Dairesi: 6. İdari Dava Dairesi
Esas No: 2020/1390
Karar No: 2020/1482
Karar Tarihi: 19.11.2020



(2577 S. K. m. 45, 46, 49) (5510 S. K. m. 102)
 
İSTEMİN ÖZETİ: Davacıya ait işyerinde çalışan 1 işçiye ait işe giriş ve işten ayrılış bildirgeleri ile aylık prim ve hizmet belgelerinin verilmediğinden bahisle 5510 sayılı Kanun'un 102. maddesi uyarınca davacının 10.842,00.-TL idari para cezası ile tecziye edilmesine dair Denizli Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğünün 13/05/2019 tarih ve E.7205745 sayılı işleminin; iptali istemiyle açılan davada; dosya içerisinde birer örnekleri bulunan 29/04/2019 tarih ve 2019/MO/33 sayılı durum tespit raporu, G.U.'nun ifadesi ile G.U.'ya ait ....bank A.Ş. Saltak Şubesinde bulunan …. nolu hesaba ait hesap ekstre tablosu birlikte değerlendirildiğinde; G.U.'nun davacıya ait işyerinde 28/04/2017-14/06/2017 tarihleri arasında çalıştığı iddiasında bulunduğu, dava dilekçesinde ise söz konusu şahsın yapılan teorik ve pratik sınavlarda başarısız olması nedeniyle işe alınmadığı ancak gidip gelmelerinin karşılığı olarak az bir ödeme yapıldığı iddia edilmiş ise de şikayetçiye ait banka hesap dökümü incelendiğinde davacı tarafından söz konusu kişiye 2017 Nisan Maaş ödemesi adı altında 29/05/2017 tarihinde 957,27.-TL ödeme yapıldığı, bu bağlamda G.U.'nun davacıya ait söz konusu işyerinde çalıştığı hususunun bizzat davacı tarafından banka üzerinden yapılan ve açıklama olarak maaş girilen yazılı delil mahiyetinde olan ödeme ile sabit olduğu, bu nedenle yazılı delil olması nedeniyle ayrıca söz konusu işyerinde çalışan diğer işçilerin ifadelerine başvurulmamış olmasının var olan tespiti geçersiz ve anlamsız kılmayacağı, şikayetçinin söz konusu işyerinde 28/04/2017-14/06/2017 tarihleri arasında çalıştığı ve maaş alacağının olduğu iddia edilmiş ise de davacı tarafından G.U.'ya 2017 Nisan ayı ödemesi adı altında 29/05/2017 tarihinde ödeme yapıldığı göz önünde bulundurulduğunda söz konusu şahsın davacıya ait işyerinde 28/04/2017-29/05/2017 tarihleri arasında çalıştığının kabulü gerektiği, bu nedenle davacıya ait işyerinde belirtilen tarihlerde çalışan G.U.'ya ait işe giriş ve işten ayrılış bildirgeleri ile 2017/4-5. aylara ait aylık prim ve hizmet belgelerinin verilmediği hususu sabit olduğundan 5510 sayılı Kanun'un 102. maddesinde belirtilen oranlar üzerinden hesap edilerek davacıya toplam 10.842,00.-TL idari para cezası verilmesine dair dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddi yolunda Denizli İdare Mahkemesi Hakimliği'nce verilen 27/01/2020 tarih, E:2019/893, K:2020/90 sayılı kararın; Mahkemenin nisan ayına ait bir ödemeyi mayıs ayını kapsayacak şekilde genişlettiği ileri sürülerek istinaf yoluyla kaldırılması istemidir.
 
SAVUNMANIN ÖZETİ: Savunma verilmemiştir.
 
TÜRK MİLLETİ ADINA
 
Hüküm veren İzmir Bölge İdare Mahkemesi Altıncı İdare Dava Dairesince; dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler incelenerek gereği görüşüldü:
 
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun "İstinaf" başlıklı 45. maddesinde, "... İstinaf, temyizin şekil ve usullerine tabidir.
 
Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir.
 
Bölge idare mahkemelerinin 46 ncı maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir..." kuralına yer verilmiş; "Temyiz" başlıklı 46. maddesinde Bölge İdare Mahkemelerinin kararlarının tebliğini izleyen 30 gün içerisinde Danıştay’da temyiz edilebileceği öngörüldükten sonra temyize tabi kararlarının hangileri olduğu sayma yoluyla sınırlanarak belirlenmiş, "temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin 2. fıkrasında, "a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" kaldırma nedenleri olarak sayılmıştır.
 
Dosyadaki belgeler ile başvuru dilekçesindeki iddiaların incelenmesinden, istinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu, kararın kaldırılmasını gerektirecek yasal bir sebebin bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
 
Açıklanan nedenlerle; Denizli İdare Mahkemesi Hakimliği'nce verilen 27/01/2020 tarih, E:2019/893, K:2020/90 sayılı karara karşı yapılan istinaf başvurusunun reddine, aşağıda ayrıntısı gösterilen yargılama giderlerinin istinaf isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına, yatırılan posta gideri avansından artan tutarın Mahkemesince yatırana iadesine, 19/11/2020 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi. (¤¤)
 


Full & Egal Universal Law Academy