Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1940/16
Karar No: 1940/89
Karar Tarihi: 26.06.1940
(765 S. K. m. 104, 105, 116)
Dava: Temyiz Birinci Ceza Dairesininin 3038 numaralı Kanunun mer'iyete girdiği tarihten sonra ittihaz edip birinde 765 numaralı Kanunun 116 ncı maddesi delâletile asıl suç için muayyen müruru zamanın hesabı icap edeceği beyanile mebhus 116 ncı maddeye bir tatbik mevkii veren ve diğerinde suçlu aleyhinde olan 116 ncı maddenin mülga olması hasebile 105 inci madde hükmünün tatbiki lüzumunu bildiren 19/11/1936 tarih ve 5875 esas ve 10/4/1940 tarih ve 926 esas numaralı kararları arasındaki içtihad ihtilâfından dolayı toplanan Tevhidi İçtihad Heyeti Umumiyesinde keyfiyet müzakere edilerek:
Neticede : Mülga Usulü muhakematı Ceziye Kanunuun mer'i olduğu zamanda kabul ve neşrolunan 765 numaralı Türk Ceza Kanununun 104 üncü maddesinde "Vicahî ve gıyabî hükmün tefhimile hukuki âmme davası müruru zamanının kesileceği" ve 05 inci maddesinde "Hukuku âmme davası bir çok defalar kesilmiş olsa bile her terk ve kat" tarihleri arasında geçen müddetler mecmuunun, asıl suç için muayyen dava müruru zaman müddetinin yarısından fazlasını geçtiği halde müruru zamanın tahakkuk edeceği" bildirildikten sonra bu hükümlere ilâve olarak sözü geçen usul kanununun mütemerrid gıyabî mahkûmlara müteallik mevzuiyle muvazi olmak üzere (116) nıcı maddesinde "Gıyaben verlien ceza hükümlerinde hükmün