Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2021/3120 Esas 2022/695 Karar
Karar Dilini Çevir:
Danıştay
Dairesi: İdare Dava Daireleri Kurulu
Esas No: 2021/3120
Karar No: 2022/695
Karar Tarihi: 03.03.2022





DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU         2021/3120 E.  ,  2022/695 K.
"İçtihat Metni"

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2021/3120
Karar No : 2022/695
TEMYİZ EDEN (DAVALILAR) : 1-... Bakanlığı
VEKİLLERİ : Av. ...
2-... Kurumu
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Derneği
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onuncu Dairesinin 29/03/2021 tarih ve E:2019/12372, K:2021/1436 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 03/06/2010 tarih ve 27600 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ eki (3) numaralı listede yer alan "Ayakta dik pozisyonlama cihazı (parapodium cihazı / Stand Up Wheelchair (Manuel kalkış manuel sürüş)" ibaresinin ve "Stand Up Wheelchair (manuel kalkış manuel sürüş)" cihazı için 3.000 TL, "Özelliği Olmayan Motorsuz Tekerlekli Sandalye" için 300 TL, "Özellikli Motorsuz Tekerlekli Sandalye" için 550 TL ve ''Akülü tekerlekli sandalye" için 2.200 TL ödenmesine ilişkin fiyat yönünden yapılan belirlemenin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 29/03/2021 tarih ve E:2019/12372, K:2021/1436 sayılı kararıyla;
Danıştay (Kapatılan) Onbeşinci Dairesinin 09/06/2015 tarih ve E:2013/2678, K:2015/3853 sayılı kararının, davanın reddine ilişkin kısmının, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 08/03/2018 tarih ve E:2015/4805, K:2018/812 sayılı kararıyla bozulması üzerine,
Anayasa'nın 2., 5., 17., 56., 60. ve 65. maddeleri; 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu'nun 1., 63., 72. maddeleri ve 5502 sayılı, dava konusu düzenlemenin tesis edildiği tarihteki adıyla, Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu'nun, yine aynı tarihte yürürlükte olan 1., 3. ve 41. maddelerine yer verilerek,
Anılan düzenlemeler uyarınca Sosyal Güvenlik Kurumunca sağlık yardımları karşılanan kişilerin, sağlık kurum ve kuruluşlarında yapılan tedavilerine ait ücretler ile tedavi yardımlarının verilmesine ilişkin usul ve esasların belirtildiği Sağlık Uygulama Tebliğlerinin yayımlandığı;
Mevzuat hükümleri uyarınca Kurumca finansmanı sağlanan sağlık hizmetleri için ödenecek bedelin belirlenmesinde Sağlık Hizmetleri Fiyatlandırma Komisyonunun yetkili olduğu, genel sağlık sigortalısının, Kurumun sağlık hizmeti sunucularından satın aldığı ve komisyonca fiyatı belirlenen sağlık hizmetinden genel sağlık sigortası primi, katılım payı ve ilave ücret ödemek şartıyla yararlanabildiği, genel sağlık sigortası prim gelirlerinin Kurumca sunulan sağlık hizmetinin finansmanında etkin bir şekilde kullanılmasını sağlamak amacıyla komisyona tanınan fiyat belirleme yetkisinin, hastanın sağlık hizmetine erişim hakkını engelleyecek veya hastanın dolayısıyla genel sağlık sigortalısı ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerin ödeyemeyeceği ağır bir maddi yük altında bırakacak şekilde kullanılmasının, sağlıklı yaşam hakkına ve sosyal devlet ilkesine aykırı olduğu, bir başka ifade ile doktor veya sağlık kurulu raporu ile hastanın tedavisinde kullanılması zorunlu görülen ve hasta tarafından bedeli mukabilinde piyasadan temin edilen ortez, protez ve diğer iyileştirme araç ve gereç bedelinin, komisyonca belirlenen bedeli aşan kısmının Kurumca ödenmemesi suretiyle tedavi giderlerinin bir kısmının hasta ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerin üzerinde bırakılmasına olanak bulunmadığı;
03/06/2010 tarih ve 27600 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ eki (3) numaralı listede 252. sırada "220690" kodu altında "Ayakta dik pozisyonlama cihazı (parapodium cihazı/Stand Up Wheelchair (Manuel kalkış manuel sürüş)" ibaresi ile anılan cihaz karşılığında 3.000,00-TL fiyat bilgisine yer verildiği;
Davacı tarafından, anılan ibarede yer alan "parapodium cihazı" ile "Stand Up Wheelchair" cihazlarının birbirinden tamamen farklı cihazlar olduğu, bu nedenle piyasa fiyatlarının da birbirinden farklı olduğu, iki farklı cihazın aynı kod altında aynı cihaz gibi fiyatlandırılmasının sağlığa erişim hakkına aykırı olduğunun iddia edildiği;
Her hastanın farklı özelliklere sahip, kendine özgü ve gereksinimlerine uygun tasarlanmış cihazları kullanacağı açık olup, Kurumca ödenecek bedellerin belirlenmesinde işlevleri birbirinden tamamen farklı olan ortez, protez ve diğer iyileştirme araç ve gereçlerin ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiği;
Bu durumda, dava konusu ibare ile, işlevleri ve özellikleri birbirinden farklı olan cihazların tek bir kod ve açıklama altında düzenlendiği, böylece iki farklı cihaz olmasına rağmen bedellerinin sabit bir fiyatla karşılandığı anlaşıldığından, anılan cihazlara ilişkin tedavi giderlerinin hastanın veya bakmakla yükümlü olduğu kişilerin üzerinde bırakılmasına sebebiyet veren dava konusu düzenlemede hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle,
Dava konusu Tebliğ eki (3) numaralı listede yer alan "Ayakta dik pozisyonlama cihazı (parapodium cihazı/Stand Up Wheelchair (Manuel kalkış manuel sürüş)" ibaresinin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davalı idareler tarafından, söz konusu alan tanımlarının genel alan tanımları ile belirlenmiş olup marka, model, ithal ya da yerli gibi bir ayrım yapılmaksızın benzer nitelikleri veya aynı işlevsel özellikleri taşıyan tüm tıbbi malzemeleri kapsadığı; sağlık hizmetleriyle ilgili teşhis ve tedaviler için gerekli olabilecek tıbbi malzemelerin Türkiye'deki çeşitliği, aynı çeşit ve kalitede bulunan tıbbi malzemelerin fiyat aralıklarının farklı olması, tıbbi malzemeler konusunda standardın bulunmaması hususları da göz önüne alınarak, mevzuat gereğince oluşturulan bilimsel komisyonlar marifetiyle fiyat belirlenmesine gidildiği; Tebliğ'in 7.3.12.G maddesinde parapodium, standing table ve Stand Up Wheelchair ifadelerini kapsayacak şekilde "Ayakta dik pazisyonlama ve yürütme cihazları” ifadesi yer almakta olduğundan Stand Up Wheelchair tanımlamasının değiştirilmesi için bir gereklilik bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, istemlerin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalı idarelerin temyiz istemlerinin reddine,
2.Dava konusu Tebliğ eki (3) numaralı listede yer alan "Ayakta dik pozisyonlama cihazı (parapodium cihazı / Stand Up Wheelchair (Manuel kalkış manuel sürüş)" ibaresinin yukarıda belirtilen gerekçeyle iptaline ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin temyize konu 29/03/2021 tarih ve E:2019/12372, K:2021/1436 sayılı kararının ONANMASINA,
3.Bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/03/2022 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY
X- 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu'nun 72. maddesinde 65. madde gereği ödenecek gündelik, yol, yatak ve yemek giderlerinin Kurumca ödenecek bedellerini belirlemeye Sağlık Hizmetleri Fiyatlandırma Komisyonunun yetkili olduğu, Komisyonun, tıp eğitimini, hizmet basamağını, alt yapı ve kaynak kullanımı ile maliyet unsurlarını dikkate alarak sağlık hizmeti sunucularını fiyatlandırmaya esas olmak üzere ayrı ayrı sınıflandırabileceği, 63. madde hükümlerine göre finansmanı sağlanan sağlık hizmetlerinin Kurumca ödenecek bedellerini; sağlık hizmetinin sunulduğu il ve basamak, Devletin doğrudan veya dolaylı olarak sağlamış olduğu sübvansiyonlar, sağlık hizmetinin niteliği itibarıyla hayati öneme sahip olup olmaması, kanıta dayalı tıp uygulamaları, maliyet-etkililik ölçütleri ve genel sağlık sigortası bütçesi dikkate alınmak suretiyle, her sınıf için tek tek veya gruplandırarak belirlemeye yetkili olduğu belirtilmiştir.
Kaynakların etkin ve verimli kullanılması, daha etkin ödeme ve denetim sisteminin kurulması, yersiz ödemelerin önüne geçilebilmesi ve mali sürdürülebilirliğin sağlanabilmesi adına 5510 sayılı Kanun'un 63, 65 ve 72. maddelerinde yer alan hükümler çerçevesinde yayımlanan Sağlık Uygulama Tebliği ve eki listeler kapsamında geri ödeme kurallarının belirlenmesi zorunluluk arz etmektedir.
5510 sayılı Kanun'un ilgili hükümleri doğrultusunda yapılan davaya konu düzenlemenin hukuki dayanağının mevcut olduğu, sağlık hizmeti sunumu ile sosyal güvenlik sisteminin ekonomik bakımdan sürdürülebilir kılınması amacıyla geri ödeme kapsamındakilerin özel koşulları gözetilmek suretiyle ve sağlığa erişim haklarının engellenmemesi koşuluyla çeşitli tedbirler alınabilmesini sağlamak amacıyla idareye düzenleme yetkisi verildiği izahtan varestedir.
Dava konusu Tebliğ eki (3) numaralı listede yer alan "Ayakta dik pozisyonlama cihazı (parapodium cihazı / Stand Up Wheelchair (Manuel kalkış manuel sürüş)" ibaresinin hak sahiplerinin "ayakta dik pozisyonlama"yı gerçekleştirmelerini sağlamayı ifade edecek şekilde genel alan tanımı ile belirlendiği, marka, model, ithal ya da yerli gibi bir ayrım yapılmaksızın "ayakta dik pozisyonlama" özelliğini taşıyan hem herhangi bir motor vb tertibatı bulunmayana cihazları, hem de "ayakta dik pozisyonlama"yı sağlayacak motor tertibatlı, tekerlekli sandalye özelliği bulunan cihazları kapsadığı hususu göz önünde bulundurulduğunda, dava konusu düzenlemenin dayanağı üst hukuk normlarına uygun olduğu; kamu yararı ile hizmet gerekleri gözetilerek, Kurumun bütçe imkanları çerçevesinde hastanın sağlık hizmetine ulaşmasını sağlamak amacıyla tesis edildiği ve anılan düzenlemede hukuka aykırılık bulunmadığı görülmektedir.
Belirtilen nedenlerle, temel işlevi "ayakta dik pozisyonlama"yı gerçekleştirmek olan cihazların, salt "tek bir kod ve açıklama altında düzenlendiği" gerekçesiyle dava konusu düzenlemenin iptal edilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığından, Daire kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle çoğunluk görüşüne katılmıyorum.






























Full & Egal Universal Law Academy