MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık, o yer Cumhuriyet savcısı, üst Cumhuriyet savcısı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, 5271 sayılı CMK'nin 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de ihbara konu Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.03.2015 tarihli ve 2014/751 Esas – 2015/144 Karar sayılı ilamına konu sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak, 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesine eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olduğu ve sanığa isnat edilen TCK'nin 86/2. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçunun mağdurunun farklı olması nedeniyle uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince TCK'nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçundan uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 87/1. son maddelerinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
3) Mağdur hakkında Şişli Eftal Eğitim ve Araştırma Devlet Hastanesi tarafından plastik cerrah uzmanınca verilen 20.04.2009 tarihli adli raporda mağdurda '' sol kaş lateralde 1.5 cm kaş aksına dik 1 metre uzaklıktan bakıldığında fark edilecek şekilde kalıcı iz mevcuttur'' kanaatine yer verildiği, aynı hastanenin 25.11.2015 tarihli İstanbul Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından verilen raporda ''sol kaş altında kaşın orta kısmından dış köşeye uzanan cilt renk ve seviyesinde iyileşmiş yara izi, yüzde sabit iz niteliğinde olmadığı''nin ifade edilmesi karşısında söz konusu raporların kendi içinde çelişkili olduğu görülmekle; mağdurun tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporlarının Adli Tıp Kurumu İhtisas Kuruluna gönderilerek yaralanmasının özellikle yaşamını tehlikeye sokan bir durum olup olmadığı ve 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm ölçütlere göre niteliği hususunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin raporu aldırılması; alınan adli rapor içeriğine göre mağdurun yaralamasının basit tıbbi müdahale ile giderilebileceği tespit edilmesi durumunda sanık hakkında şikayet yokluğundan düşme kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık, o yer Cumhuriyet savcısı ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 10.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.

Full & Egal Universal Law Academy