Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1953/19
Karar No: 1954/5
Karar Tarihi: 24.02.1954
(1475 S. K. m. 13, 14)
Dava: Temyiz Mahkemesi Ticaret Dairesi'nin 2.7.1951 tarih ve E. 3727, K. 3850 sayılı ilamıyla 29.9.1952 tarih ve E. 262, K. 4692 sayılı ilamı arasındaki içtihat ihtilafının halli gerekli görülmesine mebni toplanan Tevhidi İçtihat Hukuk Kısmı Umumi Heyetinde keyfiyet müzakere olundu:
Karar: Yukarda tarih ve numaraları yazılı kararlardan birincisi, eceliyle ölen işçinin mirasçısına kıdem tazminatı verilemeyeceğini tazammun etmekte, ikincisi, aynı suretle ölen işçinin mirasçısına bahis mevzuu tazminatın verilmesi icabettiğini natık bulunmaktadır. Bu suretle iki içtihat arasında açık bir mübayenet mevcuttur.
Umumi Heyet azalarından bazıları, işçiye hangi hallerde kıdem tazminatı verileceğini tayin eden, İş Kanunu'nun değişen 13. maddesinin altıncı fıkrasıyla bu fıkranın atıf yaptığı maddelerde işçinin (ölümü) sarahaten zikredilmemiş ise de işçiyi muayyen müddetle çalışmaktan meneden (Mücbir sebep, hastalık, askerlik) hallerinin kanunda mezkûr bulunduğu ve (ölüm) hali, kanunda yer almış bulunan hallerden işçini çalışmaktan meneden bir mücbir sebep olmakla beraber, hastalık ve askerlik halleriyle mukayese edildiğinde bu halin evleviyetle kıdem tazminatına esas tutulmuş olduğunun kabulü icab ettiği ve ölümle iş akdi sona erdiği için akdi feshi zımnında bir irade izharı bahis mevzuu bulunmadığı ve bu sebeple ölüm vukuunda akdin feshi kanun tar