Danıştay 4. Daire 2021/8073 Esas 2021/8098 Karar
Karar Dilini Çevir:
Danıştay
Dairesi: 4. Daire
Esas No: 2021/8073
Karar No: 2021/8098
Karar Tarihi: 08.12.2021




T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/8073
Karar No : 2021/8098
MERCİ TAYİNİ KARARI
Ankara ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla yetkili Vergi Mahkemesinin belirlenmesi için 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 43. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca Danıştay'a gönderilen dava dosyası incelenerek işin gereği görüşüldü:
Dosyanın incelenmesinden; Mersin İli Tarsus İlçesinde bulunan arazisinde yaptığı pamuk üretimi nedeniyle 2020 yılı tarımsal destekleme ödemeleri kapsamında davacıya yapılan fark ödemesi desteğinden %4 oranında gelir (stopaj) vergisi tevkifatı yapıldığından bahisle söz konusu tevkifatın fazladan yapılan %2 oranına isabet eden kısmının iptali ile fazla kesintinin iadesi istemiyle açılan davada, Mersin ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile "Olayda; davacıya ait destekleme ödemelerinin Tarım ve Orman Bakanlığı Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğünce yapıldığı, destekleme ödemeleri üzerinden kesilecek gelir vergisinin de Merkez Saymanlık Müdürlüğünce doğrudan Hazineye irat kaydedildiği, dolayısıyla davacının bağlı bulunduğu vergi dairesine muhtasar beyanname ile bildirilen ve ödenen bir vergi bulunmadığı anlaşıldığından, dava konusu uyuşmazlığın, yukarıda hükmüne yer verilen 2577 sayılı Kanun'un 37. maddesi uyarınca Tarım ve Orman Bakanlığı'nı ve Merkez Saymanlık Müdürlüğünün bulunduğu yerdeki Ankara Vergi Mahkemesi'nce çözümlenmesi gerektiği" gerekçesiyle davanın yetki yönünden reddedilerek, dosyanın yetkili Ankara Vergi Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği; Ankara ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile de; Çiftçi Kayıt Sistemine kayıtlı olan ve Mersin İli Tarsus İlçesinde çiftçilik faaliyetinde bulunan davacıya 2020 yılı tarımsal destekleme ödemeleri kapmasında yapılan "Fark Ödemeleri Desteği (Yağlı Tohum)" ödemeleri üzerinden gelir (stopaj) vergisi kesintisi yapılması esasen davacının vergilendirilmesi niteliğinde olduğundan ve yine 5018 sayılı Kanun kapsamındaki kamu idarelerinden olan bu nedenle bahsedilen tevkifatla ilgili beyanname verme yükümlülüğü bulunmayan Tarım ve Orman Bakanlığı'nca doğrudan saymanlık veznesine aktarılmak suretiyle davacıdan tahsil edilen ihtilaflı gelir vergisini davacı adına tarh etmeye yetkili vergi dairesi müdürlüğü de davacının ikametgah mahallinin bağlı bulunduğu Tarsus Vergi Dairesi Müdürlüğü olduğu anlaşıldığından, dava konusu uyuşmazlığın çözümün adı geçen Vergi Dairsi Müdürlüğünün bağlı bulunduğu Mersin Vergi Dairesi Başkanlığının yargı çevresi bakımından bağlı olduğu Mersin Vergi Mahkemesinin yetkili olduğu, bu durumda, Ankara ve Mersin Vergi Mahkemeleri arasında ortaya çıkan yetki uyuşmazlığında yetkili yargı yerinin belirlenmesi amacıyla davanın yetki yönünden reddedilerek, yetkili mahkemenin belirlenmesi için dava dosyasının Danıştay'a gönderilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "Vergi Uyuşmazlıklarında Yetki"yi düzenleyen 37. maddesinin (a) bendinde; uyuşmazlık konusu vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümleri tarh ve tahakkuk ettiren, zam ve cezaları kesen, (b) bendinde, Gümrük Kanunu'na göre alınması gereken vergilerle Vergi Usul Kanunu gereğince şikayet yoluyla vergi düzeltme taleplerinin reddine ilişkin işlemlerde, vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümleri tarh ve tahakkuk ettiren, (c) bendinde; Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un uygulanmasında ödeme emrini düzenleyen, (d) bendinde; diğer uyuşmazlıklarda dava konusu işlemi yapan Dairenin bulunduğu yerdeki vergi mahkemesinin yetkili olduğu kurala bağlanmıştır.
Olayda; davacıya ait destekleme ödemelerinin Tarım ve Orman Bakanlığı Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğünce yapıldığı, destekleme ödemeleri üzerinden kesilecek gelir vergisinin de Merkez Saymanlık Müdürlüğünce doğrudan Hazineye irat kaydedildiği, dolayısıyla davacının bağlı bulunduğu vergi dairesine muhtasar beyanname ile bildirilen ve ödenen bir vergi bulunmadığından, 2577 sayılı Kanun'un 37/a maddesi gereği, uyuşmazlığın görüm ve çözümünde Tarım ve Orman Bakanlığının ve Merkez Saymanlık Müdürlüğünün bulunduğu yerdeki Ankara Vergi Mahkemesinin yetkili olduğu sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, uyuşmazlığı çözümlemekle Ankara Vergi Mahkemesinin yetkili kılınmasına, dava dosyasının anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, kararın, uyuşmazlığı çözümlemekle yetkili kılınan Ankara Vergi Mahkemesince ilgili Mahkeme ve taraflara tebliğine, 08/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.