Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1960/15
Karar No: 1960/7
Karar Tarihi: 02.05.1960

(743 S. K. m. 639)

Dava: Tapuda yazılı bir gayrimenkulün bir parçasının nizasız ve fasılasız yirmi yıl süre ile ve malik olarak zilyet bulunan kimsenin Medeni Kanunun 139. maddesinin ikinci fıkrası hükmünce o parçanın kendi adına tescilini istemeyeceği, Temyiz Mahkemesi Hukuk Umumi Heyetinin 5.12.1956 günlü ve 7/24 esas, 97 karar sayılı ilamiyla kabul edildiği halde Yedinci Hukuk Dairesinin 8628 esas, 8427 karar sayılı ve 13.7.1959 günlü ilamiyla aynı durumda olan kimsenin tescil isteğinde bulunabileceği esası benimsenmiş ve böylece kararlar arasında birbirini tutmazlık meydana gelmiş olduğunun bildirilmesi üzerine iş, İçtihadı Birleştirme Büyük Heyetine yollanmış olmakla heyetçe kararlar arasında bir birini tutmazlık bulunduğuna karar verildikten sonra mesele incelendi, gereği konuşuldu:

Karar: 1 - Medeni Kanunun (fevkalade iktisabi müruru zamana ait) 639. maddesinin ikinci fıkrası hükmünce, tapuya yazılı olup da maliki kim olduğu sicilden anlaşılamayan veya malikinin 20 yıl önce olmuş veyahut 20 yıl önce malikinin gaipliğine hükmü verilmiş bulunan bir gayrimenkule malik olarak 20 yıl süreile aralıksız ve nizasız zilyet bulunmuş olan kimse, o gayrimenkulün kendi adına tescilini hakimden isteyebilir. Uyuşmazlık konusu mesele, zilyedin tapuda yazılı yerin ancak bir parçasına zilyet olması halinde dahi bu hükümdeki zilyetlik şartının gerçekleşmiş sayılıp sayılmayacağı meselesidir.

2 - Yedinci Hukuk Dairesi, 1515 sayılı kanuna göre yahut Medeni Kanunun 650 veya 651. maddeleri gereğince veya belli gayrimenkulden ayrılacak bir parçanın satışının vaadi sebebiyle açılan temlik ve tescil davalarında, gayrimenkulden ayrılması ifrazı mümkün kısımlar üzerinde hüküm verildiği gibi burada da tapuya yazılı gayrimenkulün ifrazı mümkün bir parçası üzerindeki zilyetlik sebebiyle o parça hakkında Medeni Kanunun 639. maddesi gereğince tescil kararı verilmesine engel bulunmadığını kabul etmektedir. Yedinci Hukuk Dairesince, Medeni Kanundaki tapuya yazılı gayrimenkulün bir birlik, bir teklik arzetmesi esası, gayrimenkulün bir parçası üzerinde ipotek ve mükellefiyetle takyit gibi muamelelerin yapılamaması cihetlerinde tesirini göstermektedir ve bu esasın hadisemizde tatbik yeri yoktur.

Hukuki Umumi Heyeti kararında tapuda yazılı gayrimenkulün bir bütün bir kül teşkil ettiği cihetle bundan ayrılması (ifrazı) mümkün bir parça üzerinde zilyet bulunan bir kimsenin o yerin Medeni Kanunun 639. maddesi gereğince kendi adına tescilini isteyemeyeceği esası benimsenmiştir.

3 - Her şeyden önce Medeni Kanunumuz bakımından gayrimenkul ve tapuya kayıtlı gayrimenkul sözlerinden ne anlaşılmak gerektiği araştırılmalıdır. Medeni Kanunun 632. maddesine göre bu şeyler gayrimenkuldür: 1 - Arazi, 2 - Tapu kütüğüne başlı başına ve sürekli olmak üzere yazılmış bulunan aynı haklar, 3 - Madenler. Medeni Kanunun 633. maddesi, gayrimenkul mülkiyetini edinmek için tapu kütüğüne yazılmış olmayı şart kılmaktadır. Nihay