Dairesi: 9. İdari Dava Dairesi
Esas No: 2020/941
Karar No: 2020/745
Karar Tarihi: 09.09.2020



İSTEMİN ÖZETİ: Davacı vekili tarafından Suriye vatandaşı olan müvekkilinin 23.01.2016-05.02.2016 tarihleri arasında İstanbul Valiliğine bağlı Kumkapı Geri Gönderme Merkezinde haksız ve hukuka aykırı olarak gözetimde tutularak özgürlüğünden yoksun bırakıldığı, kötü ve yetersiz fiziksel şartlarda, gayriinsani bir ortamda gözetim altında tutulduğu, temel hak ve özgürlüklerinin ihlal edildiği belirtilerek uğranıldığı ileri sürülen 5.000-TL manevi zararın fazlaya ilişkin talep ve hakları saklı kalmak kaydıyla idari gözetimin başladığı tarihten itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davada; mahkemelerinin 31.05.2016 tarih, E:2016/229, K:2016/1329 sayılı kesin kararının davacıya 12.07.2016 tarihinde tebliğ edildiği, yine davacının idari gözetim kararının kaldırılarak sınırdışı edildiği tarihin ise 05.02.2016 tarihi olduğu, davacı bakımından kesin olarak verilen kararının tebliğinden ya da idari gözetim kararının icrasından (serbest bırakılma) itibaren 60 gün içinde dava açılması gerekirken bu süreler geçirildikten çok sonra 09.07.2019 tarihinde açılan davada, süre aşımı nedeniyle işin esasını inceleme olanağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 15. maddesinin (1-b) bendi uyarınca süre aşımı yönünden reddine ilişkin İstanbul 1. İdare Mahkemesi Hakimliği'nce verilen 17/01/2020 tarih ve E:2020/78, K:2020/81 sayılı kararın; davacı tarafça; kurulan hükmün mesnetsiz olduğu, yargı kararıyla hukuka aykırılığı ortaya konulan işlem nedeniyle uğranılan zararın tazmini gerektiği, kararın Anayasa ve yerleşik içtihatlara aykırı olduğu iddialarıyla, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesi uyarınca istinaf yoluyla incelenerek kaldırılması istenilmektedir.
 
SAVUNMANIN ÖZETİ: Savunma verilmemiştir.
 
TÜRK MİLLETİ ADINA
 
Karar veren İstanbul Bölge İdare Mahkemesi Dokuzuncu İdari Dava Dairesince dava dosyası incelenerek işin gereği görüşüldü:
 
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun ''İstinaf'' başlıklı 45. maddesinin 1. fıkrasında; İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabileceği, ancak, konusu beş bin Türk lirasını geçmeyen vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında idare ve vergi mahkemelerince verilen kararların kesin olup, bunlara karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı, Ek 1. maddesinde de; bu Kanunda öngörülen parasal sınırların, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı, bu şekilde belirlenen sınırların bin Türk Lirasını aşmayan kısımlarının dikkate alınmayacağı vurgulanmıştır.
 
Anılan Kanunun aktarılan Ek 1. maddesinde yer verilen beş bin Türk Liralık parasal sınırına dair düzenleme 18.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 28. maddesi ile getirilmiş ise de; 2014, 2015, 2016 ve 2017 yılları için belirlenen yeniden değerleme oranlarına göre yapılan hesaplamalarda parasal sınır artış miktarı bin Türk Lirasını aşmadığı için, istinaf kanun yolu için Kanunun 45/1. maddesinde düzenlenen beş bin Türk Liralık sınırda bir artış olmamıştır.
 
Hazine ve Maliye Bakanlığı'nın 30.11.2018 günlü ve 30611 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 503 Sıra Nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile 2018 yılı yeniden değerleme oranının %23,73, 23.12.2019 günlü ve 30987 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 512 Sıra Nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile de 2019 yılı yeniden değerleme oranının %22,58 olarak tespit edildiği tebliğ olunmuştur.
 
503 sayılı Tebliğ ile belirlenen yeniden değerleme oranına göre istinaf kanun yolu parasal sınırındaki artış tutarı da 5.000x23,73:100=1.186,50.-TL'dir. 2577 sayılı Kanun'un yukarıda yer verilen Ek-1. maddesi uyarınca parasal sınır belirlenmesinde bin Türk Lirasını aşmayan kısımlar dikkate alınmayacağından, 2019 yılı istinaf kanun yolu parasal sınırı (5.000+1.000)=6.000,00.-TL olmuştur. 512 sayılı Tebliğ ile belirlenen yeniden değerleme oranına göre istinaf kanun yolu parasal sınırındaki artış tutarı da 6.000x22,58:100=1.354,80.-TL'dir. 2577 sayılı Kanun'un yukarıda yer verilen Ek-1. maddesi uyarınca parasal sınır belirlenmesinde bin Türk Lirasını aşmayan kısımlar dikkate alınmayacağından, 2020 yılı istinaf kanun yolu parasal sınırı ise (6.000+1.000)=7.000,00.-TL olmuştur.
 
İstinaf başvurusuna konu mahkeme kararına esas dava değerinin 5.000.00-TL olduğu ve anılan miktar üzerinden de sonuçlandırıldığı ve yedi bin Türk Lirasını geçmediği görüldüğünden, yukarıda alıntısı yapılan kanun maddesi hükmü uyarınca, kesin olan karara karşı istinaf kanun yoluyla incelenmesine hukuken olanak bulunmamaktadır.
 
Açıklanan nedenlerle; davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunun incelenmeksizin reddine, davacının adli yardım talebinin kabul edilmiş olması nedeniyle alınmayan aşağıda dökümü yapılan yargılama giderlerinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 339. maddesinin 1. fıkrası uyarınca haksız çıkan davacıdan tahsil edilmesi için İdare Mahkemesince müzekkere yazılmasına, kararın taraflara tebliği amacıyla dosyanın mahkemesine gönderilmesine, temyiz yolu kapalı olmak üzere kesin olarak 09.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy