Dairesi: 1. Vergi Dava Dairesi
Esas No: 2021/187
Karar No: 2022/55
Karar Tarihi: 13.01.2022



İSTEMİN ÖZETİ: Davacı tarafından; 06/10/2020 tarih ve 2020100613g4z0000013, 14, 15, 16 ve 17 Sayılı vergi/ceza ihbarnamelerinin iptali istemiyle açılan davada; olayda, davacının 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanununun Geçici 90. maddesi uyarınca 12.05.2020 tarihinde anılan maddeden yararlanma maksadıyla başvuruda bulunarak kayıt dışı TL cinsinden varlığını beyan ettiği ve beyan ettiği tutar üzerinden %1 oranında hesaplanan gelir vergisini süresi içerisinde ödediği dolayısıyla maddede yer alan tüm şartları sağlayarak varlık barışından yararlandığının anlaşıldığı, davalı idarenin, vergi incelemesinin 22.04.2020 tarihinde başladığı, davacının ise bu tarihten sonra olan 12.05.2020 tarihinde varlık barışından yararlanmak amacıyla başvuruda bulunduğu, yasal mevzuatta madde hükmünden yararlananlar hakkında incelemeye başlanamayacağının belirtildiği, davacının varlık barışından yararlanamayacağı iddiasına ilişkin olarak; mevzuatta yer alan "Bu madde kapsamında bildirilen veya beyan edilen varlıklar nedeniyle hiçbir suretle vergi incelemesi ve vergi tarhiyatı yapılmaz." ibaresinin öncelikle lafzi yorumundan; incelemeye başlanmamış olması halinde incelemenin yapılamayacağı, başlanmış olan incelemenin varlığı halinde ise incelemenin ve tarhiyatın yapılamayacağı, tamamlanmış vergi incelemesinin varlığı halinde ise tarhiyatın yapılamayacağı hususu en kısa ve öz haliyle mezkur maddede ifade edildiği, diğer taraftan maddenin lafzi yorumunun açık olmadığının kabulü halinde dahi yapılacak amaçsal yorumundan da; maddenin kayıt dışı olarak elde edilen ve/veya yurt dışından sağlanan ekonomik değerlerin ülke ekonomisine dahil edilmesi maksadını ihtiva ettiği ve maddeden yararlanma koşullarında dahi sınırlayıcı hareket edilmediği göz önüne alındığında maddeden yararlanmanın sonucu niteliğinde olan vergi incelemesi ve tarhiyatı yapılamaması hususunda da maddede belirtilen şartlar dışında kısıtlayıcı başka bir durumun söz konusu kabul edilemeyeceği, bu itibarla, davalı idare tarafından maddenin uygulama alanını daraltacak ve mezkur düzenlemenin hem lafzi hem amaçsal yorumuna aykırı olacak şekilde hareket edilerek mezkur maddeden yararlanan davacı hakkında vergi incelemesi ve tarhiyatı yapıldığı kanaatine varıldığı, sonuç olarak; davacının 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun geçici 90. maddesi kapsamında başvuru yaparak Google İreland Limited Şirketi'nden elde ettiği reklam gelirini beyan ederek beyan ettiği değer üzerinden %1 oranında hesaplanan vergiyi süresi içerisinde ödediği anlaşıldığından, beyan edilen varlıkları hakkında hiç bir surette vergi incelemesi ve vergi tarhiyatı yapılamayacak olmasına rağmen mezkur varlıklar nedeniyle yapılan vergi incelemesine istinaden yapılan dava konusu 2018/01-12 dönemi vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatları ile 2018/01-03, 04-06, 07-09, 10-12 dönemlerine ilişkin vergi aslı aranmayan geçici vergi üzerinden hesaplanan vergi ziyaı cezalarında hukuka uyarlık bulunmadığı, uyuşmazlığın gelir geçici vergisi aslına ilişkin kısmına ilişkin olarak; dava konusu vergi/ceza ihbarnamelerinin incelenmesinden; gelir geçici vergisi aslının Gelir Vergisi Kanunun mük.120. maddesi uyarınca tahakkuk ettirilmeyeceği, normal vade tarihinden mahsup tarihine kadar geçen süre için sistemde gecikme faizinin hesaplanabilmesi için ihbarnamede bulunduğunun belirtildiğinin görüldüğü, başka bir ifadeyle vergi aslının aranmayacağı anlaşıldığından söz konusu kurum geçici vergisinin kaldırılması isteminin incelenmesine mahal bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul kısmen incelenmeksizin reddine karar veren Sakarya Vergi Mahkemesi'nin 24/02/2021 tarih ve E:2020/725, K:2021/91 Sayılı kararının davalı idare tarafından; davacı hakkında hazırlanan Vergi Tekniği Raporunda özetle mükellefin Youtube üzerinden reklam faaliyeti ile iştigal ettiği, bunun mükellefin banka kayıtları üzerinden yaptığı tahsilatlardan ve mükellefin kendi ifadesinden anlaşıldığı, mükellefin 2018 yılında Youtube üzerinden çeşitli firmalar ile ürünlerin tanıtımını/ reklamını birden çok kez yaptığının belirtildiği, dava konusu olayda Vergi İncelemesi 22/04/2020 tarihinde başladığını, davacı tarafından daha sonraki tarihte 12/05/2020 tarihinde Varlık Barışından yararlanmak amacıyla başvuruda bulunduğunu, belirtilen yasal mevzuatta ise madde hükmünden yararlananlar hakkında incelemeye başlanamayacağının belirtildiği, nitekim bu konuda Gelir İdaresi Başkanlığı'nın 08/09/2020 tarih ve E.99905 Sayılı yazısında da incelemesi başlayan veya incelemesi devam eden mükelleflerin 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanununun Geçici 90.maddesi kapsamında bildirim veya beyanda bulunmalarının mümkün olmadığı, beyanda bulunulması durumunda beyanlarının iptal edilmesi bu kapsamda yapılan ödemelerin ise vergi dairesi tarafından mükellefin alacağı olarak emanet hesabına alınmasının gerektiğinin belirtildiği, bu nedenle idarece tesis edilen işlemlerde hukuka aykırı bir husus bulunmadığı iddialarıyla istinaf yoluyla kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istemiyle istinaf başvurusunda bulunulmaktadır.
 
SAVUNMANIN ÖZETİ: Savunma verilmemiştir.
 
TÜRK MİLLETİ ADINA
 
Hüküm veren Bursa Bölge İdare Mahkemesi Birinci Vergi Dava Dairesi'nce 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesi uyarınca işin gereği görüşüldü;
 
KARAR: Dava dosyası kapsamında yer alan bilgi ve belgeler dahilinde yapılan inceleme neticesinde, istinaf başvurusuna konu edilen, mahkeme kararının, usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu sonucuna varılmıştır.
 
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;
 
1. Davalı idarenin, Sakarya Vergi Mahkemesi'nin 24/02/2021 tarih ve E:2020/725, K:2021/91 Sayılı davanın kısmen kabulün, kısmen incelenmeksizin reddine dair kararın kabulüne yönelik istinaf isteminin REDDİNE,
 
2. Aşağıda dökümü yapılan 73,50-TL istinaf yargılama giderinin istinaf isteminde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına,
 
3. Artan posta giderinin karar kesin olduğundan 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 333. maddesi uyarınca Mahkemesince re'sen davalı idareye iadesine,
 
4. Kararın taraflara tebliği için dosyası ile birlikte Mahkemesine gönderilmesine,
 
5. Dava konusu tutar 2577 Sayılı Kanun'un 46. maddesinin (b) bendinde belirtilen parasal sınırın altında kaldığından temyiz yolu kapalı olmak üzere kesin olarak, 13/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)
 


Full & Egal Universal Law Academy