Dairesi: 1. Vergi Dava Dairesi
Esas No: 2020/280
Karar No: 2020/538
Karar Tarihi: 08.07.2020



(213 S. K. m. 3, 30) (193 S. K. m. 1, 2, 70)
 
İSTEMİN ÖZETİ: Davacının, 2013 yılında ..... Yat. Tur. İnş. Tic. Ltd. Şti.'ne devremülk hakkının kiraya verilmesi sonucunda hediye tatil adı altında elde edilen kira gelirinin gayrimenkul sermaye iradı olarak beyan edilmediğinden bahisle takdir komisyonu kararına istinaden, 2013/1-12 dönemine ilişkin olarak adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istemiyle açtığı davanın; dava konusu olayda, ..... Yatırım Tur. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından davacının hesabına yatırılan paranın mahiyetinin sözleşmenin yerine getirilmemesi halinde devremülk teslim edilene kadar taahhüt edilen hediye tatil karşılığında ödenen ve hediye tatil yerine geçen, hediye ve promosyon ödemesi olduğu, tahsil edilen tutarın kira sözleşmesi karşılığı alınmadığı, yapılan ödemenin dönemsellik ve süreklilik arz etmediği, ortada kiraya verilebilecek, davacıya teslim edilmiş bir devre mülk ve gayrimenkul sermaye iradı bulunmadığı anlaşıldığından yorum ve varsayıma dayalı tarh edilen dava konusu vergi ziyaı cezalı gelir vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kabulüne ilişkin Konya 1. Vergi Mahkemesi'nce verilen 27/12/2019 gün ve E:2019/511, K:2019/1142 sayılı kararın, davacının hediye tatil adı altında gayrimenkul sermaye iradı elde ettiğinin sabit olduğu, takdir komisyonu tarafından davacının beyan dışı kazançları tespit edilerek yapılan işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kaldırılması istenilmektedir.
 
SAVUNMANIN ÖZETİ: Davalı idare iddialarının haksız ve yersiz olduğu, istinaf başvurusunun reddi gerektiği savunulmuştur.
 
TÜRK MİLLETİ ADINA
 
Hüküm veren Konya Bölge İdare Mahkemesi 1. Vergi Dava Dairesince işin gereği görüşüldü:
 
Dava, takdir komisyonu kararına istinaden 2013/1-12 dönemine ilişkin olarak davacı adına re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istemiyle açılmıştır.
 
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde; Vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, şu kadar ki, vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu, 30. maddesinde; resen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunmasıdır, tanımı yapılmış ve verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması, resen tarh nedenleri arasında sayılmıştır.
 
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 1. maddesinde, gelir, bir gerçek kişinin bir takvim yılı içinde elde ettiği, tasarruf veya harcamasına kaynak teşkil eden her türlü kazanç ve iratların safi tutarı olarak tanımlandıktan sonra, 2. maddesinde, gayrimenkul sermaye iratları gelire giren kazanç ve iratlar olduğunun belirtildiği, anılan Kanunun ''Gayrimenkul Sermaye İradının Tarifi'' başlıklı 70. maddesinde; arazi, bina, maden suları, menba suları, madenler, taş ocakları, kum ve çakıl istihsal yerleri, tuğla ve kiremit harmanları, tuzlalar ve bunların mütemmim cüzileri ve teferruatı, voli mahalleri ve dalyanlar, gayrimenkullerin ayrı olarak kiraya verilen, mütemmim cüzileri ve teferruatı ile bilümum tesisatı, demirbaş eşyası ve döşemeleri, gayrimenkul olarak tescil edilen haklar, arama, işletme ve imtiyaz hakları ve ruhsatları, ihtira beratı, alameti farika, marka, ticaret unvanı, her türlü teknik resim, desen, model, plan ile sinema ve televizyon filmleri, ses ve görüntü bantları, sanayi ve ticaret ve bilim alanlarında elde edilmiş bir tecrübeye ait bilgilerle gizli bir formül veya bir imalat usulü üzerindeki kullanma hakkı veya kullanma imtiyazı gibi haklar, bu hakların kullanılması için gerekli malzeme ve teçhizatın sahipleri, mutasarrıfları, zilyedleri, irtifak ve intifa hakkı sahipleri veya kiracıları tarafından kiraya verilmesinden elde edilen iratların gayrimenkul sermaye iradı olduğu hükme bağlanmıştır.
 
Dava dosyasının incelenmesinden; davacı hakkında İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı İhbar ve Şikayetleri Değerlendirme Müdürlüğü'nün 06.06.2018 tarih ve E.353085 sayılı yazısına istinaden davacının 2013 yılı hesaplarının gelir vergisi yönünden incelendiği, yapılan inceleme sonucu davacı tarafından 2013 yılında ..... Yat. Tur. İnş. Tic. Ltd. Şti.'ye devremülk hakkının kiraya verilmesi sonucu hediye tatil adı altında kira geliri elde edildiği ve bu kira gelirinin gayrimenkul sermaye iradı olarak beyan edilmeyip ödenmediğinden bahisle davacının matrah takdiri için 18.12.2018 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği, takdir komisyonunca 261.809,50-TL matrah takdir edilmesi üzerine anılan tutar üzerinden vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin tarh edildiği, tarh edilen vergi ve cezanın tebliği üzerine bakılmakta olan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
 
Olayda, yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri ışığında dosya içi belgeler tetkik edildiğinde, davacı ile ..... Yat. Tur. İnş. Tic. Ltd. Şti. arasında imzalanan sözleşme incelendiğinde, sözleşmenin konusunun ..... Yat. Tur. İnş. Tic. Ltd. Şti. tarafından davacıya yapılan devre mülk satışı olduğunun görüldüğü, yine ilgili sözleşmede sözleşmeyi imzalayan alıcıya hediye tatil armağan edileceğinin düzenlendiği, ancak sözleşmede herhangi bir kiralama hükmüne yer verilmediği anlaşılmış olup, ayrıca davalı idarece davacının 2013 yılında gayrimenkul sermaye iradı elde ettiği iddia edilmesine karşın, davacının hangi gayrimenkulü için, kimden, ne kadar tutarlı kira geliri elde ettiği, neyin kiralandığı, kira sözleşmesi, hediye tatil uygulamasının nasıl işlediğine ilişkin herhangi bir araştırma ve tespit de yapılmadığı görülmüş olup, bu haliyle, yeterli inceleme ve araştırma yapılmaksızın alınan takdir komisyonu kararına istinaden yapılan cezalı gelir vergisi tarhiyatında bu gerekçeyle hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
 
Açıklanan nedenlerle, Konya 1. Vergi Mahkemesi'nce verilen 27/12/2019 gün ve E:2019/511, K:2019/1142 sayılı karar sonucu itibariyle hukuka uygun bulunduğundan, istinaf başvurusunun yukarıda belirtilen gerekçeyle reddine, istinaf aşamasında davalı idare tarafından yapılan ve aşağıda dökümü gösterilen 54,50-TL yargılama giderinin davalı idare üzerinde bırakılmasına, artan posta ücretinin karar kesinleştikten sonra istinaf başvurusunda bulunan davalı idareye iadesine, kararın tebliğini izleyen günden itibaren 30 gün içerisinde Danıştay'da temyiz yolu açık olmak üzere, 08/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy