Yargıtay Ceza Dairesi Numara 39/1981 Dava No 15/1981 Karar Tarihi 02.10.1981
Numara: 39/1981
Dava No: 15/1981
Taraflar: Başsavcılık ile Şerife Ahmet Oduncuoğlu arasında
Konu: Konut işgali - Beraat kararı aleyhine istinaf
Mahkeme: Yargıtay/ceza
Karar Tarihi: 02.10.1981

-D.15/81 Yargıtay/Ceza 39/81
(Dava No. 870/79; Güzelyurt)


Yüksek Mahkeme Huzurunda.


Mahkeme Heyeti: Salih S. Dayıoğlu. Niyazi F. Korkut, Aziz Altay.


İstinaf eden: K-.T.F.D. Başsavcısı, Lefkoşa

- ile -

Aleyhine istinaf edilen: Şerife Ahmet Oduncuoğlu, Bostancı

A r a s ı n d a.



İstinaf eden namına: Akın Sait.
Aleyhine istinaf edilen namına:Hüseyin İ. Malyalı adına Mustafa Yusuf.



Konut işgali - Tahsis belg-esi olmaksızın konut işgali - Fasıl 154 Ceza Yasasının 281A maddesine aykırı yardımcı evi işgal.


Beraat kararı aleyhine istinaf - İlk Mahkemenin Sanığı mütecaviz kabul etmesine rağmen yardımcı evlere tahsis belgesi verilip verilmediği hususunda şüpheye d-üştüğünden Sanığı beraat ettirmesi.


OLAY: Sanık kayınpederinin ölmesi üzerine kayınpederine ait yardımcı evi kullanmaya başladı. Üçüncü bir şahıs da yardımcı ev üzerinde hak talep etti. Bunun üzerine sanık İskân Dairesine yazı göndererek evin kime ait ol-duğunun saptanmasını istedi. İskân Dairesi yardımcı evin üçüncü şahsa ait olduğunu ve Sanığın evi tahliye etmesi gerektiğini bildirdi. Evi tahliye etmeyen Sanık konut işgali suçuyla itham edildi. Sanık suçunu kabul etmedi.

İlk Mahkeme, Sanığı mütecaviz ka-bul etmesine rağmen suç tarihinde yardımcı evlere tahsis belgesi verilip verilmediği hususunda şüpheye düştüğünü belirterek Sanığı beraat ettirdi. Başsavcılık beraat kararı aleyhine istinaf etti.


SONUÇ: Yüksek Mahkeme, iskân memuru olan tanığın şahadetin-den yardımcı evlere tahsis yapılamayacağı anlamını çıkarmanın doğru olmadığı kanaatine vardı ve beraat kararını iptal ederek Sanığın 15 gün içinde evi tahliye etmesini emretti.


----------------

H Ü K Ü M

Salih S. Dayıoğlu: Bu istinafta Mahkemenin hükmü-nü sayın Yargıç Aziz Altay verecektir.

Aziz Altay: Aleyhine istinaf edilen sanık Bostancı'da Kıbrıs Türk Federe Devletinin yönetiminde bulunan E 31/A No'lu konuta ait yardımcı eve, yetkili bakanlık tarafından verilmiş resmi tahsis belgesi olmaksızın girme-kle itham edildi. Sanık aleyhindeki ithamı kabul etmedi. Yapılan duruşma sonunda Mahkeme suç tarihinde yardımcı evlere tahsis belgesi verilip verilmediği hususunda şüpheye düştüğünü belirterek sanığı beraat ettirdi. İddia makamı sanığın mahkûm edilmesi içi-n yeterli şahadet mevcut olduğu halde sanığı beraat ettirmekle İlk Mahkemenin hataya düştüğünü ileri sürerek istinaf etti.

İlk Mahkeme doğru olarak kabul ettiği şahadet ışığında Bostancı'da aynı parsel içerisinde bulunan E26 No'lu konutun Aralık 1974'de s-anığa, E26/A No'lu yardımcı evin Şubat 1975'de sanığın kayınpederine, E31/A No'lu konutun da takriben bir sene sonra üçüncü bir şahsa tahsis edildiği, sanığın kayınpederi ile kayın validesinin 1977'de vefat etmelerinden sonra E26/A No'lu yardımcı evi devam-lı kullandığını ancak E31/A No'lu konutta oturan şahsın konu yardımcı ev üzerinde hak talep etmeye başlaması üzerine 5.2.1979 tarihinde İskân Dairesi Güzelyurt Şubesine bir yazı göndererek konu yardımcı evin hangi konuta ait olduğunun saptanmasını istediği-, İskân dairesinin yerinde yaptığı inceleme sonunda yardımcı evin E31/A No'lu konuta ait olduğunu saptaması üzerine sanığa yardımcı evi tahliye etmesi için 22.10.1979 tarihine kadar süre tanındığı halde sanığın buna uymadığı ve bu tarihten sonra sanığın ya-rdımcı evde mütecaviz durumda olduğu hususunda bulgu yapmıştır. Yine İlk Mahkeme sanığın konu yardımcı evde tahsis belgesi olmaksızın oturduğunu kabul etmekle beraber İddia Makamı tarafından tanık olarak çağırılan Güzelyurt İskân Müdürlüğü Hukuk İşleri sor-umlusu Zehra Delibaş'ın son 1-2 seneden beri yapılan uygulamaya göre yardımcı evlere tahsis verilmediği hususunda şahadet verdiğine işaretle, bu gibi evlere tahsis belgesi verilip verilmediği hususunda tereddüde düştüğünü belirterek sanığın bir suç işlemed-iği kanısına varmıştır.

Görüleceği gibi İlk Mahkeme sanığın tahsis belgesi olmadan mütecaviz olarak yardımcı evde oturduğunu kabul etmiş, ancak Zehra Delibaş'ın şahadetine dayanarak konu yardımcı evin tahsis amaçlı olup olmadığı hususunda makul şüpheye dü-ştüğünden sanığı beraat ettirmiştir. Bu durumda konu yardımcı evin tahsis amaçlı olup olmadığına bakmak gerekir. Bu konuda İlk Mahkemenin hükmünü dayandırdığı yegâne şahadet Zehra Delibaş'ın şahadetidir. Bu şahidin söyledikleri ise aynen şöyledir:

"İlk uy-gulama dönemimizde yardımcı evler niteliğinde olan evler aile reislerine tahsis ediliyordu. Ancak son uygulamaya, yani 1-2 seneden beri, kesin tarih veremiyeceğim, yardımcı evlere tahsis verilmiyor ve herhangi bir nedenle daha önce tahsisi yapılan ve daha -önce boşalan yardımcı evlerin durumları
müdürlüğümüzce yeniden gözden geçirip ilgili oldukları ana ev
tahsis sahibine bırakılıyor."

Şahidin söylediklerinden yardımcı evlere tahsis yapılamıyacağı anlamını çıkarmak olası değildir. Aksine bu gibi evlerin- aile reis-lerine tahsis edildiği açıkça görülmektedir. Nitekim ayrı İskân rumarası verilen istinaf konusu yardımcı ev de sanığın kayın pederine tahsis edilmişti. Daha önce tahsisi yapılan bu tür evlerin sonradan boşalmaları halinde başkalarına tahsis edil-meyip ilgili oldukları ana evin tahsis sahiplerine verilmesi hususundaki uygulama bu tür evlerin tahsis amaçlı olmadıkları anlamına gelmez. Bu nedenle İlk Mahkeme, bu konuda şüpheye düşüp sanığı beraat ettirmekle hataya düşmüştür. Mahkeme huzurunda sanığı -makul şüpheden ari bir şekilde kabahatlı bulup itham edildiği suçtan mahkûm etmek için yeterli şahadet bulunduğundan İlk Mahkemenin beraat kararının iptal edilip sanığın itham edildiği suçtan mahkûm edilmesi gerekir.

Yukarıda belirtilenler ışığında sanığı-n mahkûm edilip cezalandırılması için davanın İlk Mahkemeye iade edilmesi yerine, hayli eski olan bu davanın daha fazla sürüncemede kalmasını önlemek amacıyle ve dava ile ilgili tüm olguların da huzurumuzda bulunduğunu dikkate aldıktan sonra sanığın mahkûm- edilerek tarafımızdan cezalandırılmasının uygun olacağı kanısına vardık. Bu nedenle İlk Mahkeme tarafından verilen beraat kararı iptal edilir ve sanık itham edildiği suçtan kabahatlı bulunarak mahkûm edilir.

Bay Yusuf: Sanık evli olup dört çocuk annesidi-r. Sabıkası yoktur. Sanık istinaf konusu evi 1977'den beri anne ve babası vefat ettiğinden bu yana kullanmaktadır. Bu nedenle bu ev üzerindeki hak iddiası iyi niyete dayanmaktadır. Ceza kesilirken bu hususu dikkate almanızı istirham ederim. Verilmesi muhte-mel tahliye kararına derhal uyacaktır.

Salih S. Dayıoğlu: Sanığın şahsi durumu, suçun işleniş tarzı ve sair faktörler dikkate alındıktan sonra sanığın 1OOOTL. para cezası ödemesine ve ayrıca dava konusu yardımcı evi bu günden itibaren l5 gün zarfında tahl-iye edip ilgililere teslim etmesine hükmolunur.



(Salih S. Dayıoğlu) (Niyazi F. Korkut) (Aziz Altay)
Yargıç Yargıç Yargıç


2 Ekim 1981


















Full & Egal Universal Law Academy