Yargıtay Ceza Dairesi Numara 11,12,13/1982 Dava No 5/1982 Karar Tarihi 22.02.1982
Karar Dilini Çevir:
Yargıtay Ceza Dairesi Numara 11,12,13/1982 Dava No 5/1982 Karar Tarihi 22.02.1982
Numara: 11,12,13/1982
Dava No: 5/1982
Taraflar: Mehmet Hüseyin ve diğeri ileBaşsavcılık arasında
Konu: Sirkat -Niyet -Mahkûmiyet aleyhine istinaf
Mahkeme: Yargıtay/ceza
Karar Tarihi: 22.02.1982

-D.5/82 Birleştirilmiş
Yargıtay/Ceza 11/82, 12/82 ve 13/82

Yüksek Mahkeme Huzurunda.

Mahkeme Heyeti: Ülfet Emin, Başkan, N. Ergin Salâhi, Niyazi F. Korkut.


Yargıtay/Ceza 11/82
- (Dava No.l98/8l;Girne)


İstinaf eden: Mehmet Hüseyin, Maraş.

- ile -

Aleyhine istinaf edilen: KTFD Başsavcılığı.

A r a s ı n d a.


İ-stinaf eden namına: Peyman Erginel.
Aleyhine istinaf edilen namına: Akın Sait.

Yargıtay/Ceza 12/82
(Dava No.l98/8l;Girne)


İstinaf eden: Mustafa Hasan, Gönendere.

- ile -

Aleyhine istinaf edilen: KTFD. Başsavcılığı.

- A r a s ı n d a.

İstinaf eden namına: Peyman Erginel.
Aleyhine istinaf edilen namına: Akın Sait.

Yargıtay/Ceza 13/82
(Dava No.l98/81; Girne)

İstinaf eden: Şaban Başardı, Maraş.

- ile --

Aleyhine istinaf edilen: KTFD. Başsavcılığı.

A r a s ı n d a.

İstinaf eden namına: Peyman Erginel.
Aleyhine istinaf edilen namına: Akın Sait.


Sirkat - Fasıl 154 Ceza Yasasının 255. maddesine aykırı 5 -torba vigo
samanını sirkat etme.

Niyet - Niyet unsurunun tartışılması - Niyetin birçok hallerde doğrudan şahadetle ispat edilememesi - Niyetin çevre şahadete dayanarak ispat edilmesi.


Mahkûmiyet aleyhine istinaf - Sanıkların söylediklerinin doğru -olma ihtimalinin bulunduğu iddiası - Malın sahibini mülkiyet hakkından mahrum etmek niyeti olmadığı iddiası.


OLAY: Esentepe köyüne un taşıyan Sanıklar Mağusa'ya geri dönerken yolda kamyonu durdurup tarlada bulunan saman yığınından 5 torba aldılar. Mal sa-hibi samanın çalındığını öğrendikten sonra polise şikâyette bulundu. Sanıklar polise verdikleri ifadede saman satın alacakları şahsı bulamadıklarını ve parasını sonradan ödeme niyetiyle sözkonusu samanı aldıklarını iddia ettiler.
İlk Mahkeme Sanıkların ver-dikleri gönüllü ifadelerde doğruyu söylemedikleri ve Sanıkların samanı mal sahibini mülkiyet hakkından mahrum etmek niyetiyle aldıkları kanısına vararak Sanıkları mahkûm etti.
Sanıklar, mal sahibini mülkiyet hakkından mahrum etmek amacıyla mal aldıklarının- ispat edilmediğini ve söylediklerinin doğru olma ihtimalinin İlk Mahkeme tarafından dikkate alınmadığını iddia ederek istinaf ettiler.

SONUÇ: Yüksek Mahkeme, Sanıkların niyetini ispat etmenin kolay olmadığını ve birçok hallerde niyetin doğrudan şahadetle- isbat edilemediğini, ancak çevre şahadetle isbat edilebildiğini belirtti. Sanıkların verdiği gönüllü ifadeleri ve davaya verdikleri cevapları dikkate alınca, Sanıkların doğruyu söylemedikleri ve söylediklerinin doğru olma ihtimalinin mevcut olmadığı sonuc-una varan Yüksek Mahkeme istinafı reddetti.

----------------

H Ü K Ü M

Ülfet Emin, Başkan: 11, 12 ve 13/82 sayılı birleştirilmiş ceza istinaflarında sanıklar 21.7.1980 tarihinde Girne kazasına bağlı Esentepe köyünde Esentepel-i Raif Şevki'ye ait saman yığınından 600TL. kıymetinde 5 torba vigo samanını sirkat ettiklerinden dolayı 28.12.1981'de Girne Kaza Mahkemesi tarafından kabahatlı bulundular ve ikişer bin TL. para cezasına çarptırıldılar.

İstinaf edenler Bidayet Mahkemesini-n mahkûmiyet kararının hatalı olduğunu ileri sürerek mahkûmiyet kararına karşı istinaf eylediler. İstinaf ihbarnamesinde 4 istinaf sebebi görülmekle beraber istinafın duruşması esnasında tüm istinaf sebepleri birlikte alınmış ve esas istinaf sebebi olarak -Mahkemenin sanıkların söylediklerinin muhtemel olma ihtimalinin varolduğu hususunda bulgu yapmamasına dayandırılmıştır. Sanıkların avukatı istinafın duruşması esnasında sanıkların çaldıkları iddia olunan samanı çalmak niyetiyle almadıklarını iddia etmiştir-. İddiası esnasında sanıkların avukatı herhangi bir malı sadece almanın yeterli olmadığını, herhangi bir malı almakla hırsızlık suçunun meydana gelmediğini, iddia makamınca alınan malı alan kişiler tarafından mal sahibini devamlı bir surette mülkiyetinden -mahrum etmek niyeti ile aldıklarınının isbat edilmesi gerektiğini ileri sürdü.

Mahkeme huzurunda olan şahadete göre sanıklar aslen Mağusa'lı olup 21.7.1981 tarihinde Esentepe'ye bir kamyon ile gittiler. Esentepe köyüne un götürdüler. Unu indirdikten sonr-a ve geri Mağusa'ya dönerken yolda kamyonu durduttular ve tarlada bulunan vigo samanı yığınından 5 torba saman aldılar. Mal sahibi samanın çalındığını haber aldıktan sonra meseleyi polise şikayet etti. Polis de aldığı bazı ihbar ve bilgiler ışığında 24.7.1-981 tarihinde Mağusa'ya gitti ve orada sanıkları buldu. Sanıkların her biri ayrı ayrı gönüllü ifade verdi. 13/81 sayılı istinaftaki sanık gönüllü ifadesinde samanla ilgili şunları söyledi: "1-2 mil kadar gittikten sonra Mehmet yolun kenarını alarak durdu v-e bize "şuradan 1,2 çuval saman alalım da gidelim" dedi. Mustafa da "1 çuval da ben alayım" dedi. Üçümüz de kamyondan indik, arabada bulunan boş torbalardan 5 tane alarak yolun 30m. kadar yakınında bulunan bir saman yığınının yanına gittik. Samanın ne sama-nı olduğunu bilmiyorum. Zaten samandan anlamam. Torbaları orada ikisi doldurdular. Ben doldurmadım. Sadece kamyona dolu torbaları taşımalarına yardım ettim. Mağusa'ya gittiğimizde ben saman almadım." 11/82 sayılı istinaftaki sanık 24.7.1981'de polise verdi-ği gönüllü ifadesinde konu hakkında şunları söyledi: "Esentepe'den 3 mil kadar Akatu istikametine gittikten sonra yol kenarındaki bir tarla içerisinde bir saman gördüm. Beraberimdekilere buradan birkaç torba saman alalım dedim ve durdum. Aşağıya inerek ara-badan 5 tane boş torba aldık ve yığının yanına gittik. Beraber bu torbaları doldurduk. Biz yığının batısından torbaları doldurduk. Daha sonra bu torbaları kamyona taşıyarak yükledik ve yola çıktık. Mağusa'ya gittiğimizde arabada bulunan 4 torba samanı evim-e indirdim. Bu saman vigo samanı olup hayvanlarıma yedirmek için aldım." 12/82 sayılı istinaftaki sanık ise konu hakkında polise verdiği ve emare olarak ibraz olunan gönüllü ifadesinde aynen şunları söyledi: "2-3 mil gittikten sonra Mehmet kamyonu durdurar-ak yol kenarındaki bir tarla içerisinde saman yığınını göstererek "Buradan 1-2 torba alalım da keçicikler yesin" dedi. Ben de birceğez çuval da ben alırım dedim ve üçümüz beraber kamyondan indik. Arabada bulunan boş torbalardan alarak saman yığınının yanın-a gittik. Üçümüz beraber 5 torba doldurduk ve kamyona taşıyarak içine koyduk. Yola devam ettik. Mağusa'ya gittik inerken ben bir torba saman aldım ve evime koydum."

Davanın ilk mahkemedeki duruşması esnasında her üç istinafta sanık olanlar Mahkemeye olduk-ları yerden ifade vermişler ve konu hakkında 13/82 sayılı istinaftaki sanık şunları söyledi: "Efendim, biz o gün Aykuruş'a un götürdük. Sanık 2 şofördür. Şevki beyin dükkânı önünden geçtik, içeride yoktu ve saman alalım sonra öderiz dedi ve sanık 2, 3 çuva-l, sanık 3 de 1 çuval aldı. Yolumuza devam ettik. (11/82 sayılı istinaftaki sanık sanık 2, 12/82 sayılı istinaftaki sanık ise sanık 3'tür). Bir sonraki sefer ödeyecektik." Diğer istinaftaki sanıklar da ayni mealde Mahkeme huzurunda ifade vermişlerdir.

İlk- mahkeme hükmünü verirken İddia Makamının konu hakkında vermiş oldukları şahadete inandığını, hepsini doğru şahadet olarak kabul ettiğini, belirttikten sonra sunulan şahadet ve ibraz olunan emareler, özellikle sanıkların gönüllü ifadeleri ve davaya verdikl-eri cevaplar ışığında Mahkemeye yaptıkları beyan tetkik edildiğinde bu beyanların sonradan uydurulmuş birer beyan olduğu ve doğru olmadıkları, ayrıca doğru olma olasılığının da mevcut olmadığı kanaatına vardığını belirtti ve sanıkların Mahkemede verdikleri- beyanlara hiçbir değer vermemeyi uygun gördüğünü hükmünde söyledi. İlk Mahkeme hükmünde devamla sanıkların polise verdikleri gönüllü ifadeler ile dava tebliğlerine verdikleri cevaplar dikkate alındığında beyanların doğru olmadığı kanaatına vardığını tekra-r etti. Mahkeme sanıkların samanı mal sahibini devamlı surette mahrum etmek niyeti ile aldıklarına karar verdi.

Sanıklar gönüllü ifade verdikten sonra kendilerine polis tarafından dava tebliğ edildiğinde konu hakkında ifade verdiler ve 13/82 sayılı istina-ftaki sanık cevabında "Ben etmedim, sadece dolu torbaları kamyona taşımalarında yardım ettim, alıp evime götürmedim. Ben bu yığını saman artığı tahmin ettim. Onun için arkadaşlara yardım etmede bir sakınca görmedim, bilseydim etmezdim." 11/82 sayılı istina-ftaki sanık ise cevabında: "tamam, arkadaş olduğu için aldım." 12/82 sayılı istinaftaki sanık ise "Aldık ne yapalım" dedi. Her üç sanık da 5 torba vigo samanını sirkat ettiklerinden dolayı polis tarafından itham olmuşlardır.

Yukarıda belirtilenlerden görü-lüyor ki sanıklar niyetlerinin ne olduğunu ilk fırsatta polise verdikleri gönüllü ifadede belirtmediler. Bir suçta niyetin ne olduğunu isbat etmek kolay değildir ve niyet birçok hallerde direkt olarak isbat edilemez, ancak çevre şahadetten isbat edilebilir-. Sanıkların polise verdikleri gönüllü ifade, kendilerine dava tebliğ olduğunda söyledikleri nazarı itibara alındığında İlk Mahkemenin sanıkların niyetleri hususunda söylediklerinin doğru olmadığı, doğru olması olasılığının da mevcut olmadığı hususunda yap-tığı bulgunun hatalı olmadığı kanısındayız. Gönüllü ifadelerin İlk Mahkeme tarafından hatalı olarak kabul edildiği hususunda bugün huzurumuzda herhangi bir istinaf sebebi de bulunmamaktadır.

Yukarıda belirtilen nedenlerden ötürü her üç istinaf da reddolu-nur.


(Ülfet Emin) (N. Ergin Salâhi) (Niyazi F. Korkut) Başkan Yargıç Yargıç


22 Şubat 1982







Full & Egal Universal Law Academy