Yargıtay Ceza Dairesi Numara 16/2011 Dava No 17/2011 Karar Tarihi 24.11.2011
Numara: 16/2011
Dava No: 17/2011
Taraflar: Yusuf Demiröz ile KKTC Başsavcısı arasında
Konu: Ava kapalı bölgede avlanmak - 1 yıl süreyle avlanmaktan men edilme ve av tüfeğinin müsaderesine emir verilmesi - Cezanın ve müsadere emrinin aşikar surete fahiş olduğu iddiası ile istinaf - Müsadere ile ilgili İlk Mahkemenin verdiği emrin iptal edilmesi.
Mahkeme: Yargıtay/ceza
Karar Tarihi: 24.11.2011

-D. 17/2011 Yargıtay/Ceza 16/2011
(Gazi Mağusa Ceza Dava No: 3117/2010)

Yüksek Mahkeme Huzurunda.

Mahkeme Heyeti: Narin F.Şefik,Hüseyin Besimoğlu, Ahmet Kalkan.


İstinaf eden: Yusuf Demiröz, Gazi Baf Caddesi, No: 15, Mara-ş -
Mağusa.
(Sanık No:1)

-ile-

Aleyhine istinaf edilen: KKTC Başsavcısı , Lefkoşa.
(Davayı ikame eden)


A r a s ı n d a.

İstinaf eden namına: Avukat İsmail Sağlamer
Aleyhine istinaf -edilen namına: Savcı Yardımcısı Hasan Çaltılı.


Gazi Mağusa Kaza Mahkemesi Yargıcı Banu Soyer'in 3117/2010 sayılı davada 9.11.2010 tarihinde verdiği emre karşı, Sanık No.1 tarafından yapılan istinaftır.

---------------

- H Ü K Ü M

Narin F.Şefik : Bu istinafta Mahkemenin hükmünü Sayın Yargıç Ahmet Kalkan okuyacaktır.

Ahmet Kalkan:Sanık 1, Gazi Mağusa Kaza Mahkemesinde aleyhine getirilen 1. dava altında Fasıl 154 Ceza Yasası'nın 20 ve 18/2009 sayılı Av ve Avla İlgili -Yaban Hayatını Düzenleme Yasası'nın 2,15(4), 30(10) maddelerine aykırı Motorlu Araçla avlanmak ve 3. dava altında aynı Yasa'nın 2,18(1),30(13) maddelerine aykırı ava kapalı bölgede avlanmak suçlarından itham edildi ve suçları kabul etti.

Gazi Mağusa Kaza- Mahkemesi suçunu kabul eden Sanık 1'e aleyhindeki 1. davadan 500 TL para cezası verdi ve 2. davadan ise mahkumiyet kaydeti, herhangi bir ceza vermedi.

Gazi Mağusa Kaza Mahkemesi ilaveten Sanık 1'i karar tarihinden itibaren 1 yıl süreyle avlanmaktan men- etti ve polis tasarrufundaki aracın yasal sahibine iadesine, diğer emarelerin müsaderesine emir verilir demek suretiyle av tüfeğini müsadere etti.

Sanık 1, Gazi Mağusa Kaza Mahkemesinin bu kararından istinaf etti.

İSTİNAF İLE İLGİLİ OLGULAR:

31.12.20-09 tarihinde Sanık 1 ithamnamede Sanık 2 olan arkadaşı ile birlikte saat 12.10 raddelerinde Gazi Mağusa -Lefkoşa ana yolunun Güvercinlik yol kavşağında sürekli ava kapalı bölgede yapılan polis kontrolünde avlandıkları tespit edildi.

Yapılan soruşturma so-nucunda Sanık 1'in konu yere avlanmak için gittiği araç içerisinde silahının dolu vaziyette yanında bulunduğu ve konu bölgenin ava kapalı olduğunu bildiği belirlendi.

Polis tahkikat maksatları bakımından KP 673 plakalı aracı 2037612 seri no'lu Fabarm mar-ka av tüfeğini, 101205 seri no'lu Üzümlü marka av tüfeğini, muhtelif markalarda av tüfeği fişengini Sanıklara ait Tasarruf ve Av Ruhsatı belgelerini av yeleklerini 1 adet kargılığı zaptetti.

Daha sonra 29.9.2010 tarihinde Sanıklar aleyhine Gazi Mağusa Ka-za Mahkemesinde bu istinafa konu ceza davası ikame edildi. Sanık 1 aleyhine ikame edilen davaları 9.11.2010 tarihinde kabul etti ve Gazi Mağusa Kaza Mahkemesi tarafından yukarıda belirttiğimiz cezalara çarptırıldı.
İSTİNAF SEBEPLERİ:

Sanık 1 Gazi Mağusa -Kaza Mahkemesinin aleyhine verdiği ceza nedeni ile istinaf dosyaladı.

Sanık 1 Avukatı tarafından ileri sürülen iki istinaf sebebi aynen şöyledir:

Bu davadaki gerçekler, suçun işleniş şekli ve/veya Sanığın kişisel durumu, meselenin kendi olguları ve çev-resel koşullar bir bütün olarak nazara alınıp ve/veya dikkate alınıp değerlendirildiğinde, Muhterem Bidayet Mahkemesinin 101205 seri no'lu çifte kırma, bindirik namlulu Üzümlü marka av tüfeğini müsadere eden kararı ve/veya cezası aşikâr surette fahiştir.
M-uhterem Bidayet Mahkemesi Sanığa (1) yıl süre ile avdan men cezası vermekle hata etmiş ve/veya verilen süre aşikâr surette fahiştir.

TARAFLARIN İDDİA VE ARGÜMANLARI:

İstinafın duruşmasında Sanık 1 Avukatı hitabında özetle, Sanık 1'in sabıkasız olduğunu,- ruhsatlarının mevcut olduğunu, bu davada iki Sanık bulunduğunu diğer Sanığın sabıkaları olduğunu, buna rağmen Mahmemenin aynı cezayı vererek her ikisinin de silahını müsadere ettiğini bunun haksızlık ve nispetsizlik teşkil ettiğini, müsadereye çok istisna-i hallerde başvurulması gerektiğini, ava açık bir zamanda, ruhsatlı bir avcının sırf araba ile o bölgede bulundu diye tüfeğinin müsadere edilmesinin alenen fahiş bir ceza olduğunu belirterek av tüfeğinin müsaderesi ile ilgili emrin iptal edilmesini talep e-tmiştir.

İddia Makamı tarafından bulunan Savcı ise Bidayet Mahkemesinin bütün unsurları dikkate aldığını, Sanık 2'ye sabıkalarından ötürü daha fazla para cezası verdiğini, İlk Mahkemeye tüfekle ilgili bir beyan yapılmadığını, son zamanlarda benzeri suçla-rın yaygınlaştığını, gönüllü av korucularının polise yardım ettiğini, doğal olarak Mahkemenin bütün bu faktörleri dikkate alarak takdir hakkını bu yönde kullandığını ve doğru yaptığını ileri sürmüştür.

İNCELEME:

Sanık 1 Avukatının beyanından anlaşılacağ-ı gibi Sanık 1'in (1) yıl süre ile avlanmaktan men edilmesi ile ilgili 2. istinaf sebebi üzerinde ısrar edilmemiştir.

Bu meselede karara bağlamamız gereken konu 1. istinaf sebebinde belirtildiği şekilde İlk Mahkemenin Sanık 1'in tüfeğini müsadere etmesin-in alenen fahiş bir ceza olup olmadığıdır.

18/2009 sayılı Av ve Avla ilgili Yaban Hayatını Düzenleme Yasası'nın 31. maddesi mahkumiyetin sonuçlarını düzenlemektedir.

İlgili madde şöyledir:

"31. Bu Yasada öngörülen herhangi bir suçtan mahkum olan
- kişilerin ;
Mahkum edildikleri cezaya ek olarak, 5 yıla kadar bir süre için tüfek taşımaları yasaklanabilir.
Suça konu teşkil eden ateşli silahları, diğer materyalleri ve kullanılan tüm araçları müsadere edilebilir.
Bu Yasa uyarınca verilen herhangi bir- ruhsat ve özel izinleri iptal edilebilir."

Yasa Koyucunun maddeyi düzenleme şeklinden açıkça görülebileceği gibi müsadere veya avlanmayı yasaklama emirleri cezaya ek olarak verilebilmekte ve Mahkemenin takdir hakkına bırakılmaktadır.

Kısacası yetki, em-redici (mandatory) olmayıp Mahkemenin takdir hakkını kullanması suretiyle yerine getirilecektir. Bu nedenle Yargıçlar takdir haklarını Sanıkların leyhinde veya aleyhinde kullanırken neden o şekilde davrandıklarının gerekçesini vermek zorundadırlar.

1964 -CLR sayfa 139 da rapor edilen benzeri nitelikteki Stelios Yiangou Antoniades ve diğeri v. Police davasında yargıçlar için yayımlanan direktif şöyledir.

"Directions to Judges:
The forfeiture of a gun being now discretionary in consequenice of the constitu-tional provisions of Article 12.3 of the Constitution and of the recently enacted law 9 of 1964(section 13), trial Judges in deciding to exercise their discreation either in favour or against and accused person should give reasons for doing so."

İktibas -edilen metinde geçen 9/64 sayılı Yasa ile Fasıl 65 Av ve Yabani Kuşlar Yasası'nda yapılan benzeri bir değişikliği, Anayasa'nın 12(3) maddesi ile de Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası'nın 12(3) maddesi kastedilmiştir.

KKTC Anayasası'nın 18(3) maddesi ile Kıbrı-s Cumhuriyeti Anayasası'nın 12(3) maddesi tamamen aynıdır ve hiçbir yasanın suçun ağırlığı ile orantılı olmayan bir cezayı koyamayacağını düzenlemektedir.

Bu durumda yukarıda müsadere ile ilgili belirtilen prensip bugün için de geçerliliğini korumaktad-ır. Her Mahkeme işlenen suçun ağırlığı ile orantılı ceza vermek zorunda olduğuna göre, Sanıklara verilen cezaya ek olarak neden müsadere emri verdiğini kararında belirtmekle yükümlüdür. Bundan ayrı olarak meseleye kamu açısından baktığımızda cezaya ek ola-rak müsadere yetkisi verilen meselelerde Mahkeme bu yetkisini kullanmadığında, neden kullanmadığını ve konu materyali iade ettiğinin gerekçesini belirtmek zorundadır.

Sonuçta iade de, müsadere de gerekçeli olmalı ve kararda yer almalıdır.

İlk Mahkeme- müsadere emri verirken mavi 12'de şöyle demiştir.

"Keza Sanıklara av tüfekleri ve av ruhsatları ile ilgili bir cezanın da verilmesinin Sanıkları ıslah edici nitelikte olacağı ve bu sporla ciddi şekilde ilgilenen kişilerin yaptığı gibi daha dikkatli, doğa-ya ve bilinçli avcılara daha saygılı hareket etmelerine yardımcı olacağına kanaat getirdim."


Görülebileceği gibi İlk Mahkeme müsadere emrini gerekçesiz vermiş değildir. Ancak burada takdir hakkını kullanırken hata yapıp yapmadığını incelememiz gerekmekt-edir.

Sanık 1'in mahkum edildiği 1. davada öngörülen azami para cezası 10.000 TL 3. davada ise 12.000 TL dir.

Hal böyleyken İlk Mahkeme Sanık 1'e 1. davadan 500 TL para cezası vermiş 3. davadan mahkumiyet kaydederek herhangi bir ceza vermemiştir.

Suç-un niteliğine göre Sanık 1'e ıslah olması için fırsat tanıyan ve nispeten az ceza veren İlk Mahkemenin, olayda kullanılmayan av tüfeğini müsadere etmekle, öngördüğü amaçla mütenasip olmayan ağır bir ek ceza verdiği kanaatindeyiz.

Bu kanaatimiz ışığında Sa-nık 1'in av tüfeği ile ilgili müsadere emrinin iptal edilmesinin uygun ve adil olacağı sonucuna ulaştık.




SONUÇ:

Netice itibarıyle;


İlk Mahkemenin Sanık 1 ile ilgili verdiği müsadere emri iptal edilir, ve Üzümlü marka Av tüfeğinin yasal sahibine- iadesine emir verilir.

Masraf emri verilmez.



Narin F. Şefik Hüseyin Besimoğlu Ahmet Kalkan
Yargıç Yargıç Yargıç


24 Kasım, 2011




7











Full & Egal Universal Law Academy