Mahkemesi : Kahramanmaraş 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 13/11/2014
Numarası : 2014/621-2014/19


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, elektrikçi olarak davalı işyerinde çalıştığını 20-21/03/2014 tarihlerinde rahatsızlığı nedeniyle Aile Hekimliğinden rapor aldığını, rapor bitimi 22/03/2014 tarihinde işe gittiğinde ise yetkili amir tarafından kendisine idari izin verildiğini ve 24/03/2014 tarihinde işe başlamasının ifade edildiğini, ancak 24/03/2014 tarihinde işyerine gittiğinde içeri alınmadığını, iş akdinin feshedildiğinin söylendiğini, Kahramanmaraş 4. Noterliği kanalıyla gönderilen 24/03/2014 tarihli fesih bildiriminde 20/03/2014 tarihinde 10 elektrikçi personelin işe gelmediği, birlikte hareket ederek rapor almalarının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, eylemin toplu şekilde planlandığı, işletme müdürüne tehditkar sözler sarfedildiği yönünde bilgiler edinildiği, yazılı savunma istenildiği halde vermekten kaçınıldığı, iş planının aksatılmasına dayalı söz konusu eylem ve işletme müdürüne tehditkar ifadeler kullanılması nedeniyle 6356 sayılı Kanunun 58. ve 70. ve İş Kanununun 25. maddesine göre tazminatsız iş akdinin feshedildiğinin bildirildiğini, sendikalı olmadığını aldığı raporun tamamen gerçek olduğunu ve feshin haklı veya geçerli bir nedene dayanmadığını belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, işyerinde iş ortamını ve iş akışını olumsuz etkileyecek davranışlarda bulunan, iş arkadaşlarını işverene karşı kışkırtan, 9 elektrikçi çalışan ile birlikte aynı gün rapor alıp işverene veren ve işletme müdürüne tehditkar sözler sarfeden davacı ve arkadaşlarının iş akitlerinin usulüne uygun olarak haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iş akdinin feshinin geçerli nedenle yapıldığı konusundaki ispat yükünün davalıda olduğu, davalı tarafından dosyaya ibraz edilen belgeler ile dinlenen tanık beyanları ve alınan müzekkere cevaplarının birlikte değerlendirilmesi sonucunda davacının iş akdinin feshine konu sağlık raporunu aldığı tarihte davacı ile birlikte aynı işyerinde çalışan elektrik işlerine bakan işçi sayısının 12 olduğu, davacı ile birlikte toplam 10 kişinin aynı günlere ilişkin çeşitli ibareler içerir sağlık raporlarını alarak ibraz ettikleri, bu konuda iş akdi feshedilen diğer bir kısım davacıların da işe iade istemine ilişkin dava açtıkları, yine aynı konuda K.Maraş 1. İş Mahkemesinde bir kısım işçinin açtığı ayrı ayrı dava dosyalarının bulunduğu, K.Maraş 1. İş Mahkemesinin 2014/350 Esas sayılı dava dosyası üzerinden dosyanın davacısı ile aynı işyerinde çalışan elektrik şefi tanık V.. G.. arasındaki telefon görüşmesine ilişkin bilirkişi raporu alınarak ibraz edildiği, her ne kadar ilgili bilirkişi raporundaki ses kaydını hukuka aykırı olarak görüşen kişinin rızası olmadan kaydedilmesi nedeniyle elde edildiği anlaşıldığından ilgili ses kaydına ilişkin bilirkişi raporuna itibar edilmemiş ise de; söz konusu telefon görüşmesinin davalı tanığı V.. G.. tarafından doğrulandığı ve tanığın beyanında söz konusu işçileri toplu halde parkta oturarak kahvaltı yaptıklarının söylendiği konusundaki beyanları da dikkate alındığında davacı ile birlikte aynı birimde çalışan diğer işçilerin toplu şekilde hareket ederek sağlık raporu alıp, işe gitmedikleri, söz konusu işyerinin niteliği gereği bu sayıdaki işçinin aynı anda işe gitmemesinin işyerinin zararına yol açacağı ve işveren ile işçi arasındaki güven ilişkisini zedeleyerek iş akdinin işveren açısından devamının beklenemez duruma geldiği, davacı ile birlikte aynı birimde çalışan 10 işçinin aynı anda hastalanarak rapor almaları hususunun hayatın olağan akışına uygun bulunmadığı, davalı tanıklarının beyanlarına göre de davacı ve yanındaki işçilerin raporlu oldukları günde istirahat halinde olmayıp birlikte olduklarının anlaşıldığı bu nedenlerle davalı işveren tarafından yapılan feshin geçerli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Somut olayda; 20/03/2014 veya 20-21/03/2014 tarihlerinde bir gün veya iki gün raporlu olan davacıların sağlık raporları nedeniyle işyerine gitmemeleri söz konusudur. Raporlarını işverene sunan davacı ve arkadaşlarına ayrıca idari izin de verilmiştir. Raporlu olan davacı ve arkadaşlarının bu tarihte işyerine gelerek iş yerinde fiilen çalışan işçileri çalışmaktan sözlü ya da fiili olarak engellediği yönünde davacı işçinin herhangi bir eylemi tespit edilebilmiş değildir. Bu konudaki ispat külfeti davalı işverene aittir. Doktor raporları resmi evrak niteliğinde olup sahteliği ispat edilinceye kadar geçerlidir. Mahkemece davacıların sözlü ve fiili doktoru yanıltarak rapor aldıkları kanaati ifade edilmişse de bu kanaati destekleyen her türlü şüpheden uzak somut bir delil de bulunmamaktadır. Raporun sahteliğinin davalı tarafça ispatlanamadığı, dosya kapsamı nazara alındığında yasa dışı grevin koşullarının da oluşmadığı, işveren feshinin 4857 sayılı Yasanın 25/2. maddesindeki haklı fesih şartlarını taşımadığı gibi geçerli fesih de oluşturmadığı sonuç ve kanaatine ulaşıldığından davacı işçinin işe iadesine karar verilmek gerekirken varsayımlara dayalı yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi isabetli olmamıştır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3.maddesi uyarınca mahkeme kararı bozularak ortadan kaldırılmış ve Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3-Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4-Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5-Alınması gereken 27,70 TL harçtan peşin alınan 25,20 TL harcın tenzili ile bakiye 2,50 TL harç giderinin davalıdan tahsili ile Hazine'ye gelir kaydına,
6-Davacının yapmış olduğu 173,00 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT'ne göre 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8-Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
9-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02/07/2015 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.




Full & Egal Universal Law Academy