Dairesi: 1. Vergi Dava Dairesi
Esas No: 2020/571
Karar No: 2020/1021
Karar Tarihi: 18.11.2020



(2577 S. K. m. 45) (6100 S. K. m. 333)
 
İSTEMİN ÖZETİ: Davacı şirket adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki saptamaları içeren vergi tekniği raporunun esas alındığı inceleme raporu uyarınca, 2016/1-3, 4-6, 7-9, 10-12 dönemlerine ilişkin olarak re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı kurum geçici vergilerinin kaldırılması istemiyle açılan davanın; kurum geçici vergisine bağlı olarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarına ilişkin kısmının incelenmesinden; olayda, 2016/1-12 dönemi vergi ziyaı cezalı kurum geçici vergilerinin dayanağının 2016 yılı kurumlar vergisi olduğu göz önüne alındığında, 2016 yılı kurumlar vergisi tarhiyatına ilişkin olarak mahkemesince verilen 31/12/2019 tarih ve E:2019/277, K:2019/815 sayılı karar ile ''Olayda, davacı ve davalı tarafların iddiaları, mahkemesindeki davacı tarafından açılan tüm dosyalardaki mevcut bilgi ve belgeler ve davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitler birlikte değerlendirildiğinde, davacı şirketin sahte belge düzenlediğine yönelik birtakım tereddütler oluşmuşsa da; davacı şirketin faal olduğu ve gerçek alım satımı olduğunun davalı idarece de kabul edildiği üzere sabit olduğu, vergi inceleme elemanı tarafından davacının düzenlediği faturalardan sahte oldukları kanaatine varılanların ve gerçek olduğu kanaatine varılanların dönemler itibariyle tablo şeklinde vergi tekniği raporunda gösterildiği, bu tablolara bakıldığında belli bir meblağın üzerindeki yüksek tutarlı faturaların sahte olduğu, düşük tutarlı faturaların ise gerçek olduğunun belirtildiği, aynı şirket(ler)e düzenlenen bir kısım faturaların sahte bir kısım faturaların ise gerçek olduğunun belirtildiği, sahte ve gerçek faturaların ayrımında fatura tutarlarının dikkate alınarak değerlendirme yapıldığı, sahte ve gerçek fatura ayrımında esas alınan miktarın hangi ölçüye göre belirlendiğinin ortaya konulmadığı, vergi inceleme elemanının şahsi kanaatine dayalı olarak belirleme yapıldığı, vergi tekniği raporu içeriğinde ….. Aletler San. ve Tic. A.Ş'ye düzenlenen faturaların sahte olduğunun belirtilmesine rağmen raporun sonuç kısmında satış yapılan diğer firmalara düzenlenen yüksek tutarlı faturaların da sahte olduğunun ifade edildiği ancak rapor içeriğinde buna dair bir değerlendirme bulunmadığı, faal olan bir firmanın sahte fatura düzenlediği yönündeki iddianın faturalar, fatura içeriği emtialar, alım satım yapılan şirketler bazında ayrı ayrı ve tek tek hukuki olarak ispatlayıcı ve açıklayıcı şekilde ortaya konularak re'sen tarhı gereken vergi matrahının her türlü şüpheden uzak olarak tereddüde mahal vermeyecek şekilde ortaya konulması ve faturaların sahte olduğu ileri sürülen kısmı ile gerçek ticari faaliyete dayanan kısmının kesin ve net bir şekilde ayırt edilmesi gerektiği halde mevcut durumda bunların yapılmadığı dolayısıyla eksik incelemeye dayanan dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.'' denilerek kurumlar vergisinin kaldırıldığı görüldüğünden, davacı adına 2016/1-3, 4-6, 7-9, 10-12 dönemlerine ilişkin re'sen tarh olunan kurum geçici vergisi için kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarında yasal isabet görülmediği, davanın 2016/1-3, 4-6, 7-9, 10-12 dönemlerine ilişkin kurum geçici vergisi aslı kısmına gelince; olayda, geçici vergi, uyuşmazlığa ilişkin dönem için bulunan matrah farkını da ihtiva etmesi ve ertesi takvim yılında verilmesi gereken beyannameye göre hesaplanması gereken geçici vergi olduğundan tarh edilmesine karşın, artık geçici verginin aslı aranmayacağı, buradan hareketle de, dava konusu edilen tarhiyatların davacı şirkete bildirimi niteliğinde olan vergi/ceza ihbarnamelerinin sonunda, mahsup dönemi geçtiği için geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceğinin belirtildiğinin görüldüğü, dolayısıyla davalı idarece yukarıda yer verilen kural uyarınca tarh edilen geçici vergilerin aslı aranmayacağı belirtildiğinden, dava konusu edilen geçici vergi asılları yönünden hüküm kurulması halinde hukuksal sonuç doğurması olanaklı bulunmadığı, bu nedenle; geçici vergi asıllarının esası hakkında karar verilemeyeceğinden, davanın bu kısmının incelenmeksizin reddi gerektiği gerekçesiyle kısmen kabulüne, kısmen incelenmeksizin reddine karar veren Denizli Vergi Mahkemesi'nin 31/12/2019 tarih ve E:2019/276, K:2019/810 sayılı kararının, davalı idarece aleyhe olan kısımların yasal dayanaktan yoksun olduğu ileri sürülerek kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istenilmektedir.
 
SAVUNMANIN ÖZETİ: Savunma verilmemiştir.
 
TÜRK MİLLETİ ADINA
 
Karar veren İzmir Bölge İdare Mahkemesi 1.Vergi Dava Dairesi'nce gereği görüşüldü;
 
Dava dosyası kapsamında yer alan bilgi ve belgeler dahilinde yapılan inceleme neticesinde, istinaf başvurusuna konu edilen, Denizli Vergi Mahkemesi'nce verilen 31/12/2019 gün ve E:2019/276, K:2019/810 sayılı kararın, usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu sonucuna varılmıştır.
 
Açıklanan nedenle, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45/3. maddesine istinaden istinaf başvurusunun reddine, aşağıda dökümü yer alan 84,50 TL yargılama giderinin istinaf başvurusunu yapan taraf üzerinde bırakılmasına, yatırılan posta gideri avansından artan tutarın Mahkemesi'nce H.M.K'nun 333. maddesi uyarınca kararın kesinleşmesinden sonra yatırana iadesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren otuz (30) gün içinde Danıştay'a temyiz yolu açık olmak üzere, 18/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)
 


Full & Egal Universal Law Academy