T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/2056
Karar No : 2021/690
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Sendikası
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Bakanlığı
VEKİLİ : ...
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onikinci Dairesinin 12/11/2019 tarih ve E:2018/3587, K:2019/8630 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı Sendika tarafından, 14/02/2013 tarih ve 28559 sayılı (Mükerrer) Resmi Gazete’de yayımlanan Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumuna Bağlı Sağlık Tesislerinde Görevli Personele Ek Ödeme Yapılmasına Dair Yönetmelik'in, 09/08/2015 tarih ve 29440 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yönetmelik'in 2. maddesi ile değişik 8. maddesinin 1. fıkrasının son cümlesinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onikinci Dairesinin 12/11/2019 tarih ve E:2018/3587, K:2019/8630 sayılı kararıyla;
Uyuşmazlığın çözümü bakımından, iptali istenilen düzenlemenin üst normlara ve hukuka uygun olup olmadığının irdelenmesinin gerektiği,
Dava konusu Yönetmelik'in dayanağını oluşturan 209 sayılı Kanun'un değişik 5. maddesinde, döner sermaye gelirlerinden döner sermayeli sağlık kurum ve kuruluşlarında görevli personele ek ödeme yapılabilmesi konusunda Sağlık Bakanlığına yetki tanındığı, bu ödemenin oranı ile esas ve usullerinin Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirleneceği ve Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte ek ödemenin dağıtımıyla ilgili olarak göz önünde bulundurulacak unsurların düzenlendiği,
Söz konusu Yönetmelik'in incelenmesinden, personele dağıtılacak ek ödeme tutarını belirleme yetkisinin döner sermaye komisyonuna verildiği, komisyonca belirlenen dağıtılacak ek ödeme tutarının ise genel sekreterce değerlendirilerek aynen veya bu Yönetmelik'in dayanağı olan Kanun maddesinde belirtilen sınırları geçmeyecek şekilde değiştirilerek onaylanması suretiyle kesinleşmesinin düzenlendiği,
Bu durumda, Bakanlık politika ve hedeflerine uygun olarak, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetlerini vermek üzere Sağlık Bakanlığına bağlı bir kuruluş olarak kurulmuş olan Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumunun 209 sayılı Kanun'un 5. maddesinin 3. fıkrasında öngörülen oranları kamu hastane birlikleri bazında hesaplamaya yetkili olması ve bu Kurumca kurulan ve işletilen Kamu Hastaneleri Birliklerinin en üst karar ve yürütme organının da genel sekreterlik olması karşısında, ek ödeme yapılması konusunda takdir yetkisi bulunan davalı idarece hazırlanarak yürürlüğe konulan Yönetmelik'in iptali istenilen kısmında, idareye verilen takdir yetkisi çerçevesinde 209 sayılı Kanun'da belirtilen unsurlar ile genel sekreterin statüsü ile görev ve yetkileri gözetilerek üst hukuk normlarına uygun olarak düzenlendiği anlaşıldığından, hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı Sendika tarafından, dava konusu Yönetmelik hükmünün, genel sekreterin statüsü ile görev ve yetkileri gözetilerek üst hukuk normlarına uygun olduğuna dair gerekçenin kabulünün mümkün olmadığı, 209 sayılı Kanun ve döner sermayeye ilişkin yönetmeliklerde genel yazıda bahsedildiği şekilde bir usul ve esasın belirlenmediği belirtilerek Daire kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, hem 209 sayılı Kanun'daki değişiklik sonrası birlik bazında dağıtılan ek ödeme tutarının yasal sınırlar da tutulabilmesi için (sağlık tesisi bazında %65, birlik bazında %50), hem de her bir kamu hastane birliğinin mali durumunun takip edilebilmesi için dağıtılabilecek ek ödeme tutarlarının belirlenmesinde nihai kararın genel sekreterce verilmesinin zorunlu olduğu, işlem tarihinde yürürlükte bulunan 663 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu Taşra Teşkilatı Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönerge ile kamu hastaneleri birliklerinin gelir ve gider dengesinin sağlanması, gelirlerin tahakkuku, alacakların takip ve tahsili, harcama ve muhasebe işlemlerinin yürütülmesi görevinin genel sekretere bırakıldığı, genel sekreterin 663 sayılı KHK ile belirlenen görev, yetki ve sorumlulukları doğrultusunda kamu hastaneleri birliğini oluşturan her bir sağlık tesisinin gelir gider dengesini gözetmekle yükümlü olduğu, bu yükümlülüklerin verildiği genel sekreterin, sağlık tesisi döner sermaye komisyonu tarafından belirlenmiş olan dağıtılacak ek ödeme tutarını birliğin en üst yöneticisi olarak değerlendirmesinde ve döner sermaye komisyonu tarafından karar alınan dağıtılacak ek ödeme tutarını dağıtılabilecek tutar üst limitini aşmamak üzere değiştirebilmesinde mevzuata aykırılık bulunmadığı gibi, kendisine verilen yükümlülükleri yerine getirebilmesi için de bu yetkinin bizatihi genel sekretere verilmesinin zorunlu olduğu, bu çerçevede 209 sayılı Kanun'un "Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu, bu fıkrada öngörülen oranları kamu hastane birlikleri bazında hesaplamaya da yetkilidir" hükmünün uygulanabilmesi için tesis edilen düzenleyici işlemin hukuka ve üst hukuk normlarına uygun olduğu, Danıştay Onikinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 12/11/2019 tarih ve E:2018/3587, K:2019/8630 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 01/04/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.






























Full & Egal Universal Law Academy