. davanın 10 yıla kadar hapis veya KL800.- kadar para cezası veya her ikisini birden cezalar taşıdığını, sanık 1'in mahkûm olduğu 2. davanın ise 7 yıla kadar hapis veya KL300.- kadar -para cezası veya her ikisini birden ceza taşıdığı da önemli faktörler olarak, cezaların üzerinde etki yapan faktörler olarak Mahkememizce göz önünde tutulmuştur."

Mahkeme devamla daha sonra kararında şöyle demiştir:

"Kanaatimizce, bu prensipler içerisi-nde bu davada ağırlık kazanan esas prensip cezaların kişiselliği prensibidir şöyle ki, sanık 1 ve 3'ün genç yaşlarına rağmen evli ve çoluk çocuk sahibi oldukları, sanık 2'nin de yaşının 28 olmasına karşı evli ve çoluk çocuk sahibi olduğu, sanık 1 ve 3'ün h-iç sabıkası olmadığını ve sanık 2'nin ise benzeri olmayan sabıkaları olduğu diğerlerine nazaran durumunu biraz ağırlaştırmasına rağmen olayın ortaya çıkmasına polise yaptığı ihbar ile sağladığı lehine alınacak hususlar olduğu ve tüm sanıkların kendilerinde-n başka ailelerine bakacak birilerinin olmadığı dolayısıyle verilecek cezanın direkt olmasa bile dolaylı nedenlerle sanıkların ailelerinin ve çocuklarının etkileneceği gerçek olarak ortaya çıkmaktadır."

Ağır Ceza Mahkemesi hükmünde iktibas edilenleri söyl-edikten sonra sanıklara sadece para cezası verilmesini uygun gördü. Bilindiği gibi bir ceza davasında verilecek olan cezayı takdir etmek yetkisi ilk mahkemelere aittir. Yüksek Mahkeme genellikle bu gibi yetkilere müdahale etmez meğer ki ilk mahkemeler ceza- tesbit ederken uygulanacak olan ilkeleri yanlış uygulasın veya nazarı itibara alması gereken faktörleri nazarı itibara almasın veya nazarı itibara almaması gereken faktörleri nazarı itibara alsın veya verilen ceza aşikâr surette fahiş veya az olsun. Mahke-menin hükmünden görülüyor ki Mahkeme nazarı itibara alması gereken tüm faktörleri nazarı itibara almış ve ceza verirken uygulanması gereken ilkeleri de nazarı itibara almıştır. Mahkeme suç ağır olmakla beraber tüm faktörleri, suçun işleniş tarzını, sanıkla-rın durumunu, nazarı itibara alarak sadece para cezası vermeyi uygun görmüştür. Direkt olarak bu davaya biz bakmış olsaydık belki bu cezalar ile tatmin olmayıp hapis cezası verebilirdik ancak bu husus İlk Mahkemenin hapis cezası vermeme takdir hakkına müda-halemiz için bir sebep değildir. Bu böyle olmasına rağmen kanaatımızca her üç sanık aleyhine tabanca taşımadan dolayı her birine verilen TL12,000.- para cezası aşikâr surette az olduğundan para cezasını TLl8,OOOTL'na yükseltmeyi uygun gördük.

Sonuç olarak- her üç istinaf kabul edilir ve 55/80 sayılı ceza istinafında aleyhine istinaf edilene 1. davadan verilen TL12,000.- para cezası TL18,000.-'na yükseltilir. 56/80 sayılı ceza istinafında aleyhine istinaf edilene 1. davadan verilen TL12,000.-'lık para cezası-
TLl8,000.-'na yükseltilir. 57/80 sayılı ceza istinafında aleyhine istinaf edilene 1. davadan verilen TL12,000.-'lık para cezası TL18,000.- na yükseltilir.


(Ülfet Emin) (Şakir Sıdkı İlkay) (N. Ergin Salâhi)
Başkan - Yargıç Yargıç


25 Şubat 1981











Full & Egal Universal Law Academy