Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1940/36
Karar No: 1940/91
Karar Tarihi: 04.12.1940

(765 S. K. m. 81, 97)

Dava: 2330 sayılı Af Kanununun istisnaları gösteren 11. maddesinin (B) bendinde (Her hangi bir cürümden dolayı ikiden fazla mahkum olanlar) ibaresindeki mahkumiyet kelimesinin ifade eylediği manada hasıl olan tereddüt ve iştibaha ve Heyeti Umumiyeye tevdi olunan iki karar arasındaki mübayenete binaen bu kelimenin müeddasını tayin icap etmiştir. Mezkur (B) bendinin (Hırsızlıktan mükerrir ve diğer cürümlerden her hangi biriyle ikiden fazla mahkum olanlar) dan ibaret olan metnindeki hükümler tetkik edildiği zaman bunun iki fıkrayı ihtiva eylediği, birincinin hırsızlıktan mükerrir olanlara ve diğerinin her hangi bir cürümden ikiden fazla mahkum olanlara taalluk eylediği ve birinci fıkranın sarih olan medlulü mahalli tereddüt değilse de ikinci fıkradaki mahkumiyetin infaz edilmiş veya yalnız katileşmiş bir hükmü ifade edip etmediğinin muhtacı tavzih görülmekte olduğu anlaşılmaktadır. Af Kanununun istisnaları tayin eden mezkur 11. maddesinin her bendi muhtevasının bir asıldan inşiap eden hükümleri dairei şümulüne alması kanunun ahkamı umumiyesi arasındaki insicamı muhafazaten zaruri olmasına göre bu bendin de suç işlemekte teannüt ve ısrar eden kimseleri aftan mahrum etmek esasına istinat eylediği ve Ceza Kanununda mücrimlerin bu tarzdaki itiyadı hareketleri tekerrür hükümleriyle men ve zecredildiği için bend hükmünün de mükerrirlere ait olduğu ve birinci fıkra memleketin asayiş ve emniyetini ihlal etmesi itibariyle şeni görülen hırsızlık ef'alinden mükerrir olanlara ve anı takip eden diğer fıkranın da alelıtlak mükerrirlere taalluk eylediği görülmektedir. Kanunun hükümleri arasında mevcut olan irtibat ve ahenk noktai nazarından bendin ibaresi şu veçhile tetkik edilince ikinci fıkradaki mahkum kelimesinden, tekerrür şerait ve anasırının tahakkukuna ihtiyaç göstermiyen mücerret katileşmiş hükümlerin maksut olduğunu anlamağa imkan olamıyacağı ve Ceza Kanununun muhtelif maddelerinde yazılı mahkum tabirinden ekseriyetle infaz edilmiş mahkumiyetin ifade edilmek istenildiği ve nitekim yine tekerrür faslına dahil 85. maddede ayni ibare ve ifade şeklinin kullanıldığı ve şenaatı sebebiyle yalnız tekerrür hükmünün tatbikini istilzam edecek şekilde işlenmiş olan hırsızlıkta infaz edilmiş bir mahkumiyetin lüzumu vücudundaki zaruret müvacehesinde mutlak tekerrür gibi yalnız bir mahkumiyetin infaz edilmiş bulunmasını kafi saymak birbirinden farklı olan bu iki nevi tekerrürü ayni mahiyette telakki eylemek gibi ceza esaslarına uymayan bir mukayeseye tabi tutmak demek olacağı cihetle şayanı tecviz olamıyacağından kat'annazar mutlak tekerrüre sebep olan birinci mahkumiyetin infaz edilmesi icap etmediğini iddia dahi tekerrür esas ve şeraitine ve bunlar hakkında mevzu ahkamın ruhuna külliyen münafi olacağı cihetle Af Kanunundan istisnada yalnız mutlak tekerrür kafi olmayıp bu kanuni vaziyetin tahakkukundan başka diğer mahkumiyetlerin mevcudiyetiyle beraber bunların infaz dahi edilmiş bulunmasının kanunun maksadına muvafık olacağına çoğunlukla karar verildi.

Full & Egal Universal Law Academy