Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tokat PTT Merkez Müdürlüğünde memur olarak görev yapan sanığın mağdurlar V.. S.. ve M.. B..'na ait posta çeki hesaplarından birden fazla olmak üzere değişik zaman ve miktarlarda paraları çekip kullandıktan sonra geri yatırma şeklindeki eylemlerinin sahte çekme-ödeme varakaları düzenlenerek işlenmesi ve mağdurların başvurusu üzerine ortaya çıkartılmasına göre nitelikli zincirleme kullanma zimmeti olarak, ayrıca sanığın döviz cinsinden havale alıcısı Z.. E..'a veznedar M.. D..'dan teslim aldığı 2500 Euroyu ödediği halde sisteme vezneden döviz almamış ve kendi gişesinden 4.682 TL ödemiş gibi kayıt yaparak söz konusu parayı uhdesine geçirmesi eyleminin ise basit zimmet olarak kabul edilip en ağır suç olan nitelikli zimmet fiilinden tek hüküm kurularak diğer eylemlerin zincirleme suç içinde değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden sadece zincirleme kullanma zimmetinden hüküm kurulması,
Kabule göre de;
4.682 TL'nin denetim ve uyarı sonrası yatırılmasına bağlı olarak kullanma zimmetinden sözetme imkanı kalmadığı halde bütün eylemleri kapsayacak şekilde 5237 sayılı TCK'nın 247/3. maddesi ile indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Basit zimmet suçunun konusu 4.682 TL ile zincirleme nitelikli kullanma zimmetine konu nema toplamı 5,15 TL'nin toplamının suç tarihindeki ekonomik koşullar ve paranın satın alma gücüne göre hafif değerde olmasına rağmen 5237 sayılı TCK'nın 249. maddesi uygulanmayarak fazla ceza tayin edilmesi,
4.682 TL'nin ödendiği dikkate alınarak sanığın 5,15 TL toplam nema bedelini ödeyip ödemediği araştırılarak ve ödeme iradesinin hangi aşamada ortaya çıktığı hususu üzerinde durularak 5237 sayılı TCK'nın 248. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
Her iki suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
5237 sayılı TCK'nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde sanıkların 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakılmaya hükmedilmesi,
Kendisini vekille temsil ettiren katılan P.. M.. lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Full & Egal Universal Law Academy