T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/1042
Karar No : 2021/311
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Derneği
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Altıncı Dairesinin 13/11/2019 tarih ve E:2019/2484, K:2019/10937 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 25/01/2017 tarihl ve 29959 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan … tarih ve … sayılı "Doğal Sit Alanlarında Güneş Enerjisi Santrali (GES)" İlke Kararının B maddesinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Altıncı Dairesinin 13/11/2019 tarih ve E:2019/2484, K:2019/10937 sayılı kararı ile;
2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu, 648 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname, Korunan Alanların Tespit, Tescil ve Onayına İlişkin Usul ve Esaslara Dair Yönetmelik ve Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulunun … tarih ve … sayılı Doğal (Tabii) Sitler, Koruma ve Kullanma Koşulları ile ilgili İlke Kararı hükümlerine yer verildikten sonra, anılan düzenlemeler ile dosyanın birlikte incelenmesinden; 2. derece doğal sit alanlarının kamu yararı göz önüne alınarak kullanıma açılabilecek alanlar, 3. derece doğal sit alanlarının yörenin potansiyeli ve kullanım özelliği de göz önünde tutularak konut kullanımına da açılabilecek alanlar, sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanım alanlarının ise doğal ve kültürel bakımdan uyumlu düşük yoğunlukta faaliyetler, turizm ve yerleşimlere izin veren alanlar olduğu, bu sebeple söz konusu alanlarda GES projelerinin yapılmasının bu alanlara ait tanımlarla çelişmediği,
Anılan tanımlar ışığında, sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanım alanlarının, kesin korunacak hassas alanlar veya nitelikli doğal koruma alanlarını etkileyen, bu koruma bölgeleri ile bütünlük gösteren ve bu alanların korunmasına katkı sağlayacak alanlar olma niteliklerini taşıması nedeniyle, koruma amaç ve ilkeleri çerçevesinde, bu alanlarda yapılacak GES projelerinin, kesin korunacak hassas alanlar ile nitelikli doğal koruma alanlarına mesafesinin önem arz ettiği,
Bu doğrultuda, dava konusu İlke Kararında yer alan 300 metre mesafe koşulunun asgari, %10 koşulunun ise azami olarak belirlendiği; bunun yanı sıra, kararda, kamu kurum ve kuruluşlarının görüşleri doğrultusunda, Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Komisyonlarınca değerlendirme yapılmasının da öngörülmüş olduğu dikkate alındığında, belirtilen alanlarda yapılması planlanan GES projelerine onay verilirken, bu alanların yeni doğal sit statülerinin belirlenmesi aşamasında, Korunan Alanların Tespit, Tescil ve Onayına İlişkin Usul ve Esaslara Dair Yönetmeliğin ilgili hükümleri uyarınca yapılan saha çalışmaları sonucunda hazırlanan ekolojik temelli bilimsel araştırma raporlarıyla ortaya konan, alanın biyo-ekolojik, jeolojik, jeomorfolojik, hidrojeolojik ve peyzaj değerlendirmelerine dayanan kendine has özelliklerine ilişkin verilerin de değerlendirilmesinin sağlandığı anlaşıldığından; dava konusu düzenlemede hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, davanın reddine ilişkin gerekçelerin dayanaksız ve bilimsel gerçeklikten uzak olduğu, Korunan Alanların Tespit, Tescil ve Onayına İlişkin Usul ve Esaslara Dair Yönetmelik hükümlerinde doğal sit alanlarında yapılabilecek faaliyetlerin belirli olduğu ve bu sebeple ilke kararının normlar hiyerarşisine aykırı olduğu, 300 metre ve %10 koşullarının hiçbir bilimsel temele dayanmadığı ve hukuki belirsizlik oluşturduğu, dava konusu İlke Kararında keyfi işlemlere karşı hiçbir önlem öngörülmeyerek komisyonlara tamamen sınırsız şekilde yetki verildiği, 1. Derece Doğal Sit Alanları, Kesin Korunacak Hassas Alanlar ve Nitelikli Korunma Alanlarında GES projelerine izin verilmeyeceği düzenlenmiş olmakla birlikte bu alanlara en az 300 metre mesafede bu faaliyetlerin yapılabileceği belirtilerek bütüncül koruma yaklaşımından uzaklaşıldığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, Danıştay Altıncı Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçelerinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz istemlerinin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin ve davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Altıncı Dairesinin temyize konu 13/11/2019 tarih ve E:2019/2484, K:2019/10937 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kullanılmayan … TL yürütmeyi durdurma harcının istemi hâlinde davacıya iadesine,
4. Kesin olarak, 17/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.




























Full & Egal Universal Law Academy