AskeriYüksekİdareMahkemesi
Dairesi: 3. Daire
Esas No: 2013/ 231
Karar No: 2013 / 1000
Karar Tarihi: 11.07.2013

(6245 S. K. m. 14, 39, 49)

Davacı 15.11.2012 tarihinde Gebze 2’nci Asliye Hukuk Mahkemesi ve bu yolla 19.11.2012 tarihinde AYİM kayıtlarına geçen dava dilekçesi, 08.04.2013 tarihli vekaletnameye istinaden davacı vekili 15.04.2011 tarihinde AYİM kayıtlarına geçen savunmaya cevap ve 04.07.2013 tarihinde AYİM kayıtlarına geçen düşünceye cevap dilekçelerinde özetle; müvekkilinin Kocaeli Gebze İlçe J.K.lığı emrinde jandarma trafik tim elemanı olarak görevli iken, 13.06.2012 tarihli mesaj emri ile 29.06-17.08.2012 tarihleri arasında Kandıra ilçe J.K.lığı emrine geçici olarak görevlendirildiğini, görevini tamamladıktan sonra 17.08.2012 tarihinde aslı görev yeri olan Gebze İlçe J.K.lığına döndüğünü, geçici görevle Kandıra İlçe J.K.lığında geçirmiş olduğu günler için 20.09.2012 tarihinde müracaatta bulunduğunu, Kocaeli il J.K.lığımn 25.12.2012 tarihli cevabi yazısında; yurt içi geçici görev yolluğunun ödenmeyeceğinin, ancak Bakanlıkça vize edilen cetvellere dayanılarak yurtiçi gündeliğin üçte birinin seyyar görev tazminatı olarak ödeneceğinin bildirildiğini, Kandıra ilçesinin Gebze İlçesinden ayrı bir belediyeye ait sınırlar içinde olduğu, Kandıra İlçesinin ise memuriyet mahalli dışında bulunduğunu, idare tarafından Harcırah Kanunu hükümlerinin hatalı yorumlandığını belirterek, yurt içi geçici görev yolluğu ödenmemesi işleminin iptali ile harcırahın yasal faiziyle beraber ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Dava dosyasının incelenmesinden; Kocaeli-Gebze İlçe J.K.lığı emrinde jandarma trafik tim elemanı olarak görevli davacının, 13.06.2012 tarihli mesaj emriyle 29.06.2012-17.08.2012 tarihleri arasında Kandıra İlçe J.K.lığı emrine geçici görevle görevlendirildiği, görev dönüşü geçici görevle görevlendirildiği günlere yönelik 6245 sayılı Harcırah Kanunun gereğince yolluk ve yevmiye ödenmesi için 20.09.2012 tarihinde idari müracaatta bulunduğu, talebinin aynı tarihte tebliğ edilen 25.09.2012 tarihli cevabi yazıyla reddi üzerine süresinde bu davanın açıldığı anlaşılmıştır.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, atamalı olduğu yerdeki jandarma trafik timinde seyyar görev yapması nedeniyle 6245 sayılı Harcırah Kanununun 49’uncu maddesi kapsamında “seyyar görev tazminatı” alan davacı uzman jandarmanın, aynı il hudutları içindeki başka bir ilçede belirli bir süre geçici görevli olarak görevlendirilmesi ve burada da seyyar görev yapması nedeniyle, kendisine “seyyar görev tazminatı” yerine geçici görev harcırahı (yol masrafı ve yevmiye) ödenip ödenmeyeceği noktasındadır.

6245 sayılı Harcırah Kanununun 14’üncü maddesinde; muvakkaten yurt içinde veya dışında başka bir yere gönderilen memur ve hizmetlilere muvakkat vazife harcırahı olarak yol masrafı ve yevmiye ödeneceği, 39’uncu maddesinde; geçici bir görevle memuriyet mahalli dışındaki bir yere gönderilenlerden, buralarda ve yolda öğle (saat 13.00) ve akşam yemeği (saat 19.00) zamanlarından birini geçirenlere 1/3, ikisini geçirenlere 2/3 oranında ve geceyi de geçirenlere tam gündelik verileceği, 49’uncu maddesinde ise; asli görevleri gereği memuriyet mahalli dışında ve belirli bir görev bölgesi (Merkez veya il kuruluşuna dahil birimlerde il sınırı, bölge şeklinde çalışan birimlerde bölge sınırı) içinde fiilen gezici olarak görev yapan memur ve hizmetlilere gündelik ve yol masrafı ödenmeyeceği, ancak bunlardan, Maliye Bakanlığınca görev unvanları ile iş ve çalışma özellikleri uygun görülenlere, bu Bakanlıkça vize edilen cetvellere dayanılarak fiilen gezici görev yaptıkları günler için almakta oldukları aylık ve kadro derecelerine göre müstahak oldukları yurtiçi gündeliklerinin üçte biri günlük tazminat olarak verileceği düzenlenmiştir.

6245 sayılı Harcırah Kanununun 49’uncu maddesi, asli görevleri gereği memuriyet mahalli dışında ve belirli bir görev bölgesi içinde fiilen gezici olarak görev yapan memur ve hizmetlilerin yollukları hakkındaki esasları düzenlemektedir. Madde kapsamına girenler; görevlerinin gereği memuriyet mahallinin dışında ve belirli bir görev bölgesi içinde gezici olarak görev yapan memur ve hizmetlilerdir. Görev alanları merkez veya il kuruluşuna dahil birimlerde il sınırı, bölge şeklinde çalışan birimlerde ise bölge sınırı ile belirlenmiş, ancak görevlerini, memuriyet mahallinin dışında kalan bu yerlerde yapmaları maddenin uygulanması bakımından koşul olarak aranmıştır. Bunların durumları görevlerinin özelliği nedeniyle sabit görevli memurlarla farklılık gösterdiğinden, bu gibilere (maddede unvanları sayılanlar hariç) yol gideri ve gündelik yerine görevlerinin yapılmasından dolayı meydana gelen ek giderleri karşılamak için belirli miktarda tazminat ödenmesi kabul edilmiştir.

Yapılan incelemede; davacının Kocaeli ili Gebze ilçe J.K.lığı emrinde trafik tim elemanı olarak görev yapmakta iken, geçici olarak aynı ilin Kandıra İlçe J.K.lığı emrinde 29.06.2012-17.08.2012 tarihleri arasında yine trafik tim elemanı olarak görevlendirildiği ve bu süreler içerisinde de kendisine 6245 sayılı Harcırah Kanununun 49’uncu maddesi kapsamında seyyar görev tazminatı ödendiği noktasında şüphe yoktur. Davacı vekili, müvekkilinin trafik tim elemanı olması nedeniyle aldığı seyyar görev tazminatı yerine, başka bir ilçede geçici olarak görevlendirildiği dönem için anılan Kanunun 14 ve 39’uncu maddeleri gereğince geçici görev yolluğunun ödenmesi gerektiği iddiasındadır.

6245 sayılı Harcırah Kanununun 49’uncu maddesinde “memuriyet mahalli dışı ve belirli bir görev bölgesi”, merkez veya il kuruluşuna dahil birimlerde “il sınırı” olarak tanımlanmıştır. Davacının geçici olarak görevlendirildiği Kandıra İlçesi, Kocaeli İl Jandarma Komutanlığının organik kuruluşunda olup, dolayısıyla bu Komutanlığın “belirli görev bölgesi” sınırları içerisinde kalmaktadır. İl kuruluşuna dahil olarak çalışan birimler içinde daha alt düzeyde ve daha dar kapsamlı birimler bulunsa dahi seyyar görev tazminatı ödemelerinde il sınırlarının esas alınması Kanunun amir hükmünün gereğidir. Trafik tim elemanı olan davacıya, bu görevinden dolayı 6245 sayılı Harcırah Kanununun 49’uncu maddesine göre seyyar görev tazminatı ödenmesi gerekmektedir. Bu ödemenin yapıldığı durumda ise, anılan Kanunun 14 ve 39’uncu maddesine kapsamında geçici görev yolluğu ödenmesi, 49/1 maddesi gereği mümkün değildir. Kanunun açık hükmü gereği tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Yasal dayanaktan yoksun DAVANIN REDDİNE,

11 TEMMUZ 2013 tarihinde OYBİRLİĞİ ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy