Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1941/34
Karar No: 1941/30
Karar Tarihi: 10.12.1941
(765 S. K. m. 251, 271, 273, 281)
Dava: 456. maddeye 2275 sayılı kanunla ilave edilen son fıkranın münhasıran davayı şikayetnameye bağlılıktan kurtarmağa ve 4. fıkrayı 6.4.1932 günlü ve 21, 22 sayılı tevhidi içtihat kararıyla tebellür eden vaziyete tevfik etmeğe matuf bulunmak itibariyle tevhidi içtihada mevzu ittihazına elverişli mahiyette olmadığı müşahade edildikten sonra diğer maddeler hakkında yaplan müzakereler neticesinde:
456. maddenin son fıkrasında zikri geçen ve hemen onu takiben yazılan 457. madde 4. Ceza Dairesi'nin son telakkisi veçhile ve tam manasıyla ceza artırıcı sebepleri havi ve adeta tabi bir madde halinde görülmüştür. Her dördü ( Devlet idaresi aleyhinde işlenilen cürümler ) babında ve birincisi ( Hükümet memurları tarafından efrada karşı yapılacak sui muameleler ) ve 2. ve üçüncüsü ( Resmi sıfatı haiz olanlar aleyhinde cürümler ) ve dördüncüde ( Geçen fasıllar arasında müşterek hükümler ) fasıllarında bulunan 251, 271, 273 ve 281. maddelerin, ( memur tarafından veya memur aleyhine ) işlenilmesi yönünden Devlet idaresi aleyhinde sayılan cürümlere ait olmakla, asıl ceza tayin edilen maddelerdeki mahiyeti asliyelerinden tefrik ve temyiz edilmiş olduğu ve bilhassa 271. maddenin fazla olarak taallluk ettiği suçun bütün unsurlarını da ihtiva etmekle bir kat daha müstakil bir mahiyet aldığı meydandadır.
825