Dairesi: 4. İdari Dava Dairesi
Esas No: 2020/1761
Karar No: 2020/1492
Karar Tarihi: 18.11.2020



(2577 S. K. m. 45, 49) (3194 S. K. m. 32, 42)
 
İSTEMİN ÖZETİ: İzmir ili, Seferihisar ilçesi, ..... Mahallesinde ve tapunun 178 ada, 4 sayılı parselinde kayıtlı taşınmazda ruhsat ve eklerine aykırı imalatlar yapıldığından bahisle taşınmazın hissedarlarından olan davacıya 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesi uyarınca 9.459,00-TL para cezası verilmesine ilişkin 15.05.2019 gün ve 488 sayılı Seferihisar Belediye Encümeni kararı ile söz konusu imalatların ruhsata bağlanması mümkün olmadığı gerekçesiyle aynı Kanunun 32.maddesi uyarınca yıkımına ilişkin verilen 19.06.2019 tarih ve 599 sayılı Seferihisar Belediye Encümeni kararının iptali istemiyle açılan davada; dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler ile yapıya ait fotoğrafların bir bütün olarak incelenmesi sonucunda, 09/05/2019 günlü cilt 74 ve 2056 sayfa nolu yapı tatil zaptı ile tespit edilen, kapalı kullanım alanı oluşturan ve sabit yapı niteliği taşıyan imalatların ruhsata tabi olduğu halde ruhsat alınmaksızın inşa edildiği ve bu durumun davalı idarece usulüne uygun olarak düzenlenen ve bir örneği yapı yerine asılan, diğer örneği ise mahalle muhtarlığına bırakılan yapı tatil zaptı ile tespit edildiği hususu sabit olduğu anlaşıldığından davacının para cezası ile cezalandırılmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı, 3194 sayılı Kanun'un 42. maddesi uyarınca imara aykırılık teşkil eden yapının sahibine, yapının mülkiyet durumuna, bulunduğu alanın özelliğine, durumuna, niteliğine ve sınıfına, yerleşmeye ve çevreye etkisine, can ve mal emniyetini tehdit edip etmediğine ve aykırılığın büyüklüğüne göre hesaplanacak tutarda bir para cezası verilmesi öngörülmüş olup, davalı idarece para cezası hesaplanırken, yapı sınıfının ve aykırılıktan etkilenen alanın düzenlenen yapı tatil zaptındaki inşaat seviyesi baz alınarak temel para cezasının mevzuatta öngörülen kriterlere uygun olarak belirlendiği, dava konusu idari para cezasının temel para cezasına uygulanan artırım sebeplerinin hesaplanmasında, 3194 sayılı Kanunun 42. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendinin;(1)Hisseli parselde diğer maliklerin muvafakati alınmaksızın yapılmış ise cezanın % 30'u, (4)Mevcut haliyle veya öngörülen bir afet tehlikesi karşısında can ve mal emniyetini tehdit ediyor ise cezanın % 100'ü, (5) Uygulama imar planı bulunan bir alanda yapılmış ise cezanın % 20'si, (10)Yapı kullanma izin belgesi alınmış olmakla birlikte, ruhsat alınmaksızın yeni inşaî faaliyete konu ise cezanın % 100'ü, (12) İnşaî faaliyetleri tamamlanmış ve kullanılıyor ise cezanın % 20'si ve (13) Çevre ve görüntü kirliliğine sebebiyet veriyor ise cezanın % 20'si,nedenleri uyarınca ceza artırımı uygulanmış ise de, (4) nolu alt bendi uyarınca afet tehlikesinde can ve mal emniyetinin tehdit edilmesine ve (13) nolu alt bendi uyarınca çevre ve görüntü kirliliğine sebebiyet verdiği hususlarının somut bilgi ve belgelerle ortaya konulamadığı ve bu yönde yapılmış herhangi bir tespitin de bulunmadığı anlaşıldığından, dava konusu para cezasının anılan kriterler nedeniyle de arttırılması suretiyle bulunan (3.783,00-TL+757,00-TL) toplamda 4.540,00-TL'lik kısmında hukuka uyarlık, temel ceza miktarı ile ruhsatsız, inşaatı tamamlanmış ve kullanılan yapı sebebiyle anılan Kanunun 42. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendinin; (1), (5), (10) ve (12) nolu alt bentleri uyarınca uygulanan arttırım sebebinin Kanun'da belirtilen kriterlere uygun belirlenmiş olması nedeniyle bu kısma isabet eden4.919,00-TL'lik kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu 15.05.2019 gün ve 488 sayılı Seferihisar Belediye Encümeni kararı ile davacıya verilen 9.459,00-TL para cezasının; verilen temel para cezasına İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendinin 4 ve 13. nolu alt bentleri uyarınca artırılmasına ilişkin 4.540,00-TL'lik kısmının iptaline, para cezasının, temel para cezasına 1), (5), (10) ve (12) nolu alt bentleri uyarınca yapılan artırımlara tekabül eden 4.919,005-TL'lik kısmı ile imalatların yıkımına dair 19.06.2019 tarih ve 599 sayılı Seferihisar Belediye Encümeni kararına ilişkin kısmı yönünden ise davanın reddine ilişkin İzmir 4. İdare Mahkemesince verilen 24/06/2020 gün ve E:2019/924, K:2020/840 sayılı kararın; davacı tarafından; işleme konu imalatın 31.12.2017 tarihinden önce yapıldığı, yapı ile ilgili yapı kayıt belgesi alındığı, işlemin hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek, istinaf başvurusunun kabulü ile Mahkeme kararının redde ilişkin kısmının kaldırılması, dava konusu işlemin tümden iptaline karar verilmesi, davalı idare tarafından ise; ruhsatsız yapılan yapının, yapılış aşamasında denetlenmemesi nedeniyle, can ve mal emniyetine zarar verebileceği, çevre ve görüntü kirliliği yarattığı hususları göz önüne alınarak uygulanan ceza arttırımların yerinde olduğu ileri sürülerek, istinaf başvurusunun kabulü ile Mahkeme kararının iptale ilişkin kısmının kaldırılması, davanın tümden reddine karar verilmesi istenilmektedir.
 
DAVACININ SAVUNMASININ ÖZETİ: Davalı idarenin istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü iddiaların, idare mahkemesince verilen kararın kaldırılmasını gerektirir nitelikte olmadığı ileri sürülerek, istinaf başvurusunun reddine karar verilmesi gerektiği savunulmaktadır.
 
DAVALI SEFERİHİSAR BELEDİYE BAŞKANLIĞI SAVUNMASININ ÖZETİ: Savunma verilmemiştir.
 
TÜRK MİLLETİ ADINA
 
Karar veren İzmir Bölge İdare Mahkemesi 4. İdari Dava Dairesi'nce, işin gereği görüşüldü:
 
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrasında; “Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir.” hükmü yer almaktadır.
 
İzmir 4. İdare Mahkemesince verilen 24/06/2020 gün ve E:2019/924, K:2020/840 sayılı kararın dayandığı gerekçe, usul ve yasaya uygun olup, istinaf başvurularının kabulünü gerektiren başka bir neden de bulunmamaktadır.
 
Açıklanan nedenlerle; istinaf başvurularının REDDİNE, aşağıda dökümü yapılan yargılama giderlerinin istinaf yoluna başvuranlar üzerinde bırakılmasına, yatırılan posta gideri avansından artan miktarların, Mahkemesince, HMK'nun 333. maddesi uyarınca yatıranlara geri verilmesine, kararın taraflara tebliği için dosyanın ait olduğu Mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Yasa'nın 45. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, Danıştay'a temyiz yolu KAPALI ve KESİN OLMAK üzere, 18/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)
 


Full & Egal Universal Law Academy