Rekabet Kurumu
Karar Sayısı: 19-06/64-27
Karar Türü: Rekabet İhlali
Konu: Bfit Sağlık ve Spor Yatırım ve Tic. A.Ş.’nin şikâyetçi ile akdettiği franchise sözleşmesinin 4054 sayılı Kanun ve 2002/2 sayılı Dikey Anlaşmalara İlişkin Grup Muafiyeti Tebliği’ne aykırı hükümler içerdiği iddiası
Karar Tarihi: 07.02.2019

Rekabet Kurumu Başkanlığından,

REKABET KURULU KARARI
Dosya Sayısı : 2018-5-28 (Önaraştırma)
Karar Sayısı : 19-06/64-27
Karar Tarihi : 07.02.2019
A. TOPLANTIYA KATILAN ÜYELER
Başkan : Prof. Dr. Ömer TORLAK
Üyeler : Arslan NARİN (İkinci Başkan), Adem BİRCAN, Mehmet AYAN,
Ahmet ALGAN, Hasan Hüseyin ÜNLÜ, Şükran KODALAK
B. RAPORTÖRLER: İmren KOL, Hasan ADIYAMAN, Ayşe Nur ÖZDEMİR,
Osman AYAR
C. BAŞVURUDA
BULUNAN : Gizlilik talebi bulunmaktadır.
D. HAKKINDA İNCELEME
YAPILAN : Bfit Sağlık ve Spor Yatırım ve Tic. A.Ş.
Caferağa Mah. Damga Sok. İffet Gülhan İş Merkezi No:9 Daire:8
Kadıköy/İstanbul
(1) E. DOSYA KONUSU: Bfit Sağlık ve Spor Yatırım ve Tic. A.Ş.’nin şikâyetçi ile
akdettiği franchise sözleşmesinin 4054 sayılı Kanun ve 2002/2 sayılı Dikey
Anlaşmalara İlişkin Grup Muafiyeti Tebliği’ne aykırı hükümler içerdiği iddiası.
(2) F. İDDİALARIN ÖZETİ: Başvuruda özetle;
- Bfit Sağlık ve Spor Yatırım ve Tic. A.Ş.'nin (BFİT) şikâyetçi ile akdettiği Franchise
Sözleşmesi’nde (Sözleşme) franchise alana, Sözleşme süresinin bitiminden
itibaren bir yıl süre ile rekabet etmeme yükümlülüğü (REY) getirildiği,
- Sözleşme'nin REY'e ilişkin maddelerinin franchise alanın ticaret özgürlüğünü
kısıtlayacak şekilde maksadı aştığı ve makul görülebilir bir dayanaktan yoksun
olduğu, ayrıca franchise alanın yanında çalışan personeli dahi kapsadığı,
- Sözleşme süresinin bitiminden sonraki dönem için getirilen REY'in Türkiye
genelinde bir kısıtlama getirdiği, ayrıca Sözleşme konusu işin herhangi bir know-
how aktarımı da içermediği,
- Bu nedenlerden ötürü Sözleşme'nin 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında
Kanun'a (4054 sayılı Kanun) ve 2002/2 sayılı Dikey Anlaşmalara İlişkin Grup
Muafiyeti Tebliği’ne (2002/2 sayılı Tebliği) aykırılık teşkil ettiği,
- Sözleşme'de yer alan çalışan ayartmamaya ilişkin hükümlerin (no-poaching
agreements) işgücü pazarında rekabeti kısıtladığı,
iddia edilerek, BFİT’in akdettiği Sözleşme’de yer alan REY’e ilişkin maddenin
geçersizliğine hükmedilmesi ve BFİT hakkında 4054 sayılı Kanun’un ilgili hükümleri
uyarınca yaptırım uygulanması talep edilmektedir.
(3) G. DOSYA EVRELERİ: Kurum kayıtlarına 02.07.2018 tarih ve 4917 sayı ile giren
başvuru üzerine hazırlanan 09.07.2018 tarih ve 2018-5-28/İİ sayılı İlk İnceleme
Raporu, 18.07.2018 tarihli Kurul toplantısında görüşülmüş ve 18-23/415-M sayı ile
önaraştırma yapılmasına karar verilmiştir. Bu karar uyarınca düzenlenen 23.01.2019
tarih ve 2018-5-28/ÖA sayılı Önaraştırma Raporu görüşülerek karara bağlanmıştır.
19-06/64-27
2/23


(4) H. RAPORTÖR GÖRÜŞÜ: İlgili raporda;
- Başvuru konusu iddialara yönelik olarak BFİT hakkında 4054 sayılı Kanun’un 41.
maddesi uyarınca soruşturma açılmasına gerek olmadığı,
- Bununla birlikte BFİT ile franchise alanlar arasında imzalanan Sözleşmeler’e ilişkin
olarak;
a. TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’in, hem sözleşme süresi içinde hem de sözleşmenin
herhangi bir sebeple sona ermesi sonrasında franchise alanın
personeline/çalışanlarına herhangi bir şekilde rekabet etmeme yükümlülüğü
getirmeyecek şekilde yeniden düzenlenmesi,
b. TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’de sözleşmenin herhangi bir sebeple sona ermesi
sonrasında franchise alana getirilen rekabet etmeme yükümlülüğünün, sadece
“anlaşma konusu mal ya da hizmetlerle rekabet eden mal ve hizmetlerle
sınırlanacak şekilde” yeniden düzenlenmesi,
c. TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’de sözleşmenin herhangi bir sebeple sona ermesi
sonrasında franchise alana getirilen rekabet etmeme yükümlülüğünün, franchise
alanın faaliyette bulunduğu tesis ya da arazi ile sınırlanacak şekilde yeniden
düzenlenmesi,
d. TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’deki franchise alana getirilen “Franchise veren
ve/veya başka bir franchise alan tarafından çalıştırılmakta olan, eskiden
çalıştırılmış olan veya rakip firmalarda çalıştırılmış olan hiçbir personeli
franchise verenin önceden yazılı onayı olmadan işyerinde çalıştırmayacağı”
yönündeki yükümlülüğün sözleşme süresi ile sınırlandırılması ve yazılı onayın
gerekçesinin açıkça belirtilmesi,
e. TİP 1 Sözleşmeler’de sözleşmenin herhangi bir sebeple sona ermesi
sonrasında franchise alana getirilen iki yıl süreli rekabet etmeme
yükümlülüğünün süresinin en fazla bir yıl süre ile sınırlandırılması,
f. TİP 1 Sözleşmeler’in 5.4. maddesinde yer alan yeniden satış fiyatının tespitine
imkan verecek nitelikte olan sözleşme hükmünün tadil edilmesi
gerektiği, franchise sözleşmelerindeki söz konusu değişikliklerin 90 gün içinde
yapılarak Rekabet Kurumuna tevsik edilmesi, yenileme yapılmadan devam edilmesi
halinde hakkında 4054 sayılı Kanun kapsamında işlem başlatılacağı yönünde 4054
sayılı Kanun’un 9. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca görüş bildirilmesinin uygun
olacağı ifade edilmiştir.
I. İNCELEME VE DEĞERLENDİRME
I.1. İncelenen Teşebbüs: Bfit Sağlık ve Spor Yatırım ve Tic. A.Ş. (BFİT)
(5) 2005 yılında İstanbul merkezli olarak kurulan BFİT, sahip olduğu marka isminin
kullanım hakkını, yapmış olduğu franchise sözleşmeleri vasıtasıyla spor salonu
işletmek isteyen girişimcilere (franchise alan) sunan bir teşebbüstür. Yeni bir merkez
açılırken 18 istasyondan (spor makineleri ve egzersiz platformları) oluşan 30 dakikalık
interval sistemi ekipmanı BFİT tarafından franchise alanlara sözleşme dâhilinde
kiralama şeklinde teslim edilmekte, reformer mat, pilates topu vb. spor aletleri de ücret
mukabilinde verilmektedir. BFİT tarafından franchise alan merkez sahipleri ve
antrenörlerine iki haftalık BFİT (franchise) işletmecilik eğitim semineri ve farklı
zamanlarda ayrıca reformer, zumba, pilates vb. spor eğitimleri verilmektedir. Bunun
yanı sıra BFİT tarafından merkez sahiplerine açılış sürecinde ve sözleşme süresi
19-06/64-27
3/23

boyunca işletmecilik, pazarlama, satın alma, halkla ilişkiler, muhasebe, dekorasyon,
reklam tanıtım gibi konularda bilgi desteği sunulmaktadır.
(6) BFİT’ten edinilen bilgilere göre, mevcut durumda Türkiye genelinde BFİT markası
altında 218 spor merkezi bulunmakta, franchise anlaşmaları yalnızca kadın girişimciler
ile yapılmakta ve franchise merkezlerine yalnız kadın müşteriler üye olabilmektedir.
I.2. İlgili Pazar
I.2.1. İlgili Ürün Pazarı
(7) BFİT’in İstanbul Ticaret Odası kaydı incelendiğinde; iş konusu başlığı altında “her türlü
spor salonları, zayıflama merkezleri, aerobik salonları, estetik ve güzellik salonları
işletebilir, kiralayabilir, kiraya verebilir, devir edebilir ve devir alabilir” konuları
bulunmaktadır.
(8) BFİT, marka kullanım hakkını franchise sistemiyle BFİT merkezlerine sunmakta, bu
merkezler de bu marka adı altında spor salonu işletmektedirler. “B-fit” markası altında
spor salonu olarak faaliyet gösterilen bu merkezlerde 30 dakikalık interval sistemi, bir
başka deyişle hidrolik aletlere dayalı istasyon çalışmaları (kişinin kendi itme çekme
gücüyle egzersiz yaptığı hidrolik ekipmanlar ve üzerinde aerobik yapılan platformlar),
pilates, zumba, reformer, gibi çeşitli spor salonu hizmetleri sunulmaktadır. Bu nedenle
“B-fit” markası altında bulunan spor merkezlerinin/salonlarının, Türkiye’de kendi
bölgelerinde bulunan özel ve belediyelere ait spor salonları, pilates stüdyoları ile rakip
konumda olduğunu söylemek mümkündür. BFİT’e rakip olabilecek spor salonlarının en
çok bilinenleri; MacFit, Sports International, Hillside, Çilek Spor, Portakal Spor, A Plus
Spor Center, Fitintime, Yoga Academy, Gold Gym, Starlife Plates, Blue Fit gibi zincir
salonlara sahip olan şirketlerdir. BFİT merkezlerini diğer spor salonlarından ayıran
temel fark ise, bu merkezlerin sadece kadınlara yönelik hizmet veriyor olmasıdır. Talep
ikamesi açısından bakıldığında, BFİT merkezlerinin diğer spor salonlarıyla rekabet
halinde olduğu, bu sebeple pazar tanımının daraltılmasına gerek olmadığı
değerlendirilmektedir. Şöyle ki, franchise alanlarla yapılan görüşmelerde sunulan
fiyatların avantajlı olması halinde müşterilerin karma spor salonlarına geçebildiği ifade
edilmiştir. Arz ikamesinin de mevcut durumda talep ikamesine eşdeğer bir etkisi olduğu
anlaşılmaktadır. Kadınlara yönelik hizmet veren spor merkezlerinin herhangi bir ek
maliyete katlanmadan faaliyetlerini karma hizmete yönlendirmesi mümkündür.
(9) BFİT ve yukarıda isimleri zikredilen şirketlerin çatısı altında veya bağımsız olarak
faaliyet gösteren spor salonları, hidrolik aletlere dayalı istasyon çalışmaları, pilates,
zumba ve reformer gibi spor hizmetlerini farklı varyasyonlar halinde sunabilmektedir.
BFİT merkezleri gibi bir şirketin franchise bünyesi altında bulunan spor salonları da,
franchise sisteminden çıkarak kayda değer bir maliyete katlanmaksızın kendi
stüdyolarını açmak suretiyle benzer hizmetleri vermeye devam edebilmekte ve
müşterilerden gelen talebe göre sunulan hizmetler arasında farklılaştırma veya
hizmetler arası kolayca geçiş yapabilmektedir. Bu bakımdan spor salonlarının verilen
hizmetler arasında geçiş yapabildiği, dolayısıyla sunulan hizmetler özelinde bir ilgili
ürün pazarı tanımına gerek olmadığı değerlendirilmektedir. Önaraştırma konusunu
BFİT ile franchise alanları arasında imzalanan sözleşmelerin 4054 sayılı Kanun ve
2002/2 sayılı Tebliğ’e aykırı hükümler içerdiği iddiaları oluşturmaktadır. Önaraştırma
konusu ele alındığında, şikâyet konusunun BFİT’in franchise verdiği alanlar olan ve
BFİT spor merkezleri/salonları tarafından sunulan hidrolik aletlere dayalı istasyon
çalışmaları veya pilates gibi herhangi bir spor hizmetine yönelik olmadığı, daha ziyade
söz konusu spor salonları tarafından sunulan tüm spor hizmetlerini kapsadığı
19-06/64-27
4/23

anlaşılmaktadır. Bu doğrultuda BFİT spor salonları tarafından sunulan hizmetler
arasında bir ayrıma gidilmesi gereği duyulmamıştır.
(10) Bu çerçevede gerek BFİT spor salonlarının bahse konu tüm hizmetleri çeşitli
varyasyonlar halinde sunabilmesi gerek sunulan hizmetler arasında arz ikamesinin
bulunabilmesi gerekse önaraştırma konusunun özellikle söz konusu sunulan
hizmetlerden herhangi birisine yönelik olmaması dikkate alındığında; dosya
kapsamında ilgili ürün pazarı “spor salonu hizmetleri pazarı” olarak tanımlanmıştır.
I.2.2. İlgili Coğrafi Pazar
(11) Yukarıda yer verildiği üzere, BFİT merkezleri gibi bir spor salonundan spor hizmeti alan
müşteriler, farklı nedenlerden kaynaklı spor salonundan memnun kalmadığında diğer
bir spor salonundan aynı hizmeti alabilmek için spor salonu değiştirebilmektedir. Ancak
müşteriler spor salonunu değiştirmeyi tercih etse bile, yeni hizmet alınacak spor
salonunun genelde önceki spor salonuna ve/veya mevcut ikametgâhına yakın olan bir
bölgede konumlanmış olmasının tercih edilmesi beklenecektir. Bir ilde bir spor
salonundan hizmet alan bir müşterinin, spor salonunu değiştirmeyi düşündüğünde,
başka bir ildeki spor salonundan hizmet almayı tercih etmesi olasılığı oldukça
düşüktür. Bahse konu müşteri yine aynı ilde bir spor salonunu tercih edecektir. Bu
doğrultuda dosya kapsamında ilgili coğrafi pazarın il bazında belirlenebileceği, bu
illerin de BFİT’in mevcut durumda faal olduğu 48 ilden (Adana, Adıyaman, Amasya,
Ankara, Antalya, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bingöl, Bitlis, Burdur, Bursa,
Çanakkale, Denizli, Diyarbakır, Edirne, Elazığ, Erzincan, Gaziantep, Gümüşhane,
Hatay, İstanbul, İzmir, Kırklareli, Kocaeli, Konya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin,
Muğla, Muş, Niğde, Ordu, Sakarya, Samsun, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat,
Trabzon, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak) oluşabileceği değerlendirilmektedir.
Bununla birlikte dosya kapsamında, BFİT’in marka sahibi olarak tüm Türkiye genelinde
franchise verebildiği dikkate alındığında, marka sahibi BFİT bakımından, Türkiye geneli
de coğrafi pazar olarak belirlenebilecektir.
(12) Öte yandan “İlgili Pazarın Tanımlanmasına İlişkin Kılavuz”un 20. paragrafında;
“inceleme konusu işlem, gerek ürün gerekse de coğrafi açıdan olası alternatif pazar
tanımları çerçevesinde rekabet açısından endişeler yaratmıyor ya da alternatif tüm
tanımlar açısından rekabeti bozucu bir etki söz konusu oluyorsa pazar tanımı
yapılmayabilir” açıklaması yer almaktadır. Bu çerçevede mevcut dosya bakımından
kesin bir ilgili coğrafi pazarı tanımının yapılmasına gerek görülmemiştir.
I.3. Dosya Kapsamında Elde Edilen Bilgiler ve Yapılan Tespitler
I.3.1. Yerinde İncelemelerde Elde Edilen Belgeler
(13) Önaraştırma kapsamında BFİT’in İstanbul ve İzmir’deki merkezlerinde yerinde
inceleme gerçekleştirilmiş ve aşağıda yer verilen belgeler elde edilmiştir:
(14) Belge-1: (…..) tarafından (…..) ve (…..)’a gönderilen 24.05.2018 tarihli ve “RE:
DAVALAR HAKKINDA” konulu e-postada;
“(…..)”
ifadesine yer verilmiştir.
(15) Belge-2: (…..) tarafından (…..) adresi üzerinden (…..)’na gönderilen 04.12.2018 tarihli
ve “Olumlu olumsuz antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postada;
“(…..) Hanım olumlu olumsuz referans durumlarını düzenlemek üzere paylaşıyorum.
19-06/64-27
5/23

Arkadaşlar Şubelerden ayrılan antrenörler için işletme sahiplerimiz neye göre olumlu
olumsuz referans verebilir genel merkez olarak doğru olan nedir? Güncelleme
yapacağız.
Sizde biliyorsunuz ki antrenör haklı yere şubeden ayrılsa bile işletme sahibi olumsuz
referans olup çalıştırmamızı isteyebiliyor. Kurallarımızı net olarak baştan belirleyip
duyurusunu atacağız” ifadesine yer verilmiştir.
(16) Belge-3: (…..) tarafından (…..) adresi üzerinden (…..)’na gönderilen 05.12.2018 tarihli
ve “Re: Olumlu olumsuz antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postada;
“(…..).
(…..)” ifadesine yer verilmiştir.
(17) Belge-4: (…..) tarafından (…..) adresi üzerinden (…..)’na gönderilen 05.12.2018 tarihli
ve “Re: Olumlu olumsuz antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postada;
“(…..).” ifadesine yer verilmiştir.
(18) Belge-5: (…..) tarafından (…..) adresi üzerinden (…..)’na gönderilen 05.12.2018 tarihli
ve “Re: Olumlu olumsuz antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postada;
“(…..)” ifadesine yer verilmiştir.
(19) Belge-6: (…..) tarafından (…..)’na gönderilen 05.12.2018 tarihli ve “Re: Olumlu
olumsuz antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postada;
“(…..)” ifadesine yer verilmiştir.
(20) Belge-7: (…..) tarafından (…..)’na gönderilen 05.12.2018 tarihli ve “Ynt: Olumlu
olumsuz antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postada;
“(…..)” ifadesine yer verilmiştir.
(21) Belge-8: (…..) tarafından (…..) adresi üzerinden (…..)’a gönderilen 05.12.2018 tarihli
ve “Ynt: Olumlu olumsuz antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postada;
“(…..)” ifadesine yer verilmiştir.
(22) Belge-9: (…..) tarafından (…..)’a gönderilen 05.12.2018 tarihli “Re: Olumlu olumsuz
antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postada;
“Katılıyorum ölçebileceğimiz şeyler olmalı” ifadesine yer verilmiştir.
(23) Belge-10: (…..) tarafından “SoFit” sistemi üzerinden üyelere gönderilen 17.09.2018
tarihli e-postada;
“(…..) …” ifadelerine yer verilmiştir.
I.3.2. Franchise Konumundaki Spor Salonları ile Yapılan Görüşmelerde Elde
Edilen Bilgiler
I.3.2.1. (…..) BFİT Merkezi ile Yapılan Görüşme
(24) 26.12.2018 tarihinde (…..) BFİT merkezi ile yapılan görüşmede;
- BFİT merkezlerinin bulunduğu bölgelerin BFİT tarafından çeşitli kriterler gözetilerek
birbirlerinden ayrıldığı, ayrılan bölgeler bazında fiyat listelerinin oluşturulduğu, bu
fiyat listelerine uyulup uyulmadığının denetlendiği, ancak bu fiyat listeleri ve
denetimlerin hidrolik aletlerle yapılan uygulamalarla sınırlı olduğu, stüdyo
derslerinde (pilates, zumba, reformer vb.) böyle uygulamaların geçerli olmadığı ve
bu dersler bakımından piyasada ciddi anlamda bir fiyat rekabetinin yaşandığı,
19-06/64-27
6/23

- BFİT’in, yeni bir merkez açılabilmesi için 25.000 nüfus kriteri getirdiği, bu durumun
açılan merkezler arasındaki mesafelerin yakın olması sonucunu doğurduğu,
- Franchise sözleşmelerinde, sözleşme süresi bittikten sonra iki yıl boyunca BFİT’e
rakip olabilecek herhangi bir iş yapılmaması gibi hükümlerin yer aldığı, bu
hükümlerin sadece hidrolik aletlerle yapılan spor faaliyetlerini kapsamadığı, BFİT ile
sözleşmesini sonlandıran merkezlerin aynı yerde en azından sadece pilates,
zumba gibi faaliyetler yürütebilmesi gerektiği, ancak BFİT’in buna izin vermediği ve
bu kapsamda devam eden davaların bulunduğu,
- Personel transferinin engellenmesi konusunda BFİT’in herhangi bir baskısı
olduğuna yönelik bir duyumlarının olmadığı, franchise alanlar veya rakip markalar
arasında personel transferine ilişkin bir sıkıntının var olduğuna şahit olunmadığı
ifade edilmiştir.
I.3.2.2. (…..) BFİT Merkezi ile Yapılan Görüşme
(25) 26.12.2018 tarihinde (…..) BFİT merkezi ile yapılan görüşmede;
- Spor eğitmenlerinin farklı bir BFİT merkezinde veya farklı bir markaya ait spor
merkezinde çalışmasına yönelik bir engelleme ile karşılaşılmadığı,
- Kendi işletmelerinde çalışan eğitmenlerin başka bir spor merkezine geçmesinin
istenmeyeceği, çünkü işyeri değiştiren eğitmenlerin, müşterilerin eğitmenlerine olan
bağlılığından ötürü, müşteri portföyünü de beraberlerinde yeni çalışacakları spor
merkezlerine götürme risklerinin büyük olduğu, ancak eğitmelerin çalıştıkları yerleri
değiştirmelerinin önüne geçilmesinin uygulamada pek mümkün olmadığı,
eğitmenlerin hemen hemen istedikleri her yerde çalışabildikleri,
- Piyasada kadın eğitmen bulmanın zor olduğu, bulunsa dahi sirkülasyonun fazla
olduğu, bundan ötürü işletme sahiplerinin de eğitmenlik belgesi alarak kendilerinin
de eğitmenlik yapabildiği,
- Eğitmenlere imzalatılan sözleşmelerde aynı türden farklı işletmelerde çalışmalarına
ilişkin yasaklar getirildiği, ancak bu yasaklamaların pratikte karşılık bulmadığı, bu
yasaklamaların işletmelere ait bilgi/verilerin başka işletmelere taşınması gibi art
niyetli uygulamaların önüne geçilmek amaçlı sözleşmelere dâhil edildiğinin
düşünüldüğü, yüz kızartıcı suçlar gibi suçlar işlenmediği sürece herkesin istediği
her yerde çalışabildiği,
- Verilen hizmetlerin fiyatlarının yakın tarihe kadar kendileri tarafından belirlendiği,
ancak farklı fiyatlar alan müşterilerin memnuniyetsizliğini gidermek amacıyla
franchise alanların talepleri üzerine BFİT tarafından bölgelere göre asgari fiyat
oranlarının belirlendiği, bununla birlikte farklı fiyat uygulayanların herhangi bir
yaptırım ile karşı karşıya kalmadıkları, bu nedenle franchise alanlar tarafından farklı
fiyatların uygulanabildiği,
- Spor salonu olmalarının yanı sıra hem sosyal bir yaşam merkezi olmaları hem de
müşterilerinin sadece kadınlardan oluşması, bölgelerin sosyal yapılarına bağlı
olarak, BFİT merkezlerini gerek MacFit gibi kurumsal spor salonlarından gerekse
yerel bazlı spor salonlarından farklılaştırabildiği, ancak fiyat bazlı olarak müşterilerin
bu spor merkezlerine geçiş yapabildiklerinin görüldüğü,
ifade edilmiştir.
19-06/64-27
7/23

I.3.3. Önaraştırma Tarafı Teşebbüs ve İlgili Kurumlardan Elde Edilen Bilgiler
(26) Dosya kapsamında değerlendirilmek üzere önaraştırma tarafı BFİT, T.C. Gençlik ve
Spor Bakanlığı ve Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinden bazı bilgiler talep
edilmiş ve bu bilgilerden yararlanılarak ulaşılan tespitler aşağıda sunulmuştur.
(27) Önaraştırma kapsamında BFİT ile BFİT’ten franchise alanlar arasında imzalanan tüm
franchise sözleşmeleri incelenmiştir. İncelenen franchise sözleşmelerine göre; şekilsel
farklılıklar haricinde Tip 1 Franchise Sözleşmeleri (TİP 1 Sözleşmeleri) ve Tip 2
Franchise Sözleşmeleri (TİP 2 Sözleşmeleri) olmak üzere esasen iki farklı tip sözleşme
imzalandığı, TİP 1 Sözleşmeler’in 2015 yılının Mayıs ayından itibaren imzalanmaya
başlandığı görülmüştür. 2015 yılının Ekim ayından itibaren imzalanan sözleşmelerin
tamamına yakını TİP 1 türündedir. TİP 2 Sözleşmeler bu tarihlerden önceki
dönemlerde imzalanmıştır. Her iki sözleşme tipi de süre bakımından 1-5 yıl arasında
olup, beş yıldan fazla süreyle imzalanmış bir sözleşme bulunmamaktadır. Söz konusu
her iki sözleşmenin hükümlerine aşağıda yer verilmiştir.
(28) TİP 1 Sözleşmeler’in “5.5. Rekabet Etmeme Yükümlülüğü” başlıklı maddesinde;
“(…..)1. …” ifadesine yer verilmiştir.
(29) TİP 1 Sözleşmeler’in “5.4. İşin Yürütülmesi ve İşyeri” başlıklı maddesinde;
“(…..).” ifadesine yer verilmiştir.
(30) TİP 2 türündeki Sözleşmeler’in “5.5. Rekabet Etmeme Yükümlülüğü” başlıklı
maddesinde;
“(…..).”
hükümlerine yer verilmiştir.
(31) Önaraştırma tarafı BFİT’e, TİP 1 ve TİP 2 türündeki franchise sözleşmelerinin 5.5.
maddesinde yer alan “Franchise Veren’in ve-veya Franchise Veren’in başka bir
Franchise Alanı tarafından çalıştırılmakta olan, eskiden çalıştırılmış olan veya rakip
firmalarda çalıştırılmış olan hiçbir personeli Franchise Veren’in önceden yazılı onayı
olmadan işyerinde çalıştırmayacağını” ifade eden hükmün gerekçesi sorulmuş,
teşebbüs tarafından gerekçe olarak; sözleşmelerde ilgili madde mevcut olmasına
rağmen personellerinin başka şubede çalışabildiği gibi, mevcut durumda BFİT
bünyesinde başka spor merkezlerinden gelen personelin bulunduğu da belirtilmiştir.
Personel konusunda BFİT’ten onay alınmasının talep edilmesinin nedeninin, antrenör
veya personelin eski çalıştığı yerde yüz kızartıcı suçu veya eski işyeri ile mahkemeye
sirayet eden bir durumunun olması halinde bunun bilgisinin verilmesi olduğu, sınırlama
olarak eski işyeri ile mahkemelik olma ve yüz kızartıcı suç işleme kriterinin getirildiği,
çalışanların daha fazla ücret veren başka bir BFİT merkezine veya başka bir markanın
spor salonuna geçişlerinin engellenmediği, daha iyi şartlar sunulduğunda çalışanların
yer değiştirebildiği, personel ile ilgili konularda franchise alanların kendilerinin karar
verdiği ifade edilmiştir. Teşebbüs tarafından ayrıca personelin yer değiştirebilmesinin
engellenmediğini gösterir nitelikte belge sunulmuştur.

1 Bazı TİP 1 Sözleşmelerde bulunmamaktadır.
19-06/64-27
8/23

(32) Söz konusu belge incelendiğinde; BFİT merkezi spor salonlarında çalışan 43
personelin başka bir BFİT merkezi olan spor salonunda yer değiştirmek suretiyle
çalıştığı, yine üç personelin rakip şirketlerde çalışırken mevcut durumda BFİT merkezi
spor salonuna geçtiği görülmektedir. Ayrıca çalışanlardan 10 personelin BFİT
merkezleri arasında yer değiştirebildiğini, bunlardan da üç personelin üç farklı, bir
personelin ise altı farklı BFİT merkezi arasında yer değiştirdiğini kanıtlar nitelikte “SGK
Hizmet Döküm Belgesi” sunulmuştur.
(33) Öte yandan, BFİT tarafından franchise sözleşmelerinde yer alan REY maddesinin
franchise alanlar tarafından ihlal edilmesi nedeniyle, franchise alanlara çeşitli
mahkemelerde dava açıldığı tespit edilmiştir. Söz konusu davalar incelendiğinde,
franchise alanların, franchise sözleşmelerinde yer alan REY hükmüne aykırı
davrandıkları iddiasıyla BFİT tarafından çeşitli mahkemelerde 11 dava açıldığı,
davaların franchise alanların BFİT’ten kiralanan ekipman ile sözleşme feshi/bitimi
sonrası aynı işyeri/telefon numarası/üyeler ile faaliyetlerine devam etmesinden, bir
kısmının ise BFİT ile sözleşmesi devam ederken aynı faaliyet alanına ilişkin farklı bir
konumda faal olunmasından kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Teşebbüsten edinilen
bilgilere göre 2019 yılının Ocak ayı itibarıyla sonuçlanan bir dava bulunmamaktadır.
(34) BFİT’in İzmir’deki merkezinde yapılan yerinde incelemede teşebbüsün franchise
alanlara fiyat listesi gönderdiğine ilişkin belge elde edilmiştir. Buna karşılık BFİT
tarafından merkezlerde farklı fiyatlar uygulanabildiği belirtilerek uygulanan söz konusu
güncel fiyatlara ilişkin aşağıdaki tablolarda yer alan bilgiler sunulmuştur:
Tablo 1: Bölgelere Göre BFİT Merkezlerinin Reformer Fiyat Listesi
Reformer Fiyat Listesi (TL)

İs
ta
n
b
u
l-
F
e
ra
h
e
v
le
r
İs
ta
n
b
u
l-



F
u
ly
a

İs
ta
n
b
u
l-

C
ih
a
n
g
ir

D
iy
a
rb
a
k
ır
-


O
fi
s

İs
ta
n
b
u
l-

Z
ü
m
rü
te
v
le
r
İs
ta
n
b
u
l-
K
o
z
y
a
ta
ğ
ı
İz
m
ir
-



B
a
y
ra
k
lı

İz
m
ir
-



A
ta
k
e
n
t
A
n
k
a
ra
-
S
u
b
a
y
e
v
le
ri

İs
ta
n
b
u
l-
K
.B
a
k
k
a
lk
ö
y

İs
ta
n
b
u
l-
H
a
m
id
iy
e

İs
ta
n
b
u
l-
B
e
y
lik
d
ü
z
ü

Tek seans (…..) (…..)
8 Seans (…..) (…..) (…..) (…..) (…..)
10 Seans (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..)
16 Seans (…..) (…..)
20 Seans (…..) (…..) (…..) (…..) (…..)
24 Seans (…..) (…..)
30 Seans (…..) (…..) (…..)
48 Seans (…..) (…..)
Kaynak: BFİT’ten gelen bilgi ve belgeler
Tablo 2: Bölgelere Göre BFİT Merkezlerinin İnterval Çalışma Fiyat Listesi
İnterval Çalışma Fiyat Listesi (TL)

İs
ta
n
b
u
l-
F
u
ly
a

İs
ta
n
b
u
l-
K
a
v
a
c
ık

İs
ta
n
b
u
l-
A
lt
ın
te
p
e

İz
m
ir
-
G
a
z
ie
m
ir

E
la
z
ığ
-
A
ta
ş
e
h
ir

M
u
ş
-

M
e
rk
e
z

B
a
lı
k
e
s
ir
-
B
a
n
d
ır
m
a

1 Aylık (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..)
3 Aylık (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..)
6 Aylık (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..)
9 Aylık (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..)
12 Aylık (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..) (…..)
Kaynak: BFİT’ten gelen bilgi ve belgeler

19-06/64-27
9/23

Tablo 3: Bölgelere Göre BFİT Merkezlerinin Pilates, Zumba ve Yoga Fiyat Listesi
Pilates, Zumba ve Yoga Fiyat Listesi (TL)
Z
ü
m
rü
te
v
le
r
E
re
n
k
ö
y

Ü
m
ra
n
iy
e
-
A
ta
k
e
n
t
İz
m
ir
-





A
ta
k
e
n
t
A
c
ıb
a
d
e
m

İz
m
ir
-




Ş
ir
in
y
e
r
M
e
rs
in

A
n
ta
ly
a

İz
m
ir
-

M
it
h
a
tp
a
ş
a

A
d
a
n
a

A
n
k
a
ra
-



E
m
e
k

A
n
k
a
ra
-
S
u
b
a
y
e
v
le
ri

Pilates 1 Aylık (…..) (…..) (…..) (…..)
Pilates 8 Seans (…..) (…..) (…..)
Pilates 12 Seans (…..) (…..) (…..)
Zumba 1 Aylık (…..) (…..) (…..)
Yoga 1 Aylık (…..) (…..) (…..)
Kaynak: BFİT’ten gelen bilgi ve belgeler
(35) Yukarıda yer verilen tablolar incelendiğinde; BFİT merkezlerde/spor salonlarında
sunulan reformer, interval çalışma sistemi, pilates, zumba ve yoga gibi spor hizmetleri
bazında fiyatların değiştiği, aynı zamanda sunulan her bir spor hizmeti için de farklı
il/bölgelerde farklı fiyatların uygulandığı görülmektedir. Buna ek olarak, BFİT
tarafından, merkezlerde sunulan hizmetlerin bölgeler/iller bazında değişebildiğini
gösterir nitelikte sözleşme ve ekli fatura örnekleri sunulmuştur. Buna ilişkin aşağıda yer
verilen Tablo 4 incelendiğinde ise; yukarıda yer verilen tabloları doğrular nitelikte
olduğu, il/ilçe/bölge bazında aynı hizmete ilişkin güncel fiyatların değişebildiği
görülmektedir.
Tablo 4: Bölgelere Göre BFİT Merkezlerinin İnterval Çalışma Fiyat Listesi
İsim Bfit Merkezi Üyelik Tarihi Üyelik Süresi (ay) Tutar (TL)
(…..) Göztepe (…..) 1 (…..)
(…..) Elvankent (…..) 1 (…..)
(…..) Bakırköy (…..) 3 (…..)
(…..) Kozyatağı (…..) 3 (…..)
(…..) Kozyatağı (…..) 3 (…..)
(…..) Kınık (…..) 3 (…..)
(…..) Kartal (…..) 3 (…..)
(…..) Kartal (…..) 3 (…..)
(…..) Ümraniye (…..) 3 (…..)
(…..) Kartal (…..) 3 (…..)
(…..) Bornova (…..) 3 (…..)
(…..) Kartal (…..) 3 (…..)
Kaynak: BFİT’ten gelen bilgi ve belgeler
(36) Diğer yandan pazardaki payının belirlenebilmesi amacıyla BFİT’ten ve BFİT’in faaliyet
gösterdiği 48 ilin Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinden (İl Müdürlükleri), spor
salonu sayıları ve bu spor salonlarının sahip olduğu üye sayılarına ilişkin bilgi talep
edilmiştir. BFİT ve İl Müdürlüklerinden elde edilen verilerin birlikte değerlendirilmesi
sonucunda, bazı İl Müdürlüklerinden gelen verilerin sağlıklı ve tutarlı olmadığının
görüldüğü, bununla birlikte eldeki veriler ile BFİT’in bulunduğu iller genelinde bir pazar
payı hesaplaması yapıldığında anılan teşebbüsün, toplam salon sayısı bakımından
%(…..), toplam üye sayısı bakımından ise %(…..)düzeylerinde pazar payının olduğu,
bu oranların verileri sağlıklı gönderen illerdeki il bazlı veriler ile de tutarlı olduğu tespit
edilmiş olup, il bazlı pazar paylarının da yaklaşık bu seviyelerde olduğu varsayılmıştır.
19-06/64-27
10/23

(37) BFİT tarafından verilen bilgilerde ise; Türkiye’de yaklaşık olarak toplamda 2000 spor
salonu, 450 bin spor salonu üyesi, 850 milyon TL düzeyinde de pazar büyüklüğü
bulunduğu; BFİT’in franchise alanı konumunda olan 218 spor salonu, (…..) civarında
aktif üyesi ve BFİT merkezlerinden elde edilen (…..) TL ciro dikkate alındığında;
BFİT’in Türkiye genelinde pazar payının spor salonu sayısı bakımından %(…..), üye
sayısı bakımından %(…..), ciro tutarı bakımından ise %(…..)düzeylerinde olduğu
belirtilmektedir.
I.4. Değerlendirme
(38) Başvuru konusu iddiaların temelini; BFİT ile francise alanları arasında imzalanan
franchise sözleşmelerinde; franchise alana sözleşme sonrası tüm Türkiye çapında ve
kapsamı geniş tutulan bir REY getirilmesi ve sözleşme süresince ve sonrası için
getirilen REY’in franchise alanın yanı sıra franchise alanın çalışanlarını da kapsaması,
yine Sözleşmeler’de yer alan çalışan ayartmamaya ilişkin hükümler (no-poaching
agrements) oluşturmaktadır. Ayrıca yerinde incelemelerde elde edilen, BFİT tarafından
franchise alanlara gönderilen, yeniden satış fiyatının tespitini işaret edebilecek bir
belge nedeniyle, bu konu da dosya kapsamında incelenmiştir. Bu çerçevede başvuru
konusu iddialar ve yeniden satış fiyatının tespiti niteliğinde olabilecek bulgular 4054
sayılı Kanun’un 4. maddesi bakımından aşağıda değerlendirilmiştir.
I.4.1. Sözleşmelerdeki REY Hükümlerinin 4054 Sayılı Kanun’un 4. Maddesi
Çerçevesinde Değerlendirilmesi
(39) TİP 1 ve TİP 2 türündeki beş yıl süreli sözleşmeler incelendiğinde, sözleşme süresi
içinde franchise alanlara ve franchise alanların personeline/çalışanlarına REY hükmü
getirildiği görülmektedir. Yine her iki tip sözleşmede de franchise alanlara ve franchise
alanların personeline/çalışanlarına sözleşme süresi sonrası için REY getirilmiştir. TİP 1
Sözleşmelerde, sözleşme sonrası REY iki yıl süreli iken, bu yükümlülük yer
bakımından bazı sözleşmelerde tüm Türkiye’yi kapsamakta, bazı sözleşmelerde ise
sınırı belirsizlik arz etmektedir. Rekabet edilmesi yasaklanan işin kapsamının,
Sözleşme’de yer alan “doğrudan veya dolaylı olarak işbu Sözleşmede belirtilen
İşe/hizmete rakip olabilecek başka herhangi bir iş veya ticaret yapmayacağını”,
“Franchise Veren’in herhangi bir diğer franchise alanı ile rekabete giren veya girme
kapasitesi olan bir iş yapmayacağını” ifadeleriyle belirlendiği anlaşılmaktadır. TİP 2
Sözleşme türleri incelendiğinde ise, sözleşme süresi sonrasında bir yıl süreyle REY
getirildiği, REY hükmünün kapsamının yer bakımından belirsiz olduğu, rakip olacak iş
bakımından kapsamın TİP 1 Sözleşmeler’de olduğu gibi belirlendiği görülmektedir.
(40) Yukarıda yapılan açıklamalar çerçevesinde, TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’in içerdikleri
rekabet etmeme yükümlülükleri nedeniyle 4054 sayılı Kanun’un 4. maddesi
kapsamında olduğu sonucuna varılmıştır.
I.4.2. Çalışan Ayartmama Hükümlerinin Değerlendirilmesi
I.4.2.1. Çalışan Ayartmama Anlaşmalarına (no-poaching agrements) İlişkin Teori
ve Uygulama
(41) 2016 yılında, Amerika Birleşik Devletleri’nde (ABD) Federal Ticaret Komisyonu
(Federal Trade Comission) ve Adalet Bakanlığı (Department of Justice - DOJ) birlikte
bir rehber doküman yayımlamış olup burada rakip firmalar arasında yapılan ve
birbirilerinin çalışanlarını işe almama (çalışan ayartamama) ya da maaşlara ilişkin
rekabet etmeme (maaş sabitleme) anlaşmalarının per se ihlal sayılacağı belirtilmiştir2.

2 DOJ-FTC Antitrust Guidance For Human Resource Professionals, 2016.
19-06/64-27
11/23

Bu anlaşmaların işverenler arası daha geniş çaplı meşru işbirliklerinin bir parçası ya da
bu meşru işbirlikleri için gerekli olmadığı sürece yasaya aykırı sayılacağı ifade
edilmiştir. Adalet Bakanlığı “çalışan ayartmama“ anlaşmaları içine giren teknoloji
şirketlerine üç dava açmış (Ebay- Intuit; Lucasfilm-Pixar; Adobe-Apple-Google-Intel-
Intuit-Pixar), bu davalarda DOJ anlaşmaların per se kanuna aykırı olduğu sonucuna
ulaşmış ve davaların tümü uzlaşma yöntemiyle sonlanmıştır3. Ayrıca Adalet Bakanlığı
2018 yılı içerisinde demiryolu teçhizatı sağlayıcısı rakip iki teşebbüse yönelik olarak,
mevcut işverenin önceden onayı olmadan birbirlerinin çalışanlarına iş teklif etmeme ve
işe almamaya ilişkin bir anlaşma içerisinde oldukları gerekçesiyle soruşturma
başlatmıştır.
(42) ABD Adalet Bakanlığı tarafından yapılan açıklamada, çalışan ayartmama
anlaşmalarının bundan sonra cezai soruşturmaya tabi olacağı ve Sherman Yasası’nın
ilk bölümünde yasaklanan pazar paylaşımı anlaşmaları gibi per se rekabet ihlali olarak
değerlendirileceği belirtilmiştir4. Bu anlaşmaların, ilgili işgücü pazarlarında rekabeti fiyat
belirleme ya da pazar paylaşımı anlaşmaları gibi düzeltilemez şekilde ortadan
kaldırmakta olduğu, teşebbüsler arası herhangi bir anlaşma bakımından da makul bir
şekilde gerekli olmadığı ve çalışanları daha iyi iş olanakları için pazarlık edebilme
imkânından mahrum bırakmak suretiyle rekabeti engelledikleri de bu açıklamada ifade
edilmiştir.
(43) Konuya teorik olarak bakıldığında5, ilgili anlaşmalar rakipler arasında pazarın işgücü
bakımından alım tarafında monopson oluşturulması amacını taşımakta olup
anlaşmaya taraf teşebbüslerin işgücü maliyetlerini düşürebilecektir. Rakipler arası
maaş sabitleme anlaşmaları bunu doğrudan sağlarken, çalışan ayartama anlaşmaları,
çalışanların daha yüksek maaşlı işlere geçme imkânlarını kısıtlayarak zaman içerisinde
maaş artışlarının baskılanmasına neden olmaktadır. Diğer alım kartellerinde olduğu
gibi, işgücü piyasasında rekabeti kısıtlayan teşebbüslerin katlandıkları işgücü maliyetini
azaltarak kârlarını artırması mümkün olup bu kâr artışının da teoride belirli rekabetçi
pazar koşulları altında, çıktı pazarında tüketicilere refah artışı olarak yansıma ihtimali
bulunmaktadır. Ancak bu anlaşmalar işgücü piyasasında çalışanların refahında çok
daha çarpıcı şekilde azalmaya sebep olmakta ve işgücü pazarında, rakipler arası
müşteri paylaşımının çıktı pazarlarında yaratacağına benzer etkiler yaratmaktadır. Bu
çerçevede bu anlaşmaların yatay pazar paylaşımı anlaşmalarına benzer anti-rekabetçi
etkiler doğuracağı, işgücü piyasasında çalışanların iş değiştirme imkânlarını
sınırlayarak dolaylı olarak maaşların sabitlenmesine yol açacağı öngörülmektedir.
Birçok yazar tarafından desteklenen, ABD Adalet Bakanlığının yukarıda yer verilen
kararlarda ve açıklamalardaki yaklaşımı, bu anlaşmaların çıktı pazarlarındaki ihtimal

3 DOJ-FTC Antitrust Guidance For Human Resource Professionals, 2016.; High-Tech Employee
Antitrust Litigation- -856 F. Supp 1103, 1110–12 (N.D. Cal. 2012) (Adobe, Apple, Google, Intel, Intuit,
Lucasfilm ve Pixar’a açılan toplu dava); High-Tech Employee Antitrust Litigation, No. 11-CV-02509,
2015 WL 5159441, N.D. Cal. Sept. 2, 2015. (Adobe, Apple, Google, Intel Intuit için uzlaşma kararı). Bu
davalar mahkeme ilgili ihlalin per se ya da rule of reason değerlendirme standartlarından hangisine tabi
olduğu konusunda nihai kararını açıklamadan önce uzlaşma ile noktalanmıştır.
4
investigate-and-prosecute-no-poach-and-wage-fixing-agreements
5 MASTERMAN, J.C. (2016), “ The Customer Is Not Always Right: Balancing Worker and Customer
Welfare in Antitrust Law” Vanderbilt Law Review, Vol:69(5),s.1387-1422; DAVIS, T. R. (2018), “Talent
Can't Be Allocated: A Labor Economics Justification For No-poachıng Agreement Criminality In Antıtrust
Regulation”, Brooklyn Journal of Corporate, Financial & Commercial Law, Vol: 12(2), s. 279-310;
LINDSAY, M ve K. SANTON (2012), “No-Poaching Allowed: Antitrust Issues in Labor Markets” Antitrust,
Vol:26 (3), s. 73-77.
19-06/64-27
12/23

dahilindeki dolaylı etkilerinden ziyade girdi pazarlarına bir başka deyişle işgücü
pazarlarına getirdiği doğrudan kısıtlara odaklanmaktadır.
(44) Yukarıda yer verilen ABD davaları, doğrudan rakipler arasındaki çalışan ayartmama
anlaşmalarını ele almaktadır. Öte yandan, 2016 yılında yapılan yukarıda yer verilen
açıklamadan sonra ABD’de birçok eyalette franchise anlaşmalarında yer alan franchise
alanlar arasında çalışan ayartmamayı öngören hükümlere ilişkin de toplu sınıf davaları
açmak için yapılan şikâyetler6 üzerine soruşturmalar başlatılmıştır. Jimmy John’s
markalı fast-food zincirine yönelik iddiaları makul bularak sınıf davası açılabileceğine
hükmeden ilgili bölge mahkemesi kararında Sherman Yasası’nın ihlal edildiğine ilişkin
iddialar kabul edilmiş, ancak değerlendirme standardının (per se ya da rule of reason)
ne olması gerektiğine ilişkin mevcut aşamada bir karar verilmemiştir. Kararda bu
çekince, ilgili çalışan ayartmama anlaşmasının işgücü pazarında rekabeti sadece
franchise alanlar arasında kısıtlamasına dayandırılmaktadır7. ABD’de marka içi
rekabeti kısıtlayan anlaşmaların, aynı zamanda markalar arası rekabeti arttıracak belirli
etkinlikler doğuracağı gerekçesiyle per se kanuna aykırı sayılamayacağına hükmeden
mahkeme kararlarının8 yanı sıra olay bazlı verilere dayanarak franchise sistemlerini tek
ekonomik bütünlük olarak değerlendirerek anlaşmaları Sherman Yasası kapsamı
dışına çıkaran9 ya da bu anlaşmaların yasa kapsamında olduğuna hükmeden10 çeşitli
mahkeme kararları bulunmaktadır. Bu türden ABD rekabet hukukuna öncül kararların
varlığı nedeniyle, ilgili mahkeme “franchise alanların marka içinde rekabet etmekte
olmalarına rağmen, neticede rakip oldukları en temel seviyede iktisat bilgisiyle bile
çalışan ayartmama anlaşmalarının işgücü pazarında rekabeti kısıtladığının
anlaşılacağını”11 belirtmişse de, değerlendirme standardına ilişkin kısa yoldan sonuca
ulaşmanın zor olduğuna kanaat getirmektedir.
(45) Avrupa Birliği’nde (AB) birleşme ve devralma işlemlerinde, çalışan ayartmama
hükümleri işlemin gerçekleşmesi ile doğrudan ilgili ve gerekli olması koşulu ile yan
sınırlama olarak değerlendirilmektedir. Bunun dışında Komisyon ya da üye ülke
rekabet otoriteleri, rakipler arasında yapılan bu türden anlaşmaların nasıl
değerlendirileceğine ilişkin herhangi bir açıklama yapmamıştır. Mevcut durumda bu
anlaşmaları rekabet hukuku bakımından inceleyen sadece birtakım üye ülke kararları
bulunmaktadır. Örneğin Hollanda’da 2010 yılında alınan bir kararda, 15 hastanenin
arasındaki incelemeye konu anlaşmanın diğer hükümlerinin yanı sıra bir hastanede
çalışan anestezi uzmanının anlaşmaya taraf rakip bir hastanede çalışmaya başlamak
için bir yıl beklemesi gerektiğine yönelik bir madde içerdiği görülmüş ve mahkeme
tarafından bu hükmün rekabeti etki bakımından kısıtladığı sonucuna varılmıştır12.

6 Stigar v. Dough Dough Inc. et al., E.D. Wash. No. 18-cv-244 (Aug. 3, 2018); Butler v. Jimmy John's
Franchise, LLC, No. 18-cv-0133, 2018 WL 3631577, (S.D. Ill. July 31, 2018); Bautista, v. Carl Karcher
Enterprises, LLC, No. BC649777, 2017 WL 525938 (Cal. Super. Feb 8, 2017); Ion v. Pizza Hut, LLC,
No. 4:17-cv-00788, 2017 WL 5078431 (E.D. Tex. Nov. 3, 2017).
7 Butler v. Jimmy John's Franchise, LLC, No. 18-cv-0133, 2018 WL 3631577, (S.D. Ill. July 31, 2018),

8 Cont'l T. V., Inc. v. GTE Sylvania Inc., 433 U.S. 36, 54-56, 58 (1977).
9 Copperweld Corp. v. Independence Tube Corp., 467 U.S. 752 (1984); Williams v. I.B. Fischer Nevada,
794 F. Supp. 1026 (D. Nev. 1992), aff’d, 999 F.2d 445 (9th Cir. 1993).
10 American Needle v. National Football League, 560 U.S. 183.
11 Butler v. Jimmy John's Franchise, LLC, No. 18-cv-0133, 2018 WL 3631577, (S.D. Ill. July 31, 2018),

12 05.04.2010 tarihli Hertogenbosch mahkemesi kararı;


competitive/
19-06/64-27
13/23

İspanya Rekabet Otoritesinin yine 2010 yılında alınan bir kararında, tespit edilen
navlun sevkiyatı karteli dahilinde çalışanları işe alma ile ilgili koşullar üzerinde de
anlaşmaya varıldığı görülmüştür13.
(46) Buna ilaveten teknoloji şirketlerine açılan yukarıda bahsi geçen davalarda ABD Adalet
Bakanlığı tarafından iddianamede “anlaşmadan doğacak olası etkinlikleri elde etmek
için gerekli olandan daha geniş kısıtlamaların, yan sınırlama niteliğine sahip olmadığı
ve per se kanuna aykırı kabul edildikleri” belirtilmiştir. Bu kapsamda, bazı durumlarda
işe alıma ilişkin belirli seviyede kalan kısıtların meşru bir ticari menfaatle
gerekçelendirilebileceği ve makul karşılanabileceği anlaşılmaktadır14.
(47) Konuya ilişkin Rekabet Kurulu (Kurul) kararları incelendiğinde, 28.07.2005 tarih ve 05-
49/710-195 sayılı Kurul kararında dizi yapımcılarının oyuncu transferi yapmama (no-
poaching) ve sabit ücret uygulanması hususlarında aralarında anlaştıkları iddiası
incelenmiş, bu türden olası anlaşmaların oyuncu ücretlerinin yükseltilmemesini
sağlayarak rekabetin ortadan kaldırılmasına neden olacağı belirtilmiş olmakla birlikte
anlaşmanın varlığına ilişkin somut delilere ulaşılamadığı ifade edilmiştir. 03.03.2011
tarih ve 11-12/226-76 sayılı kararda ise, Türkiye Özel Okullar Birliği Derneğine mensup
özel okullar arasında yapılan bir anlaşmada “Kurumlar bir başka özel okulun öğretmeni
ya da çalışanına doğrudan transfer teklifi yapamazlar” hükmünün de yer aldığı
görülmektedir. Kararda ilgili anlaşmanın 4054 sayılı Kanun’un 4. maddesi kapsamında
olduğuna ve 5. maddesi kapsamında muafiyet alamayacağına hükmedilirken, özel
okullarda görev yapan öğretmenlerin başka okullara geçişini zorlaştırabileceğinin de
görüldüğü, bu anlaşmaya konu ilkelerin tüketicilere belirgin bir fayda sağlamadığı;
aksine gerek tüketicilere gerekse bu okullarda görev yapan öğretmenlere zarar verdiği
belirtilmiştir. Buna ilaveten 26.05.2011 tarih ve 11-32/650-20 sayılı kararda ise, kimya
sektöründe faaliyet gösteren teşebbüsler arasında, bir teşebbüsteki çalışanın işten
ayrıldıktan sonra bir ya da iki yıllık rekabet etmeme süresi boyunca bir başka
teşebbüste çalıştırılmamasına ilişkin centilmenlik anlaşması olduğu iddiası
incelenmiştir. Kararda, bu anlaşmanın varlığına ilişkin ciddi ve yeterli herhangi bir bilgi
ve delil bulunmadığı belirtilmekte, böyle bir anlaşmanın varlığı ispatlansa dahi, bu
anlaşma ile rekabetin engellendiğinin, bozulduğunun veya kısıtlandığının ortaya
konulmasının mümkün görünmediği, özellikle teknik bilgi ve beceri, inovasyonun
önemli olduğu sektörlerde teşebbüsler arasında, çalışma özgürlüğünü ortadan
kaldırmayacak ve makul süreli bu türden anlaşmalara muafiyet tanınabildiği
belirtilmiştir.
I.4.2.2. Sözleşmelerdeki Çalışan Ayartmama Hükümlerinin 4054 Sayılı Kanun’un
4. Maddesi Çerçevesinde Değerlendirilmesi
(48) Dosya kapsamında incelenen bir diğer husus da, TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’de yer
alan franchise alanlarda istihdam edilen çalışanların BFİT merkezleri arasında yer
değiştirmesini veya BFİT merkezden rakip şirkete geçmesini kısıtlayıcı nitelikte olan
sözleşme hükümleri nedeniyle işgücü pazarında rekabetin kısıtlandığı iddialarıdır.
(49) Yukarıda yer verilen TİP 1 ve TİP 2 türündeki sözleşme maddeleri incelendiğinde;
franchise alanın, BFİT ve/veya BFİT’in başka bir franchise alanı tarafından
çalıştırılmakta/eskiden çalıştırılmış olan veya rakip firmalarda çalışmış olan hiçbir
personeli BFİT’in önceden yazılı onayı olmaksızın çalıştıramayacağını ifade eden

13
.
14 LINDSAY, M ve K. SANTON (2012), “No-Poaching Allowed: Antitrust Issues in Labor Markets”
Antitrust, Vol:26 (3), s. 73-77.
19-06/64-27
14/23

hüküm yer almaktadır. BFİT’e söz konusu hükmün sözleşmeye konulmasının nedeni
sorulmuş, gerekçe olarak, antrenör veya personelin eski çalıştığı yerde yüz kızartıcı
suçu veya franchise alanla arasında yargıya taşınmış bir problem olması halinde
bunun bilgisinin verilmesi olduğu, sınırlama olarak sadece bu kriterlerin getirildiği
belirtilmiştir. Ayrıca BFİT tarafından, her ne kadar sözleşmelerde ilgili hüküm bulunsa
da, personelin BFİT merkezleri arasında yer değiştirebildiği veya rakip şirketlerde
çalışanların mevcut durumda BFİT merkezlerinde çalıştığı ve daha iyi şartlar
sunulduğunda çalışanların yer değiştirmesinin engellenmediği ifade edilerek,
çalışanların yer değiştirmesinin engellenmediğini gösterir nitelikte belge sunulmuştur.
BFİT tarafından, yukarıda da belirtildiği üzere; 43 personelin BFİT merkezleri arasında
yer değiştirdiği, rakip şirketlerde çalışan üç personelin de mevcut durumda BFİT
merkezinde çalıştığı, ayrıca iki personelin BFİT merkezleri arasında birden fazla yer
değiştirdiği, ifade edilmiştir. Ayrıca çalışanlardan 10 personelin BFİT merkezleri
arasında yer değiştirdiğini, bunlardan da üç personelin üç farklı, bir personelin ise altı
farklı BFİT merkezleri arasında yer değiştirdiğini kanıtlar nitelikte SGK Hizmet Döküm
Belgesi sunulmuştur.
(50) Bunun yanı sıra franchise alanlarla yapılan görüşmede; personel transferini engelleme
yönünde BFİT’in herhangi bir baskısı olduğuna dair duyumlarının olmadığı, franchise
alanlar veya rakip markalar arasında personel transferine ilişkin bir engellemenin var
olduğuna şahit olunmadığı ifade edilmiştir.
(51) Yapılan yerinde incelemede çalışanların yer değiştirmesinin engellendiğini gösterir
nitelikte herhangi bir belgeye ulaşılmamıştır. Bununla birlikte yerinde incelemede elde
edilen “Olumlu olumsuz antrenör referans kullanma durumları” konulu e-postalarda;
çalışanların hangi durumlarda işten çıkarılacağı, çalışanın eski çalıştığı yere ayrılma
sebebi sorularak yeni çalıştığı yere bunun bilgisinin verileceği, başka şube daha iyi
imkanlar sunuyorsa tercih edilmesinin normal olduğu ancak etik olarak çalışılan
şubeye bilgi vererek görüşme yapılması gerektiği, habersiz üç gün işe gelinmemesi,
işletmeci ile arasında mahkemeye taşınan bir problemin veya yüz kızartıcı bir suçunun
bulunması durumlarında başka bir şubede çalışamayacağı gibi ifadelere yer verilmiştir.
(52) Öte yandan, aşağıda açıklanacağı üzere, BFİT’e ait franchise zinciri içerisinde
uygulanan işe alıma ilişkin kısıtların, yapılan inceleme neticesinde, yukarıda açıklanan
çalışan ayartmama anlaşmaları ile bütünüyle aynı niteliğe sahip olmadığı kanaatine
ulaşılmıştır.
(53) Bu kapsamda öncelikle belirtmek gerekir ki, yukarıda verilen ABD kararlarında ve
özellikle franchise sistemi içinde bir kısıtlamayı içeren Jimmy John’s kararında,
teşebbüsler arası anlaşma, çalışanların transfer imkânını bütünüyle ortadan
kaldırmaktadır. Jimmy John’s kararında, franchise anlaşması yoluyla, franchise
alanların tümünün “franchise veren, franchise verenin iştirakleri ve diğer franchise
alanlarda çalışan veya geçmiş 12 ay içinde çalışmış olan herhangi bir kişiye iş teklif
etmemek ve işe almamak” konusunda anlaştıkları belirtilmektedir. Ancak mevcut
dosyada franchise anlaşmasının ilgili maddesi, franchise alanların franchise veren
veya diğer franchise alanlarda ya da diğer rakip firmalarda çalışan ve çalıştırılmış olan
kişilerin işe alımını, bütünüyle yasaklamamakta, franchise verenin önceden yazılı onayı
olması koşulunu getirmektedir. Buna ilaveten, belirtmek gerekir ki, ilgili dosya
kapsamında franchise alanlar arası çalışan transferinin yapıldığını gösterir bilgi ve
belgelere de ulaşılmış olup ilgili anlaşma maddesiyle personel transferinin
kısıtlanmadığı anlaşılmaktadır.
19-06/64-27
15/23

(54) Franchise verenin onayını alma koşulunun franchise sistemine dahil olmayan rakip
firmalardan alınacak personeli de kapsayacak şekilde düzenlenmesi ve yapılan
yerinde incelemelerde elde edilen yukarıda detaylarına yer verilen, franchise verenin
hangi durumlarda personel transferine izin vermesi ya da vermemesi gerektiğinin
tartışıldığı “Olumlu olumsuz antrenör referans kullanma durumları” başlıklı e-postaların
içeriği, bu kısıtın esas olarak franchise veren tarafından franchise alanlarda çalışan
personelin belirli bir standarda tabi olmasını sağlama saikiyle getirildiği izlenimini
vermektedir. İlgili e-postalarda habersiz işe gelmeyen ya da yüz kızartıcı bir suç işlemiş
olan personelin diğer franchise alanlara transferine olumsuz referans verilmesi
gerektiği görüşü üzerinde durulmaktadır.
(55) Franchise sözleşmeleri yoluyla franchise veren tarafından, franchise sisteminin
yeknesaklığını, satılan ürünlerin belirli bir kalite standardında olmasını sağlamak ve
marka imajını korumak amacıyla franchise alanlarca satın alınan ürünlerin hangi
kaynaklardan tedarik edileceğine ilişkin kısıtlar getirilebilmektedir. Bu türden kısıtların
4054 sayılı Kanun’un 4. maddesini ihlal ettiğini belirtmekle birlikte 5. maddesi
kapsamında muafiyet tanıyan birçok Kurul kararı da bulunmaktadır15. İşbu dosya
özelinde incelemeye konu sözleşme maddesinin de bu kısıtlara benzerlik gösterdiği,
bu nedenle benzer bir yaklaşımla değerlendirilebileceği anlaşılmaktadır. İncelemeye
konu franchise sistemi kapsamında sunulan hizmetin esas olarak doğrudan çalışanlar
ya da antrenörler tarafından sağlandığı dikkate alındığında, franchise verenin
çalışanlara ilişkin belirli ve yeknesak bir kalite standardı oluşturmaya çalışmasının
anlamlı olabileceği değerlendirilmektedir.
(56) Bu çerçevede, ilgili franchise sözleşmelerinde sözleşmenin yürürlükte kaldığı beş yıl
süre ile ve Sözleşme’nin fesih dahil herhangi bir nedenle sona ermesinden itibaren bir
ya da iki yıl süreyle franchise veren ve/veya başka bir franchise alan tarafından
çalıştırılmakta olan, eskiden çalıştırılmış olan veya rakip firmalarda çalıştırılmış olan
hiçbir personeli franchise verenin önceden yazılı onayı olmadan işyerinde
çalıştırmayacağı yönünde franchise alana yükümlülük getiren maddenin dolaylı da olsa
işgücü piyasasında oluşturabileceği olası etki bakımından 4054 sayılı Kanun’un 4.
maddesi kapsamında olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
I.4.3. 2002/2 Sayılı Tebliğ Çerçevesinde Değerlendirme
(57) 2002/2 sayılı Tebliğ’in “Kapsam” başlıklı 2. maddesinde dikey anlaşmalar
tanımlanmaktadır. Bu bağlamda Dikey Anlaşmalara İlişkin Kılavuz’un (Dikey Kılavuz)
4. paragrafında anlaşmaya konu mal veya hizmetlerin alım, satım veya yeniden
satımına hizmet eden fikri hakların alıcıya devri ya da alıcıya kullandırılmasını
kapsayan franchise anlaşmalarının da dikey anlaşma niteliği taşıdığı belirtilmektedir.
(58) BFİT ile franchise alanlar arasında imzalanan TİP 1 ve TİP 2 türündeki Sözleşmeler’in
“KONU” başlıklı 2. maddesinde; “(…..).” ifadesi yer almaktadır. Her iki tip Sözleşme’nin
yer verilen maddesi, 2002/2 sayılı Tebliğ’in “Kapsam” başlıklı 2. maddesi ve Dikey
Kılavuz’un 4. paragrafında yer verilen hususlar dikkate alındığında; BFİT ile franchise
alanlar arasında imzalanan TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’in dikey nitelik arz ettiği
anlaşılmaktadır.

15 Kurulun; 24.08.1999 tarihli, 99-39/414-266 sayılı; 24.02.2000 tarihli, 00-8/70-32 sayılı; 13.11.2003
tarihli, 03-73/883-382 sayılı; 25.11.2009 tarihli, 09-57/1386-359 sayılı ve 07.04.2011 tarihli, 11-22/392-
125 sayılı kararları.
19-06/64-27
16/23

(59) BFİT’in pazar payı 2002/2 sayılı Tebliğ’in 2. maddesinde öngörülen %40 pazar payı
eşiğinin altında olduğundan, TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’in 2002/2 sayılı Tebliğ ile
uyumlu olmaları halinde aynı Tebliğ kapsamında grup muafiyetinden yararlanmaları
mümkündür.
(60) 2002/2 sayılı Tebliğ’in 5. maddesinin (b) bendi uyarınca, genel olarak anlaşmanın
bitiminden sonraki dönem için alıcıya rekabet etmeme yükümlülüğü getirmek mümkün
değildir. Ancak, sözleşme konusu mal ya da hizmetlerle rekabet halindeki mal veya
hizmetlere ilişkin olması, anlaşma süresince alıcının faaliyette bulunduğu tesis ya da
arazi ile sınırlı olması ve sağlayıcı tarafından alıcıya devredilen know-how’ı korumak
için zorunlu olması koşullarıyla alıcıya, anlaşmanın sona ermesinden itibaren bir yılı
aşmamak kaydıyla rekabet etmeme yükümlülüğü getirilebilmektedir.
(61) BFİT ile franchise alanlar arasında imzalanan TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler
incelendiğinde; her iki sözleşme tipinin de süre bakımından bir-beş yıl arasında
düzenlenmiş, dolayısıyla sözleşme süresince getirilen REY’in süresinin 2002/2 sayılı
Tebliğ’e uygun olduğu anlaşılmaktadır. Diğer yandan TİP 1 türü Sözleşmeler’in
sözleşme sonrası REY hükümlerinin süresinin iki yıl olması, faaliyette bulunulan tesis
ya da arazi ile sınırlı tutulmaması, “dolaylı” (olarak rekabet eden) ve (rekabete) “girme
kapasitesi olan” ifadeleriyle rekabet edilmesi yasaklanan işin kapsamının
belirsizleştirilmesi, sözleşme süresince ya da sonrası için getirilen REY’in franchise
alanın personelini de kapsaması; TİP 2 türü Sözleşmeler’in sözleşme sonrası REY
hükümlerinin süresinin ise bir yıl olmasına rağmen, sözleşme süresi için ya da sonrası
için getirilen REY’lerin birebir TİP 1 Sözleşmeler’de olduğu gibi kapsamının geniş
tutulması nedeniyle 2002/2 sayılı Tebliğ’in 5. maddesinde belirtilen sınırların aşıldığı
anlaşılmaktadır.
(62) Ayrıca ilgili sözleşmenin yürürlükte kaldığı süre ile ve Sözleşme’nin fesih dahil
herhangi bir nedenle sona ermesinden itibaren bir ya da iki yıl süreyle franchise veren
ve/veya başka bir franchise alan tarafından çalıştırılmakta olan, eskiden çalıştırılmış
olan veya rakip firmalarda çalıştırılmış olan hiçbir personeli franchise verenin önceden
yazılı onayı olmadan işyerinde çalıştırmayacağı yönünde franchise alana yükümlülük
getirilmektedir. Bunlar da 2002/2 sayılı Tebliğ kapsamında grup muafiyetinden
yaralanabilecek kısıtlar arasında yer almamaktadır.
(63) Bu çerçevede TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’in 2002/2 sayılı Tebliğ’in kapsamında grup
muafiyetinden yararlanamayacağı değerlendirilmektedir.
I.4.4. Bireysel Muafiyet Değerlendirmesi
(64) 4054 sayılı Kanun’un 4. maddesi kapsamında olan bir sözleşmenin, bu madde
hükümlerinin uygulanmasından muaf tutulabilmesi için anılan Kanun’un 5. maddesinde
öngörülen iki olumlu, iki olumsuz olmak üzere dört koşulun tamamının bir arada
karşılanması gerekmektedir:
“a) Malların üretim veya dağıtımı ile hizmetlerin sunulmasında yeni gelişme ve
iyileşmelerin ya da ekonomik veya teknik gelişmenin sağlanması,
b) Tüketicinin bundan yarar sağlaması,
c) İlgili piyasanın önemli bir bölümünde rekabetin ortadan kalkmaması,
d) Rekabetin (a) ve (b) bentlerindeki amaçların elde edilmesi için zorunlu olandan fazla
sınırlanmaması.”
19-06/64-27
17/23

(65) Söz konusu koşullardan herhangi birinin sağlanmaması durumunda, BFİT ile franchise
alanlar arasında imzalanan TİP 1 ve TİP 2 türündeki Sözleşmeler’in bireysel
muafiyetten yararlanması mümkün değildir.
(66) BFİT tarafından, franchise alanlar ile imzalanan sözleşmeler yoluyla aşağıdaki
faydaların sağlandığı ifade edilmiştir:
- Franchise sözleşmeleriyle spor salonu ile ilgili standartlar sağlanmakta, işletme
kuralları öğretilmekte, franchise alanların bunlara uyması sağlanarak BFİT markası
altında işletmelerinin devam ettirilmesi, standart ve kalite bütünlüğünün, dolayısıyla
kalitenin yükseltilmesi sağlanmaktadır.
- Belli bir marka aracılığıyla ortak standartları hedefleyen bir hizmetin sağlanması,
müşteri ağının genişlemesi, kurallara uygun hijyenik ve kanuna uygun merkezler
yapılarak diğer spor merkezlerinin de standartlara uygun olması hedeflenmektedir.
- BFİT markası altında franchise alanların sadece kadın olması tercih edilerek, her
yaştan ve her gelir seviyesinden kadının girişimci olması için olanak sunulması,
böylece kadın girişimciliğin teşvik edilmesi ve arttırılması, dolayısıyla toplumun
refah ve kalkınmasının sağlanması amaçlanmaktadır.
- Kadınların sosyal etkinlik ve projeler yaparak kendi yaşamları ve çevreleriyle ilgili
farkındalıklarının ve yaşam kalitesinin arttırılması sağlanmaktadır.
- Franchise sözleşmeleri sayesinde maliyetlerde düşüş, hizmet standart ve
kalitesinde artış, fiyatlarda ise azalış sağlanarak tüketicilerin faydalanması
amaçlanmaktadır.
- Tüketicinin belli bir standardı olan, hijyen olarak denetlenen, bilinçli ve eğitimli spor
hocalarıyla çalışabildikleri spor salonunda sağlıklı bir hayat için spor yapmaları
sağlanmakta, bu sayede spor yapan insanların sayısında da artış
gözlemlenmektedir.
(67) BFİT ile franchise alanlar arasında imzalanan Sözleşmeler aracılığıyla yukarıda
meydana geleceği belirtilen faydalar ele alındığında, ilgili sözleşmelerin pazarda ve
toplum refahında birtakım faydalar yaratacağı söylenebilir. Ancak, TİP 1 ve/veya TİP 2
türündeki Sözleşmeler’de yer alan, aşağıda ayrıntılarına tekrar yer verilecek kısıtların
rekabeti bu faydaların elde edilmesi için zorunlu olandan fazla sınırladığı
değerlendirilmektedir.
(68) Öncelikle, TİP 1 ve TİP 2 türündeki beş yıl süreli Sözleşmeler incelendiğinde, her iki
Sözleşme’de de REY’in hem sözleşme süresi içinde hem de sözleşme sonrası bir ya
da iki yıl süreyle, franchise alanın yanı sıra franchise alanın personeline/çalışanlarına
da getirildiği görülmektedir. Dikey Kılavuz’da da yer verildiği üzere, franchising
sistemleri, franchise verenin sınırlı bir yatırımla ürünleri için yeknesak bir dağıtım ağı
kurmasını mümkün kılmakta, bu yeknesak dağıtım ağı içerisinde sözleşme süresinde
franchise alana know-how aktarımı, ticari ve teknik yardım sağlanmaktadır. Bir kere
verildiğinde geri alınamayan know-how’ın rakipler tarafından veya onlar için
kullanılmasını önlemek know-how’ı veya ilgili yatırımları korumak adına, sağlayıcı
tarafından alıcıya getirilen rekabet etmeme yükümlülükleri, belirli sınırlar içerisinde
kalmak kaydıyla, gerekli görülebilmektedir. Dolayısıyla sözleşmeyle getirilen rekabet
etmeme yükümlülükleri devredilen know-how ile doğrudan bağlantılı olmalıdır. BFİT
tarafından ifade edilen hususlar çerçevesinde, franchise sözleşmeleri kapsamında
franchise alanlara hem kurulum aşamasında hem de sözleşme süresince, spor salonu
işletmeciliği ile ilgili standartlar sağlanmakta, çeşitli bilgi destekleri verilmektedir.
Halihazırda sporcu olan çalışanlara/antrenörlere farklı zamanlarda spor eğitimleri
19-06/64-27
18/23

verilebilmektedir. Ancak bu eğitimler bir know-how aktarımı olarak değerlendirilebilecek
nitelikte değildir. Nitekim ilgili sözleşmelerde yer alan know-how tanımı da franchise
alana verilen işletmecilik konusundaki desteklerle sınırlanmıştır. Sözleşmede know-
how, “(…..)” şeklinde tanımlanmıştır. Dolayısıyla, çalışanlara hem sözleşme süresince
hem de sözleşme süresi sonrasında tüm Türkiye çapında getirilen rekabet etmeme
yükümlülüğüyle rekabetin dikey anlaşma yoluyla franchise alana aktarılan know-how’u
korumak için zorunlu olandan fazla kısıtlandığı, dolayısıyla 4054 sayılı Kanun’un 5.
maddesinin birinci fıkrasının (d) bendine yer alan koşulun sağlanamadığı
anlaşılmaktadır16.
(69) Öte yandan daha önce belirtildiği üzere, TİP 1 ve TİP 2 türündeki Sözleşmeler’le
sözleşme sonrası döneme ilişkin franchise alana getirilen yükümlülüğün kapsamının
da geniş olduğu görülmektedir. Bu çerçevede,
a. TİP 1 Sözleşmeler’de sözleşme sonrası franchise alana getirilen REY’in iki yıl süreli
olduğu,
b. TİP 1 ve TİP 2 türündeki Sözleşmeler’de sözleşme sonrası franchise alana getirilen
REY’in kapsamının net olarak anlaşma konusu mal ya da hizmetlerle rekabet eden
mal ve hizmetlerle sınırlanmadığı, “dolaylı olarak rekabet eden” ve “rekabete girme
kapasitesi olan” işler de bu yükümlülük kapsamında sayıldığından, BFİT
bünyesinde sunulmayan bir spor hizmetini de kapsayabilecek şekilde
yorumlanmaya açık olduğu,
c. TİP 1 ve TİP 2 türündeki Sözleşmeler’de, sözleşme sonrası dönem için franchise
alana getirilen REY’in anlaşma süresince alıcının faaliyette bulunduğu tesis ya da
arazi ile sınırlanmadığı
dikkate alındığında, sözleşme sonrası dönem için franchise alana getirilen rekabet
etmeme yükümlülüklerinin de franchise alana devredilen know-how’ı korumak için
zorunlu olandan fazla kısıtlayıcı olduğu, dolayısıyla 4054 sayılı Kanun’un 5.
maddesinin birinci fıkrasının (d) bendine yer alan koşulun sağlanamadığı
anlaşılmaktadır.
(70) Bunlara ilaveten, TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’in ilgili maddelerinde rakip firmalar ve
diğer franchise alanlarda çalışmakta olan/çalışmış personelin işe alınması franchise
verenin onayına bağlanmakta olup, bu durum işgücü pazarındaki rekabeti kısıtlayıcı
etkiler doğurabilecek niteliktedir. Belirli yeknesaklık ve kalite standartlarının
sağlanmasını öngören dikey kısıtlamalar anlaşma konusu ürünlerin marka imajının
gelişimine katkıda bulunarak ürünlere yönelik kalite algısının ve dolayısıyla talebin
artmasına yardımcı olabilmektedir. Franchise sistemleri kapsamında bu amacı güden
kısıtlar genellikle makul görülmektedir. Personel transferini franchise verenin onayına
bağlayan ilgili hüküm, franchise alan konumundaki spor salonlarında yeknesaklığın
koruması, antrenörlere ilişkin belirli bir kalite standardının sağlanması ve tüketicilerin
de belirli bir standarda sahip antrenörler ile çalışmasının sağlanması bakımından 4054
sayılı Kanun’un 5. maddesinin birinci fıkrasının yukarıda sayılan olumlu iki koşulunu
karşılamaktadır.

16 Benzer değerlendirmeye önceki Kurul kararlarında da yer verilmiştir Şöyle ki 22.10.2014 tarih ve 14-
42/764-340 sayılı ile 08.05.2014 tarih ve 14-17/322-140 sayılı Kurul kararlarında dikey sözleşmelerle
getirilen REY’lerin sözleşme taraflarının dışındaki kişileri (franchise alanların üçüncü dereceye kadar kan
ve sıhri akrabalarını) kapsayacak şekilde genişletilmesinin rekabeti gereğinden fazla sınırlayıcı olduğuna
hükmedilmiştir.
19-06/64-27
19/23

(71) Ancak, söz konusu sözleşme maddesinin anılan Kanun’un ilgili fıkrasında öngörülen
olumsuz son iki koşulunu sağlayamadığı değerlendirilmektedir. Şöyle ki, ilgili sözleşme
maddesi yukarıda belirtilen faydaları elde etmek için işgücü piyasasında rekabeti
gereğinden fazla kısıtlayabilecektir. Öncelikle belirtmek gerekir ki, franchise alana
getirilen yükümlülüğün süresi sözleşme süresi ile sınırlı kalmamakta, sözleşme
bitiminden sonraki bir ya da iki yılı da kapsamaktadır. Sözleşme süresi sonrasında
franchise alana bu türden bir yükümlülük getirmenin yukarıda belirtilen faydaların
sağlanması ile herhangi bir ilişkisi bulunmadığı, bu çerçevede makul bir sınırlama
olmadığı değerlendirilmektedir. İkinci olarak ilgili maddede personel transferi
konusunda, franchise verenin onayının ne konuda talep edildiği açık değildir. İşgücü
piyasasında dolaylı da olsa bir kısıt yaratan ilgili maddenin, makul sayılabilmesi için,
yukarıda yer verilen faydalarla doğrudan ilişkilendirilmesi gerekmektedir. Dolayısıyla
franchise verenin onayının çalışanın önceki çalıştığı yerdeki hal ve davranışlarıyla ilgili
olumlu referans alınabilmesi bakımından talep edildiğinin ve kapsamının bununla sınırlı
olduğunun açıkça belirtilmesi gerekmektedir.
I.4.5. Başvuru Konusu İddialara İlişkin Genel Değerlendirme
(72) Başvuru konusu iddiaların temelini; BFİT ile francise alanları arasında imzalanan
Franchise Sözleşmeleri’nde; franchise alana sözleşme sonrası tüm Türkiye çapında ve
kapsamı geniş tutulan REY getirilmesi ve sözleşme süresi ya da sonrası için getirilen
REY’in franchise alanın çalışanlarını da kapsaması, yine Sözleşmeler’de yer alan
çalışan ayartmamaya ilişkin hükümlerin işgücü pazarında rekabeti kısıtlaması
oluşturmaktadır.
(73) Bu çerçevede, TİP 1 ve TİP 2 türündeki Sözleşmeler’de yer alan REY hükümlerinin
incelenmesi sonucunda,
a. Sözleşmeler’de hem sözleşme süresi içinde hem de sözleşme sonrası dönem için
bir ya da iki yıl süreyle, franchise alanın personeli/çalışanlarına REY getirilmesi,
b. TİP 1 Sözleşmeler’de sözleşme sonrası franchise alana getirilen REY’in iki yıl süreli
olması,
c. TİP 1 ve TİP 2 türündeki Sözleşmeler’de sözleşme sonrası franchise alana getirilen
REY’in kapsamının net olarak anlaşma konusu mal ya da hizmetlerle rekabet eden
mal ve hizmetlerle sınırlanmaması, “dolaylı olarak rekabet eden” ve “rekabete
girme kapasitesi olan” işlerin de bu yükümlülük kapsamında sayılarak BFİT
bünyesinde sunulmayan bir spor hizmetini de kapsayabilecek şekilde
yorumlanmaya açık olması,
d. TİP 1 ve TİP 2 türündeki sözleşmelerde, sözleşme sonrası dönem için franchise
alana getirilen REY’in anlaşma süresince alıcının faaliyette bulunduğu tesis ya da
arazi ile sınırlanmaması
nedenleriyle ilgili Sözleşmeler’in 4054 sayılı Kanun’un 4. maddesi kapsamında olduğu,
2002/2 sayılı Tebliğ çerçevesinde grup muafiyetinden yararlanamayan söz konusu
Sözleşmeler’e 4054 sayılı Kanun’un 5. maddesi çerçevesinde bireysel muafiyet de
tanınamayacağı sonucuna ulaşılmıştır.
19-06/64-27
20/23

(74) Yukarıda da yer verildiği üzere, franchise alanların TİP 1 ve TİP 2 türündeki
Sözleşmeler’de yer alan REY hükümlerine aykırı davranmaları nedeniyle BFİT
tarafından çeşitli mahkemelerde açılan 11 davanın bulunduğu, ancak bu davaların bir
kısmının franchise alanların BFİT’ten kiralanan ekipman ile aynı işyerinde faaliyetlerine
devam etmelerinden, bir kısmının ise franchise alanların BFİT ile sözleşmeleri devam
ederken aynı faaliyet alanına ilişkin farklı bir konumda faal olmalarından kaynaklandığı,
dolayısıyla makul sayılabilecek yükümlülüklerin takibine ilişkin olduğu görülmektedir.
(75) Bunlara ilaveten, sözleşme süresince ve sözleşme sonrası bir ya da iki yıl süreyle
franchise veren ve/veya başka bir franchise alan tarafından çalıştırılmakta olan,
eskiden çalıştırılmış olan veya rakip firmalarda çalıştırılmış olan hiçbir personeli
franchise verenin önceden yazılı onayı olmadan işyerinde çalıştıramayacağı yönünde
franchise alana yükümlülük getiren maddenin de 4054 sayılı Kanun’un 4. maddesi
kapsamında olduğu ve ilgili yükümlülüğün; sözleşme süresi sonrasındaki dönemi de
kapsaması ve franchise verenin onayının çalışanın önceki çalıştığı yerdeki hal ve
davranışlarıyla ilgili olumlu referans alınabilmesi bakımından talep edildiğinin açıkça
belirtilmemesi nedenleriyle anılan Sözleşmeler’e mevcut haliyle aynı Kanun’un 5.
maddesi kapsamında bireysel muafiyet tanınamayacağı değerlendirilmiştir. Öte
yandan ilgili maddeyle çalışanların franchise alanlar arasında geçiş sağlamasının ya
da rakip firmalardan BFİT merkezlerine çalışan transferi yapılmasının engellenmediği
de görülmüştür.
(76) Açıklamalar çerçevesinde, davalar yoluyla takibi yapılan REY’lerin makul sayılabilecek
yükümlülükler ile ilgili olduğu, çalışanların franchise alanlar arasında geçiş
yapmalarının ya da rakip firmalardan BFİT merkezlerine çalışan transferi yapılmasının
engellenmediği, ayrıca önceki bölümlerde yer verildiği üzere BFİT’in pazar payının
düşük olduğu ve faaliyet gösterdiği pazarda çok sayıda oyuncunun bulunduğu da
dikkate alındığında ihlalin olası etkilerinin sınırlı düzeyde olduğu, bu nedenle BFİT
hakkında soruşturma açılmasına gerek bulunmadığı değerlendirilmektedir. Bununla
birlikte TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’de yer alan ve yukarıda detaylarına yer verilen
sözleşme hükümlerinin tadil edilmesi gerekmektedir.
I.4.6. Önaraştırma Kapsamında Elde Edilen Yeniden Satış Fiyatının Tespitini
İşaret Edebilecek Bulgulara İlişkin Değerlendirme
(77) Önaraştırma kapsamında incelenen hususlardan birisi de franchise veren BFİT
tarafından, franchise alanlarca sunulan spor hizmetlerinin fiyatlarının belirlenip
belirlenmediğine ilişkindir.
(78) Yeviden satış fiyatının tespitine yönelik hükümlerin pazarda mevcut rekabet üzerindeki
negatif etkileri genel olarak iki yoldan gerçekleşmektedir. Bunlardan ilkinde
sağlayıcının, alıcılarının yeniden satış fiyatını belirlemesi fiyat üzerinden gerçekleşecek
marka içi rekabeti tamamen engellerken, ikincisinde pazarda faaliyette bulunan diğer
firmalar arasında yatay işbirliğini kolaylaştırıcı etki yapmaktadır. Yeniden satış fiyatının
sağlayıcılar tarafından tespit edilmesi, pazarın ürün fiyatları bakımından yüksek
derecede şeffaflaşması sonucunu doğurmaktadır. Yeniden satış fiyatının tespit
edilmesi marka içi rekabet sonucu fiyatlarda gözlemlenebilecek aşağı yönlü baskıyı da
tamamen ortadan kaldırarak fiyatların katılaşması sonucunu doğurabilecektir.
(79) Yerinde incelemede elde edilen ve yukarıda yer verilen Belge-10 incelendiğinde, BFİT
merkezlerinde sunulan reformer hizmetine yönelik fiyat listesi oluşturularak franchise
alanlara gönderilmiş, 24.09.2018 tarihi itibarıyla fiyat listesinde belirtilen fiyatların
kullanımının zorunlu olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca yapılan görüşmelerde; bölgeler
19-06/64-27
21/23

bazında fiyat listelerinin oluşturulduğu, bu fiyat listelerine uyulup uyulmadığının
denetlendiği, ancak bu fiyat listeleri ve denetimlerin hidrolik aletlerle yapılan
uygulamalarla sınırlı olduğu, stüdyo derslerinde (pilates, zumba, reformer vb.) böyle
uygulamaların geçerli olmadığı; verilen hizmetlerin fiyatlarının yakın tarihe kadar
kendileri tarafından belirlendiği, ancak farklı fiyatlar alan müşterilerin
memnuniyetsizliğini gidermek amacıyla franchise alanların talepleri üzerine BFİT
tarafından bölgelere göre asgari fiyat oranlarının belirlendiği, fakat franchise alanlar
tarafından bu fiyat tarifelerine uyulmayarak farklı fiyatların uygulandığı belirtilmiştir.
(80) Bunun yanı sıra TİP 1 Sözleşmeler’in “5.4. İşin Yürütülmesi ve İşyeri” başlıklı
maddesinde; “(…..).” ifadesine yer verilmiştir. Bu maddede franchise alanın
uygulayacağı aidat tutarlarını kendisinin belirleyeceği açıkça belirtilmekte ancak
franchise alana belirlemiş olduğu üyelik aidatları için mutlak surette franchise verenin
yazılı onayını alma yükümlülüğü getirilmektedir. İlgili maddede franchise verenin
onayının aranmasıyla, franchise alana, dikey fiyat tespitinin önünü açabilecek bir
yükümlülük getirilmektedir.
(81) Yukarıda yer verilen Tablo 1, 2 ve 3’te yer verildiği üzere, BFİT tarafından, BFİT
markalı merkezlerde sunulan reformer, interval çalışma sistemi, pilates, zumba ve
yoga gibi spor hizmetleri bazında fiyatların değiştiği, aynı zamanda sunulan her bir
spor hizmeti için de farklı il/bölgelerde farklı fiyatların uygulanabildiği ifade edilmiştir.
Tablo 4’de sunulan fiyatlar ise BFİT merkezleri bazında farklılaştığı belgelendirilebilen
fiyatlara ilişkindir. BFİT tarafından BFİT markalı spor merkezlerinde sunulan
hizmetlerin güncel fiyatların bölgeler/iller bazında değişebildiğini gösterir nitelikte
sözleşme ve ekli fatura örnekleri sunulmuştur.
(82) BFİT tarafından incelemeye konu franchise sözleşmeleri aracılığı ile pazarda belirli
standartlarda hizmet verilebilmesi, standart ve kalite bütünlüğünün sağlanması,
franchise alanlar için müşteri ağının genişlemesi, kadın girişimciliğinin ve istihdamının
artırılması gibi belirli faydaların sağlanacağı belirtilmiştir. Ancak sayılan bu faydaların
yaratılması için franchise alanların fiyatlarının belirlenmesine gerek olmadığı,
dolayısıyla anılan faydalar ile dikey yönlü bir fiyat belirlenmesinin ilişkilendirilemeyeceği
değerlendirilmektedir. Ayrıca BFİT’in mevcut uygulamasının, pazara yeni bir ürünün
sunulması, tanıtılması veya tutundurulması faaliyetleriyle de ilişkilendirilemeyeceği
anlaşılmaktadır. Bu doğrultuda, 4054 sayılı Kanun’un 4. maddesi kapsamında olan ve
2002/2 sayılı Tebliğ kapsamında grup muafiyetinden yararlanamayan BFİT’in yeniden
satış fiyatının tespiti niteliğinde olabilecek uygulamalarına Kanun’un 5. maddesi
çerçevesinde bireysel muafiyet de tanınamayacağı değerlendirilmektedir.
(83) Öte yandan belirtmek gerekir ki, uygulamanın piyasaya etkisinin oldukça sınırlı
düzeyde kaldığı anlaşılmaktadır. Dikey fiyat tespitinin rekabet karşıtı olarak
nitelendirilebilecek temel etkisi markalar arası rekabetten çok, marka içi rekabetin
kısıtlanmasıdır. Bu çerçevede bu tür dikey kısıtların temel olarak diğer sağlayıcıları
dışlayıcı, pazara giriş engeli yaratıcı etkilerinin bulunmadığı, bu yönüyle markalar arası
rekabete sınırlama getirebilecek kısıtlamalardan daha az olumsuz etkilere sahip
oldukları kabul edilmektedir. Pazardaki markalar arası rekabetin yoğunluğu ne kadar
fazlaysa, marka içi rekabetin kısıtlanmasından kaynaklı olumsuz etkiler de o kadar az
olacaktır. Bunun değerlendirilmesinde ise öncelikle sağlayıcının ve rakiplerinin pazar
içindeki güç ve konumlarının ele alınması gerekmektedir. Ayrıca uygulamanın
pazardaki yaygınlığı ve süresi de rekabet kısıtının doğurduğu etkilerin belirlenmesini
sağlayabilecektir.
19-06/64-27
22/23

(84) Öncelikle BFİT’in Türkiye genelinde pazar payının spor salonu sayısı bakımından
%(…..), üye sayısı bakımından %(…..), ciro tutarı bakımından ise %(…..) düzeylerinde
olduğu, faaliyet gösterilen iller bazında ise %(…..)’un altında kaldığı belirtilmelidir.
Buna ilaveten BFİT’in çok sayıda oyuncunun bulunduğu rekabetçi bir pazarda faaliyet
gösterdiği, Türkiye genelinde MacFit, Sports International, A Plus Spor Center, Yoga
Academy gibi marka bilinirliği bulunan zincir spor salonlarının yanı sıra lokal bazda
faaliyet gösteren çok sayıda spor salonu, spor stüdyosu ve belediye gibi kurumlara ait
spor salonları ile rekabet halinde olduğu da dikkate alındığında, marka içi fiyat
rekabetini kısıtlama amacı taşıyan olası bir uygulamanın, markalar arası rekabetin
düzeyi nedeniyle, piyasadaki etkilerinin oldukça sınırlı kalacağı anlaşılmaktadır. Öte
yandan, önaraştırma kapsamında elde edilen belgenin 24.09.2018 tarihinde gönderilen
bir fiyat listesine ilişkin olduğu görülmekte, franchise alanlarla yapılan görüşmelerde de
yakın bir tarihte başlatılan bir fiyat listesi gönderme uygulamasından bahsedilmektedir.
Bu çerçevede BFİT tarafından gönderilen fiyat listelerinin yeniden satış fiyatının tespiti
niteliğinde olduğu kabul edilse dahi, uygulamanın süre bakımından da piyasadaki
etkileri oldukça sınırlı olacaktır. Buna ilaveten fiyat farklılıklarına ilişkin BFİT tarafından
herhangi bir yaptırımın uygulandığını gösterir bir bilgi ya da belgeye ulaşılmamış olup
uygulanan güncel fiyatların bölgeler bazında değişebildiğini gösterir belgeler BFİT
tarafından sunulmuştur. Yukarıda verilen sözleşme maddesinde ise esasında franchise
alanın, kendi üyelerine uygulayacağı aidat tutarlarını kendisinin belirleyebileceği
belirtilmekle birlikte, uzmanlık bilgisi nedeniyle franchise verenin onayının alınması
yükümlülüğü franchise alana getirilmektedir.
(85) Bu noktada Kurulun yeniden satış fiyatının belirlenmesi uygulamaları hakkındaki bazı
kararları17 incelendiğinde, bu kararların bazılarında yeniden satış fiyatının belirlenmesi
yoluyla 4054 sayılı Kanun’un 4. maddesinin ihlal edildiğinin belirtildiği18, ancak yeniden
satış fiyatının belirlenmesinin rekabet üzerinde olumsuz etki doğurmadığı gerekçesiyle
soruşturma açılmadığı, öte yandan bu kararların bazılarında ilgili teşebbüslere 4054
sayılı Kanun’un 9. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca görüş yazısı gönderilmesine de
karar verildiği görülmektedir.
(86) Bu hususlar doğrultusunda, TİP 1 Sözleşmeler’de yer alan ilgili madde ve yerinde
incelemede elde edilen bir belge nedeniyle BFİT tarafından yeniden satış fiyatının
tespiti niteliğinde olabilecek oldukça yeni sayılabilecek uygulamanın piyasada çok
sınırlı etkisinin olduğu kanaatine varıldığından BFİT hakkında soruşturma açılmasına
gerek olmadığı değerlendirilmektedir. Bu çerçevede, TİP 1 türündeki Sözleşme
hükmünün tadil edilmesinin gerektiği ve BFİT’e 4054 sayılı Kanun’un 9. maddesinin
üçüncü fıkrası uyarınca görüş gönderilmesinin uygun olacağı kanaatine varılmıştır.
J. SONUÇ
(87) Düzenlenen rapora ve incelenen dosya kapsamına göre;
1. Dosya konusu iddialara yönelik olarak 4054 sayılı Kanun’un 41. maddesi uyarınca
soruşturma açılmasına gerek olmadığına,
2. Bununla birlikte Bfit Sağlık ve Spor Yatırım ve Tic. A.Ş. ile franchise alanlar arasında
imzalanan sözleşmelere ilişkin olarak;

17 Kurulun; 24.08.2006 tarihli, 06-59/773-226 sayılı; 15.11.2006 tarihli, 06-84/1059-306 sayılı;
11.01.2007 tarihli, 07-01/12-7 sayılı; 27.05.2008 tarihli, 08-35/462-162 sayılı; 15.07.2009 tarihli, 09-
33/725-165 sayılı; 25.11.2009 tarihli, 09-57/1365-357 sayılı; 16.12.2010 tarihli, 10-78/1624-624 sayılı ve
22.10.2014 tarihli, 14-42/764-340 sayılı kararları.
18 Kurulun; 23.09.2010 tarihli, 10-60/1251-469 sayılı; 02.11.2011 tarihli, 11-55/1434-509 sayılı ve
20.11.2015 tarihli, 15-41/682-243 sayılı kararları.
19-06/64-27
23/23

a. TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’in, hem sözleşme süresi içinde hem de sözleşmenin
herhangi bir sebeple sona ermesi sonrasında franchise alanın
personeline/çalışanlarına herhangi bir şekilde rekabet etmeme yükümlülüğü
getirmeyecek şekilde yeniden düzenlenmesi,
b. TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’de sözleşmenin herhangi bir sebeple sona ermesi
sonrasında franchise alana getirilen rekabet etmeme yükümlülüğünün, sadece
“anlaşma konusu mal ya da hizmetlerle rekabet eden mal ve hizmetlerle”
sınırlanacak şekilde yeniden düzenlenmesi,
c. TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’de sözleşmenin herhangi bir sebeple sona ermesi
sonrasında franchise alana getirilen rekabet etmeme yükümlülüğünün, franchise
alanın faaliyette bulunduğu tesis ya da arazi ile sınırlanacak şekilde yeniden
düzenlenmesi,
d. TİP 1 ve TİP 2 Sözleşmeler’deki franchise alana getirilen “Franchise veren
ve/veya başka bir franchise alan tarafından çalıştırılmakta olan, eskiden
çalıştırılmış olan veya rakip firmalarda çalıştırılmış olan hiçbir personeli
franchise verenin önceden yazılı onayı olmadan işyerinde çalıştırmayacağı”
yönündeki yükümlülüğün sözleşme süresi ile sınırlandırılması ve yazılı onayın
gerekçesinin açıkça belirtilmesi,
e. TİP 1 Sözleşmeler’de sözleşmenin herhangi bir sebeple sona ermesi
sonrasında franchise alana getirilen 2 (iki) yıl süreli rekabet etmeme
yükümlülüğünün süresinin en fazla 1 (bir) yıl süre ile sınırlandırılması,
f. TİP 1 Sözleşmeler’in 5.4. maddesinde yer alan yeniden satış fiyatının tespitine
imkan verecek nitelikte olan sözleşme hükmünün tadil edilmesi
ve söz konusu değişikliklerin 90 gün içinde yapılarak Rekabet Kurumuna tevsik
edilmesi gerektiği aksi takdirde haklarında 4054 sayılı Kanun çerçevesinde işlem
başlatılacağı yönünde, anılan Kanun’un 9. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca görüş
bildirilmesi için Başkanlığın görevlendirilmesine gerekçeli kararın tebliğinden itibaren
60 gün içinde Ankara İdare Mahkemelerinde yargı yolu açık olmak üzere, OYBİRLİĞİ
ile karar verilmiştir.


Full & Egal Universal Law Academy