Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1957/14
Karar No: 1959/6
Karar Tarihi: 04.02.1959

(1086 S. K. m. 33, 573, 576) (743 S. K. m. 1)

Dava: Dördüncü Hukuk Dairesinin 2619/2274 sayılı ve 30.4.1956 günlü ilamında bir kimse adına vekilinin bir hakime karşı tazminat davası açabilmesi için vekaletnamesinde ayrıca salahiyet verilmiş bulunmasına ihtiyaç olmadığı kabul edilmiş olduğu halde Hukuk Umumi Heyetinin 1/216-51 esas sayılı ve 11.11.1953 günlü kararında vekilin hakime karşı tazminat davası açabilmesi için vekaletnamesinde ayrıca salahiyet verilmiş olması gerektiği esası benimsenmiş olduğu cihetle her iki karar arasında birbirini tutmazlık bulunduğuna karar verildikten sonra İçtihadı Birleştirme Büyük Heyetince mesele incelendi, gereği konuşuldu:

Karar: 1 - Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunumuzun 63. maddesinde davaya vekil edilmiş olan kimsenin yani davada kendisine temsilcilik verilmiş bulunan kimsenin temsil kağıdında (vekaletnamesinde) ayrıca salahiyet verilmiş olmadıkça temsil olunan adına yapamayacağı muameleler sayılmış ise de; bunlar arasında hakime karşı tazminat davası anılmış olmadığı gibi, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanununun hakimlere karşı açılacak tazminat davalarına ilişkin 573 ve sonraki maddelerindeki hükümler arasında da temsilcinin yani vekilin hukuki durumuna ilişkin bir hüküm konulmuş değildir. Bir temsilciye verilmiş salahiyetlerin içine giren bütün muameleleri temsilcinin yapabilmesi esastır. Bu bakımdan bir kimse adına her türlü davayı açmaya salahiyetli kılınmış bulunan bir vekilin onun adına bir hakime karşı tazminat davası açabileceği de de iddia olunabilir.

2 - Kanunun lafzına ve temsil konusundaki genel kaideye dayanılarak varılan bu netice, kanun koyucunun kanuna koyduğu başka bir hükümden anlaşılan maksadına, diğer deyimle kanunun