Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1954/3
Karar No: 1954/13
Karar Tarihi: 14.04.1954

(2004 S.K. m. 24)

Dava: Kesinleşen ceza mahkemesi ilamına müsteniden teslimi istenilen tomrukların aynen teslimi mümkün olmadığı takdirde İcra ve İflas Kanununun 24. maddesi hükmü dairesinde rayiç üzerinden mi, kıymetli takdir olunarak bedeli istifa, yoksa Orman Kanununun muaddel 37. maddesi mucibince tarife bedeline göre mi tahsil olunacağı hakkında İcra ve İflas Dairesi kararları arasında mübayenet ve ihtilaf mevcut olduğundan 14.04.1954 tarihinde toplanan Hukuk İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu tarafından keyfiyet tetkik ve müzakere olundu:

Karar: İcra ve İflas Dairesinin 18.09.1952 tarih ve 3392/3500 sayılı kararında istihkak edilen çamlara kıymet takdirinde 3116 sayılı Orman Kanununu 37. maddesinin gözönünde tutulması hüzumundan bahsedilmiş ve 24.10.1953 tarih ve 4788/5175 sayılı kararda ise kesinleşmiş ceza ilamına müsteniden teslimi istenen 55 adet tomruğun mevcut olmamasından dolayı aynen teslimi mümkün olamayacağından değerinin tahsili icap edeceği bilidirilmiştir.

Bu gibi ceza ilamlarının esasen İcra ve İflas Kanununun 24. maddesindeki usule göre infazı caiz olmadığı yolundaki mütalaa kabul olunmayarak reddedildikten sonra esas meselenin müzakeresine başlanmıştır.

3116 sayılı Orman Kanununun 37. maddesi; Orman hasılatının yani yaş ağaçların satılması halinde idare tarafından istenicecek bedeli göstermekterdir. Bu bedel ormanın sahibi bulunan Devlet namına Umum Müdürlük tarafından tayin ve tespit edilmektedir. Bu sebeple mal sahibi tarafından tespit olunan mezkur bedelin tazmine esas olamayacağı tabiidir.

Nitek