Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1943/25
Karar No: 1946/8
Karar Tarihi: 22.05.1946

(818 S. K. m. 260) (2004 S. K. m. 272) (3780 S. K. m. 30)

Dava: Borçlar Kanununun 260. maddesi gereğince birikmiş kiraların ödenmesi için kiralayana ihtar yapılmadıkça kiralananın boşaltılması istenip istenemeyeceği hususunda Yargıtay Ticaret Dairesiyle İcra ve İflas Dairesinin kararları arasında meydana gelen içtihat aykırılığının içtihatların birleştirilmesi yoluyla halli istemi üzerine uyuşmazlığın konusunu teşkil eden kararlara ait ilam örnekleri çoğaltılıp dağıtılarak 10.4.1946 Çarşamba günü için müzakerenin başlayacağı Genel Kurul Üyelerine bildirilmişti.

Bugün toplanan kurula elli dokuz zatın iştirak ettiği görüldükten ve müzakere nisabı tahakkuk ettikten sonra Birinci Başkan Halil Özyörük'ün Başkanlığında müzakereye başlanarak uyuşmazlık konusu ilam örnekleri Birinci Başkan tarafından okunduktan ve hadise telhisen anlatıldıktan sonra söz alan:

İcra ve İflas Dairesi Başkanı Abdullah Aytemiz: Ticaret Dairesi birikmiş kiraların ödenmesi için Borçlar Kanununun 260. maddesi veçhile kiracıya bir ihtar yapılmadıkça mecurun tahliyesi istenemeyeceğini ve dairemiz ise kira bedelinin peşin ödenmesi mukavelenamede şart kılınmış ise vaktinde kirayı vermeyen kiracı mukavele hükmünü bozmuş olacağından ihtira lüzum olmaksızın kiralananın tahliyesi istenebileceği yolunda içtihat tesis etmişlerdir.

22.12.1943 tarihli görev uyuşmazlığının halli zımnındaki tevhidi içtihat kararı bu uyuşmazlığı da ortadan kaldırmıştır.Çünkü okunan kararlarımızın hepsi bu inan birleştirilmesi kararından evveldir. Eğer içtihat tevhidine lüzum görülürse esas hakkındaki mütalaamı da arzederim. Bana kalırsa inan birleştirilmesine lüzum kalmamıştır.

Milli Korunma Kanununun neşrine kadar İcrra Kanununun 272. maddesi gereğince mukavelename ile icra edilen bir gayrimenkulün, müddetin hitamından itibaren bir ay içinde kiralayan isterse kiralanan tahliye ve bu madde tatbik olunmakta idi. Milli Karunma Kanunu yayınlandıktan sonra bu maddeyi Milli Korunma Kanununun otuzuncu maddesiyle telif ve müddetin bitmesinden sonra bir ay içinde vaki tahliye talebini kabul ettik. Ve berviçhi peşin ödenmesi meşrut olan kira karşılığı zamanında verilmemiş ise bir gûnâ ihtara tabi tutmayarak ve otuzuncu maddenin bir fıkrasına dayanarak kararlar verdik. Bahseylediğim fıkrayı aynen okuyorum mukavele hükümlerine riayet e